Algemeen
Publiek rent weg tijdens optreden Dries Roelvink: ´Dit maak je nooit meer mee!´
Het kan verkeren: optreden bij een “groot evenement”, waarbij je je best doet voor een enthousiast publiek, maar er uiteindelijk slechts een stel koeien opkomt.
Het overkwam Dries Roelvink tijdens een optreden waar het publiek – bestaande uit niets anders dan koeien – zich zonder enige waarschuwing plotseling omdraaide toen hij Maria Magdalena door de microfoon zong. Het was een hysterisch optreden, en Dries blikt er in de online Shownieuws-serie Alles Voor De Show met Thom Goderie op terug.
Van Koeien tot Avontuurtjes
In de zevende aflevering van Alles Voor De Show deelt Dries een aantal van zijn meest bizarre ervaringen op het podium. Het optreden met de koeien is slechts het begin van de hilariteit en chaos die hij heeft meegemaakt. Zo vertelt hij over een spannend avontuur in de beroemde Yab Yum en een ongemakkelijk misverstand met de groep De Bankzitters. Ook had hij een onheilzaam optreden bij de Hells Angels Motorcycle Club, die zeker niet van plan waren om zich rustig aan de muziek te houden.
Een Gekke Optreden in een Bed
Maar het wordt nog gekker. Dries vertelt hoe hij op een dag een optreden gaf voor naakte mensen! Midden in de zaal stond een bed en Dries besloot even te komen kijken. Wat hij daar aantrof, doet je haast niet geloven. Het is duidelijk dat de zanger geen vreemdeling is van vreemde en onverwachte situaties op het podium.
Alles Voor De Show: De Bizarste Verhalen
In Alles Voor De Show delen de beste zangers van Nederland hun gekste, mooiste en meest onvergetelijke optredens. De verhalen variëren van het begroeten van een woedende menigte in Friesland terwijl je voor Brabant roept, tot het meerdere keren stralend bezopen vragen naar je gage.
Ook optredens in parenclubs worden niet geschuwd, waar alles – en ik bedoel echt alles – kan gebeuren. Het wordt een serie vol hilarische anekdotes over hoe artiesten omgaan met vechtpartijen in het publiek en vrouwen die hen willen versieren voor de neus van hun man.
Wat Kunnen We Nog Meer Verwachten?
Met deze bizarre verhalen krijgt Alles Voor De Show een volledig nieuwe dimensie. De zangers zijn duidelijk niet bang om hun meest gênante en vreemde momenten met het publiek te delen. De komende afleveringen beloven dan ook veel gekkigheid en hilariteit.
Jade (18) moet nadenken over haar afscheid: “Het moment is aangebroken”
Er zijn verhalen die je even doen stilstaan, hoe druk het leven ook lijkt. Het verhaal van de 18-jarige Jade Kops is er zo één. Terwijl leeftijdsgenoten plannen maken voor studiejaren, vakanties en toekomstdromen, bevindt Jade zich in een compleet andere realiteit. Zij leeft met de wetenschap dat ze ongeneeslijk z!ek is, en dat haar tijd kostbaar én beperkt is. In een indrukwekkend en openhartig Instagrambericht vertelt Jade dat ze nu in de fase is beland waar ze nooit op voorbereid had kunnen zijn: het bespreken van haar afscheid.
Het zijn woorden die keihard binnenkomen — juist omdat ze komen van iemand die nog aan het begin van haar leven zou moeten staan. Jade benoemt het zelf: “Het moment is aangebroken.” En daarmee opent ze eerlijk een hoofdstuk dat zowel hartverscheurend als buitengewoon dapper is.
Diagnose die haar wereld veranderde
In 2021 kreeg Jade te horen dat er een tumor in haar keel was ontdekt. Een boodschap die alles op zijn kop zette. Sindsdien draait haar leven om behandelingen, z!ekenhuisbezoeken, hoop, onverwachte wendingen en het zoeken naar rust en liefde in de momenten die nog wél kunnen. Ondanks alles bleef Jade proberen te genieten van het leven, hoe moeilijk dat soms ook was. Ze deelde haar weg openhartig op sociale media, waardoor duizenden mensen met haar meeleefden.
Maar vorige week kwam er een moment waar zij en haar familie al lang tegenop keken: de uitvaartverzorger stond voor de deur. Het klinkt bijna onwerkelijk voor iemand van haar leeftijd — en toch moest Jade daarmee geconfronteerd worden. Ze beschrijft het moment zelf, met woorden die lezen alsof je naast haar op de bank zit.
“Met bibberende benen zaten we te wachten”
Jade vertelt dat zij samen met haar ouders thuis zat. De spanning vulde de ruimte; niemand wist precies hoe dit moment zou voelen. “We kletsen wat over koetjes en kalfjes,” schrijft Jade, “totdat de deurbel gaat.”
Wat daarna volgt is een scène die bijna filmisch aandoet, maar helaas bittere realiteit is.
