Algemeen
Vreselijk nieuws over Monique Smit: ´Ze is zwaar verslaafd´
Monique Smit heeft op Instagram een opvallend bericht gedeeld. Midden in de nacht verliet ze stilletjes haar huis om naar haar auto te sluipen. De reden? Een onweerstaanbare trek in iets zoets. Dit roept vragen op: is dit gewoon een onschuldige craving of een teken van een serieuze suikerverslaving?
Een nachtelijke missie voor chocola
Het lijkt erop dat Monique al in bed lag toen ze plotseling een enorme drang kreeg naar iets lekkers. In haar Instagram Story deelt ze een foto waarop te zien is dat ze naar haar auto loopt. Bij de afbeelding schrijft ze: ,,Ik wist dat ik van het weekend nog een lekkere reep in mijn auto had gelegd…” De zangeres kon de verleiding niet weerstaan en besloot midden in de nacht haar huis te verlaten om de zoete traktatie te bemachtigen.
Ze vervolgt haar bericht met een luchtige opmerking: ,,Ik kon het écht niet laten. Alle sloten er vanaf. Dit zijn pas cravings.” Haar eerlijke bekentenis zorgt voor herkenning bij veel volgers, die zichzelf ook weleens hebben betrapt op een onbedwingbare trek in iets zoets.
Onschuldige craving of suikerverslaving?
Hoewel het voor velen een grappig moment lijkt, roept het ook de vraag op of Monique misschien een zwak heeft voor suiker. Overmatige suikerconsumptie kan leiden tot verslavingsachtige trek, waarbij het lichaam steeds vaker vraagt om zoetigheid. Deskundigen waarschuwen dat regelmatige late-night cravings kunnen wijzen op een verstoord eetpatroon.
Toch lijkt Monique vooral te willen laten zien dat ze zichzelf soms gewoon iets gunt en daar open over is. Haar eerlijke en humoristische manier van delen wordt door haar volgers gewaardeerd.
Haar band met broer Jan Smit
Naast haar nachtelijke snackmoment sprak Monique onlangs ook openhartig over haar relatie met broer Jan Smit. In een interview met weekblad Privé vertelde ze dat de band tussen hen beter is dan ooit. Waar eerder geruchten gingen over spanningen tussen de twee, maakt Monique nu duidelijk dat er absoluut geen sprake meer is van ruzie.
Sterker nog, Jan laat haar regelmatig weten dat hij trots op haar is. Maar, zoals ze zelf aangeeft, gaat dat bij de familie Smit op een nuchtere manier. ,,We zijn er te nuchter voor om dit op een mooie manier tegen elkaar te vertellen. Dan is het meer dat Jan tegen mij zegt: ‘Mo, je bent lekker bezig.’ Dat is leuk om van hem te horen,” legt Monique uit.
Geen uitbundige emoties, wel steun
Monique benadrukt dat haar familie geen mensen zijn die snel hun emoties tonen. ,,Als we wat bereikt hebben, zul je ons elkaar niet snel zien omhelzen, hoe trots we op elkaar ook zijn. Dat zit niet in ons systeem,” vertelt ze. Toch is de steun er altijd en weten ze van elkaar dat ze achter elkaar staan.
Monique blijft zichzelf
Monique Smit blijft een open boek voor haar volgers, of het nu gaat om haar eetgewoonten of haar familiebanden. Haar spontane actie midden in de nacht laat zien dat ze zichzelf af en toe iets gunt, zonder zich daar schuldig over te voelen. En of het nu een onschuldige craving was of een teken van een zwak voor zoetigheid, haar fans kunnen er in ieder geval om lachen.
Eén ding is zeker: Monique is niet de enige die midden in de nacht trek krijgt in chocola!
Gratis busvervoer voor asielzoekers tussen Ter Apel en Emmen zorgt voor brede discussie: ‘Is dit de juiste oplossing?’
