-

Algemeen

Sophie Hilbrand openhartig over relatiebreuk: “Ik ben niet trouw geweest”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Sophie Hilbrand openhartig over fouten, groei en liefde: ‘Ik heb geleerd écht te luisteren’

Sophie Hilbrand is al jaren een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie en radio. Ze staat bekend om haar scherpe interviewtechniek, uitgesproken meningen en haar betrokkenheid bij maatschappelijke thema’s. Toch is het niet alleen haar werk dat haar geliefd maakt bij het publiek – het is ook haar opvallende openheid over haar persoonlijke leven. In een interview met Veronica Magazine deed Sophie een eerlijke en kwetsbare bekentenis: ze is ooit vreemdgegaan.

Hoewel ze inmiddels al jarenlang een stabiele relatie heeft met acteur Waldemar Torenstra, kijkt Sophie zonder schaamte terug op haar eerdere ervaringen. Wat begon als een pijnlijk moment uit het verleden, werd voor haar een les in communicatie, zelfkennis en persoonlijke ontwikkeling. Het gesprek draait niet alleen om ontrouw, maar om veel meer: over de moed om eerlijk te zijn, over leren luisteren en het bouwen aan een liefdevolle relatie.

Vreemdgaan aan het einde van een breekbare relatie

In het interview erkent Sophie dat ze niet trots is op het feit dat ze ooit is vreemdgegaan, maar ze verbergt het ook niet. “Alleen tegen het einde van de relatie, zo eerlijk wil ik wel zijn,” vertelt ze openhartig. De relatie waarin dit gebeurde liep al lange tijd moeizaam. De afstand tussen haar en haar toenmalige partner was gegroeid en de verbondenheid nagenoeg verdwenen.

Wat haar direct typeert, is haar oprechte houding. “Ik kan dat niet stiekem, vreemdgaan. Dus meteen erna biechtte ik het op en was het ’t einde van de toch al moeizame relatie.” Sophie maakt daarmee duidelijk dat integriteit en eerlijkheid voor haar onmisbaar zijn – zelfs wanneer de waarheid pijnlijk of confronterend is.

Een gebrek aan communicatie als dieper liggend probleem

Voor Sophie was de ontrouw niet de oorzaak van de breuk, maar eerder het symptoom van een relatie die allang zijn fundament had verloren. Het werkelijke probleem lag volgens haar bij de communicatie – of beter gezegd: het gebrek daaraan.

“Ik zeg niet wat ik op m’n hart heb. Ben een beetje mannelijk, misschien,” zegt ze. Ze legt uit dat ze moeite had om haar gevoelens onder woorden te brengen. In plaats daarvan hoopte ze dat haar gedrag genoeg zou zeggen. Maar wat zij dacht dat duidelijk was, werd door haar partner niet opgepikt. Die misverstanden vergrootten de afstand tussen hen alleen maar.

De relatie met Waldemar Torenstra: een nieuw hoofdstuk

Sophie is inmiddels al jaren samen met acteur Waldemar Torenstra. Hun relatie is hecht, liefdevol én leerzaam. Ze delen niet alleen het ouderschap, maar ook de bereidheid om van elkaar te leren. Sophie noemt hun dynamiek “confronterend op een goede manier.”

Waldemar is volgens haar niet bang om de vinger op de zere plek te leggen. “Als ik mijn gelijk wil halen, en dat wil ik nogal graag, dan zegt hij: ‘Vind je het ook nog interessant wat ík erover te zeggen heb?’” Dat soort opmerkingen houden haar scherp en zorgen ervoor dat ze zich bewust blijft van haar eigen gedrag.

In plaats van zich te verdedigen, leert ze nu om te luisteren. Ze erkent dat ze in het verleden vaak dacht: als iemand mij geen gelijk geeft, dan luistert diegene niet echt. Maar dat is veranderd. “Luisteren is iets anders dan je gelijk willen halen. Daar ben ik me nu veel bewuster van,” zegt ze.

Vreemdgaan als signaal, niet als definitieve zonde

Hoewel ontrouw vaak als onvergeeflijk wordt bestempeld, ziet Sophie het niet als iets wat haar definieert. Voor haar was het een wake-upcall: een teken dat haar relatie al lange tijd niet meer werkte. Ze is dan ook kritisch op hoe we als maatschappij naar vreemdgaan kijken.

In plaats van de nadruk te leggen op het veroordelen van het gedrag, zouden we volgens haar meer moeten kijken naar wat eraan voorafgaat. “Het is vaak een gevolg van vervreemding, van onuitgesproken frustraties. Daar moet het gesprek over gaan.”

