-

Algemeen

Groot drama voor Kopen Zonder Kijken-stel

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Leroy nog altijd niet gelukkig in Lelystad: “Alles vond ik gewoon k*t” – Spanningen na Kopen Zonder Kijken blijven aanhouden

De meest recente aflevering van Kopen Zonder Kijken heeft meer losgemaakt dan verwacht. Het verhaal van Leroy en Saskia, het stel dat een woning zocht in de Randstad maar uiteindelijk terechtkwam in Lelystad, blijft ook na de uitzending de gemoederen flink bezighouden. Kijkers deelden massaal hun mening via social media en sindsdien is de discussie niet gaan liggen. Vooral Leroy’s uitgesproken ontevredenheid over zijn nieuwe woonplaats zorgt voor ophef.

De zoektocht begon met spanningen

Leroy en Saskia, afkomstig uit Amsterdam, hadden de hulp van het team van Kopen Zonder Kijken ingeschakeld omdat ze er zelf maar niet in slaagden om een geschikt huis te vinden. Hun wensenlijst was echter niet mals: een eengezinswoning met minimaal drie slaapkamers, liefst in of rond Amsterdam, en dat met een budget van 350.000 euro. Een vrijwel onmogelijke missie in de huidige huizenmarkt.

Daar kwam bij dat het stel een complexe voorgeschiedenis heeft. Ze waren eerder uit elkaar gegaan, maar besloten het opnieuw te proberen nadat Saskia zwanger werd. Tijdens de uitzending werd duidelijk dat hun relatie nog wankel was. Leroy gaf zelfs toe: “Als dit het gaat worden, is het over tussen ons.”

Lelystad als compromis

Het werd uiteindelijk een woning in Lelystad. Niet bepaald de droomlocatie van het stel – vooral niet van Leroy, die aangaf eigenlijk nergens buiten de Amsterdamse ring te willen wonen. Bij de eerste bezichtiging in Lelystad was zijn teleurstelling dan ook zichtbaar. “Ik vind alles hier gewoon niks,” aldus Leroy, die niet schroomde zijn ongenoegen luid en duidelijk te uiten.

Desondanks besloot het stel, onder begeleiding van makelaar Alex van Keulen en bouwdeskundige Bob Sikkes, het avontuur toch aan te gaan. Styliste Roos Reedijk gaf het huis een persoonlijke touch, gebaseerd op de woonwensen van Saskia. Het eindresultaat was licht, modern en gezinsvriendelijk, maar sloot niet aan bij de smaak van Leroy, die zich niet kon vinden in onder meer de rode badkamer en de roze accenten in de woonkamer.

Kijkeners verbijsterd: “Dit wordt niks”

Na de uitzending stroomden social media-platforms vol met reacties. Veel kijkers vroegen zich af of het stel überhaupt nog samen is. “De chemie tussen die twee is echt nul,” aldus een kijker op X (voorheen Twitter). Een ander schreef: “Ik heb tussen m’n sokken meer passie zitten dan bij dit stel.”

De kilte in hun omgang met elkaar bleef niet onopgemerkt. Volgens velen leek het alsof Saskia vooral op safe speelde voor het gezin, terwijl Leroy zich totaal niet wilde aanpassen aan de nieuwe situatie. De suggestie dat de relatie wellicht meer onder druk staat dan werd getoond, werd veelvuldig gedeeld.

“Het ene huis was nog lelijker dan het andere”

In een recent interview blijkt dat Leroy nog steeds niet is bijgedraaid. Hij noemt de huizen die ze in Lelystad kregen te zien “allemaal niks” en laat weten dat hij zich niet kan vinden in het uiteindelijke resultaat. “Het leek alsof mijn moodboard in de garage was blijven liggen,” zegt hij cynisch.

Over Lelystad zelf is hij al helemaal niet te spreken. “De uitstraling van de wijk vond ik vreselijk. Alles vond ik gewoon k*t. Het ene huis was nog lelijker dan het andere.” Zijn harde woorden maken opnieuw veel los onder kijkers, die zijn ondankbaarheid bekritiseren. “Je krijgt een huis aangeboden, inclusief renovatie en inrichting, en dit is je reactie?” schreef iemand.

Leroy woont vijf dagen per week gewoon in Amsterdam

Misschien wel het meest opvallende: Leroy is inmiddels weer vrijwel fulltime terug in Amsterdam. Alleen op vrijdag en zondag is hij nog in Lelystad. “Ik voel me gewoon niet thuis daar,” zegt hij. “Mijn werk, mijn vrienden, alles is in Amsterdam. Elke dag op en neer reizen is vermoeiend, maar ik heb het ervoor over.”

Die uitspraak roept vragen op over de toekomst van hun relatie. Is het realistisch om zo’n constructie lang vol te houden? Hoe beïnvloedt dit hun gezinssituatie, zeker met een jong kind erbij? En wat betekent dit voor Saskia, die juist aangaf de rust en stabiliteit in Lelystad wél te waarderen?

