Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.
Algemeen
Nieuwe virusuitbraak nog maar één vliegreis verwijderd: Patiënten delen horrorfoto’s van de symptomen
Bezorgdheid groeit: grootste uitbraak ooit van chikungunya-virus in China
De internationale bezorgdheid over het chikungunya-virus neemt snel toe. China meldt inmiddels de grootste uitbraak van het virus in zijn geschiedenis, met al meer dan 10.000 bevestigde besmettingen. Het virus, dat wordt overgedragen door bepaalde muggensoorten, heeft zich inmiddels niet alleen binnen China verspreid, maar ook sporen nagelaten in Taiwan, Hongkong, delen van Europa en onder reizigers in de Verenigde Staten.
Snel oplopende cijfers
Alleen al in de afgelopen week kwamen daar nog eens 1.387 nieuwe gevallen bij. Het merendeel van deze besmettingen is vastgesteld in de zuidelijke industriestad Foshan, een dichtbevolkte regio waar het warm en vochtig klimaat gunstig is voor de voortplanting van de muggen die het virus verspreiden.
De lokale autoriteiten hebben beelden vrijgegeven die de impact van het virus zichtbaar maken. Patiënten kampen met hoge koorts en hevige gewrichtspijn. Deze klachten kunnen, in sommige gevallen, maanden of zelfs jaren aanhouden. Chinese media tonen daarnaast foto’s van mensen met een opvallende rood gevlekte huiduitslag die zich over het hele lichaam kan verspreiden.
Horror pics of 'new Chinese pandemic' emerge as quarantine imposed after 10,000 caseshttps://t.co/RfZBX0EfdI pic.twitter.com/bARMeHNOsb
— Daily Star (@dailystar) August 12, 2025
Strenge maatregelen om verspreiding te stoppen
In een poging het virus onder controle te krijgen, worden besmette personen geïsoleerd in z!ekenhuizen. Pas wanneer zij minimaal zeven dagen opgenomen zijn geweest of een negatieve test hebben afgelegd, mogen ze naar huis.
Daarnaast hebben de autoriteiten in Foshan nieuwe regels ingevoerd om de muggenpopulatie terug te dringen. Huishoudens die stilstaand water – de ideale broedplek voor muggen – niet verwijderen, riskeren een boete. Inwoners worden bovendien opgeroepen om muggenwierook te branden, klamboes te gebruiken en horren te plaatsen voor ramen en deuren.
Ook krijgen bewoners het advies om buiten lichte, lange kleding te dragen en zich goed in te smeren met muggenwerend middel. Deze maatregelen zijn bedoeld om het risico op nieuwe besmettingen te verkleinen.
Nog geen ernstige z!ektegevallen, maar zorgen blijven
Volgens de Chinese gezondheidsdienst zijn er op dit moment geen gevallen van ernstige z!ekte en zijn er geen 0verlijdens gemeld. Toch groeit de roep om nationale actie. Deskundigen vrezen dat het virus zich snel genoeg kan verspreiden om een epidemie te veroorzaken als er niet tijdig wordt ingegrepen.
De aanpak in sommige Chinese steden doet denken aan de periode van de coronapandemie. Straten worden besproeid met desinfectiemiddel, en drones worden ingezet om vanuit de lucht insecticiden te verspreiden. Daarnaast laten de autoriteiten zogeheten ‘kannibaalmuggen’ en speciale vissen los die zich voeden met muggenlarven.
Waarschuwingen vanuit de overheid
In een officiële boodschap in de Chinese media wordt het publiek gewaarschuwd voor de risico’s van chikungunya. De z!ekte wordt omschreven als een acute infectie die wordt overgedragen door de Aedes-mug, waarvoor op dit moment geen specifieke behandeling bestaat.
De waarschuwing luidt:
“Symptomen kunnen bestaan uit aanhoudende hoge koorts (boven de 39°C), hevige gewrichtspijn en huiduitslag. Sommige patiënten kunnen chronische pijn of ernstige complicaties ontwikkelen, wat hun gezondheid en levenskwaliteit ernstig aantast. Preventie en bestrijding is ieders verantwoordelijkheid. In deze stille strijd moeten we als één front optreden om de verspreiding van het virus te stoppen en ons gezamenlijke thuis te beschermen.”
