Algemeen
Onze gedachten zijn bij Jack van Gelder: Wat een vreselijk verlies
Jack van Gelder in r0uw: moeder 0verleden op 99-jarige leeftijd
Jack van Gelder (74) verkeert in diepe r0uw na het 0verlijden van zijn moeder. De oud-presentator heeft in een interview met De Telegraaf bekendgemaakt dat zijn moeder, na een lang leven, op 99-jarige leeftijd is 0verleden aan de gevolgen van dementie.
Haar 0verlijden vond twee weken geleden plaats, maar Van Gelder heeft ervoor gekozen dit nieuws pas nu met de pers te delen. Op slechts een paar maanden na zou ze de bijzondere mijlpaal van 100 jaar hebben bereikt.
“Een groot gemis”
Hoewel hij in eerste instantie vrede had met haar 0verlijden, merkt Jack van Gelder nu pas hoeveel impact het op hem heeft.
“Ik had er in eerste instantie best wel vrede mee, want het is natuurlijk prachtig als je die leeftijd bereikt. Maar nu het afscheid achter de rug is, merk ik dat het bij mij toch niet helemaal in de koude kleren is gaan zitten. Het is een groot gemis.”
Het verdriet komt extra hard aan nu het definitieve afscheid achter de rug is. Het verlies van een moeder, zelfs op een hoge leeftijd, blijft een emotioneel beladen gebeurtenis.
Uithaal naar René van der Gijp
Van Gelder verscheen afgelopen zondag als gast bij het televisieprogramma De Oranjezondag, waar hij een scherpe uithaal deed naar René van der Gijp. De discussie ontstond naar aanleiding van geopolitieke spanningen, waar Van der Gijp zich totaal geen zorgen over maakte.
“Er komt helemaal geen 00rlog bij ons joh,” stelde de VI-analist luchtig.
Deze houding schoot bij Van Gelder in het verkeerde keelgat. Hij reageerde fel en gaf aan dat hij zich wél zorgen maakt over de toestand in de wereld. Daarbij haalde hij uit naar Van der Gijp:
“Ik slik geen pillen, dus ik zit in de realiteit.”
Met deze opmerking verwees hij naar het feit dat Van der Gijp openlijk antidepressiva gebruikt.
Social media-explosie: kritiek op Jack van Gelder
Zijn opmerking over antidepressiva zorgde op social media voor veel ophef. Veel mensen vonden de uitspraak ongepast en verkeerd geïnformeerd.
Een reactie op X (voorheen Twitter) luidde:
“Antidepressiva maken je niet blij of optimistisch. Het enige wat ze doen, is je stemming afvlakken, zodat je de dag door kunt komen zonder heftige pieken of dalen. Het betekent niet dat je de realiteit niet ziet.”
Na deze golf van kritiek besefte Van Gelder dat zijn woorden verkeerd waren overgekomen. Hij kwam al snel terug op zijn uitspraak en reageerde:
“Ik wilde René niet stigmatiseren, maar ik heb klaarblijkelijk een te simpel idee over antidepressiva gehad. Bedankt voor de info.”
Verdriet overschaduwt televisieoptreden
Terugblikkend op zijn optreden bij De Oranjezondag, geeft Van Gelder toe dat hij op dat moment “niet helemaal op zijn gemak” aan tafel zat.
“Het verlies van mijn moeder hakt er meer in dan gedacht,” zegt hij.
Zijn emoties speelden waarschijnlijk een rol in zijn felle reactie op René van der Gijp. Het verlies van een ouder, zelfs op hoge leeftijd, blijft een ingrijpende gebeurtenis die je gemoedstoestand beïnvloedt.
Veel steunbetuigingen voor Van Gelder
Ondanks de ophef over zijn uitspraken, krijgt Jack van Gelder veel steunbetuigingen van collega’s, fans en vrienden. Op social media laten talloze mensen weten mee te leven met zijn verlies.
“Sterkte Jack. 99 jaar is een prachtige leeftijd, maar een moeder verliezen blijft zwaar,” schrijft een volger op Facebook.