Saskia: “We hebben de rust gevonden”

Saskia lijkt de situatie positiever te benaderen. “Het bord ‘te koop’ staat nog niet in de tuin,” laat ze weten. “We hebben meer rust met elkaar gevonden en zijn als gezin vaker samen. De avonden zijn echt onze familiemomentjes geworden.” Toch blijft ook zij voorzichtig in haar bewoordingen. De sfeer tussen haar en Leroy lijkt broos, en het contrast tussen hun beleving van het nieuwe huis is groot.

Wordt het huis binnenkort weer verkocht?

Hoewel Saskia hoopt op een stabiel thuis in Lelystad, zou het zomaar kunnen dat de woning binnenkort opnieuw op Funda verschijnt. Met Leroy’s aanhoudende afkeer van de plek, zijn dagelijkse reizen naar Amsterdam en zijn expliciete onvrede over het interieur, lijkt het slechts een kwestie van tijd. Al is dat nog niet bevestigd.

Voor het programma Kopen Zonder Kijken is dit wel een bijzondere casus. Meestal zien we deelnemers die zich, na een korte aanpassingsperiode, helemaal thuis voelen in hun nieuwe woning. De aflevering met Leroy en Saskia laat zien dat het concept ook niet voor ieder stel dé oplossing is.

Wat kunnen we hiervan leren?

Het verhaal van Leroy en Saskia is leerzaam op meerdere vlakken. Het toont hoe belangrijk het is om als stel op één lijn te zitten bij grote beslissingen zoals een huis kopen. Daarnaast maakt het duidelijk dat locatie voor sommige mensen zwaarder weegt dan woningtype, budget of zelfs liefde.

Het laat ook zien dat de kracht van het programma, het volledig overdragen van de aankoop en inrichting aan professionals, niet altijd resulteert in tevredenheid. Als verwachtingen te ver uiteenlopen of als een deelnemer mentaal al heeft afgehaakt bij een bepaalde stad, dan is zelfs een perfect opgeknapt huis geen garantie voor geluk.

Wat vinden kijkers?

Reacties op social media blijven binnenstromen. Enkele voorbeelden:

  • “Saskia probeert er wat van te maken, maar Leroy wil gewoon niet. Jammer voor het kind.”

  • “Waarom meedoen aan Kopen Zonder Kijken als je geen compromissen wil sluiten?”

  • “Roos heeft haar best gedaan, maar ik snap dat je geen rode badkamer wil als je van neutraal houdt.”

De toekomst van het stel

Of de relatie van Leroy en Saskia standhoudt, is nog maar de vraag. Op dit moment wonen ze gedeeltelijk samen, met Leroy die de meeste tijd in Amsterdam doorbrengt. Voorlopig lijkt een verhuizing of een nieuwe aflevering waarin ze terugkomen met een update niet uitgesloten.

Wat zeker is: deze aflevering van Kopen Zonder Kijken heeft Nederland in ieder geval flink aan het praten gekregen.

Algemeen

Steenrijk, Straatarm-kijkers gaan los over arm gezin: ”Dit is niet te bevatten”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Kijkers in tranen na emotionele aflevering van Steenrijk, Straatarm: alleenstaande moeder Laura raakt harten met haar verhaal

De nieuwste aflevering van het programma Steenrijk, Straatarm heeft woensdagavond diepe indruk gemaakt op kijkers. In de aflevering was te zien hoe het welgestelde stel Reza en Sahar voor een week van leven en woning ruilde met Laura, een alleenstaande moeder van vier kinderen. Haar situatie, getekend door verlies, ziekte en financiële zorgen, liet bij velen een onuitwisbare indruk achter.

Van overvloed naar overleven

Reza en Sahar zijn gewend aan luxe: een ruim huis, een royaal weekbudget en volop comfort. Laura daarentegen moet met haar gezin rondkomen van slechts 150 euro per week. Ze woont in een bescheiden woning en doet alles om haar kinderen een zo normaal mogelijk leven te geven, ondanks de enorme uitdagingen waarmee ze wordt geconfronteerd.

Wat Laura onderscheidt, is haar veerkracht. Ondanks alles blijft ze positief en strijdvaardig, met haar kinderen altijd op de eerste plaats. Tijdens de aflevering deelt ze haar persoonlijke verhaal – een verhaal dat menigeen met een brok in de keel achterliet.

Een dubbele klap: verlies en ziekte

Laura verloor haar echtgenoot Bart op jonge leeftijd. Alleen achterblijven met vier kinderen is voor iedere ouder zwaar, maar voor Laura kwam daar al snel nog een schokkende diagnose bovenop. Kort na het overlijden van haar man kreeg ze te horen dat ze leed aan schildklierkanker. De ziekte bleek al uitgezaaid naar haar lymfeklieren.

In tranen vertelt Laura over de angst die haar op dat moment overviel: “Mijn grootste zorg was niet eens mijn eigen gezondheid, maar het idee dat mijn kinderen straks helemaal alleen zouden zijn. Wat zou er met hen gebeuren als ik er niet meer was?”