Het besluit om het busvervoer tussen het asielzoekerscentrum in Ter Apel en station Emmen voortaan kosteloos te maken voor bewoners van het azc, zorgt voor veel reacties in het hele land. Het gaat om een maatregel die vooral bedoeld is om de veiligheid in het openbaar vervoer te verbeteren, maar de keuze roept tegelijkertijd vragen op over gelijkheid, handhaving en de rol van vervoersbedrijven. Voorstanders spreken van een pragmatische aanpak, terwijl anderen vinden dat hiermee een verkeerd signaal wordt afgegeven.
Een lange geschiedenis van incidenten en overlast
Al jaren klinken er zorgen over de situatie op de buslijn tussen Ter Apel en Emmen. Chauffeurs gaven eerder aan dat zij regelmatig te maken kregen met ongewenst gedrag, onduidelijkheid rondom ticketbetalingen en spanningen die opliepen tijdens ritten. Het ging daarbij soms om groepen reizigers die niet wilden betalen of moeite hadden met de regels van het openbaar vervoer.
Hoewel veel ritten zonder problemen verliepen, waren de uitzonderingen heftig genoeg om de veiligheid van chauffeurs en medereizigers onderwerp van gesprek te maken. Buschauffeurs hebben meerdere keren aangegeven dat zij onder grote druk stonden en dat sommige situaties erg onprettig aanvoelden. Voor een sector waarin veiligheid en klantvriendelijkheid centraal staan, was dat een reden om te zoeken naar oplossingen.
Eerdere maatregelen boden onvoldoende resultaat
Het probleem aanpakken was complex. Het COA zette hosts in die bewoners van het azc begeleidden naar de bushalte en hielpen bij het opstappen. Deze hosts moesten vooral zorgen voor rust, begeleiding en uitleg over de regels. In Emmen werden extra toezichthouders ingezet, die reizigers te woord stonden en konden ingrijpen als dat nodig was. Ook Qbuzz schakelde boa’s in op reguliere buslijnen. De buschauffeurs en boa’s hadden portofoons om sneller te kunnen communiceren wanneer zich iets voordeed.
Hoewel deze maatregelen soms hielpen om de situatie tijdelijk te stabiliseren, bleek de structurele overlast niet volledig te verdwijnen. De vraag bleef dus bestaan: wat kan er gedaan worden om ritten veiliger, rustiger en voorspelbaarder te maken?
Nieuwe aanpak: gratis pendeldienst moet rust terugbrengen
Daarom is nu besloten dat het vervoer tussen het azc in Ter Apel en station Emmen gratis wordt. Het doel hiervan is niet om bepaalde groepen te bevoordelen, maar om een belangrijk spanningspunt weg te nemen: de discussie over betalen. In eerdere incidenten bleek vooral de discussie over het wel of niet kopen van een ticket aanleiding voor onrust. Door dat element weg te nemen, hoopt Qbuzz dat de ritten voortaan zonder spanningen verlopen.
Qbuzz-directeur Laurence Hovenkamp noemt deze beleidswijziging een belangrijke schakel in een bredere aanpak. Volgens haar is de combinatie van maatregelen essentieel: toezicht, begeleiding én kosteloos vervoer voor deze specifieke route moeten samen zorgen voor een veiligere omgeving.
“Het vrij beschikbaar stellen van de pendeldienst is een cruciale stap om het totale pakket aan maatregelen te laten slagen,” aldus Hovenkamp.
Het gaat hierbij dus niet enkel om gratis reizen, maar om een compleet beleid dat onrust moet voorkomen en de ervaring van chauffeurs en reizigers moet verbeteren.
