Algemeen
Fabiola Vonkers verklapt hoe het er echt aan toe gaat tijdens Temptation Island: ´Van bij ontbijt aan de drank!´
Reality-tv trekt miljoenen kijkers, maar wat zich achter de schermen afspeelt, blijft vaak verborgen. Tot nu. Fabiola Volkers, voormalig deelneemster aan Temptation Island, doet in de podcast van Max van den Broek een boekje open over de manipulatieve praktijken binnen het programma. Volgens haar werd er bewust drank geschonken om deelnemers losser te maken en werd er flink gestuurd op drama. Haar onthullingen roepen de vraag op: hoe echt was Temptation Island eigenlijk?

RTL trekt de stekker eruit
In februari 2025 besloot RTL definitief te stoppen met Temptation Island. Volgens programmadirecteur Peter van der Vorst paste het programma niet meer in deze tijd. Het besluit kwam na meldingen van oud-deelnemers die aangaven psychische klachten te hebben overgehouden aan hun deelname. Fabiola Volkers is een van hen. Ze onthult dat de productie ver ging in het regisseren van drama en dat deelnemers onder druk werden gezet om zich te houden aan een vooraf bedachte verhaallijn.

Alcohol als beïnvloedingsmiddel
Een van de meest schokkende uitspraken van Fabiola is dat de productie bewust alcohol inzette als wapen. “Om 6-7 uur ’s ochtends werd er al bier en sterke drank uitgeschonken,” vertelt ze. Dit had een duidelijk doel: deelnemers moesten losser worden en makkelijker meegaan in het drama. Volgens haar werd er actief op gestuurd dat er situaties ontstonden die voor kijkers aantrekkelijk waren.

Hoe echt was de verleiding?
Volgens Fabiola werden verleiders regelmatig onder druk gezet om flirterige of intieme interacties aan te gaan. Dit gebeurde niet altijd spontaan, maar werd soms zelfs expliciet aangemoedigd door de productie. “Als het te lang rustig bleef, werden we aangespoord om actie te ondernemen.” Het programma zou draaien om het testen van relaties, maar als dat niet vanzelf gebeurde, werd er achter de schermen flink gestuurd.

Minderjarig gecast
Een ander pijnlijk detail dat Fabiola deelt, is dat ze op haar 17e al benaderd werd voor Temptation Island. Hoewel ze bij de opnames officieel 18 was, vindt ze het opmerkelijk dat ze als minderjarige werd gecast. “Op dat moment voelde ik me ouder dan ik was, maar als ik er nu op terugkijk, was ik nog heel jong en beïnvloedbaar.” Dit roept vragen op over hoe zorgvuldig er gekeken wordt naar de geschiktheid van kandidaten.

De kracht van manipulatie en montage
Niet alleen werden deelnemers beïnvloed tijdens de opnames, ook de montage speelde een grote rol. “Wat je op tv ziet, is niet hoe het echt was. Met slimme edits en dramatische muziek kun je een compleet ander verhaal vertellen,” zegt Fabiola. Hierdoor kregen sommige deelnemers een imago dat totaal niet overeenkwam met hun ware persoonlijkheid, met grote gevolgen voor hun privéleven.

Ophef op sociale media
De onthullingen van Fabiola hebben tot een storm aan reacties op sociale media geleid. Op Instagram en Facebook wordt volop gediscussieerd. Sommige mensen vinden dat deelnemers wisten waar ze aan begonnen, terwijl anderen vinden dat de productie vér over de grens is gegaan. “Mensen beseffen niet hoe reality-tv werkt. Goed dat ze dit deelt,” reageert een volger.

Wat blijft er nu over van Temptation Island? De toekomst van reality-tv lijkt in elk geval een stuk minder onschuldig dan veel kijkers dachten.
Algemeen
Dit bericht stuurde ‘slachtoffer’ Marco na de uitspraak naar John van den Heuvel

Stilte doorbroken: hoe Asmara reageert op de vrijspraak van Marco Borsato
De juridische strijd rondom Marco Borsato heeft jarenlang het nieuws gedomineerd, maar gisteren kwam er een voorlopig slotstuk. De rechtbank sprak de zanger vrij van de beschuldigingen van ongepast gedrag met een destijds 15-jarig meisje. Waar vanuit veel hoeken reacties volgden — van juristen tot fans en bekende Nederlanders — bleef het opvallend stil aan de kant van de aangeefster, Asmara, en haar moeder Nathalie. Tot nu.

