Economie
André Hazes junior wil pedo-uitspraken over zijn vader noch bevestigen, noch ontkennen
Na de explosieve uitspraken van Gordon over wijlen André Hazes, blijft het opmerkelijk stil vanuit de Hazes-familie. Zowel zoon André jr. als dochter Roxeanne en weduwe Rachel weigeren inhoudelijk te reageren op de beschuldigingen die Gordon de wereld in heeft geslingerd. De zanger noemde André ronduit een pedofiel en uitte hevige kritiek op het feit dat de overleden volkszanger nog altijd op handen wordt gedragen door het Nederlandse publiek.
Oud zeer en pijnlijke herinneringen
De uitlatingen van Gordon zijn gebaseerd op uitspraken van Rachel Hazes zelf, die ooit in een interview openhartig vertelde dat ze als 15-jarig meisje seksuele relaties had met de veel oudere Hazes, bij wie ze destijds als oppas werkte. “Daar gebeurden dingen die eigenlijk niet door de beugel konden,” zei ze destijds. Voor Gordon is het onbegrijpelijk dat Hazes ondanks dit verleden nog steeds als volksheld wordt vereerd.
Vergelijking met andere affaires
Gordon maakt in zijn betoog een scherpe vergelijking met andere artiesten die in opspraak raakten, zoals Marco Borsato. “Die muziek mag nooit meer gedraaid worden, terwijl bij André Hazes iedereen gewoon vrolijk meezingt,” stelt hij. “Een man die op een kind van veertien lag, laten we die dan ook eens kritisch bekijken.”
Steun voor Gordon
Opmerkelijk is dat Gordon dit keer op veel bijval kan rekenen. Wilfred Genee noemde het in Vandaag Inside “een terecht punt”, en ook Bram Moszkowicz zei in Shownieuws: “Iedereen valt altijd over Gordon heen, maar strikt genomen heeft hij natuurlijk een punt.” De vraag wordt voorzichtig gesteld: zouden we vandaag de dag, met de huidige moraal, nog dezelfde bewondering hebben voor Hazes als hij nog in leven was?
Media zwijgt, familie zwijgt
De redactie van Shownieuws probeerde naar eigen zeggen zowel Rachel Hazes als haar kinderen te bereiken, maar kreeg geen gehoor. Rachel zou momenteel verblijven in Carihuela en zou de telefoon niet opnemen. MediaLane, de producent van het jaarlijkse Holland Zingt Hazes, laat weten dat het “een privékwestie van Rachel” is. Ook André jr. en Roxeanne gaven aan geen commentaar te willen geven.
Ongemakkelijke waarheid?
De beschuldigingen van Gordon raken een gevoelige snaar. Hazes wordt nog steeds geëerd met uitverkochte concertreeksen, biografieën en documentaires. Maar nu er opnieuw aandacht komt voor de schaduwzijde van zijn leven, vragen steeds meer mensen zich af of het beeld van de ‘volksheld’ nog houdbaar is. De weigering van de familie om te reageren maakt de situatie des te pijnlijker. Want stilzwijgen, zo wordt op sociale media opgemerkt, roept vaak méér vragen op dan antwoorden.
Einde van een icoon?
Het valt te bezien of deze affaire daadwerkelijk gevolgen heeft voor de publieke beleving van Hazes. Vooralsnog lijkt het publiek verdeeld: waar sommigen Gordons woorden moedig vinden, vinden anderen ze respectloos tegenover een overledene die zich niet meer kan verdedigen. Eén ding is zeker: het aura van onschendbaarheid rond André Hazes heeft een flinke deuk opgelopen. En de stilte van zijn naasten maakt het des te schrijnender.
Peter Gillis, ooit bekend als de man die in zijn crocs en klapperend hemd de harten van de kijkers veroverde, staat nu vaker in de rechtszaal dan op de camping. Dit keer is het niet alleen de Belastingdienst die hem te grazen neemt, maar ook de koper van zijn vakantieparken, die zich nu in een juridisch moeras bevindt.
De Verkoop die Vastliep
De koper van de negen recreatieparken, die waarschijnlijk dacht een mooie deal te hebben gesloten, had niet gerekend op de complicaties die de overname met zich meebracht.
De Belastingdienst heeft beslag gelegd op de parken, wat de overdracht bemoeilijkt. De koper stelt dat zonder het opheffen van dit beslag de deal niet door kan gaan, maar de familie Gillis ziet dat anders. “De verkoopovereenkomst moet worden nagekomen,” zegt advocaat Erik Braun stellig namens de familie. Volgens hem kan het allemaal prima geregeld worden, als het geld maar stroomt. In de taal van Peter Gillis: als de centen binnenkomen, maakt het niet uit hoe de rest geregeld wordt.
De Chaotische Achtergrond
De recreatieparken van Peter Gillis staan al jaren onder toezicht en zijn allesbehalve een idyllisch vakantieoord. Illegale bewoning, financieel wanbeheer en een algehele chaos zorgen ervoor dat het park meer op een rechtszaak lijkt dan op een recreatieve bestemming. Peter zelf gaf eerder dramatisch aan dat de situatie onhoudbaar was geworden. Dat de parken überhaupt nog verkocht kunnen worden, mag dan ook als een klein wonder worden beschouwd.
De Strafzaak en Fraudeverdachten
Maar de juridische problemen stoppen niet bij de verkoopdeal. Peter wordt door het Openbaar Ministerie verdacht van grootschalige fraude, met als voorlopig dieptepunt de eis van achttien maanden celstraf. Het lijkt meer op een vakantiepark in de gevangenis dan op een luxe resort, maar voor Peter is het misschien wel de enige vakantie die hij nog gaat meemaken.
Daarnaast speelt er ook een bestuurszaak in Breda over een financiële sanctie waarvan de hoogte nog niet openbaar is gemaakt. De Belastingdienst houdt de schade liever voor zichzelf, wat vermoedelijk betekent dat de kosten voor Peter Gillis allesbehalve gering zijn.
De Familie Gillis in het Juridisch Kruisvuur
En alsof dat nog niet genoeg is, ligt ook zoon Mark in het juridische kruisvuur, terwijl de nasleep van zijn relatie met ex Nicol Kremers de soapachtige sfeer rondom de familie Gillis alleen maar versterkt. Het lijkt erop dat de rechtbank nu het vaste decor van de familie Gillis is geworden, met drama’s die zich sneller opstapelen dan Peter een schnitzel kan verorberen.
De Onverkoopbare Vakantieparken?
Wat rest is een man die ooit schatrijk werd van goedkope nachten op parkmatrassen, maar nu vastzit tussen advocaten, rechters en belastinginspecteurs.
En de vraag blijft: wie koopt in hemelsnaam een vakantiepark waar zelfs de fiscus liever niet meer wil kamperen? Het lijkt erop dat de familie Gillis meer bezig is met juridische strijd dan met het runnen van vakantieparken. De toekomst van de parken zelf lijkt dan ook steeds meer in de handen van de rechters te liggen, terwijl de vakantiegangers zich waarschijnlijk afvragen of ze hun vakantiegeld wel veilig kunnen stellen.