Algemeen
Winter Vol Liefde-Antine rommelt met andere man en dat is een hele bekende
Na de breuk met Mike Hansler in Winter Vol Liefde lijkt Antine niet van plan te zijn om bij de pakken neer te zitten. In plaats daarvan lijkt ze haar geluk ergens anders te zoeken, en haar nieuwste digitale flirt is daar het bewijs van. Op TikTok is ze te zien met niemand minder dan Jody Bernal, en het lijkt wel alsof ze het digitale flirten serieus neemt.
Flirten met Jody Bernal
In een video danst Antine samen met een vriendin op de iconische zomerhit Que Si, Que No, en ze lijkt geen moeite te doen om haar bedoelingen duidelijk te maken. “Wanneer je tienerliefde je reel liked,” schrijft ze erbij, en de toevoeging “Dit is onze verkapte sollicitatie om achtergrondzangeres bij jou te worden, groetjes!” maakt het extra duidelijk dat ze een knipoog geeft naar Jody. Het lijkt alsof ze niet alleen flirterig is, maar ook een beetje serieus.
Wat denkt Jody Bernal?
De reacties op de video laten niets aan duidelijkheid te wensen over: het internet smult van deze speelse actie van Antine. Haar volgers vragen zich hardop af of deze post puur als grap bedoeld is of dat er meer achter schuilt.
Heeft Jody Bernal al gereageerd? Tot nu toe niet, maar als hij zich aangesproken voelt door haar digitale flirterij, zou een romantisch diner zomaar de volgende stap kunnen zijn.
Van Mike naar Jody?
Het lijkt erop dat Antine zich totaal niet druk maakt om haar mislukte avontuur met Mike Hansler. Na haar terugkeer uit Oostenrijk, waar haar romance met de skileraar geen succes bleek, lijkt ze het verleden snel achter zich te laten. Ze lijkt nu meer gefocust op nieuwe kansen en, zo te zien, met een veel grotere naam in de wereld van de showbusiness. Van Mike naar Jody Bernal? Het lijkt wel een upgrade, al blijft het afwachten of het ook daadwerkelijk iets wordt.
Onschuldige lol of iets serieus?
Antine lijkt in ieder geval helemaal niet van plan haar hart op de plank te leggen na haar mislukte avontuur in Oostenrijk. De flirt met Jody Bernal kan dan ook twee kanten opgaan: is het puur een speelse actie of misschien het begin van iets veel serieuzers? De digitale interactie lijkt veelbelovend, maar we moeten nog afwachten of er daadwerkelijk een romantisch vervolg komt.
Antine’s nieuwe richting
Wat er ook gebeurt, het lijkt erop dat Antine haar blik op iets nieuws heeft gericht. Ze lijkt de speelse flirterij met Jody niet als iets kleins te beschouwen, maar mogelijk als een kans om verder te kijken dan haar eerdere teleurstellingen. Of dit een tijdelijke afleiding is of het begin van een nieuwe romance, de komende tijd zal het antwoord geven. Antine heeft de eerste stap gezet, en de bal ligt nu bij Jody.
De toekomst van Antine
Of het nu een grap is of een serieuze poging om Jody’s aandacht te trekken, Antine toont in ieder geval dat ze niet snel op haar neus valt. De flirt met de BN’er is in ieder geval een teken dat ze verder kijkt dan haar mislukte relatie met Mike Hansler. Als dit het begin is van iets nieuws, is het in ieder geval een spannende ontwikkeling die we niet mogen missen.
De World Cup-wedstrijd in Hamar had voor Suzanne Schulting het moment moeten worden waarop ze met frisse energie liet zien hoever haar ontwikkeling op de langebaan inmiddels reikt. De Nederlandse topatlete, jarenlang één van de meest dominante shorttrackers ter wereld, werkt al enige tijd aan een zorgvuldig opgebouwde overstap naar het langebaanschaatsen. De 500 meter in het Noorse Vikingskipet was voor haar een belangrijke test. Maar wat een leerzame avond had moeten worden, veranderde in een opeenstapeling van tegenvallers.
Waar atleten normaal gesproken tot op de seconde hun warming-up timen en hun focus afstellen op de startprocedure, werd Schulting geconfronteerd met een uitzonderlijke reeks onderbrekingen. Een defect startpistool, meerdere valse starts die geen valse starts bleken, een langdurige pauze en uiteindelijk een valpartij zorgden voor een avond die totaal anders verliep dan gepland.
Een onrustige start van de 500 meter
De eerste wedstrijd van de avond begon met Schulting in de openingsrit tegen de Japanse Rio Yamada. Schulting stond klaar, geconcentreerd en gefocust, maar direct bij het eerste startmoment leek er sprake van een valse start. Dat scenario herhaalde zich al snel. Normaal gesproken volgt na twee valse starts diskwalificatie, maar de wedstrijdleiding merkte vrijwel meteen dat het startpistool niet correct functioneerde.
Het probleem bleek groter dan een eenvoudige hapering. De organisatie besloot tot een eerste korte onderbreking om het apparaat te controleren, maar na de hervatting ging het opnieuw mis. Dat leidde tot een pauze van maar liefst een half uur, zodat jury, starters en technische staf de tijd hadden om de procedure te herstellen. Voor een sprintafstand als de 500 meter – waarin explosiviteit, timing en mentale focus essentieel zijn – is zo’n onderbreking enorm ingrijpend.
In totaal stond Schulting bijna vijftig minuten langer aan de kant dan gepland. Het betekende dat haar zorgvuldig opgebouwde wedstrijdroutine volledig doorbroken werd. Toch bleef ze rustig, iets wat ze uit haar shorttrackachtergrond goed kent. Want wie jarenlang shorttrackwedstrijden heeft gereden, weet dat onverwachte situaties en herstarts erbij horen.