Internationale onrust
De uitbraak in China blijft niet onopgemerkt in de rest van de wereld. In de Verenigde Staten volgen gezondheidsautoriteiten de situatie nauwlettend. Zij waarschuwen dat het virus slechts “één vliegtuigreis verwijderd” is van het bereiken van Amerikaanse bodem. Reizigers die terugkeren uit gebieden waar het virus voorkomt, worden gevraagd alert te zijn op symptomen en zich te laten testen bij klachten.
Ook het Britse UK Health Security Agency (HSA) heeft inmiddels een waarschuwing uitgegeven. Reizigers naar regio’s waar de chikungunya-mug voorkomt, wordt aangeraden voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het dragen van bedekkende kleding en het gebruik van insectenwerende middelen.
Volgens het HSA zijn er in 2024 112 bevestigde en waarschijnlijke gevallen van chikungunya vastgesteld bij reizigers die terugkeerden naar Engeland, Wales en Noord-Ierland. Dat is bijna anderhalf keer zoveel als het aantal in 2023, wat de toename van internationale verspreiding onderstreept.
Wat is het chikungunya-virus precies?
Het chikungunya-virus wordt overgedragen door muggen van de Aedes-familie, dezelfde soort die ook het dengue- en zika-virus verspreidt. De naam ‘chikungunya’ komt uit het Makonde, een taal uit Oost-Afrika, en betekent vrij vertaald “die zich krom buigt”. Dat verwijst naar de typische voorovergebogen houding die veel patiënten aannemen vanwege de intense gewrichtspijn.
De incubatietijd – de periode tussen besmetting en het verschijnen van symptomen – bedraagt meestal 2 tot 12 dagen. Hoewel de meeste mensen volledig herstellen, kan een deel langdurige gewrichtsklachten houden. Een specifiek vaccin of medicijn bestaat momenteel niet; behandeling richt zich op het verlichten van de symptomen.
Waarom juist nu zo’n grote uitbraak?
Experts wijzen op een combinatie van factoren die deze grote uitbraak in China mogelijk hebben gemaakt:
-
Klimaatverandering zorgt voor langere warme en vochtige periodes, waarin muggen sneller en in grotere aantallen voortplanten.
-
Urbanisatie en bevolkingsdichtheid maken het makkelijker voor het virus om zich te verspreiden.
-
Internationaal reisverkeer kan ervoor zorgen dat het virus nieuwe gebieden bereikt, ook buiten de tropen.
Vooral het zuidelijke deel van China, waar Foshan ligt, heeft een klimaat dat gunstig is voor de Aedes-mug.
Lessen uit eerdere virusuitbraken
Hoewel chikungunya al langer bekend is, kwam het virus tot voor kort zelden voor in grootschalige uitbraken in China. Landen in Afrika, Azië en het Caribisch gebied hebben in het verleden vaker te maken gehad met epidemieën van deze z!ekte.
De huidige situatie wordt door gezondheidsautoriteiten ook gebruikt om te testen of maatregelen die effectief waren tijdens de coronapandemie opnieuw kunnen worden ingezet tegen andere infectiez!ekten. Het snelle gebruik van drones, grootschalige voorlichting en lokale boetes voor nalatigheid zijn daar voorbeelden van.
De rol van burgers in de bestrijding
Een belangrijk verschil met sommige andere virusuitbraken is dat de verspreiding van chikungunya direct kan worden beïnvloed door gedrag van mensen zelf. Door stilstaand water te verwijderen, horren te plaatsen en insectenwerende middelen te gebruiken, kan het aantal muggenbeten aanzienlijk worden verminderd.
In China worden burgers actief betrokken bij de bestrijding. Lokale overheden verspreiden informatie via posters, social media en buurtbijeenkomsten. Er wordt benadrukt dat preventie geen taak is van de overheid alleen, maar een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Blijvende alertheid nodig
Hoewel er op dit moment geen melding is van ernstige complicaties of overlijdens, blijft de boodschap vanuit zowel Chinese als internationale gezondheidsinstanties hetzelfde: blijf alert. Het virus mag dan in de meeste gevallen niet levensbedreigend zijn, de langdurige gewrichtspijn en het risico op internationale verspreiding maken het een serieuze bedreiging voor de volksgezondheid.
Met meer dan 10.000 besmettingen en een duidelijke stijging in nieuwe gevallen is het chikungunya-virus voorlopig nog niet verdwenen. De komende weken zullen cruciaal zijn om te zien of de maatregelen in Foshan en andere getroffen gebieden voldoende zijn om de uitbraak onder controle te krijgen – en om te voorkomen dat het virus op wereldschaal een groter probleem wordt.
