Algemeen
Rechterhand Matthijs van Nieuwkerk doet boekje open: ´Hij moet écht bang zijn!´
Dieuwke Wynia, jarenlang eindredacteur en hoofdredacteur van De Wereld Draait Door, heeft besloten haar kant van het verhaal te vertellen. Met haar publicaties op de Amerikaanse website Substack geeft ze een inkijkje in de sfeer achter de schermen van het populaire programma. En dat belooft weinig goeds voor Matthijs van Nieuwkerk.
Explosieve onthullingen
Dieuwke begon twintig jaar geleden bij de start van De Wereld Draait Door als samensteller en groeide later uit tot een van de belangrijkste krachten achter het programma. Maar in die periode zag ze ook de schaduwzijde van de redactie.
,,Er is veel over mij gezegd en geschreven, maar míjn verhaal ontbrak. Daarom publiceer ik het hier (dieuwkewynia.substack.com). In Je mist meer dan je ziet post ik over mijn ervaringen achter de schermen,” schrijft ze.
Eén van de eerste personen die ze bespreekt, is Ewart van der Horst, voormalig eindredacteur van het programma. Volgens Dieuwke stond hij bekend om zijn onvoorspelbare gedrag. ,,Van der Horsts leiderschapsstijl was grillig en onvoorspelbaar. Hij kon onverwachts in woede uitbarsten, schreeuwen of tegen prullenbakken schoppen. Dit zorgde regelmatig voor een ongemakkelijke en soms zelfs pesterige sfeer op de redactie.”
Zelfde fouten als voorgangers
Toen Van der Horst in 2008 vertrok, nam Dieuwke zijn functie over. Ze had zich voorgenomen het anders te doen, maar nu geeft ze toe dat ze in sommige valkuilen is getrapt.
,,Toen ik zelf aan het roer kwam te staan, nam ik me voor het anders te doen. Maar zonder het te beseffen had ik gewoontes overgenomen die ik juist afkeurde. Pas later drong tot me door dat collega’s onder mijn leiding vergelijkbare ervaringen hadden als ik destijds onder Van der Horst, Karel van de Graaf en vele anderen.”
Deze bekentenis roept vragen op over de cultuur binnen De Wereld Draait Door. Als zelfs Dieuwke erkent dat er sprake was van grensoverschrijdend gedrag, hoe diep zat dit probleem dan verankerd in de redactie?
Wat betekent dit voor Matthijs?
Dieuwke heeft aangekondigd dat ze in de komende weken dieper zal ingaan op haar tijd bij De Wereld Draait Door en de werkcultuur binnen het programma. En dat is geen goed nieuws voor Matthijs van Nieuwkerk.
Volgens weekblad Privé kunnen haar onthullingen ervoor zorgen dat hij definitief uit beeld verdwijnt. ,,Hij mag dan na zijn mislukte rentree bij RTL zeggen dat hij geen nieuwe plannen heeft om terug te keren op televisie, de kans is groot dat de komende onthullingen van zijn voormalige rechterhand Dieuwke dat ook onmogelijk maken,” schrijft het blad.
Einde carrière?
Na de eerdere beschuldigingen rondom zijn gedrag op de redactie heeft Matthijs van Nieuwkerk al een flinke klap gekregen. Zijn geplande comeback bij RTL mislukte en sindsdien is hij niet meer op televisie verschenen. Als Dieuwke nu met nieuwe details komt die zijn positie verder ondermijnen, lijkt een terugkeer helemaal uitgesloten.
Het is de vraag hoe diepgaand haar onthullingen zullen zijn en of ze direct naar Matthijs wijzen. Maar één ding is zeker: de komende weken beloven spannend te worden voor de ooit zo gevierde presentator.
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.