-

Algemeen

Vriendin Peter Gillis valt jeugdzorg aan na verlies kind: ´Moeder is altijd nummer één´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wendy van Hout is diep geraakt door de beslissing van de rechter dat ze haar jongste zoon slechts één keer in de twee weken mag zien. De rest van de tijd woont hij bij zijn vader. De vriendin van Peter Gillis voelt zich machteloos en richt haar woede vooral op jeugdzorg, waarvan ze vindt dat er grove fouten zijn gemaakt.

Grote Teleurstelling in Jeugdzorg

In de podcast Niet Zo Jeugdzorg uit Wendy haar frustratie over de gang van zaken. “Ik dacht meteen: nee, jeugdzorg gaat mij niet helpen,” zegt ze. Ze stelt dat de organisatie haar eerder ook al niet steunde en nu opnieuw in de steek heeft gelaten.

“Ik ben echt verbaasd over hoe dit is verlopen,” vervolgt Wendy. “Het voelt alsof er totaal niet is gekeken naar wat echt het beste is voor mijn kind. Ze hebben gewoon bepaald dat ik een te druk leven heb en dat dit zogenaamd niet goed zou zijn voor mijn zoon.”

Pijnlijke Redenering

Volgens Wendy heeft jeugdzorg geconcludeerd dat haar deelname aan een realityserie en haar webshop ervoor zorgen dat ze te weinig tijd zou hebben voor haar zoon. “Dat doet pijn,” zegt ze geëmotioneerd. “Ik wil mijn kind zelf naar bed brengen, ik wil zijn pyjama aandoen en zijn haartjes kammen als hij uit de douche komt.”

Voor Wendy is het niet alleen haar eigen verdriet dat haar raakt, maar vooral dat van haar zoon. “Hij is gewoon bij mij weggerukt,” zegt ze boos. “Hij huilt en smeekt om bij ons te mogen blijven, maar niemand lijkt dat serieus te nemen.”

Emotionele Reacties

Na de uitspraak deelde Wendy op Instagram een veelzeggende boodschap. “Een kind zonder moeder is als een vaas zonder bloemen,” schreef ze op haar Stories, bij een afbeelding van een moeder en zoon. “Een moeder is voor een kind nummer één!

Haar volgers reageerden massaal met steunbetuigingen. Velen vinden het onbegrijpelijk dat een moeder zo beperkt mag zijn in het zien van haar kind. “Dit breekt mijn hart,” schreef iemand. Een ander reageerde: “Hoe kan een rechter dit besluiten zonder naar de echte gevoelens van het kind te luisteren?”

Voelt Zich Onbegrepen

Wendy van Hout staat bekend om haar flamboyante persoonlijkheid en openheid in de media, maar in deze situatie voelt ze zich onbegrepen en machteloos. “Het is alsof mijn hele bestaan als moeder gewoon wordt genegeerd,” zegt ze verdrietig. “Ik ben niet alleen een tv-persoonlijkheid, ik ben een moeder. En dat zou de belangrijkste rol in mijn leven moeten zijn.”

Ondanks haar boosheid en verdriet blijft Wendy strijdbaar. Ze wil er alles aan doen om een oplossing te vinden en hoopt dat er alsnog een mogelijkheid komt om meer tijd met haar zoon door te brengen. “Ik geef niet op,” zegt ze vastberaden. “Hij hoort bij mij.”

Algemeen

Yolanthe geeft heftige update na kankerdiagnose

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Yolanthe Cabau openhartig over moeder Richarda: ‘Het gaat stapje voor stapje beter’

Voor Yolanthe Cabau is het een intens jaar geweest, waarin werk, persoonlijke groei en verdriet zich in hoog tempo afwisselden. Eén gebeurtenis in het bijzonder heeft haar leven op zijn kop gezet: de zorgwekkende diagnose van haar moeder Richarda. In een recent interview met Beau Monde blikt de actrice en ondernemer openhartig terug op een periode vol onzekerheid, angst, maar ook hoop en dankbaarheid.

Een ingrijpend moment tijdens de opnames

Tijdens de opnames van haar eigen serie kreeg Yolanthe te horen dat haar moeder Richarda ernstig z!ek was. In de trailer van de reeks werd al duidelijk dat er bij haar moeder een tumor was gevonden. Die schokkende ontdekking viel samen met een periode waarin Yolanthe dagelijks werd gevolgd door camera’s. En dat maakte de situatie extra beladen.

“Dat was heel moeilijk,” vertelt ze in het interview. “Je weet van tevoren niet dat zoiets gaat gebeuren, en dan komen de camera’s ineens wel héél dichtbij.” De grens tussen privé en openbaar werd plots flinterdun. Maar juist door haar openheid krijgt het verhaal van Yolanthe een extra menselijke laag.

De kracht van haar moeder

Hoe het nu met haar moeder gaat? Yolanthe is eerlijk en genuanceerd: “Ze heeft het de afgelopen tijd heel zwaar gehad,” zegt ze. Richarda is nog volop in behandeling en gebruikt medicatie. Maar er is ook voorzichtig optimisme. “Ze is een positief persoon en het gaat stapje voor stapje beter.”