Met haar verhaal wil ze anderen aanmoedigen om eerder in te grijpen in relaties die dreigen stuk te lopen. Open communicatie, zegt ze, kan soms nog iets redden – of het nu liefde is of gewoon het respect voor elkaar.

Eerlijkheid als rode draad

Wat opvalt in Sophie’s verhaal is haar consequente eerlijkheid. Niet alleen in haar werk als presentatrice en interviewer, maar ook in haar persoonlijke leven. Ze schuwt het niet om fouten toe te geven, zolang ze er maar van kan leren. Die houding wordt door velen bewonderd.

In een wereld waarin sociale media vooral een rooskleurig beeld van relaties en geluk tonen, laat Sophie een ander geluid horen. Een eerlijk, rauw en realistisch geluid. Haar fans prijzen haar daarom als een authentieke vrouw, die ondanks haar bekendheid dicht bij zichzelf blijft.

Moederschap, werk en balans vinden

Naast haar relatie en carrière speelt ook haar rol als moeder een grote rol in haar leven. De combinatie van werk, ouderschap en liefde vraagt soms om scherpe keuzes en bewuste prioriteiten. Sophie beschrijft haar leven als een voortdurend balanceren tussen vrijheid en verantwoordelijkheid.

Met Waldemar aan haar zijde voelt ze zich gesteund, maar ook uitgedaagd. Ze noemt hem een spiegel, iemand die haar helpt groeien, ook als dat ongemakkelijk is. Die groei zit niet in perfectie, maar in inzicht en openheid. “Ik kijk niet met spijt terug, maar wel met besef,” zegt ze.

Relaties zijn werk – en dat is oké

Sophie’s verhaal benadrukt dat relaties niet vanzelf gaan. Ze vragen inzet, communicatie en soms ook confrontatie. Ze zijn geen eindstation, maar een gezamenlijke reis waarin je blijft leren – over jezelf, de ander en wat jullie samen verbindt.

Door open te zijn over haar eigen fouten en leerprocessen, biedt Sophie herkenning aan velen. Ze maakt duidelijk dat niemand perfect is, en dat juist de bereidheid om te groeien de basis vormt voor een sterke relatie.

Een voorbeeld van kwetsbaarheid en kracht

Sophie Hilbrand toont dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een kracht. Ze durft haar fouten te erkennen, ze durft het gesprek aan te gaan en ze durft te veranderen. In een wereld waarin veel mensen maskers dragen, laat zij zien wat het betekent om echt jezelf te zijn.

Ze bewijst dat liefde niet draait om perfecte plaatjes, maar om eerlijkheid, openheid en de bereidheid om elkaar écht te horen. Door haar verhaal te delen, doorbreekt ze taboes en biedt ze anderen de moed om ook naar hun eigen relaties te kijken.

Conclusie: leren, luisteren en liefhebben

Sophie Hilbrand heeft van haar leven geen onfeilbaar succesverhaal gemaakt, maar een eerlijk relaas van vallen en opstaan. Ze laat zien dat fouten maken niet het einde betekent, maar een kans om opnieuw te beginnen – met meer inzicht, meer empathie en meer liefde.

Of het nu gaat over vreemdgaan, communicatie of de balans tussen werk en privé: Sophie deelt haar lessen zonder schaamte. En daarmee bewijst ze dat groei pas echt begint als je durft te zeggen: “Hier ging het mis – en dit heb ik ervan geleerd.”

Algemeen

Nieuw groot schandaal uitgelekt rondom Esmah Lahlah (nummer 2 van GL-PvdA)

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Onrust bij GroenLinks-PvdA: eerste dag van Jesse Klaver overschaduwd door nieuwe rel rond Esmah Lahlah

De eerste werkdag van Jesse Klaver als nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks-PvdA had feestelijk moeten zijn. Na het vertrek van Frans Timmermans kreeg Klaver opnieuw de leiding over de linkse samenwerking in de Tweede Kamer. Maar nog voordat hij goed en wel aan zijn bureau zat, brak er een nieuw schandaal los binnen de partij.

Volgens een onthulling van het Algemeen Dagblad blijkt partijgenoot Esmah Lahlah niet alleen te hebben gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg, maar óók naar diezelfde functie in Delft. Daarmee laait de discussie over haar loyaliteit aan de Haagse politiek opnieuw op — precies op het moment dat de partij juist rust en stabiliteit wilde uitstralen.


