Algemeen
Vreselijk drama voor prinses Margarita
Prinses Margarita en dochters getroffen door familiedrama: dubbele verliezen in korte tijd
Het jaar begon zwaar voor prinses Margarita en haar dochters Julia en Paola. Op 1 januari moesten zij afscheid nemen van Else, de moeder van Margarita’s ex-man Tjalling ten Cate. Alsof dat nog niet genoeg was, 0verleed amper twee maanden later, op 2 maart, ook haar ex-schoonvader Alex. Twee verliezen in zo’n korte tijd laten hun sporen na binnen de familie.
Familiedrama treft Margarita en haar dochters
Ondanks de scheiding van Tjalling ten Cate heeft Margarita altijd een warme band behouden met zijn familie. Dat maakte de gebeurtenissen des te pijnlijker. In een eerder interview met Story liet Margarita al doorschemeren hoe goed de verstandhouding nog was.
“Wij hebben nog bijna dagelijks contact,” vertelde ze destijds. “Ik ben blij dat dit op deze manier gaat. Maar het is ook logisch omdat mijn ex nog dezelfde geweldige man is als hij altijd al was.”
Die nauwe band zorgde ervoor dat ze ook in deze verdrietige periode nauw betrokken bleef bij de familie. De opeenvolgende overlijdens brachten niet alleen rouw met zich mee, maar ook veel herinneringen aan de tijd waarin zij en Tjalling nog een gezin vormden.
Een onverwacht en emotioneel begin van het jaar
Het verlies van Else, de moeder van Tjalling, op nieuwjaarsdag was een emotionele klap voor de familie. Voor Margarita en haar dochters betekende het afscheid nemen van een vrouw die nog altijd een belangrijk figuur in hun leven was.
De eerste maanden van 2025 stonden in het teken van verwerking en steun zoeken bij elkaar. Maar net op het moment dat de familie probeerde de draad voorzichtig weer op te pakken, sloeg het noodlot opnieuw toe. Op 2 maart 0verleed ook Alex, de vader van Tjalling. Twee grote verliezen in zo’n korte tijd, een ware beproeving voor iedereen die hen liefhad.
De impact op de kinderen
Voor Julia en Paola, de dochters van Margarita en Tjalling, betekent het verlies van hun grootouders een ingrijpende verandering. Grootouders spelen vaak een belangrijke rol in het leven van kinderen, en het plotseling wegvallen van beide binnen enkele maanden kan zwaar wegen.
Hoe Margarita haar dochters door deze periode loodst, blijft grotendeels privé. Toch is het duidelijk dat ze, ondanks haar eigen verdriet, alles op alles zet om hen op te vangen en de stabiliteit in hun leven te bewaren.
Een waardig afscheid in de natuur
De uitvaart van Alex vond plaats op 7 maart en werd bijgewoond door familie en naasten. De familie koos voor een natuurbegrafenis in het Elspeterbos. Dit betekent dat Alex werd begraven in een volledig biologisch afbreekbare kist, op een plek waar de natuur de overhand heeft en het graf uiteindelijk weer opgaat in de omgeving.
Deze vorm van begraven wordt steeds populairder en past bij mensen die bewust willen bijdragen aan een duurzamer milieu, zelfs na hun 0verlijden. Voor de nabestaanden is het een troostende gedachte dat hun dierbare rust vindt op een plek die harmonieert met de natuur.
De kracht van familiebanden
Margarita en Tjalling mogen dan uit elkaar zijn, de onderlinge familiebanden blijven sterk. Dit laat zien dat relaties kunnen veranderen, maar dat liefde en respect blijven bestaan, vooral in tijden van r0uw.
Het samenzijn bij de uitvaarten en de steun die Margarita en haar dochters ontvangen, laten zien hoe belangrijk het is om elkaar vast te houden in moeilijke tijden. Ondanks het verdriet biedt de hechte band binnen de familie houvast.
Een periode van verwerking en vooruitkijken
Hoewel Margarita bekendstaat om haar veerkracht en optimisme, is dit zonder twijfel een zware periode voor haar. Het verliezen van dierbaren doet veel met een mens, en het verwerken van verdriet kost tijd.
Toch is het bekend dat Margarita zich in het verleden al vaker door moeilijke situaties heeft heen geslagen. Dit familiedrama zal haar ongetwijfeld tekenen, maar met haar positieve instelling en de steun van haar naasten zal ze proberen hier een weg in te vinden.
Voor haar dochters blijft ze een sterke moederfiguur die hen door deze moeilijke periode loodst. Hoewel ze zelf ook r0uwt, zorgt ze ervoor dat Julia en Paola weten dat ze geliefd zijn en dat hun grootouders altijd een plek in hun hart zullen hebben.
De rol van Margarita binnen de koninklijke familie
Prinses Margarita staat, ondanks haar koninklijke afkomst, vooral bekend als een vrouw die haar eigen pad bewandelt. Ze kiest ervoor om haar leven buiten de schijnwerpers te leiden en focust zich op haar familie en haar passie voor kunst en design.
Toch blijft ze betrokken bij bepaalde koninklijke gebeurtenissen en heeft ze een warme relatie met haar neven en nichten binnen de Oranjes. Haar nuchtere en vriendelijke uitstraling maken haar geliefd binnen de familie, en ze heeft altijd laten zien dat familie boven alles gaat.
Wat brengt de toekomst?
Na een zwaar begin van 2025 zal Margarita ongetwijfeld proberen om het jaar verder zo positief mogelijk te vervolgen. Met de herinneringen aan Else en Alex in haar hart zal ze zich richten op de toekomst en haar rol als moeder en familielid blijven vervullen.
Het verdriet zal een plek moeten krijgen, maar met de steun van haar naasten en haar eigen kracht zal ze haar weg vinden.
Voor Julia en Paola blijft het belangrijk om over hun gevoelens te praten en hun grootouders op een mooie manier te herinneren. Margarita zal er alles aan doen om hen daarin te begeleiden.
Het blijft een heftige periode, maar één ding is zeker: deze familiebanden zijn sterk genoeg om de klappen van het leven op te vangen.
Jouw mening telt!
Wat vind jij van de manier waarop Margarita met deze moeilijke tijd omgaat? Laat je reactie achter en deel dit bericht om steun te betuigen aan de familie!
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.