Die kleine stappen betekenen veel. Voor Yolanthe zijn ze een teken van hoop – dat zelfs in de meest moeilijke tijden vooruitgang mogelijk is. Ze prijst de veerkracht van haar moeder en het doorzettingsvermogen waarmee zij met haar situatie omgaat.

Een besef dat alles zomaar kan veranderen

De gebeurtenissen van het afgelopen jaar hebben Yolanthe diep geraakt, en ook haar kijk op het leven veranderd. “Ik ben altijd dankbaar geweest voor elke dag,” zegt ze. “Maar ik besef nu des te meer dat het zomaar voorbij kan zijn.”

Dat besef zorgt ervoor dat ze bewuster leeft, intenser geniet van kleine momenten en zich minder laat meeslepen door externe verwachtingen. “Ik vier elke dag dat ik er ben, en dat de mensen om me heen er zijn. En verder probeer ik me niet gek te laten maken door de rest van de wereld.”

Die uitspraak typeert haar. Ondanks roem en drukte blijft Yolanthe vooral een dochter, een moeder, een mens van vlees en bloed – iemand die worstelt, hoopt, en liefheeft zoals ieder ander.

De impact op haar zoon Xess Xava

In eerdere interviews gaf Yolanthe al vaker aan hoe belangrijk familie voor haar is. Nu, met haar moeder in een kwetsbare positie, draait haar aandacht nog meer om verbondenheid. Ook haar zoontje Xess Xava, die ze samen met Wesley Sneijder kreeg, speelt daarin een grote rol.

Ze heeft er bewust voor gekozen hem dicht bij haar familie te houden. “Ik wil dat hij de warmte van familie voelt. Dat hij ziet hoe we er voor elkaar zijn, in goede én slechte tijden.”

Xess heeft inmiddels ook een sterke band opgebouwd met zijn oma Richarda. “Ze zijn dol op elkaar,” aldus Yolanthe. Die liefde werkt in beide richtingen helend.

Liefde, loyaliteit en levenslessen

De band tussen Yolanthe en haar moeder is hecht. Richarda speelde altijd een belangrijke rol in haar leven, als steunpilaar en als voorbeeld. Haar kracht, humor en positieve houding vormen voor Yolanthe een leidraad – zeker nu de rollen soms omgedraaid lijken te zijn, en de dochter voor haar moeder zorgt.

“Ze heeft me geleerd hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan jezelf,” zegt Yolanthe. “En om ook in moeilijke tijden liefdevol te blijven.” Die levenslessen zijn voor haar nu relevanter dan ooit. Ze houdt zich eraan vast, als een kompas in een woelige periode.

Bewust kiezen voor wat écht telt

Hoewel Yolanthe een indrukwekkende carrière heeft opgebouwd, blijft ze opmerkelijk nuchter. De situatie met haar moeder heeft haar doen besluiten haar prioriteiten opnieuw te rangschikken. “Ik probeer bewust keuzes te maken die me energie geven,” legt ze uit.

Dat betekent: tijd doorbrengen met dierbaren, rust nemen als dat nodig is, en projecten oppakken die haar hart raken. Ze geeft toe dat ze vroeger soms te veel hooi op haar vork nam, maar dat ze daar nu anders naar kijkt.

“Gezondheid, liefde, tijd – dát zijn de dingen die er echt toe doen,” benadrukt ze. En precies die waarden probeert ze ook aan haar zoon mee te geven.

Een jaar vol uitersten

De afgelopen twaalf maanden kunnen het beste worden omschreven als een rollercoaster voor Yolanthe. Van werkhoogtepunten tot medische zorgen, van professionele successen tot privé-uitdagingen: alles kwam tegelijk. Toch weigert ze in negativiteit te blijven hangen.

“Ik zie het leven als een reeks hoofdstukken,” zegt ze. “Sommige zijn licht, andere donkerder. Maar elk hoofdstuk hoort erbij.”

Met die instelling blijft ze moedig vooruitkijken, ondanks de zorgen. “Je kunt verdriet toelaten, maar je hoeft er niet in te blijven hangen. Er is altijd ook iets om dankbaar voor te zijn.”

Inspiratie voor velen

Dat Yolanthe haar verhaal deelt, maakt indruk op haar fans. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Veel mensen herkennen zich in haar situatie – als kind van een z!eke ouder, als ouder zelf, of als iemand die worstelt met verlies of onzekerheid.

Haar boodschap is er één van verbondenheid. “We maken allemaal moeilijke dingen mee. Maar als je elkaar steunt, wordt het iets draaglijker.” Die woorden bieden troost, én perspectief.

Vooruitkijken met hoop

Hoewel het hersteltraject van haar moeder nog loopt, blijft Yolanthe hoopvol. Ze beseft dat de toekomst onzeker is, maar richt zich op het hier en nu. Op elke lach, elke knuffel, elk moment dat telt.

“Mijn moeder is er nog. Ze lacht, ze praat, ze leeft. En dat is zó waardevol,” zegt ze dankbaar.

Lees verder