De eerste storm: de sollicitatie in Tilburg

Het was pas twee weken geleden dat de naam van Esmah Lahlah voor het eerst in opspraak kwam. Tijdens de landelijke verkiezingscampagne, waarin zij als nummer twee op de lijst stond en een belangrijk boegbeeld was naast Timmermans, bleek ze gesolliciteerd te hebben naar het burgemeesterschap van Tilburg.

Dat kwam bij de partijtop als een verrassing. De fractieleiding wist niets van haar sollicitatie, en dat zorgde voor flinke onrust binnen de partij én bij kiezers. De timing was ongelukkig: terwijl Lahlah kiezers opriep om op haar te stemmen, bleek ze tegelijk te kijken naar een functie buiten Den Haag.

In talkshow Pauw & De Wit noemde presentator Jeroen Pauw het “een vorm van kiezersbedrog”. Volgens hem mag van een kandidaat verwacht worden dat die zich volledig inzet voor de functie waarvoor men campagne voert. Zijn woorden vonden weerklank op sociale media, waar Lahlah dagenlang onder vuur lag.

De politica reageerde destijds met spijtbetuigingen en zei dat ze het anders had moeten aanpakken. Ze benadrukte dat ze “niet wegliep voor haar verantwoordelijkheid”, maar de schade was al aangericht.


Een tweede sollicitatie duikt op

Toen de storm net wat was gaan liggen, bracht het AD maandagochtend nieuw nieuws naar buiten. Lahlah had namelijk óók gesolliciteerd naar de burgemeestersfunctie in Delft.

Die onthulling kwam hard aan — niet alleen bij kiezers, maar ook bij haar eigen partij. Terwijl GroenLinks-PvdA probeert het vertrouwen van het publiek te herstellen na een teleurstellende verkiezingsuitslag, lijkt de fractie opnieuw verstrikt te raken in interne onrust.

Toen Lahlah door de krant werd gevraagd om een reactie, gaf ze een opmerkelijk ontwijkend antwoord:

“We hebben het de afgelopen weken de hele tijd gehad over vertrouwelijke zaken en vertrouwenscommissies. Als daar iets over uitlekt, is dat vreemd. Ik ontken de sollicitatie niet, maar ik bevestig het ook niet.”

Die reactie zorgde niet voor rust, maar juist voor extra speculatie.


Jesse Klaver probeert de rust te herstellen

Voor Jesse Klaver was het de slechtst denkbare timing. Op zijn eerste dag als fractievoorzitter moest hij zich verdedigen tegen vragen over partijdiscipline en interne communicatie. Hij probeerde de schade te beperken door de nadruk te leggen op Lahlah’s kwaliteiten en betrokkenheid.

“Ik ken Esmah als iemand met een grote maatschappelijke inzet, zowel landelijk als lokaal,” zei Klaver in een eerste reactie. “We hebben goede mensen zoals zij nodig. Ze blijft deze hele periode bij ons in Den Haag.”

Toch leidde zijn uitspraak tot nieuwe vragen. Als Klaver al wist van de sollicitatie in Delft, waarom had hij dat dan niet eerder gedeeld? En waarom koos de partij ervoor deze informatie stil te houden, zeker nu het leiderschap officieel van Timmermans op hem was overgegaan?

Volgens het AD “roept het nieuws opnieuw vragen op over de transparantie en loyaliteit binnen de partijtop”.


Kritiek van buitenaf: “Een rommeltje bij GroenLinks-PvdA”

De politieke concurrentie reageerde voorspelbaar scherp. Geert Wilders, leider van de PVV, greep de situatie aan om de linkse fusiepartij belachelijk te maken. Op X (voorheen Twitter) plaatste hij een foto van Lahlah met de tekst:

“Wat een bende daar. Wat een onbetrouwbaarheid. Wat een vals spel. Ze wil zo graag weg maar het lukt maar niet. Dan toch maar op nummer 2 op de lijst. En ondertussen nog even in Tilburg solliciteren. Met zulke vrienden heeft GL/PvdA geen vijanden nodig.”

Ook De Telegraaf was hard in haar analyse. De krant schreef dat de kwestie Klaver “meteen in verlegenheid brengt” en zijn start als fractievoorzitter overschaduwt. Voor een partij die juist probeert stabiliteit te tonen na het vertrek van Frans Timmermans, komt dit nieuws bijzonder slecht uit.


