-

Algemeen

Miljoenenjacht-kijkers zeggen allemaal hetzelfde over finalist Elvi

Avatar foto

Gepubliceerd

2 maanden geleden

op

Miljoenenjacht-kandidate Elfie raakt het hart van kijkers en verlaat het spel met 135.000 euro

Het blijft één van de spannendste momenten op de Nederlandse televisie: een kandidaat die tegenover Linda de Mol zit, twijfelend over het aanvaarden van een bod van de bank, terwijl er in de koffer voor haar mogelijk miljoenen verborgen liggen. In de nieuwste aflevering van Miljoenenjacht 2025 was het de sympathieke Elfie uit Sint Geertruid die dit intense finaleproces doorliep. En hoewel ze in eerste instantie twijfelde of ze wel wilde meespelen, wist ze uiteindelijk een indrukwekkende indruk achter te laten — én een flink geldbedrag in de wacht te slepen.

Twijfelend begin: durf ik dit wel?

De aflevering begon zoals gebruikelijk met vijf meerkeuzevragen voor het publiek in de studio. Degene die de juiste antwoorden het snelst wist te geven, mocht een keuze maken: door naar de volgende ronde, of kiezen voor een van de koffers met daarin een verrassing.

Elfie wist een van de vragen het snelst goed te beantwoorden. Linda de Mol gaf haar vervolgens de bekende keuze: “Wil je een koffer kiezen, of wil je doorspelen?”

In eerste instantie gaf Elfie aan dat ze het niet durfde. Ze vond het allemaal veel te spannend, en overwoog serieus om het spel aan zich voorbij te laten gaan. Linda, zoals vaker, probeerde haar gerust te stellen en haar een duwtje in de rug te geven.

“Wat is het ergste dat kan gebeuren?” vroeg Linda lachend. “Dat je per ongeluk de koffer met de auto kiest en daarna uit het spel vliegt? Dat zal toch niet gebeuren?”

Hoewel Elfie zichtbaar gespannen was, besloot ze toch de sprong te wagen — en dat bleek achteraf een zeer goede beslissing.

Naar de finale met de gunfactor

Wat volgde was een mooie ontwikkeling: Elfie bleek niet alleen slim, maar ook geliefd. Op social media reageerden kijkers massaal positief op haar uitstraling en persoonlijkheid.

De moeder uit het Limburgse Sint Geertruid had haar familie in groten getale meegenomen naar de studio. Tijdens het spel bleek ze een van de favorieten van het publiek. De reacties op X en Facebook logen er niet om:

  • “Deze vrouw heeft echt de gunfactor. Zo oprecht!”

  • “Ik hoop écht dat Elfie een mooi bedrag mee naar huis neemt.”

  • “Wat een lieve vrouw. Geweldig hoe rustig en positief ze blijft.”

Het is duidelijk: Elfie stal de harten van de kijkers, nog voordat de grote bedragen op tafel kwamen.

De koffers vliegen eruit

In het spannende kofferspel begon Elfie voortvarend, maar ook een beetje ongelukkig. Al snel verdwenen enkele grote bedragen uit het spel: de 5 miljoen euro en 2,5 miljoen euro gingen er in de eerste twee rondes al uit. Dat leidde tot een eerste bod van de bank van €38.000 euro.

Elfie besloot het bod niet te accepteren en door te spelen. Ook bij het volgende bod — €45.000 — koos ze ervoor om verder te gaan. De spanning in de studio liep op, maar Elfie bleef kalm.

“Ik speel gewoon verder,” zei ze met een glimlach. “We zien wel wat er gebeurt.”

Een uitspraak die haar nóg meer sympathie opleverde onder de kijkers. Haar nuchtere houding werkte ontwapenend.

Steun uit Sint Geertruid

Wat opviel in deze aflevering, was de massale steun die Elfie kreeg vanuit haar ‘eigen vak’ in het publiek. Haar broer, schoonzus en andere familieleden zaten zichtbaar gespannen te kijken, maar moedigden haar ook telkens aan.

Toen het spel vorderde en er uiteindelijk een bod kwam van maar liefst €135.000 euro, barstte de spanning los. Elfie keek naar haar familie, overlegde met haar broer, en hoorde van bijna iedereen hetzelfde advies: “Pak het bod. Dit is een prachtig bedrag.”

Na kort twijfelen nam ze de beslissing: ze drukte op de knop en accepteerde het bod.

Maar… wat zat er in haar koffer?

Elfie speelde met koffer nummer 5. En toen de finale eenmaal was gespeeld, werd duidelijk wat er in haar koffer had gezeten: maar liefst 2 miljoen euro.

Een adembenemend moment — en zeker ook een zuur moment, want Elfie had overwogen om haar koffer tot het einde te behouden. Toch bleef ze bewonderenswaardig positief.