Ze staat op, haalt diep adem en loopt naar de voordeur. Aan de andere kant staat een vriendelijke vrouw, die ze begroet en binnenlaat. Maar precies op dat moment schrikt Jade van haar eigen woorden. Ze hoort zichzelf iets zeggen wat voor andere 18-jarigen ondenkbaar zou zijn: “Ik laat een uitvaartverzorger binnen?” Besef en verdriet komen als golven tegelijk binnen. Het voelt alsof de kamer kleiner wordt, stiller, zwaarder.
“Daar zit ik dan. Achttien jaar.”
De uitvaartverzorger neemt plaats, slaat een laptop open en bladert door een boek met opties, locaties en keuzes die gemaakt moeten worden. Jade kijkt toe, hoort woorden voorbij komen over afscheid, over momenten, over details waarvoor een ander normaal vijftig, zestig of zeventig jaar de tijd krijgt om erover na te denken.
Maar Jade is achttien.
“Iemand tegenover mij praat over dingen waar ik nog helemaal niet klaar voor ben,” schrijft ze. Het beeld dat ze schetst is onwaarschijnlijk pijnlijk: een meisje, nog maar net volwassen, dat moet meeluisteren naar onderwerpen die eigenlijk mijlenver van haar zouden moeten liggen.
Tussen slokken thee door ziet Jade dat de vrouw tegenover haar vriendelijk glimlacht. Oppervlakkig kalm, professioneel, meelevend — maar voor Jade voelt het surrealistisch. “Dit gaat toch niet over míj? Niet nu. Niet op deze leeftijd.”
Een gedachtenstorm die geen pauze kent
Terwijl ze probeert te luisteren, weg te blijven van paniek en haar aandacht bij het gesprek te houden, merkt Jade dat haar gedachten alle kanten opschieten. Ze omschrijft het prachtig en tegelijk breekbaar:
“Mijn gedachten bewegen als druppels langs het raam.”
Ze ziet in haar hoofd beelden voorbij schieten die ze helemaal niet wil zien: hoe het afscheid eruit zou zien, wie er zouden zijn, wat het moment zou betekenen. Ze ziet scènes van haar familie, van betraande gezichten, van momenten die niemand op jonge leeftijd zou moeten visualiseren.
Daarom spreekt ze zichzelf
toe.
Hard.
Streng.
Dapper.
“Nee, stoppen nu, Jade. Zover is het nog niet.”
Het is die zin die laat zien hoe ongelooflijk sterk ze is. Ze probeert zichzelf terug te halen, adem te halen, te focussen op wat nu nog wél kan. Ze probeert grip te houden op het leven dat ze nog steeds leeft, ondanks alles wat er speelt.
Van strijd naar berusting: een proces zonder handleiding
Het bijzondere aan Jade is hoe open ze blijft in haar woorden. Ze benoemt niet alleen wat ze voelt, maar ook wat ze hoopt. Ze wil dat haar familie straks niet alles alleen hoeft te bedenken. Ze wil dat er rust is, structuur, duidelijkheid.
“Het idee dat we na een aantal gesprekken straks ‘voorbereid’ zijn, geeft rust,” sluit ze af.
Het gebruik van dat woord — voorbereid — laat zien dat Jade bezig is om haar ouders te ontlasten, hoe zwaar het ook voor haarzelf is. Een vorm van liefde die bijna niet in woorden te vatten is.
Grote golf aan steun: “Je schrijft met je hart”
Onder haar bericht stromen de reacties binnen. Mensen noemen haar een talentvolle schrijver, een inspiratie, een voorbeeld in moed en kwetsbaarheid. Maar bovenal zien volgers vooral een meisje dat gigantisch veel kracht toont in een situatie waarin niemand zou willen zitten.
Jade raakt mensen met haar eerlijkheid. Met haar woorden. Met haar wil om, ondanks alles, nog steeds in het moment te leven. En dat blijkt uit de massale steun die ze online ontvangt. Berichten van vreemden, van vrienden, van mensen die zelf soortgelijke situaties hebben meegemaakt — allemaal laten ze weten dat ze met haar meeleven.
Een verhaal dat niemand onberoerd laat
De situatie van Jade is een hartverscheurend voorbeeld van hoe grillig het leven kan zijn. Hoe snel alles kan veranderen. Hoe jong iemand kan zijn en toch met vragen moet leven die normaal pas op hoge leeftijd komen. Het maakt haar verhaal niet alleen verdrietig, maar ook indrukwekkend. Omdat het laat zien hoe veerkrachtig een mens kan zijn, zelfs wanneer de omstandigheden de zwaarste denkbare zijn.
Jade toont dat kwetsbaarheid geen zwakte is maar juist moed. Dat delen een manier kan zijn om grip te houden. Dat woorden kunnen helen — zowel voor haarzelf als voor de mensen die haar verhaal lezen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat kunnen we leren van Jade?
Dat elk moment waardevol
is.
Dat liefde en familie boven alles staan.
Dat openheid anderen kan helpen om nooit weg te kijken van wat
moeilijk is.
En dat kracht soms schuilt in precies die momenten waarop je breekt
— maar toch dóórgaat.
Jade’s verhaal is rauw, eerlijk en onvergetelijk. Ze laat zien dat zelfs in de moeilijkste fase van het leven lichtpuntjes blijven bestaan, hoe klein ze soms ook zijn.
En precies dat maakt haar woorden zo bijzonder.