Algemeen
Youp van ´t Hek maakt brandhout van Linda de Mol en haar vies Jeroentje: ´Dit is best heftig´
Youp van ’t Hek staat bekend om zijn scherpe columns en cynische humor. In zijn nieuwste bijdrage in de VARAgids heeft hij een opmerkelijke en harde grap gemaakt over Jeroen Rietbergen, de in opspraak geraakte partner van Linda de Mol. De cabaretier schuwt de controverse niet en zijn opmerking heeft dan ook flink wat stof doen opwaaien.
Rietbergen en zijn reputatie
Jeroen Rietbergen had al ruim voor het schandaal rondom The Voice of Holland een slechte naam. De bijnaam ‘Vieze Jeroentje’ ging al langer rond in de mediawereld. Toch bleef hij jarenlang ongestoord functioneren binnen het Talpa-imperium, de mediagroep waar ook zijn partner Linda de Mol een grote rol speelde. De vraag blijft of zij werkelijk niets wist van zijn gedrag. Ondanks dat Rietbergen geen strafrechtelijke veroordeling heeft gekregen, blijft de publieke opinie hem hard veroordelen.
Youps scherpe pen
In zijn column in de VARAgids neemt Youp van ’t Hek geen blad voor de mond. Hij gaat in op de comeback van The Voice en de manier waarop het programma jarenlang functioneerde. Daarbij komt hij met een opmerking over Rietbergen die velen als schokkend ervaren. Youp stelt dat de bandleider jarenlang profiteerde van de talentenjacht en daarbij grensoverschrijdend gedrag vertoonde.
Opmerkelijke passage
De cabaretier beschrijft op cynische wijze hoe het format van The Voice in zijn ogen werkte. Volgens hem draaide het programma niet alleen om talent, maar ook om de persoonlijke voorkeuren van de juryleden. In zijn eigen woorden:
“De juryleden zaten met hun rug naar de kandidaten en als de mannen een meisje hoorden zingen waar ze wel mee naar bed zouden willen, dan drukten ze op een knop. Op dat commando draaide hun stoel.”
Daarna voegt hij er een extra scherpe sneer aan toe:
“Als ze de onzekere deerne wat vonden dan gingen ze het kind coachen en anders mocht orkestleider Jeroen Rietbergen haar misbruiken. Die was niet zo kritisch en kreeg jarenlang de kliekjes.”
Deze passage laat weinig aan de verbeelding over en suggereert op harde wijze hoe Youp denkt over Rietbergen en zijn rol binnen het programma.
Ophef rondom de column
Het is niet verwonderlijk dat deze uitspraken voor opschudding zorgen. De naam van Rietbergen ligt nog steeds gevoelig in de media, en Linda de Mol heeft al eerder aangegeven dat zij zich distantieert van de kwestie. Toch zal deze opmerking haar ongetwijfeld raken. Op sociale media zijn de reacties gemengd: sommigen prijzen Youp om zijn eerlijkheid, terwijl anderen vinden dat hij te ver gaat.
The Voice keert terug
Ondanks alle ophef rondom het schandaal heeft RTL besloten om The Voice nieuw leven in te blazen. Dit besluit wekt verbazing bij Youp van ’t Hek, die het een ‘besmet format’ noemt. Hij vindt het opmerkelijk dat oudgedienden uit de showbizz openlijk solliciteren voor een plek in de jury.
Anouk niet welkom
Eén van de opvallende afwezigen in de nieuwe opzet van The Voice is Anouk. Zij heeft zich in het verleden uitgesproken over de misstanden binnen het programma en is nu niet langer welkom als coach. Volgens Youp is dit een verkeerde keuze, omdat Anouk tenminste verstand heeft van muziek en talent kan onderscheiden. Hij sneert naar de nieuwe juryleden die volgens hem vooral geïnteresseerd zijn in hun eigen carrière.
Een scherpe column met gevolgen
Of Linda de Mol zal reageren op deze column is nog maar de vraag. Wat wel duidelijk is, is dat Youp van ’t Hek opnieuw een gevoelige snaar heeft geraakt. Zijn harde woorden zullen ongetwijfeld nog enige tijd nagalmen in de media.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.