“Ik heb 135.000 euro gewonnen. Daar kan ik zó veel mooie dingen mee doen,” zei ze stralend.

Die reactie leverde haar nog meer lof op, want niet iedereen zou zo nuchter en dankbaar blijven na het mislopen van zo’n enorm bedrag.

Knappe prestatie, ondanks alles

Het is precies die houding van Elfie die haar zo geliefd maakt. Waar anderen misschien zouden balen, bleef zij oprecht gelukkig met wat ze had gewonnen. Haar optreden laat zien dat Miljoenenjacht meer is dan alleen geld — het gaat om moed, keuzes durven maken, en omgaan met wat het spel je brengt.

Voor veel kijkers werd Elfie de persoonificatie van waarom ze nog steeds graag naar Miljoenenjacht kijken. Een gewone vrouw, uit een klein dorp, die het aandurfde om op nationale televisie risico’s te nemen, eerlijk te blijven over haar spanning, en uiteindelijk met een prachtige geldprijs én een glimlach naar huis ging.

Reacties op social media

Na afloop van de uitzending stroomden de reacties binnen. Kijkers uit het hele land lieten weten dat ze genoten hadden van Elfie’s optreden:

  • “Wat een topwijf. Ze straalt rust uit en verdient elke euro.”

  • “Ze speelde fantastisch. En eerlijk? Die 2 miljoen in haar koffer? Ze bleef lachen. Daar heb ik zó veel respect voor.”

  • “Ik hoop dat Linda haar volgend jaar uitnodigt voor een terugblik.”

Sommigen wezen ook op het mentale spelaspect van Miljoenenjacht: dat het niet alleen gaat om geluk, maar vooral om besluitvaardigheid onder druk.

Conclusie: een avond om niet te vergeten

De vierde aflevering van Miljoenenjacht 2025 gaat zonder twijfel de boeken in als één van de meest gemoedelijke én spannende afleveringen van het seizoen. Elfie liet zien dat je ver kunt komen met lef, eerlijkheid en een positieve instelling — zelfs als het spel niet helemaal in jouw voordeel lijkt uit te pakken.

Met 135.000 euro op haar rekening, talloze kijkers die haar toejuichten, én een prachtig tv-moment op haar naam, kan Elfie terugkijken op een deelname waar velen alleen maar van kunnen dromen.

Gerelateerd:

Algemeen

Familieruzie na dood Rob de Nijs: Belinda Meuldijk doet schokkende uitspraak

Avatar foto

Gepubliceerd

12 uur geleden

op

23 mei 2025

Door

Breuk in de familie De Nijs: Zoon Robbert neemt afstand van moeder Belinda Meuldijk

Na het 0verlijden van zanger Rob de Nijs lijkt er helaas geen ruimte te zijn voor rust binnen de familie. In plaats daarvan is er een pijnlijke verwijdering ontstaan tussen zijn ex-vrouw Belinda Meuldijk en hun oudste zoon Robbert de Nijs. De aanleiding? Een diep meningsverschil over de manier waarop de herinnering aan Rob wordt gekoesterd – en gedeeld.

Van liefde tot verdeeldheid

Belinda Meuldijk en Rob de Nijs waren jarenlang een bekend koppel. Hun huwelijk, dat ruim twee decennia duurde, bracht twee zonen voort: Robbert en Yoshi. Hoewel de relatie tussen Rob en Belinda in 2006 officieel eindigde, bleef de band tussen hen voor velen in de buitenwereld voelbaar. Belinda schreef tal van teksten voor zijn muziek, en stond lang bekend als zijn artistieke en persoonlijke steunpilaar.

Maar nu, enkele maanden na Robs 0verlijden, lijkt die gedeelde geschiedenis eerder tot verdeeldheid te leiden dan tot verbondenheid.

Robbert verbreekt de stilte

In een zeldzaam interview met weekblad Privé spreekt Robbert zich uit over zijn zorgen. Waar hij zich normaal op de achtergrond houdt, voelde hij zich deze keer geroepen om een standpunt in te nemen. “Mijn moeder lijkt de band met mijn vader maar moeilijk te kunnen loslaten,” zegt hij voorzichtig. “Ze delen al twintig jaar geen leven meer, maar in de media blijft het alsof ze dat verleden blijft herbeleven.”

Volgens Robbert gaat het zelfs verder dan nostalgie. Hij uit zijn zorgen over berichten die Belinda deelt op sociale media, waarin volgens hem “verkeerde informatie” staat over zijn vader. Deze berichten zouden bovendien een negatieve invloed hebben op de relatie tussen fans van Rob en zijn laatste partner, Jet.

Onrust rond publicaties

Wat het conflict verder aanwakkerde, is het feit dat Belinda onlangs een boek over haar leven met Rob de Nijs heeft uitgebracht – en al heeft aangekondigd te werken aan een tweede deel. Voor Robbert is dat moeilijk te begrijpen.

