Algemeen
Vandaag Inside-heren walgen van ex Sylvie Meis: ´Griezelig ventje!´
Wim Beelen, de multimiljonair en voormalig vriend van presentatrice en model Sylvie Meis, heeft zich wederom in de media gemengd, maar niet op een manier die hem veel vrienden oplevert. De mannen van Vandaag Inside zijn allesbehalve onder de indruk van Beelen, en wanneer zijn naam ter sprake komt, klinkt er direct ongenoegen.
Johan Derksen, zoals altijd scherp in zijn oordeel, schroomt niet om zijn afkeer van Beelen duidelijk te maken. “Wat een griezel van een gozer!” roept hij uit, en Albert Verlinde, die tijdelijk René van der Gijp vervangt, voegt eraan toe: “Die klootzak die wou ook hier zijn verhaal komen vertellen. O, wat een griezel van een gozer!”
Beelen’s uitspraken over zijn “relatie” met Sylvie Meis
Wim Beelen heeft onlangs flink wat stof doen opwaaien met zijn uitspraken over zijn relatie met Sylvie Meis in de podcast Dutch Dragons. In het gesprek claimde Beelen dat hij “niets met haar” had, ondanks dat de media het koppel met veel bombarie hadden gepresenteerd. “Op dat moment was ik single, en Sylvie zat daar.
Ik had niets met haar, maar ineens stond het groot in de pers. Dan kun je twee dingen doen: ontkennen, of zeggen: ik ga het gewoon proberen”, vertelde Beelen in de podcast. De insinuaties over de oppervlakkigheid van hun samenzijn hebben echter niet goed gepast bij de mannen van Vandaag Inside. Ze lijken Beelen af te schilderen als iemand die meer belang hecht aan zijn publieke imago dan aan een werkelijke, betekenisvolle relatie.
Johan Derksen en Albert Verlinde over Beelen
De mannen van Vandaag Inside konden hun afkeer van Wim Beelen niet verbergen. Johan Derksen had weinig goeds te zeggen over Beelen en noemde hem in de uitzending een “griezel”. De scherpe toon die Johan aanhield, werd direct gevolgd door Albert Verlinde, die tijdens zijn invalbeurt bij René van der Gijp op woensdag nog wat extra zout in de wond wreef.
“Die klootzak die wou ook hier zijn verhaal komen vertellen,” sneerde Albert. En alsof dat nog niet genoeg was, maakte hij ook een grap over Beelen’s vermogen van “zo’n 150 miljoen” en concludeerde lachend: “maar dan heb je zo veel geld en géén goeie kapper!” De reacties aan tafel waren duidelijk: de mannen van Vandaag Inside hadden geen goed woord over voor de multimiljonair, ondanks zijn vermeende rijkdom.
De relatie tussen Sylvie Meis en Wim Beelen
De relatie tussen Sylvie Meis en Wim Beelen was van korte duur. Het koppel, dat samen kerst vierde in Dubai, was na het nieuwe jaar alweer uit elkaar. Ondanks dat Wim Beelen in de podcast verklaarde dat hij geen echte relatie met Sylvie had, was er toch veel media-aandacht voor hun samenzijn.
Beelen gaf zelf aan dat de relatie voor hem niet echt betekenis had, en dat hij de keuze maakte om het “gewoon te proberen” toen de buitenwereld zijn relatie met Sylvie ging geloven. Het lijkt erop dat Beelen de media-aandacht wel degelijk in zijn voordeel wilde gebruiken.
De reacties op Beelen’s uitspraken
Wim Beelen werd ook gevraagd naar de aard van zijn relatie met Sylvie, en hij bevestigde dat het een korte en oppervlakkige affaire was, maar dat hij de ervaringen met haar niet had willen missen. “Wij zijn met elkaar omgegaan,” zei Beelen. “We hebben leuke dingen gedaan.”
Zijn verklaringen over Sylvie hebben echter weinig invloed gehad op de reacties van de mannen bij Vandaag Inside. Johan Derksen en Albert Verlinde lijken vooral verontwaardigd over Beelen’s houding en zijn beslissing om de relatie voor de buitenwereld uit te vergroten.
De publieke perceptie van Wim Beelen
De reacties van Vandaag Inside hebben de publieke perceptie van Wim Beelen wellicht verder aangetast. In de ogen van veel kijkers lijkt Beelen een opportunistische figuur die bereid is zijn persoonlijke relaties voor de publiciteit te gebruiken.
Zijn woorden over de relatie met Sylvie Meis hebben weinig sympathie opgewekt, en zijn houding ten opzichte van de media lijkt vooral gericht op zelfpromotie. Dit alles zorgt ervoor dat Beelen in de ogen van de mannen bij Vandaag Inside vooral als een “griezel” wordt gezien, een term die Johan Derksen niet voor niets heeft gekozen.
Het is duidelijk dat Wim Beelen’s uitspraken en zijn omgang met zijn persoonlijke leven niet goed vallen in de media, en dat zijn imago bij sommige publieke figuren als een griezel wordt beschouwd. Of Beelen ooit de kans krijgt om zijn imago te herstellen, blijft de vraag, maar voor nu lijkt hij vooral in de schijnwerpers te staan vanwege de negatieve reacties die zijn uitlatingen hebben opgewekt.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”