Algemeen
Vreselijk nieuws over Monique Smit: ´Ze is zwaar verslaafd´
Monique Smit heeft op Instagram een opvallend bericht gedeeld. Midden in de nacht verliet ze stilletjes haar huis om naar haar auto te sluipen. De reden? Een onweerstaanbare trek in iets zoets. Dit roept vragen op: is dit gewoon een onschuldige craving of een teken van een serieuze suikerverslaving?
Een nachtelijke missie voor chocola
Het lijkt erop dat Monique al in bed lag toen ze plotseling een enorme drang kreeg naar iets lekkers. In haar Instagram Story deelt ze een foto waarop te zien is dat ze naar haar auto loopt. Bij de afbeelding schrijft ze: ,,Ik wist dat ik van het weekend nog een lekkere reep in mijn auto had gelegd…” De zangeres kon de verleiding niet weerstaan en besloot midden in de nacht haar huis te verlaten om de zoete traktatie te bemachtigen.
Ze vervolgt haar bericht met een luchtige opmerking: ,,Ik kon het écht niet laten. Alle sloten er vanaf. Dit zijn pas cravings.” Haar eerlijke bekentenis zorgt voor herkenning bij veel volgers, die zichzelf ook weleens hebben betrapt op een onbedwingbare trek in iets zoets.
Onschuldige craving of suikerverslaving?
Hoewel het voor velen een grappig moment lijkt, roept het ook de vraag op of Monique misschien een zwak heeft voor suiker. Overmatige suikerconsumptie kan leiden tot verslavingsachtige trek, waarbij het lichaam steeds vaker vraagt om zoetigheid. Deskundigen waarschuwen dat regelmatige late-night cravings kunnen wijzen op een verstoord eetpatroon.
Toch lijkt Monique vooral te willen laten zien dat ze zichzelf soms gewoon iets gunt en daar open over is. Haar eerlijke en humoristische manier van delen wordt door haar volgers gewaardeerd.
Haar band met broer Jan Smit
Naast haar nachtelijke snackmoment sprak Monique onlangs ook openhartig over haar relatie met broer Jan Smit. In een interview met weekblad Privé vertelde ze dat de band tussen hen beter is dan ooit. Waar eerder geruchten gingen over spanningen tussen de twee, maakt Monique nu duidelijk dat er absoluut geen sprake meer is van ruzie.
Sterker nog, Jan laat haar regelmatig weten dat hij trots op haar is. Maar, zoals ze zelf aangeeft, gaat dat bij de familie Smit op een nuchtere manier. ,,We zijn er te nuchter voor om dit op een mooie manier tegen elkaar te vertellen. Dan is het meer dat Jan tegen mij zegt: ‘Mo, je bent lekker bezig.’ Dat is leuk om van hem te horen,” legt Monique uit.
Geen uitbundige emoties, wel steun
Monique benadrukt dat haar familie geen mensen zijn die snel hun emoties tonen. ,,Als we wat bereikt hebben, zul je ons elkaar niet snel zien omhelzen, hoe trots we op elkaar ook zijn. Dat zit niet in ons systeem,” vertelt ze. Toch is de steun er altijd en weten ze van elkaar dat ze achter elkaar staan.
Monique blijft zichzelf
Monique Smit blijft een open boek voor haar volgers, of het nu gaat om haar eetgewoonten of haar familiebanden. Haar spontane actie midden in de nacht laat zien dat ze zichzelf af en toe iets gunt, zonder zich daar schuldig over te voelen. En of het nu een onschuldige craving was of een teken van een zwak voor zoetigheid, haar fans kunnen er in ieder geval om lachen.
Eén ding is zeker: Monique is niet de enige die midden in de nacht trek krijgt in chocola!
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.