Algemeen
Slecht nieuws uit het ziekenhuis: zo gaat het nu met prinses Margriet
Prinses Margriet hard ten val tijdens schaatsevenement: armbreuk en z!ekenhuisopname
Op 82-jarige leeftijd is prinses Margriet vanmiddag met spoed naar het z!ekenhuis gebracht na een ongelukkige val op het ijs. Tijdens het sportevenement de Hollandse 100 kwam ze hard ten val tijdens haar schaatsrondes in Thialf. Haar zoon, prins Bernhard, bevestigt dat zijn moeder een armbreuk heeft opgelopen en hevige pijn ervaart.
Val tijdens sportieve uitdaging
De prinses was vanochtend aanwezig bij het schaatsevenement in Thialf, waar ze zelf meedeed aan een sportieve prestatie: tien kilometer schaatsen in het kader van de Hollandse 100. Dit evenement combineert een schaatstocht met een fietstocht en wordt georganiseerd door de stichting Lymph&Co. Margriet wist vrijwel de volledige afstand af te leggen, maar tijdens de laatste ronde ging het mis.
Ze verloor haar balans en kwam met flinke snelheid ten val op het gladde ijs. Ooggetuigen en opnamen van het incident tonen hoe prins Bernhard en enkele aanwezigen direct toesnelden om hulp te bieden. Margriet bleef op het ijs liggen en leek direct veel pijn te hebben. Niet lang daarna arriveerde een amb*lance, die haar naar het z!ekenhuis vervoerde voor nader onderzoek.
Medische diagnose: armbreuk
Uit eerste medische onderzoeken is gebleken dat prinses Margriet haar arm heeft gebroken. Volgens haar zoon is de pijn aanzienlijk. De breuk vereist naar verwachting een langere periode van rust en revalidatie. Hoewel de prinses bekend staat om haar vitaliteit en sportiviteit, zal ze het voorlopig rustig aan moeten doen.
Prins Bernhard deelde het nieuws met verslaggevers van Shownieuws en gaf aan dat zijn moeder erg is geschrokken, maar wordt omringd door goede zorg. “Ze heeft veel pijn, maar is in goede handen,” liet hij weten.
De Hollandse 100 en stichting Lymph&Co
De Hollandse 100 is een jaarlijks sportevenement dat zich inzet voor onderzoek naar lymfeklierk*nker. Deelnemers schaatsen en fietsen om geld in te zamelen voor onderzoek en bewustwording. Het evenement is opgericht door prins Bernhard, nadat hij in 2013 zelf werd getroffen door lymfeklierk*nker. Inmiddels is hij volledig hersteld.
Door het organiseren van dit sportevenement wil hij anderen helpen en bijdragen aan betere behandelmogelijkheden. Jaarlijks krijgen ongeveer 4.000 mensen in Nederland de diagnose lymfeklierk*nker. Ongeveer 1.000 mensen overlijden aan deze z!ekte. Met de opbrengst van de Hollandse 100 wordt wetenschappelijk onderzoek gefinancierd.
Dat prinses Margriet aan dit evenement meedeed, onderstreept haar betrokkenheid bij het goede doel en haar steun voor haar zoon. De valpartij maakt het moment des te schrijnender.
Een leven in dienst van het koningshuis
Prinses Margriet werd geboren op 19 januari 1943 in Ottawa, Canada, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar ouders, koningin Juliana en prins Bernhard, verbleven daar vanwege de oorlogssituatie in Nederland. Haar volledige naam is Margriet Francisca.
Margriets geboorte in Canada had een bijzonder karakter: het z!ekenhuis waarin zij werd geboren werd tijdelijk tot extraterritoriaal gebied verklaard, zodat het kind de Nederlandse nationaliteit kon verkrijgen. Hoewel ze dus in Canada ter wereld kwam, behield Margriet altijd haar Nederlandse nationaliteit. Ze heeft wel een sterke band met Canada gehouden en keerde later meerdere keren terug voor officiële bezoeken.
Als derde dochter van Juliana en Bernhard groeide Margriet op in een prominente koninklijke familie. Ze is de jongere zus van de voormalige koningin Beatrix en tante van de huidige koning Willem-Alexander. In 1967 trouwde ze met Pieter van Vollenhoven, met wie ze vier zonen kreeg: Maurits, Bernhard, Pieter-Christiaan en Floris.
Bekend om haar maatschappelijke betrokkenheid
Gedurende haar leven heeft prinses Margriet zich toegewijd aan tal van maatschappelijke en humanitaire doelen. Ze was jarenlang actief binnen het Nederlandse Rode Kruis, zette zich in voor de gezondheidszorg en vervulde talloze officiële verplichtingen. Haar betrokkenheid bij goede doelen is altijd groot geweest, en ook op gevorderde leeftijd blijft ze haar steentje bijdragen.
Sport is altijd een belangrijk onderdeel van haar leven geweest. Ze schaatst al van jongs af aan en heeft zich vaak laten zien bij sportieve evenementen, niet alleen als eregast maar ook als deelnemer. Haar inzet bij de Hollandse 100 past dan ook volledig bij haar karakter: betrokken, sportief en altijd bereid om bij te dragen.
Reacties vanuit het publiek en de media
Het nieuws over Margriets val werd snel opgepikt door binnenlandse media. Op sociale media stromen de beterschapswensen inmiddels binnen. Veel mensen prijzen haar sportieve instelling en wensen haar een spoedig herstel toe. “Wat een sterke vrouw,” schrijft iemand op X. “Zelfs op 82-jarige leeftijd schaatsen voor het goede doel. Heel veel respect.”
Ook binnen het Koninklijk Huis is er geschokt gereageerd. Het hof heeft nog geen officiële verklaring uitgegeven, maar insiders melden dat koning Willem-Alexander en koningin Máxima op de hoogte zijn gesteld en nauw betrokken zijn bij de situatie.
Een periode van herstel
Voor prinses Margriet breekt nu een periode van herstel aan. Een armbreuk op hogere leeftijd is een serieuze blessure en vereist zorgvuldige revalidatie. Naar verwachting zal ze de komende weken haar publieke agenda moeten aanpassen. Of ze binnenkort weer zichtbaar zal zijn bij evenementen, is nog onzeker.
Toch is het niet ondenkbaar dat ze – zodra haar gezondheid het toelaat – opnieuw van zich zal laten horen. Haar vastberadenheid en doorzettingsvermogen zijn immers kenmerkend voor haar publieke leven.
Tot slot
De val van prinses Margriet tijdens het sportevenement Hollandse 100 is een pijnlijke herinnering dat ook de meest actieve en toegewijde leden van het Koninklijk Huis kwetsbaar zijn. Toch laat haar deelname aan het evenement op indrukwekkende wijze zien hoezeer zij zich nog altijd inzet voor maatschappelijke doelen – zelfs op 82-jarige leeftijd.
Het Nederlandse volk leeft met haar mee en hoopt op een voorspoedig en volledig herstel. Haar sportieve geest en betrokkenheid zijn inspirerend voor velen, en het is te hopen dat we haar binnenkort weer gezond en wel mogen zien bij toekomstige gelegenheden.
Voor nu rest er vooral bewondering voor haar moed, inzet en kracht. Beterschap, prinses Margriet!
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.