Spanningen binnen de partij

Volgens ingewijden binnen GroenLinks-PvdA groeit de irritatie over de voortdurende onrust rond Lahlah. Veel fractieleden zouden vinden dat het tijd is om zich te concentreren op inhoudelijke politiek in plaats van persoonlijke kwesties.

“De timing is rampzalig,” zegt een anonieme bron binnen de partij. “We willen bouwen aan vertrouwen, maar telkens wordt de aandacht afgeleid door incidenten. Dat werkt verlammend.”

Daarnaast sijpelen er berichten door over spanningen tussen de twee bloedgroepen van de fusiepartij: de sociaal-democratische PvdA en het progressieve GroenLinks. Sommige leden zouden vinden dat de samenwerking te stroperig verloopt en dat de interne communicatie te wensen overlaat.


Een leiderschapstest voor Klaver

Voor Jesse Klaver is dit een cruciaal moment. Na jaren als partijleider van GroenLinks keerde hij terug aan het roer van de fusiefractie, met de missie om de partij een duidelijke koers te geven. Maar nu wordt hij meteen geconfronteerd met een vertrouwenskwestie binnen zijn eigen team.

Politieke analisten spreken van “een eerste serieuze test” voor zijn leiderschap. Als Klaver erin slaagt de rust te herstellen, kan dat zijn positie versterken. Maar als de onrust voortduurt, dreigt het beeld van een wankele fractie te blijven hangen.

“Klaver moet nu laten zien dat hij boven de emoties kan staan,” zegt politicoloog Nicolas Bouteca (UGent). “De partij kan zich geen nieuwe vertrouwenscrisis permitteren, zeker niet nu de coalitievorming in Den Haag in een cruciale fase zit.”

https://twitter.com/hendrikotten3/status/1985396538730848348?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1985396538730848348%7Ctwgr%5E9aaac55db3f93ebecd0b4cedf0346904c45e6094%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Frumeurs.nl%2Fnieuw-schandaal-uitgelekt-rondom-esmah-lahlah-nummer-2-van-gl-pvda%2F


De nasleep voor Esmah Lahlah

De positie van Lahlah komt intussen steeds meer onder druk te staan. Hoewel ze formeel nog gewoon Kamerlid is, klinkt er achter de schermen discussie over haar toekomst binnen de fractie. Sommige leden vragen zich af of zij haar werk nog met volle overtuiging kan doen, nu haar naam opnieuw negatief in het nieuws komt.

Volgens bronnen binnen de partijtop wordt er intern gesproken over mogelijke vervolgstappen. Er zouden gesprekken gepland staan om “de situatie te evalueren” en te bepalen hoe de fractie verdergaat.

Voorlopig houdt Lahlah echter vast aan haar zetel. In gesprekken met collega’s zou ze hebben aangegeven dat ze zich volledig blijft inzetten voor haar werk in Den Haag.


Een partij op zoek naar evenwicht

De timing van het incident kon haast niet slechter. Na het vertrek van Frans Timmermans stond GroenLinks-PvdA op een kantelpunt: een nieuwe fase, met Jesse Klaver als gezicht van vernieuwing en samenwerking. De partij wilde de blik vooruit richten, richting beleid en oppositie, niet terug naar interne ruis.

Maar het beeld van verdeeldheid en onduidelijkheid dringt zich opnieuw op. Volgens insiders is het essentieel dat Klaver de komende weken eenheid weet te creëren. Alleen dan kan de partij zich profileren als een betrouwbaar alternatief in het huidige politieke landschap.

“De fusie tussen GroenLinks en PvdA is nog jong,” aldus een partijstrateeg. “Zulke groeipijnen horen erbij, maar het is nu aan Klaver om te tonen dat hij de touwtjes in handen heeft.”


Conclusie: een valse start, maar niet per se het einde

Wat bedoeld was als een frisse start voor Jesse Klaver, is uitgelopen op een ongemakkelijke vuurdoop. De dubbele sollicitatie van Esmah Lahlah werpt een schaduw over zijn eerste dagen als fractievoorzitter, maar biedt tegelijk ook een kans om leiderschap te tonen.

Of de partij dit incident kan ombuigen tot een les in transparantie en interne discipline, zal de komende weken blijken. Eén ding is duidelijk: de linkse fusiepartij heeft rust nodig om haar politieke ambities waar te maken. En dat begint met helderheid — over wie blijft, wie vertrekt, en wie de koers bepaalt.


💬 Wat vind jij: moet Esmah Lahlah aanblijven als Kamerlid, of is het tijd voor een nieuwe start binnen GroenLinks-PvdA? Deel je mening via onze sociale kanalen.

Lees verder