In de wereld van televisie draait
het allang niet meer alleen om wat er wordt gezegd — het gaat net
zo goed om wie het zegt en vooral hoe die persoon eruitziet. De
verpakking van de boodschap is minstens zo belangrijk als de
inhoud, en in het oog van het grote publiek wegen stijl,
uitstraling en lichaamstaal vaak zwaarder dan de feiten. Het is een
ongeschreven regel die vooral vrouwelijke presentatoren raakt. Zij
worden keer op keer beoordeeld op hun uiterlijk, hun kledingkeuze
en hun voorkomen, veel meer dan hun mannelijke collega’s.
Een van de bekendste
voorbeelden hiervan in Nederland is Dionne Stax. Jarenlang was zij
een vertrouwd gezicht bij het NOS Journaal en inmiddels heeft ze
haar plek veroverd in de bredere mediawereld. Dionne is geliefd om
haar rustige manier van presenteren, haar heldere uitleg en de
professionele rust die ze uitstraalt. Toch is haar uiterlijk al die
tijd een vast onderwerp van gesprek gebleven. Niet omdat het
schreeuwerig of opzichtig is, maar juist omdat het altijd nét
genoeg opvalt om aandacht te trekken.
Dionne staat bekend om haar
stijlvolle, ingetogen garderobe. Ze kiest voor goed gesneden
blouses, klassieke jurken en neutrale kleuren die haar uitstraling
van betrouwbaarheid versterken. Haar kleding is verzorgd, modern en
professioneel — precies wat je zou verwachten van een presentator
die serieus genomen wil worden. Toch blijkt dat zelfs deze
ingetogen stijl de aandacht trekt, en dan niet alleen op positieve
wijze.
Zo ontstond er recent nog
ophef toen Dionne op televisie verscheen in een eenvoudige,
aangesloten trui. Geen opzienbarend kledingstuk, geen extravagante
kleuren of opvallende patronen — gewoon een nette trui. Toch leidde
dit tot een stortvloed aan reacties op sociale media. De meningen
waren verdeeld. Sommige kijkers prezen haar uitstraling en vonden
het verfrissend dat ze zich niet krampachtig aan ouderwetse
kledingnormen hield. Anderen vonden het “onprofessioneel” en
vroegen zich af of de trui wel passend was voor een serieuze
nieuwsuitzending.
Deze discussie zegt meer over
ons als samenleving dan over Dionne. Waarom is het bij vrouwen in
de media nog altijd zo moeilijk om uiterlijk los te koppelen van
professionaliteit? Waarom zien we een man in een strak pak als de
norm, terwijl een vrouw in een keurig aansluitend kledingstuk al
snel ‘te’ wordt gevonden? Het laat een diepgeworteld patroon zien
waarin vrouwen structureel worden beoordeeld op basis van hun
uiterlijk — vaak voordat er ook maar één woord is gesproken.
Toch laat Dionne zich niet
van de wijs brengen. In interviews heeft ze meerdere keren
aangegeven dat ze zich kleedt op een manier die bij haar past. Niet
om te provoceren, niet om aandacht te trekken, maar gewoon omdat
het goed voelt. En die houding maakt haar juist zo krachtig. Ze
kiest bewust, maar laat zich niet leiden door de grillen van het
publiek. Daarmee laat ze zien dat je je eigen koers kunt varen —
ook in een wereld waarin iedereen altijd iets van je vindt.
Deze discussie is overigens
niet nieuw. Andere presentatrices hebben zich in het verleden ook
uitgesproken over de oneerlijke aandacht voor hun uiterlijk. Astrid
Kersseboom, voormalig NOS-nieuwslezer, gaf ooit aan dat vrouwen het
op televisie nooit goed kunnen doen: “Als je opvalt, is het niet
goed. Als je onopvallend bent, is het saai.” Die dubbelheid maakt
het lastig voor vrouwelijke mediaprofessionals om gewoon hun werk
te doen zonder voortdurend onderwerp van gesprek te zijn.
Toch speelt kleding in de
media een belangrijke rol — niet als afleiding, maar als onderdeel
van iemands persoonlijke presentatie. Ook voor Dionne is het een
vorm van expressie, zonder dat het ten koste gaat van de inhoud.
Haar stijl is subtiel, krachtig en doordacht. Ze kiest voor kleding
die haar persoonlijkheid versterkt, niet overschaduwt. En juist
daardoor komt haar boodschap sterker over.
Het probleem zit hem dus niet
in wat Dionne draagt, maar in hoe wij als kijkers naar haar — en
andere vrouwen op televisie — kijken. Er ligt een collectieve
verantwoordelijkheid om die blik te verruimen. Om niet te blijven
hangen in oppervlakkige oordelen, maar door te vragen: waar gaat
het écht om? Wat zegt iemand, hoe zegt iemand het, en welke impact
heeft dat? Dát zou de kern moeten zijn van ons oordeel over
presentatoren, ongeacht hun geslacht.
De mediawereld verandert
langzaam, maar er is nog een lange weg te gaan. Zolang vrouwelijke
presentatoren op hun kleding worden afgerekend en mannelijke
collega’s daar vrij spel in hebben, blijft het een ongelijke
strijd. Maar vrouwen als Dionne Stax laten zien dat je die strijd
ook op je eigen manier kunt voeren. Niet door de confrontatie op te
zoeken, maar door standvastig te blijven in wie je bent en wat je
uitstraalt.
Als kijkers hebben we de kans
om die verandering mee vorm te geven. Door verder te kijken dan
kleding, door meer waarde te hechten aan inhoud dan aan
uitstraling. En door te erkennen dat stijl en professionaliteit
prima hand in hand kunnen gaan.
Dionne Stax is daar het
levende bewijs van. Ze is stijlvol én inhoudelijk sterk. Ze laat
zien dat je als vrouw op televisie niet hoeft te kiezen tussen
ernst en elegantie. Haar kledingkeuzes zijn nooit bedoeld om te
choqueren, maar om te ondersteunen wie ze is: een professional met
hart voor haar vak. Een vrouw die weet wat ze doet — en dat met
overtuiging brengt.
De volgende keer dat iemand
begint over wat Dionne Stax aanheeft, stel dan deze vraag: wat
heeft ze eigenlijk gezegd? En als je het antwoord daarop niet weet,
is het misschien tijd om beter te luisteren — in plaats van alleen
te kijken. Want uiteindelijk gaat het niet om de stof, maar om de
inhoud. En die is bij Dionne altijd meer dan de moeite waard.