Eindelijk een start – maar dan gaat het mis
Toen de derde poging wél soepel verliep, kwamen beide rijdsters goed weg. Schulting opende sterk en leek het ritme te vinden dat ze zo graag wilde laten zien. Maar nog geen honderd meter later ging het fout. In de eerste bocht verloor ze haar balans en gleed ze onderuit. Terwijl ze over het ijs schoof, scheurde haar schaatspak open. Een kleine seconde van verlies aan controle zorgde direct voor een race die voorbij was voordat die echt begonnen was.
Schulting stond snel op, maar aan de teleurstelling viel niet te ontkomen. Niet alleen de val, maar vooral het gevoel dat de hele avond tegenzat, maakte indruk. Een gescheurd pak maakt zo’n moment extra ongemakkelijk, juist omdat de schaatswereld gewend is aan perfectie, strakke routines en een vrijwel foutloos verloop van wedstrijden.
Achteraf gaf Schulting aan dat ze zich goed voelde en zin had in deze race. Dat het juist nu misging, na zo’n lange wachttijd en verstoorde startprocedure, frustreerde haar zichtbaar. Ze had gehoopt op een stabiele uitvoering om haar progressie te toetsen – en precies dat ontbrak.
Waarom de start zo’n grote rol speelt op de 500 meter
De 500 meter is de meest explosieve afstand binnen het langebaanschaatsen. Waar een vijf- of tien kilometer draait om souplesse en uithoudingsvermogen, gaat bij de sprint alles om het moment van wegschieten. De start bepaalt bij deze afstand vaak de helft van de eindtijd. Een te vroege of te late reactie kost direct tenths, en tenths zijn op dit niveau gigantische verschillen.
Daarom gelden voor de start zeer strikte regels. De starter moet volledig synchroon werken met de rijders. Wanneer het pistool hapert of onvoorspelbaar afgaat, kan er geen eerlijke wedstrijd plaatsvinden. De jury koos dan ook terecht voor een uitgebreide controle om zeker te zijn dat het apparaat niet opnieuw zou haperen. Voor de rijders betekende het echter een lange wachttijd, waarin spanning en focus voortdurend opnieuw opgebouwd moesten worden.
De langebaanambities van Suzanne Schulting
Wie Schulting alleen kent van het langebaanschaatsen, mist een groot deel van haar indrukwekkende verhaal. Ze domineerde jarenlang het mondiale shorttrackcircuit, waar ze olympische titels, wereldtitels en Europese onderscheidingen verzamelde. Toch koos ze er bewust voor om een nieuwe uitdaging aan te gaan. De langebaan biedt haar andere prikkels, andere technieken en een compleet andere wedstrijdmentaliteit.
Het talent is onmiskenbaar aanwezig: haar explosiviteit, bochtentechniek en wedstrijdhardheid zijn een levenslange investering. Maar de 500 meter op de buitenbaan vereist extra elementen: pure startscherpte, vaste routines en veel wedstrijdervaring. Dat is precies waar Schulting stap voor stap aan werkt.
Dat ze in Hamar mocht starten op de 500 meter, was te danken aan afzeggingen van Jutta Leerdam en Angel Daleman. Voor Schulting was dat ideaal: meer wedstrijden betekent meer data, meer gevoel en meer progressie.
Video hieronder:
Pech of leerervaring?
Door de valpartij liep Schulting waardevolle World Cup-punten mis. Toch benadrukte ze eerder al dat de 500 meter niet haar hoofdfocus is op de langebaan. Het gaat haar vooral om wedstrijdritme en het opbouwen van vertrouwen. In dat opzicht leverde de race weinig op – maar ergens óók veel.
Het was een testavond waarin duidelijk werd hoe grillig een sprintwedstrijd kan zijn. Hoe kwetsbaar een focusmoment is, en hoe snel omstandigheden een race kunnen beïnvloeden. Juist deze ervaringen helpen haar om sterker en stabieler terug te keren.
Voor haar coaches en de technische staf was het eveneens een moment van evaluatie: startvoorbereiding, warm-upstrategieën en mentale planning krijgen door deze wedstrijd automatisch meer aandacht.
De weg vooruit: ritme, starts en vertrouwen opbouwen
De World Cup-cyclus loopt de komende weken door. De planning van Schulting is gericht op meer racekilometers, meer starts en meer normale wedstrijdsituaties. Een schone race – zonder onderbrekingen, zonder chaos en zonder pech – is op dit moment het waardevolste dat ze kan krijgen.
Hamar liet vooral zien hoe dun het verschil is tussen een perfecte sprint en een avond vol tegenslagen. Maar wie naar de carrière van Schulting kijkt, weet dat juist dit soort avonden haar motivatie versterken. Haar bekendste overwinningen kwamen vaak na momenten waarop ze terug moest knokken.
Conclusie
De avond in Hamar was er één die niemand had voorspeld: een defect startpistool, bijna vijftig minuten vertraging en uiteindelijk een valpartij met een gescheurd pak. Voor Schulting voelde het als een verloren kans, maar tegelijk als een scherpe herinnering aan de onvoorspelbaarheid van topsport.
Wat deze avond vooral duidelijk maakt, is dat haar langebaanhoofdstuk nog in de beginfase zit. Elke start is een bouwsteen, elke ervaring een nieuwe stap. En juist wrijving – hoe vervelend ook – zorgt vaak voor groei.
De volgende wedstrijd komt eraan, en daarmee ook een nieuwe kans om te laten zien waar haar potentieel ligt. Eén ding is zeker: Suzanne Schulting schrijft haar langebaanverhaal pas net, en Hamar is slechts één bladzijde in een veel groter boek.