Anderen prijzen hem om het feit dat hij openlijk erkent dat hij verkeerd zat met zijn opmerking over antidepressiva.
“Mooi dat je terugkomt op je woorden en de kritiek serieus neemt,” reageert iemand.
Een tijd van r0uw en reflectie
Voor Jack van Gelder is deze periode er een van verdriet en reflectie. Het verlies van zijn moeder en de publieke ophef rondom zijn televisieoptreden laten zien hoe onvoorspelbaar en emotioneel beladen het leven soms kan zijn.
Wil jij Jack van Gelder een hart onder de riem steken? Laat je steunbetuiging achter in de reacties op Facebook.
Het jaarlijkse kerstpraatje van koning Willem-Alexander heeft ook dit jaar veel losgemaakt. In een toespraak die tegelijk ingetogen en indringend was, richtte de koning zich niet alleen op het hier en nu, maar vooral op de toekomst. Zijn boodschap was helder: wie vandaag leeft, draagt verantwoordelijkheid voor morgen. En die verantwoordelijkheid gaat verder dan individuele keuzes; ze raakt aan hoe wij samenleven, hoe wij omgaan met verschillen en hoe wij de wereld achterlaten voor de generaties na ons.
Een wereld in beweging, maar niet altijd in de goede richting
Volgens Koning Willem-Alexander staat de wereld onder druk. Conflicten, polarisatie, klimaatproblemen en onzekerheid over democratische waarden maken dat het vertrouwen in de toekomst bij veel mensen wankelt. De koning benoemde dat zonder dramatiek, maar ook zonder het te verbloemen. Hij stelde dat het misschien niet goed gaat met de wereld, maar dat dat niet betekent dat we machteloos zijn.
Juist in tijden van onzekerheid, zo benadrukte hij, is het van belang om niet te vervallen in cynisme of apathie. Kleine stappen, dicht bij huis, kunnen samen een groot verschil maken. Dat begint volgens hem met zorg dragen voor wat ons verbindt: onze democratie, onze rechtsstaat, onze vrijheid en onze verantwoordelijkheid voor elkaar.
Verantwoordelijkheid begint dichtbij
De koning wees erop dat verantwoordelijkheid geen abstract begrip is. Het gaat niet alleen om grote politieke beslissingen of internationale afspraken, maar om hoe mensen elkaar dagelijks behandelen. Luisteren naar elkaar, oog hebben voor verschillen en bereid zijn elkaar te helpen, vormen volgens hem de basis van een gezonde samenleving.
Weerbaarheid en zelfredzaamheid noemde hij daarbij essentiële vaardigheden. Niet als individualistische idealen, maar juist als eigenschappen die binnen een gemeenschap tot bloei komen. Zonder onderlinge verbondenheid, zo waarschuwde hij, verliest een samenleving haar samenhang.
De rol van opvoeding en voorbeeldgedrag
Een belangrijk deel van de toespraak richtte zich op kinderen en jongeren. Volgens de koning is het cruciaal dat zij van jongs af aan meekrijgen wat het betekent om respectvol en verantwoordelijk in de wereld te staan. Niet door hen voortdurend te beoordelen of af te rekenen, maar door ruimte te bieden om te leren, fouten te maken en te groeien.
Hij sprak zijn zorg uit over een samenleving waarin vergissingen keihard worden afgestraft en waarin jonge mensen zich voortdurend bekeken en beoordeeld voelen. Of het nu gaat om uiterlijk, achtergrond, seksuele gerichtheid of prestaties: angst om te falen kan verlammend werken. De koning pleitte daarom voor meer mildheid en begrip, zodat jongeren de vrijheid ervaren om zichzelf te ontwikkelen.
Polarisatie en verharding als risico
Ook het toenemende wij-zij-denken kwam aan bod. Willem-Alexander waarschuwde voor een wereld waarin meningsverschillen steeds verder worden aangescherpt en conflicten direct escaleren. Online en offline ziet hij hoe mensen elkaar verdacht maken, bedreigen of wegzetten, vaak zonder echt naar elkaar te luisteren.