Behandelingen en financiële gevolgen

Laura onderging meerdere behandelingen, waaronder operaties, chemotherapie en bestralingen. Inmiddels is de kanker onder controle, maar de nasleep van haar ziekte is nog altijd voelbaar. Ze is fysiek niet in staat om te werken en het vinden van de juiste medicatie is een langdurig proces.

Haar financiële situatie verslechterde snel nadat zij van instantie naar instantie werd gestuurd. “Het UWV verwees me naar de bijstand, en de bijstand stuurde me terug naar het UWV. Ondertussen kreeg ik maandenlang helemaal niets,” legt Laura uit. “Als je dan zonder inkomen zit, stapelen de schulden zich razendsnel op.”

Vrijwillig onder bewind: kiezen voor rust

Om weer grip te krijgen op haar financiën, besloot Laura zichzelf onder bewindvoering te laten plaatsen. “Ik wilde rust creëren voor mezelf en mijn kinderen,” zegt ze. “Bewindvoering gaf me een klein beetje ademruimte, hoe vreemd dat misschien ook klinkt. Ik wil dat mijn kinderen zich kunnen focussen op kind zijn, niet op geldzorgen.”

Kinderen die meedenken en meeleven

Wat veel kijkers raakte, was de manier waarop Laura’s kinderen omgaan met de situatie. Ondanks hun jonge leeftijd zijn ze enorm betrokken. Ze verzamelen lege flessen en blikjes om statiegeld op te halen, met als doel hun moeder te helpen.

“We willen mama helpen geld te verdienen,” klinkt het enthousiast in de aflevering. Hun veerkracht en positiviteit zijn hartverwarmend. Maar het besef dat deze kinderen zulke verantwoordelijkheden voelen, zorgt bij veel kijkers ook voor verdriet en frustratie over hoe hard het leven kan zijn.

Onvervulde verlangens en schuldgevoel

Laura doet er alles aan om haar kinderen gelukkig te maken, maar het knaagt aan haar dat ze niet altijd kan bieden wat andere gezinnen wél kunnen. “Als ik zie wat voor traktaties er op school worden uitgedeeld, of naar welke feestjes andere kinderen gaan, dan voel ik me tekortschieten,” vertelt ze geëmotioneerd. “Niet omdat ik mijn best niet doe, maar omdat ik het gewoon niet kán geven. En dat doet soms pijn.”

Ze vervolgt: “Soms word ik boos. Niet op iemand in het bijzonder, maar gewoon op het systeem, op de ongelijkheid. Waarom is het zo moeilijk om gewoon je hoofd boven water te houden als je het al zwaar hebt?”

Een contrast dat raakt

De aflevering laat ook zien hoe Reza en Sahar de week met weinig middelen ervaren. De ruil zet hen aan het denken over wat écht belangrijk is in het leven. Ze zijn zichtbaar geraakt door Laura’s verhaal en tonen oprechte bewondering voor haar kracht.

Na de week keren ze terug naar hun eigen leven, maar niet zonder eerst iets terug te doen. Ze laten Laura en haar gezin niet met lege handen achter — een gebaar dat veel kijkers ontroerde.

Kijkers massaal geraakt: “Tranen in de ogen”

Op sociale media wordt massaal gereageerd op de uitzending. De woorden “respect”, “krachtig” en “hartverscheurend” komen veelvuldig voorbij. Velen uiten hun bewondering voor Laura en haar gezin, en vragen zich hardop af hoe het mogelijk is dat iemand in zo’n situatie nauwelijks geholpen wordt door instanties.

“Ik heb met tranen in mijn ogen gekeken,” schrijft een kijker op X (voorheen Twitter). “Wat een ongelooflijk sterke vrouw, en wat een liefdevol gezin.”

Een ander zegt: “Deze aflevering zou iedereen moeten zien. Niet om medelijden te hebben, maar om te beseffen dat armoede vaak onzichtbaar is, en dat er zoveel veerkracht achter schuilt.”

Hoop op een betere toekomst

Ondanks alles blijft Laura hoopvol. “Ik wil niet bij de pakken neerzitten. Mijn kinderen verdienen een toekomst. En ik ga er alles aan doen om die hen te geven.”

De aflevering laat zien dat armoede en ziekte mensen kunnen treffen die alles op orde hadden, maar door omstandigheden ineens in een neerwaartse spiraal belanden. Het is een krachtige herinnering aan hoe kwetsbaar een mens kan zijn — en hoe belangrijk steun, begrip en een luisterend oor kunnen zijn.

Een vrouw met een missie

Laura’s verhaal is er één van pijn, maar ook van liefde en veerkracht. Haar wens is simpel, maar krachtig: “Ik wil er gewoon zijn voor mijn kinderen. Dat is mijn enige doel.”

Met de uitzending van Steenrijk, Straatarm heeft ze niet alleen haar verhaal gedeeld, maar ook duizenden mensen geraakt. En dat, op zichzelf, is al een vorm van winst.

Lees verder