Algemeen
Monique Westenberg voor het eerst openhartig over verlies kindje: ´Kom ik nooit meer te boven´
Monique Westenberg (47) heeft in een openhartig interview met Manifestatie Magazine gesproken over een ingrijpende gebeurtenis uit haar verleden. Ze deelt haar ervaring van het verlies van een kindje door een miskraam, iets wat haar diep heeft geraakt. Dankzij speciale therapieën heeft ze het verdriet inmiddels een plaats kunnen geven, al blijft het een gevoelige herinnering.
Relatie met André Hazes
Monique Westenberg en André Hazes (31) leerden elkaar kennen in 2014 en raakten al snel een stel. Hun relatie trok veel aandacht, vooral vanwege het grote leeftijdsverschil. Toen ze elkaar ontmoetten, was André pas 20 jaar oud, terwijl Monique al 36 was. Ondanks meerdere break-ups en relatieproblemen, vonden ze altijd weer de weg naar elkaar terug.
In oktober 2016 verwelkomden Monique en André hun eerste kindje, zoon Andreas (ook wel Dré genoemd). Monique kondigde zijn geboorte trots aan via Instagram. Wat weinig mensen toen wisten, is dat Andreas niet haar enige zwangerschap was.
Miskraam tijdens medisch traject
Enkele jaren geleden probeerden Monique en André opnieuw een kindje te krijgen. Omdat Monique niet op natuurlijke wijze zwanger kon raken, onderging zij een zwaar medisch traject. André vertelde vorig jaar in het RTL 4-programma Casa di Beau dat dit traject succesvol was, maar dat Monique uiteindelijk een miskraam kreeg. Het verlies was voor Monique bijzonder pijnlijk en moeilijk om te verwerken, en het verdriet bleef lang bij haar.
Traumatherapie als hulpmiddel
Monique besloot uiteindelijk om traumarelease- en breathworktherapie te volgen om haar verdriet te verwerken. Tijdens deze therapieën worden spanningen en trauma’s uit het lichaam losgelaten door middel van ademhalingsoefeningen en specifieke bewegingen. In Manifestatie Magazine beschrijft Monique haar indrukwekkende ervaring: “Loslaten was moeilijk, maar toen ik me eraan overgaf, begon mijn hele lichaam te schudden.”
Monique vertelt hoe ze bijna begon te hyperventileren tijdens de sessies, maar haar therapeut moedigde haar aan om door te gaan. Deze diepe ademhalingstechniek leidde tot een bijzondere ervaring waarin ze overleden dierbaren zag verschijnen, waaronder haar hond, waarvan ze nooit afscheid had kunnen nemen.
Een bijzondere ervaring van troost
De ervaring was voor Monique helend. Hoewel het intens was, gaf het haar rust en hielp het haar om een moeilijke periode af te sluiten. Ze beschrijft het als een waardevolle en bijzondere herinnering die haar verder heeft geholpen in haar rouwproces.
Moniques openheid over haar miskraam en hoe ze deze ervaring heeft verwerkt, heeft veel respect en bewondering op sociale media opgeleverd. Veel mensen vinden het inspirerend dat ze haar persoonlijke verhaal durft te delen, vooral omdat het onderwerp vaak nog als taboe wordt beschouwd.
Relatie met André Hazes
Monique benadrukt ook hoe sterk haar relatie met André op dit moment is, ondanks de vele uitdagingen die ze hebben meegemaakt. Hun relatie werd in het verleden vaak uitgelicht in de media, vooral wanneer ze tijdelijk uit elkaar gingen. Toch kwamen ze telkens weer bij elkaar.
In november vorig jaar vertelde Monique aan RTL Boulevard: “Wij zijn gewoon zo’n sterk team nu, dus dat staat boven alles.” Hiermee toont ze aan dat ze ondanks alles altijd in hun liefde en toekomst heeft geloofd.
Blijven praten over verlies
Het verhaal van Monique benadrukt het belang van openheid over miskramen en traumaverwerking. Door haar ervaringen te delen, hoopt ze anderen te inspireren en te laten zien dat het mogelijk is om uit het verdriet te komen, zelfs na zo’n ingrijpende gebeurtenis.
Monique laat zien dat therapieën zoals breathwork en traumarelease steun kunnen bieden bij het verwerken van grote verliezen. Haar verhaal moedigt anderen aan om hulp te zoeken en hun verdriet niet alleen te dragen.
Toekomst met vertrouwen tegemoet
Na een lange periode van verwerking en herstel kijkt Monique positief naar de toekomst. Samen met André en hun zoontje Andreas hoopt ze een gelukkig leven op te bouwen. Ze is dankbaar voor wat ze heeft en koestert haar gezin nu meer dan ooit.
De moeilijke momenten hebben Monique sterker gemaakt. Hoewel ze haar verloren kindje nooit zal vergeten, voelt ze zich nu sterk genoeg om haar verhaal te delen. Ze maakt duidelijk dat praten over verlies en het doorlopen van een verwerkingsproces essentiële stappen zijn op weg naar genezing.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.