“Waarom moet dat?”, vraagt hij zich hardop af. “Mijn vader is net 0verleden. Waarom zouden we nu zijn verhaal vermengen met persoonlijke interpretaties, met dingen die hij zelf niet meer kan weerleggen?”

De jonge De Nijs zegt bang te zijn dat het beeld van zijn vader vertroebeld raakt. “Hij verdient rust. En ook al was hij een publiek figuur, hij was in de eerste plaats gewoon mijn vader. En juist nu hij er niet meer is om zijn kant van het verhaal te vertellen, vind ik dat we extra voorzichtig moeten zijn met zijn nagedachtenis.”

Verwijten en verwijdering

De reactie van Belinda liet niet lang op zich wachten. In een e-mail aan haar zoon, die inmiddels deels naar buiten is gekomen, laat ze haar teleurstelling blijken. Ze schrijft: “Als je ooit bereid bent om een écht gesprek te voeren zonder tussenkomst van derden, dan hoor ik het wel. Voorlopig koos jij voor zinloos volksvermaak ten koste van het vertrouwen tussen ons, en dat zal je eerder kwetsen dan beter maken, vrees ik.”

De e-mail eindigt met een zin die bij velen als pijnlijk is binnengekomen: “Nu ben je niet alleen je vader, maar ook je moeder kwijt.”

Het is een uitspraak die de breuk tussen moeder en zoon pijnlijk onderstreept. Waar rouw vaak verbindt, lijkt het verlies van Rob juist nieuwe scheuren te hebben blootgelegd.

Over gevoelens en grenzen

Volgens Robbert heeft hij meerdere keren geprobeerd het gesprek aan te gaan met zijn moeder, maar liep dat telkens op niets uit. “Je kunt iemand zonder geweten niet aanspreken op zijn of haar geweten,” zegt hij daarover. “Dat is het moeilijke aan mensen met bepaalde karaktereigenschappen: ze kunnen hun eigen gedrag niet onder ogen zien.”

Hij benadrukt dat zijn intentie nooit is geweest om zijn moeder publiekelijk te beschadigen, maar dat hij zich genoodzaakt voelde om een grens te trekken. “Dit is voor mij een laatste poging om duidelijk te maken wat er speelt. Mijn vader verdient een waardige herinnering, niet één vol sensatie, wrok en verdeeldheid.”

Belinda’s kant van het verhaal

Belinda zelf zegt dat haar intenties verkeerd worden begrepen. In een reactie stelt ze dat ze enkel over haar eigen ervaringen spreekt en schrijft. “Ik probeer niemand bewust te kwetsen,” liet ze eerder al weten. “Ik deel mijn verhaal, mijn waarheid. Wat mensen daar verder van vinden, is aan hen.”

Ze vermoedt dat Robbert mogelijk beïnvloed is door mensen in zijn omgeving. “Misschien had ik je niet moeten sparen,” schreef ze in dezelfde e-mail. “Dan had je nu begrepen hoe zinloos dit allemaal is.”

Ook benadrukt Belinda dat ze bereid was haar fouten toe te geven – hoe onbedoeld ook – en hoopte op een open dialoog. “Maar die openheid kwam niet,” schrijft ze. “In plaats daarvan koos jij ervoor om het publieke debat te zoeken.”

Een familie in rouw – maar niet in rust

Wat opvalt, is dat beide partijen – ondanks hun pijn en onenigheid – in wezen hetzelfde nastreven: eerbied voor Rob de Nijs. Alleen de manier waarop die eer wordt ingevuld, lijkt lijnrecht tegenover elkaar te staan. Terwijl Robbert kiest voor discretie en bescherming van de nagedachtenis, voelt Belinda de behoefte om haar herinneringen en ervaringen publiekelijk te delen.

Voor de buitenwereld is het vooral verdrietig om te zien dat een familie, al zo kort na het verlies van een dierbare, verwikkeld raakt in een openlijk conflict. Het onderstreept hoe complex rouw kan zijn – zeker wanneer er naast verdriet ook nog oud zeer en verschillende visies op waarheid en herinnering spelen.

Wat blijft er over?

De familie De Nijs, ooit een hecht muzikaal geheel, lijkt nu verscheurd door verschillen in beleving, behoefte en verwerking. Voor veel fans van Rob is het vooral wrang dat zijn 0verlijden niet tot verzoening, maar tot verwijdering heeft geleid. Toch leeft er ook begrip: iedereen rouwt op zijn eigen manier. En soms lopen die manieren – hoe pijnlijk ook – dwars door elkaar heen.

Wat rest, is de hoop dat er op termijn toch ruimte komt voor dialoog. Voor erkenning van elkaars verdriet, ondanks de verschillen. En vooral: voor het bewaren van de herinnering aan Rob de Nijs op een manier die recht doet aan wie hij was – als artiest, vader én mens.

Lees verder