Algemeen
Weduwnaar Dieuwertje Blok onthult hoe haar afscheid was: ´Er was een strikte dresscode´
Dieuwertje Blok, de geliefde Nederlandse presentatrice, is afgelopen maandag op een intieme manier begraven in het Noord-Hollandse Koedijk. Haar weduwnaar, Peter de Bie, sprak met warme woorden over het afscheid van zijn vrouw. “Het was een warm afscheid, met veel bloemen en kleur”, aldus De Bie. Hij benadrukte dat Dieuwertje haar laatste wens had gekregen: een feestelijk afscheid, zoals ze het zelf altijd had gewild.
Herdenking in Naarden
De uitvaart van Dieuwertje Blok vond plaats op twee verschillende momenten. Op zaterdag werd er een grotere herdenking gehouden in Naarden, waar zo’n 350 mensen bijeenkwamen om afscheid van haar te nemen. Familie, vrienden en collega’s waren hierbij aanwezig. Deze ceremonie was een moment om de impact van Dieuwertje’s leven en werk te vieren. Het was een eerbetoon aan een vrouw die veel voor de mensen om haar heen had betekend.
Persoonlijk en Intiem Afscheid
Gisteren, op maandag, vond de intieme begrafenis plaats in Koedijk. Alleen dertig familieleden en enkele naaste vrienden waren hierbij aanwezig.
“Het was een heel emotioneel moment”, vertelt Peter de Bie. “Het was een bijeenkomst die zowel rustig als vreugdevol was. Dieuwertje had altijd veel kleur in haar leven en dat wilde ze ook in haar afscheid. De bloemen en de kleurrijke sfeer waren precies zoals zij het had gewild.” Het was een bijeenkomst die duidelijk de persoonlijkheid van Dieuwertje weerspiegelde – een vrouw die het leven omarmde en van kleur hield.
Strijdbaar Tot het Laatste
Dieuwertje Blok overleed vorige week zondag op 67-jarige leeftijd na een strijd tegen kanker. Haar zus, Tessel, deelde in een interview met NPO Radio 1 het bijzondere verhaal van Dieuwertje’s laatste momenten.
“Ze was strijdbaar tot de pijn kwam”, vertelde Tessel. “Ze was vastbesloten om het gevecht voort te zetten, maar toen zei ze uiteindelijk: ‘Jongens, het is mooi geweest. Laat de dokter maar komen en zorg dat het rustig en zachtjes gaat.’ Ze was klaar voor haar laatste reis.” Dit getuigt van de kracht en het doorzettingsvermogen van Dieuwertje, zelfs tot het einde.
Een Vrouw Die Haar Zorgen Achterliet
Tessel legde verder uit dat Dieuwertje haar overlijden volledig zelf had geregeld. “Ze was niet bang voor de dood. Ze vond het zelfs niet erg om te sterven”, zei Tessel.
“Het was een beetje vroeg, maar het was gewoon de realiteit. Het verdriet was voor de mensen die achterbleven – haar man, kinderen en zusjes. Voor haarzelf was het afscheid nemen een moment van vrede.” Dieuwertje had geen angst voor het onbekende. Haar levenslust en veerkracht hadden haar altijd gedefinieerd, en diezelfde houding hield ze vast tot haar laatste adem.
Een Laatste Maaltijd
De laatste maaltijd van Dieuwertje was ook een moment van verbinding met haar naasten. Nadat ze samen met haar familie een ‘hapje hachee met rode kool en aardappeltjes’ had gegeten, nam Dieuwertje afscheid van haar geliefden. Het moment was zowel bijzonder als intiem. Het gaf haar de kans om haar laatste woorden te delen en haar gezin de ruimte om samen afscheid te nemen van de vrouw die hen zo dierbaar was.
Zonder Spijt
Tessel vertelde ook dat Dieuwertje geen spijt had van haar leven. “Ze had 67 jaar van haar leven kunnen genieten”, zei Tessel. “Ze vond het jammer dat ze niet langer had kunnen leven, maar ze was dankbaar voor alles wat ze had meegemaakt.” Dieuwertje’s zelfverzekerdheid in haar laatste momenten was een weerspiegeling van hoe ze altijd in het leven had gestaan. Ze was trots op haar werk en haar uiterlijk, ondanks de veranderingen die haar ziekte met zich meebracht. Haar zelfreflectie en acceptatie waren kenmerkend voor de manier waarop ze in het leven stond: met openheid en zonder vrees.
Een Prachtig Leven
Dieuwertje Blok was voor velen een inspirerend voorbeeld van kracht, moed en levensvreugde. Haar overlijden laat een leegte achter bij de mensen die haar goed kenden. Haar familie, vrienden en collega’s zullen haar altijd herinneren als een vrouw die zowel in het publieke leven als privé een bron van inspiratie was. Ze heeft met haar werk en haar persoonlijkheid een blijvende indruk achtergelaten, en haar invloed zal ongetwijfeld voortleven in de herinneringen van degenen die haar dierbaar waren.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.