Veel discussie op sociale media
Het besluit zorgt online voor stevige reacties. Veel mensen vragen zich af waarom één specifieke groep gratis mag reizen, terwijl andere reizigers wel moeten betalen voor dezelfde afstand. Zij ervaren het als oneerlijk dat er kennelijk middelen beschikbaar zijn om dit vervoer kosteloos te maken, terwijl dit voor regulier openbaar vervoer niet gebeurt.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die de keuze pragmatisch en begrijpelijk vinden. Zij wijzen op het feit dat veiligheidspunten in het openbaar vervoer bovenaan staan, en dat het wegnemen van conflictmomenten een bewezen manier is om de rust te bewaren. Volgens deze groep is het beter om te investeren in stabiliteit dan dat chauffeurs en reizigers zich onveilig voelen.
Waarom gratis vervoer als oplossing wordt gezien
Dat de betaaldiscussie zo’n grote rol speelt, heeft vooral te maken met het karakter van de route. Het traject tussen het azc en het station wordt dagelijks gebruikt door een grote, relatief vaste groep reizigers. Voor sommige bewoners van het azc is onduidelijk hoe het Nederlandse betaal- en vervoerssysteem werkt, waardoor misverstanden kunnen ontstaan.
Door het traject tijdelijk gratis te maken, hoopt men de ritten voorspelbaarder te maken en chauffeurs te ontlasten. Als er geen discussies meer zijn bij het instappen, komt er meer rust in de bus én aan de halte. Bovendien maakt het toezicht door hosts en boa’s het makkelijker om te signaleren waar extra uitleg of begeleiding nodig is.
Is dit de omgekeerde wereld?
Veel reacties online zijn gebaseerd op het idee dat er nu een “beloning” wordt gegeven voor gedrag dat eerder tot problemen leidde. Mensen vrezen dat er een precedent wordt geschapen: dat wie onrust veroorzaakt uiteindelijk extra geholpen wordt. Daarom noemen sommigen het besluit symbolisch ‘de omgekeerde wereld’.
Tegelijkertijd benadrukken beleidsmakers dat dit geen beloning is, maar een veiligheidsmaatregel. Het is vergelijkbaar met andere situaties waarin conflicten worden voorkomen door een procedure te vereenvoudigen — zoals wanneer voetbalclubs extra pendelbussen inzetten voor supportersgroepen om opstootjes te voorkomen.
Gelijke behandeling en toegankelijkheid van het openbaar vervoer
Een belangrijk punt in de discussie is het gevoel van gelijkheid. Het openbaar vervoer is een publieke dienst die voor iedereen toegankelijk moet zijn, en veel reizigers vinden dat regels voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Wanneer één groep op een bepaalde route gratis reist, roept dat automatisch vragen op over solidariteit, eerlijkheid en uniformiteit van beleid.
Daarom benadrukken de betrokken partijen dat dit een uitzonderlijke situatie is, specifiek gekozen voor een zeer specifiek traject met specifieke veiligheidsuitdagingen. Het is dus geen beleidswijziging die breder wordt ingevoerd.
Hoe gaat het verder?
Voor nu blijft de gratis pendeldienst onderdeel van een proefperiode. In die periode wordt gemeten of het aantal incidenten daadwerkelijk afneemt en of chauffeurs zich veiliger voelen. Ook wordt gekeken of de begeleiding van het COA, de inzet van toezichthouders en het contact tussen vervoerder en overheid voldoende zijn om de situatie duurzaam te verbeteren.
Wanneer blijkt dat de maatregel effectief is, kan deze langer worden aangehouden. Als de resultaten tegenvallen, zullen opnieuw aanpassingen nodig zijn.
Wat vind jij van dit besluit?
Het onderwerp raakt veel mensen, omdat het gaat over veiligheid, verantwoordelijkheid en eerlijkheid. Vind jij het verstandig om dit traject gratis te maken om zo de rust terug te brengen? Of zijn er volgens jou andere oplossingen mogelijk die zowel veilig als eerlijk voelen?
Laat het vooral weten in de reacties — de discussie is nog lang niet voorbij, en jouw mening telt mee in hoe dit soort beleidskeuzes in de toekomst worden vormgegeven.