Volgens de koning is dat een gevaarlijke ontwikkeling. Niet alleen omdat het relaties onder druk zet, maar ook omdat het de fundamenten van de democratie aantast. Een samenleving kan verschillen verdragen, zo stelde hij, maar alleen als er ruimte blijft voor dialoog en wederzijds respect.
Vrijheid onder druk
In zijn toespraak keek de koning ook verder dan de Nederlandse grenzen. Hij benoemde de opkomst van autoritaire regimes en het afbrokkelen van democratische waarden in delen van de wereld. Hij sprak over dictators die terrein winnen en over samenlevingen waarin vrijheid steeds verder wordt ingeperkt.
Daarnaast waarschuwde hij voor een toekomst waarin mensen zich kritiekloos laten leiden door technologie en algoritmes “zonder ziel”. Technologie kan veel goeds brengen, erkende hij, maar mag nooit de plaats innemen van menselijke waarden, ethiek en verantwoordelijkheid.
Zorg voor de leefomgeving
Een ander belangrijk thema was de staat van onze leefomgeving. Willem-Alexander noemde vervuiling en klimaatverandering expliciet als bedreigingen voor toekomstige generaties. Hij stelde dat we onze kinderen geen wereld moeten nalaten waarin de natuurlijke basis onder het leven is aangetast.
Daarmee riep hij niet alleen op tot grote internationale oplossingen, maar ook tot bewustwording op individueel en lokaal niveau. Hoe we omgaan met energie, natuur en ruimte is volgens hem direct verbonden met de vraag wat voor wereld we doorgeven.
Het persoonlijke perspectief van een vader
Een van de meest persoonlijke momenten in de toespraak was toen de koning sprak over zijn eigen ervaring als vader. Hij herinnerde zich nog goed hoe zijn wereld veranderde op het moment dat hij zijn dochters voor het eerst in zijn armen hield. Alles werd relatief, behalve dat kleine leven waarvoor hij verantwoordelijkheid voelde.
Hij beschreef dat gevoel als een oergevoel: de drang om te beschermen, om geluk te bieden en om het kwaad zoveel mogelijk buiten te houden. Zelfs tijdens gebroken nachten, zo gaf hij toe, bleef dat gevoel dominant. Die persoonlijke ervaring gebruikte hij om te laten zien dat zorg voor de toekomst niet abstract is, maar diep menselijk.
Denken voorbij het eigen leven
De kern van het kerstpraatje was uiteindelijk een oproep om voorbij het eigen leven te denken. Niet alleen bezig zijn met vandaag, maar ook met de vraag hoe onze keuzes doorwerken in de levens van anderen, nu en later. Iedere generatie, zo stelde de koning, heeft de plicht om de wereld in iets betere staat over te dragen dan zij haar aantrof.
Dat hoeft niet perfect te zijn. Het gaat om intentie, om verantwoordelijkheid en om bereidheid om samen te werken. Juist in een tijd waarin problemen groot en complex lijken, is het volgens Willem-Alexander belangrijk om te blijven geloven in de kracht van menselijke verbondenheid.
Een boodschap van hoop, zonder naïviteit
Hoewel de toespraak kritische noten bevatte, was het geen somber verhaal. Integendeel: de koning sprak vanuit een voorzichtig optimisme. Hij erkende de problemen, maar benadrukte dat mensen niet machteloos zijn. Door aandacht te hebben voor elkaar, door ruimte te bieden aan verschillen en door verantwoordelijkheid te nemen voor de toekomst, kan er volgens hem wel degelijk iets veranderen.
Zijn kerstboodschap was daarmee geen simpele wens, maar een uitnodiging tot reflectie. Een uitnodiging om stil te staan bij wat ons bindt, wat we belangrijk vinden en welke wereld we willen nalaten. Niet alleen voor onze eigen kinderen, maar voor iedereen die na ons komt.
In een tijd van snelle veranderingen en onzekerheden riep koning Willem-Alexander op tot iets ogenschijnlijk eenvoudigs, maar fundamenteels: menselijkheid. Want juist daarin, zo maakte hij duidelijk, schuilt de kracht om de toekomst vorm te geven.