Algemeen
Winter Vol Liefde-Mike is eindelijk eerlijk: Om deze reden stuurde hij Denise naar huis
Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk hebben Mike en Denise uit Winter Vol Liefde elkaar toch gevonden. De twee maakten woensdag officieel bekend dat ze een relatie hebben. In een exclusief interview met het Algemeen Dagblad vertelt Mike nu waarom hij Denise aanvankelijk naar huis stuurde en waarom hij daar achteraf spijt van kreeg.
Zijn verklaring roept echter de nodige vragen op, want veel kijkers denken dat er andere redenen speelden in de keuze van Mike.
Mike wijt het aan RTL: “Ik moest kiezen”
Wie de afleveringen van Winter Vol Liefde heeft gevolgd, zag dat Mike vanaf het eerste moment smoorverliefd was op Antine. Denise leek slechts bijzaak te worden en moest uiteindelijk het veld ruimen.
Maar nu, maanden later, komt Mike met een andere uitleg. Hij wijt zijn beslissing aan RTL en stelt dat hij zich onder druk gezet voelde om een keuze te maken.
“RTL zegt natuurlijk op een gegeven moment dat je moet kiezen. Toen heb ik Denise weggestuurd, waar ik achteraf spijt van had,” vertelt hij aan het Algemeen Dagblad.
Volgens Mike lag het niet aan Denise zelf, maar aan de manier waarop het programma is opgebouwd.
“De opzet van het programma voelde voor mij onnatuurlijk. Er komen meerdere vrouwen tegelijk naar Seefeld en je moet daarbinnen ineens een keuze maken. Dat voelde heel vreemd voor mij.”
Toch maakte hij destijds een duidelijke keuze en ging vol voor Antine.
Tunnelvisie op Antine
Mike erkent dat hij in eerste instantie totaal geen gevoelens had voor Denise. Voor hem was het duidelijk dat zijn hart bij Antine lag.
“Ik ging gewoon blind voor haar. Het was een soort tunnelvisie en dat had ik nooit moeten doen,” geeft hij toe.
Volgens hem zorgde die focus ervoor dat hij niet meer helder nadacht. Pas later besefte hij dat Denise beter bij hem zou passen.
De grote vraag is natuurlijk: wat vindt Denise hiervan?
Denise begrijpt de situatie achteraf
Denise heeft inmiddels ook gereageerd op de uitspraken van Mike. Zij begrijpt nu beter waarom hij destijds een andere keuze maakte.
“Dat is altijd aan het einde van de rit, dat je dat soort dingen pas beseft,” zegt de blondine.
Toch ging het er in het programma heel anders aan toe. Denise en Mike’s moeder Monique waren overduidelijk aangeslagen toen bleek dat ze naar huis moest.
Denise zegt dat ze er toen ook helemaal klaar mee was.
“Ik dacht: als ik hier nog drie weken zit in die strijd, dan word ik gek.”
Denise wilde zichzelf niet bewijzen
Een van de opvallende uitspraken van Denise is dat ze geen zin had om zichzelf te ‘bewijzen’ tegenover Mike.
“Zo ben ik niet. Ik ben altijd een beetje rustig in het begin. Net een ui die je pelt: laagje voor laagje.”
Volgens haar was het programma niet de ideale setting om een relatie op te bouwen. Ze had simpelweg geen trek in een strijd.
“Ik ben gewoon mezelf en als dat niet genoeg is, dan is dat zo,” zegt ze nuchter.
Kijkers geloven het verhaal niet helemaal
Ondanks de verklaringen van Mike en Denise, geloven veel kijkers het verhaal niet helemaal.
Op sociale media wordt veel gespeculeerd over de echte reden achter hun relatie. Veel mensen denken dat Monique, Mike’s moeder, een grote rol heeft gespeeld.
De theorie die rondgaat is dat Mike eigenlijk met Antine verder wilde, maar dat zij daar geen toekomst in zag. Vervolgens zou Monique alles op alles hebben gezet om Denise alsnog als schoondochter te krijgen.
“Dit is precies hoe Monique het wilde. Antine eruit, Denise erin,” luidt een van de reacties.
Anderen twijfelen ook aan de oprechtheid van de relatie.
“Als Mike écht gevoelens had voor Denise, waarom koos hij dan niet meteen voor haar?” vraagt iemand zich af.
De publieke opinie lijkt te zijn dat de relatie vooral is ontstaan omdat Antine afhaakte en Monique op Denise bleef hameren.
Maar of dat echt zo is? Dat blijft gissen.
Heeft Monique achter de schermen een rol gespeeld?
De invloed van Mike’s moeder Monique blijft een terugkerend gespreksonderwerp.
Vanaf het begin van het programma was het duidelijk dat Monique Denise als ideale schoondochter zag.
Toen Mike uiteindelijk voor Antine koos, leek dat haaks te staan op Monique’s wensen.
Maar inmiddels weten we dat Monique achter de rug van Antine om contact hield met Denise. Dit heeft bij veel kijkers de indruk gewekt dat Monique een bepalende rol speelde in het verloop van de relatie.
Op Facebook heeft Monique al meerdere keren lovende berichten over Denise gepost, wat de speculaties alleen maar verder aanwakkert.
Is dit een sprookje of een verplicht happy end?
Nu Mike en Denise eindelijk samen zijn, lijkt alles op zijn plek te vallen.
Maar de vraag blijft hoe oprecht deze relatie is. Is het een echte liefde die is opgebloeid na het programma? Of is het een verplichte ‘happy ending’ die voortkomt uit de teleurstelling met Antine en de wensen van Monique?
De toekomst zal uitwijzen of de relatie van Mike en Denise standhoudt.
Voor nu lijken ze gelukkig te zijn, maar de kritische blik van de kijkers blijft op hen gericht.
Wat denk jij? Is Mike echt verliefd op Denise of is dit het resultaat van Monique’s invloed? Laat het weten in de reacties! 👇💬
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.