Algemeen
Grote ophef om uitspraak Jerry Afriyie na overlijden van Dieuwertje Blok
De NOS en activist Jerry Afriyie liggen onder vuur na een artikel over het 0verlijden van Dieuwertje Blok. De keuze van de NOS om in een 0verlijdensbericht ruimte te geven aan de voorman van Kick Out Zwarte Piet (KOZP) zorgt voor een storm aan kritiek. Onder anderen Jack van Gelder en diverse politici spreken hun verontwaardiging uit over de berichtgeving.
Dieuwertje Blok: een geliefde presentatrice
Gisteren werd bekend dat Dieuwertje Blok op 66-jarige leeftijd is 0verleden. De presentatrice was jarenlang het gezicht van het Sinterklaasjournaal en werd daarmee een icoon voor zowel jong als oud. Haar warme uitstraling en professionaliteit maakten haar tot een van de meest geliefde tv-persoonlijkheden van Nederland.
Veel media besteedden aandacht aan haar 0verlijden, met eerbetonen en herinneringen aan haar indrukwekkende carrière. Maar het artikel van de NOS sloeg bij veel mensen de plank volledig mis.
Jerry Afriyie en het NOS-artikel
Waar de meeste nieuwsmedia zich beperkten tot een eerbetoon aan Blok, besloot de NOS om ook activist Jerry Afriyie aan het woord te laten. De voorman van KOZP gebruikte de gelegenheid om te benadrukken hoe Blok in 2015 haar standpunt over Zwarte Piet veranderde en in de jaren daarna steeds meer als medestander werd gezien.
Afriyie stelde: “In de strijd tegen de racistische karikatuur Zwarte Piet liet ze in 2015 al haar voortschrijdend inzicht klinken en werd ze de jaren daarna steeds meer een medestander.”
Hoewel Afriyie ook sprak over Blok als een warm en betrokken mens, werd zijn statement door velen als ongepast ervaren. Vooral het feit dat een 0verlijdensbericht werd aangegrepen voor een politiek statement schoot bij veel mensen in het verkeerde keelgat.
Jack van Gelder: “Onzinnig en schandalig”
Een van de felste critici van het NOS-artikel is sportjournalist Jack van Gelder. Hij reageerde verbolgen op de berichtgeving en noemde het “ronduit schandalig en onzinnig.” Van Gelder sloot zich aan bij de groeiende verontwaardiging op sociale media en retweette een bericht van VVD-politicus Etienne Zwinkels, die zich eveneens kritisch uitliet over de NOS.
Zwinkels, fractielid van de Haagse VVD, was niet te spreken over de manier waarop de NOS het 0verlijdensbericht gebruikte om een politiek punt te maken. “Ik vind het echt ronduit schandalig dat de NOS in een 0verlijdensartikel van Dieuwertje Blok de ruimte geeft aan een politiek statement van Kick Out Zwarte Piet. Overbodig, onnodig en onzinnig,” aldus Zwinkels.
Ook Guido den Aantrekker, hoofdredacteur van Story, mengde zich in de discussie. Hij bekritiseerde de NOS en stelde dat dit een vorm van “activisme van belastinggeld” is.
Brede kritiek op de NOS
De kritiek op de NOS blijft zich opstapelen. Op sociale media delen veel mensen hun verontwaardiging over de berichtgeving. De algemene teneur: een 0verlijdensbericht moet een eerbetoon zijn en geen podium bieden voor politieke statements.
Veel Nederlanders herinneren Dieuwertje Blok als een iconische presentatrice die generaties heeft vermaakt met haar rol in het Sinterklaasjournaal. Ze stond bekend om haar professionele en warme houding, los van politieke discussies. Dat haar 0verlijden nu wordt gebruikt in een polariserend debat, stuit veel mensen tegen de borst.
Een gemiste kans voor de NOS?
Waar de NOS normaliter bekendstaat om neutrale en gebalanceerde berichtgeving, lijkt deze keuze veel kijkers en lezers af te schrikken. Critici benadrukken dat er genoeg manieren waren om Dieuwertje Blok te herdenken zonder een politieke lading toe te voegen.
Door de focus te verleggen naar haar bijdrage aan het debat rondom Zwarte Piet, wordt haar nalatenschap volgens velen onnodig gepolitiseerd. Dit roept vragen op over de journalistieke keuzes van de NOS en hoe de omroep omgaat met gevoelige onderwerpen.
Hoe gaat de NOS hiermee om?
Tot nu toe heeft de NOS nog niet gereageerd op de ophef. Het is onduidelijk of de redactie zich bewust was van de gevoeligheid rondom het onderwerp of dat men deze kritiek had voorzien.
Of de publieke omroep een statement zal geven of het artikel zal aanpassen, blijft afwachten. In het verleden heeft de NOS vaker kritiek gekregen op de manier waarop zij maatschappelijke discussies in het nieuws verwerken, maar ingrijpen in een publicatie gebeurt zelden.
Een polariserende discussie
Het debat over Zwarte Piet is al jarenlang een gevoelig onderwerp in Nederland. Voor- en tegenstanders staan vaak lijnrecht tegenover elkaar. Dat dit thema nu opduikt in een 0verlijdensbericht van een geliefde presentatrice, maakt de discussie alleen maar complexer.
Jerry Afriyie en KOZP worden vaak bekritiseerd vanwege hun activistische aanpak, terwijl anderen hun strijd juist steunen. Het feit dat Afriyie’s woorden nu zoveel losmaken, laat zien hoe diepgeworteld dit maatschappelijke debat nog altijd is.
Ik vind het echt ronduit schandalig dat de NOS in een overlijdensartikel van Dieuwertje Blok ruimte geeft aan een politiek statement van Kick Out Zwarte Piet. Overbodig, onnodig en onzinnig. https://t.co/Xa1l3tigOJ
— Etiènne Zwinkels (@EtienneZwinkels) March 3, 2025
Conclusie
Het 0verlijden van Dieuwertje Blok had een moment moeten zijn van herinnering en eerbetoon. In plaats daarvan is het uitgegroeid tot een verhitte discussie over journalistieke keuzes, activisme en politiek in 0verlijdensberichten.
Voor veel mensen voelt de keuze van de NOS als een gemiste kans om op een respectvolle manier stil te staan bij het leven en de nalatenschap van een geliefde tv-persoonlijkheid. De vraag blijft of de NOS nog zal reageren op de kritiek en of deze controverse gevolgen zal hebben voor de manier waarop 0verlijdensberichten in de toekomst worden gebracht.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.