Algemeen
Youp van ´t Hek maakt brandhout van Linda de Mol en haar vies Jeroentje: ´Dit is best heftig´
Youp van ’t Hek staat bekend om zijn scherpe columns en cynische humor. In zijn nieuwste bijdrage in de VARAgids heeft hij een opmerkelijke en harde grap gemaakt over Jeroen Rietbergen, de in opspraak geraakte partner van Linda de Mol. De cabaretier schuwt de controverse niet en zijn opmerking heeft dan ook flink wat stof doen opwaaien.
Rietbergen en zijn reputatie
Jeroen Rietbergen had al ruim voor het schandaal rondom The Voice of Holland een slechte naam. De bijnaam ‘Vieze Jeroentje’ ging al langer rond in de mediawereld. Toch bleef hij jarenlang ongestoord functioneren binnen het Talpa-imperium, de mediagroep waar ook zijn partner Linda de Mol een grote rol speelde. De vraag blijft of zij werkelijk niets wist van zijn gedrag. Ondanks dat Rietbergen geen strafrechtelijke veroordeling heeft gekregen, blijft de publieke opinie hem hard veroordelen.
Youps scherpe pen
In zijn column in de VARAgids neemt Youp van ’t Hek geen blad voor de mond. Hij gaat in op de comeback van The Voice en de manier waarop het programma jarenlang functioneerde. Daarbij komt hij met een opmerking over Rietbergen die velen als schokkend ervaren. Youp stelt dat de bandleider jarenlang profiteerde van de talentenjacht en daarbij grensoverschrijdend gedrag vertoonde.
Opmerkelijke passage
De cabaretier beschrijft op cynische wijze hoe het format van The Voice in zijn ogen werkte. Volgens hem draaide het programma niet alleen om talent, maar ook om de persoonlijke voorkeuren van de juryleden. In zijn eigen woorden:
“De juryleden zaten met hun rug naar de kandidaten en als de mannen een meisje hoorden zingen waar ze wel mee naar bed zouden willen, dan drukten ze op een knop. Op dat commando draaide hun stoel.”
Daarna voegt hij er een extra scherpe sneer aan toe:
“Als ze de onzekere deerne wat vonden dan gingen ze het kind coachen en anders mocht orkestleider Jeroen Rietbergen haar misbruiken. Die was niet zo kritisch en kreeg jarenlang de kliekjes.”
Deze passage laat weinig aan de verbeelding over en suggereert op harde wijze hoe Youp denkt over Rietbergen en zijn rol binnen het programma.
Ophef rondom de column
Het is niet verwonderlijk dat deze uitspraken voor opschudding zorgen. De naam van Rietbergen ligt nog steeds gevoelig in de media, en Linda de Mol heeft al eerder aangegeven dat zij zich distantieert van de kwestie. Toch zal deze opmerking haar ongetwijfeld raken. Op sociale media zijn de reacties gemengd: sommigen prijzen Youp om zijn eerlijkheid, terwijl anderen vinden dat hij te ver gaat.
The Voice keert terug
Ondanks alle ophef rondom het schandaal heeft RTL besloten om The Voice nieuw leven in te blazen. Dit besluit wekt verbazing bij Youp van ’t Hek, die het een ‘besmet format’ noemt. Hij vindt het opmerkelijk dat oudgedienden uit de showbizz openlijk solliciteren voor een plek in de jury.
Anouk niet welkom
Eén van de opvallende afwezigen in de nieuwe opzet van The Voice is Anouk. Zij heeft zich in het verleden uitgesproken over de misstanden binnen het programma en is nu niet langer welkom als coach. Volgens Youp is dit een verkeerde keuze, omdat Anouk tenminste verstand heeft van muziek en talent kan onderscheiden. Hij sneert naar de nieuwe juryleden die volgens hem vooral geïnteresseerd zijn in hun eigen carrière.
Een scherpe column met gevolgen
Of Linda de Mol zal reageren op deze column is nog maar de vraag. Wat wel duidelijk is, is dat Youp van ’t Hek opnieuw een gevoelige snaar heeft geraakt. Zijn harde woorden zullen ongetwijfeld nog enige tijd nagalmen in de media.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.