-

Algemeen

Gordon haalt keihard uit naar André Hazes sr.: ´Hij sloeg Rachel constant bont en blauw!´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tijdens een interview op Yoursafe Radio heeft Gordon zich ongezouten uitgelaten over André Hazes senior. Terwijl hij normaal gesproken vooral over zijn horecazaken praat, nam hij dit keer uitgebreid de tijd om zijn frustratie te uiten over de manier waarop Hazes nog steeds wordt geëerd. Zijn uitspraken maken veel los en zorgen voor ophef in zowel de media als onder fans.

Kritiek op de verheerlijking van Hazes

Gordon heeft vooral moeite met het feit dat Hazes nog altijd op een voetstuk staat. Hij noemt het evenement Heel Holland Zingt Hazes als pijnlijk voorbeeld. Volgens hem is het ongepast dat duizenden mensen nog altijd luid meezingen met zijn muziek, terwijl er volgens Gordon serieuze vraagtekens zijn te zetten bij zijn gedrag. “Die man is gewoon een ped*fiel,” zegt Gordon zonder aarzelen.

Verwijzing naar relatie met Rachel

De zanger verwijst naar het begin van de relatie tussen André Hazes en Rachel. Volgens Gordon was Rachel pas 15 jaar oud toen Hazes, die toen midden dertig was, voor het eerst bij haar thuis kwam. “Dat is bevestigd door Rachel zelf,” stelt hij. Hij begrijpt niet waarom dit nauwelijks onderwerp van gesprek is, terwijl het volgens hem niet genegeerd mag worden.

Vergelijking met Marco Borsato

In het interview trekt Gordon ook een opvallende vergelijking met Marco Borsato, die de afgelopen jaren zwaar onder vuur ligt. “Zijn muziek mag nergens meer gedraaid worden, terwijl Hazes als een nationale held wordt gevierd. Dat klopt toch niet?” Volgens Gordon toont dit aan dat er met twee maten wordt gemeten en dat het publieke oordeel vaak selectief is.

Persoonlijke ervaringen met Hazes

Gordon zegt dat zijn mening niet alleen gebaseerd is op wat hij gehoord heeft. Hij deelt een persoonlijk voorval uit het verleden waarin hij Hazes en Rachel samen meemaakte aan boord van een vliegtuig. “Ik heb gezien hoe hij Rachel sloeg,” vertelt hij. Dat moment maakte diepe indruk op hem en heeft zijn beeld van de volkszanger blijvend veranderd.

Muzikaal talent versus moreel kompas

Hoewel Gordon erkent dat André Hazes een bijzondere stem had, vindt hij dat muzikaal talent geen vrijbrief mag zijn. “Het is net als bij Michael Jackson: geweldig artiest, maar als je hoort wat er achter de schermen gebeurde, dan hoeft het voor mij niet meer.” Voor Gordon weegt iemands karakter zwaarder dan diens artistieke prestaties.

Verdeelde reacties onder luisteraars

Het interview heeft geleid tot felle reacties. Sommige mensen prijzen Gordon voor zijn openhartigheid en moed, terwijl anderen vinden dat je een overleden artiest niet zo mag aanvallen. Toch raakt zijn boodschap een gevoelige snaar: hoe moeten we omgaan met de erfenis van beroemdheden die ook een donkere kant hadden?

Geen spijt of terughoudendheid

Wat vooral opvalt, is dat Gordon geen blad voor de mond neemt. Hij toont geen spijt, nuance of terughoudendheid in zijn uitspraken. Of dit invloed zal hebben op evenementen als Heel Holland Zingt Hazes is nog onduidelijk. Eén ding staat vast: Gordon heeft met zijn uitspraken opnieuw een maatschappelijk debat losgemaakt.

Algemeen

Circusleeuw was 20 jaar lang opgesloten, kijk zijn reactie als hij wordt vrijgelaten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid

Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.

Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen

Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.

Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.

Een keerpunt dankzij dierenbeschermers

In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.

De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.

De eerste stappen in vrijheid

Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.

Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.

Een leven in de jungle, zoals het hoort

Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.

Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.

De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen

Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.

Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.

Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.

Kleine stappen, grote impact

De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.

Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.

Waarom dit verhaal blijft raken

Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.

Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?

Wat jij kunt doen

Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:

  • Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.

  • Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.

  • Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.

  • Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.


Conclusie: vrijheid is geen luxe, maar een recht

Het leven van Mufasa laat ons zien dat het nooit te laat is om goed te doen. Na twintig jaar gevangenschap kreeg hij uiteindelijk wat elk dier verdient: vrijheid, rust en een natuurlijke omgeving. Zijn eerste stappen in het gras, zijn blik omhoog naar de lucht, zijn zachte sprongen door de bladeren — het zijn beelden die blijven hangen.

Mufasa is inmiddels niet meer onder ons, maar zijn verhaal leeft voort. Als herinnering, als les en vooral als inspiratie om dieren een stem te geven. Want geen enkel dier zou ooit in een kooi mogen leven, enkel voor menselijk plezier.

Lees verder