Misdaadjournalist en vertrouwenspersoon John van den Heuvel laat voor het eerst weten hoe Asmara de beslissing van de rechtbank heeft ontvangen. Haar reactie laat zien dat de zaak voor haar nog lang niet is afgerond.
Een langverwachte uitspraak na jaren van onzekerheid
De zaak tegen Marco Borsato was er één die diep ingreep in de levens van alle betrokkenen. Al die jaren hing er een sluier van onzekerheid omheen. Gisteren oordeelde de rechtbank echter dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was om tot een veroordeling te komen. Dat betekende vrijspraak.
Voor Marco zelf kwam die uitspraak zichtbaar hard binnen. Bij het verlaten van de rechtbank vertelde hij aangeslagen maar ook opgelucht dat hij hoopt zijn leven weer op te pakken. “Ik wil vooruit,” zei hij tegen de pers die massaal op hem afstormde.
Maar waar aan zijn kant emoties hoog opliepen, waren Asmara en haar moeder stil. Geen verklaring, geen interview, geen reactie op sociale media. Dat gaf aanleiding tot veel vragen: hoe gaat het met haar? Wat vindt ze ervan? En hoe kijkt ze naar de toekomst?

Advocaat Plasman: “De eerste ronde is voorbij”
De advocaat van Asmara, Peter Plasman, reageerde direct na de vrijspraak met een krachtige boodschap: volgens hem is het proces nog niet klaar. Hij verwacht dat het 0penbaar Ministerie in beroep zal gaan.
“De eerste ronde is voorbij,” zei Plasman. “Gezien de ernst van de zaak en de inzet van alle partijen verwacht ik dat er een vervolgstap gezet wordt.”
Dat standpunt staat in schril contrast met wat de advocaten van Borsato, Geert-Jan Knoops en Carry Knoops, denken. Zij achten de kans op hoger beroep juist klein en benadrukten dat de rechtbank het dossier zorgvuldig heeft beoordeeld.
Die tegengestelde verwachtingen zorgen ervoor dat de zaak voorlopig nog niet volledig tot rust lijkt te komen.

De stilte van Asmara en Nathalie: veel vragen, weinig antwoorden
Tijdens de rechtszaak en in de periode daarvoor was moeder Nathalie Thielen regelmatig in beeld. Ze gaf interviews, beantwoordde vragen van journalisten en stond haar dochter bij in de juridische procedure. Toch trok zij zich na haar interview met het AD volledig terug. De kritiek op haar optreden was groot en leidde tot veel discussie op sociale media.
Maar dochter Asmara bleef al die tijd op de achtergrond. Behalve haar verklaring in de rechtszaal heeft zij zich nooit rechtstreeks tot het publiek gericht. Dat maakte de vraag des te groter: hoe gaat zij om met de vrijspraak?

John van den Heuvel verbreekt de stilte
Gisteren gaf John van den Heuvel in RTL Boulevard inzicht in de emoties van Asmara. Hij had via WhatsApp contact met haar op de dag van de uitspraak.
“In deze zaak zijn geen winnaars of verliezers,” zei John. “Maar zij was natuurlijk teleurgesteld. Ze had een ander oordeel van de rechter verwacht.”
Hij benadrukte echter dat er bij Asmara geen sprake is van berusting. “Ze is nog steeds strijdvaardig, heb ik het idee. Ik denk dat zij hoopt dat het OM in hoger beroep gaat.”
Dat beeld is opvallend: ondanks de zware jaren en de enorme mediadruk lijkt Asmara vastberaden om door te gaan, in de hoop dat een tweede rechterlijk oordeel anders zal uitvallen.
Hoe kijkt John zelf naar het vonnis?
Omdat John van den Heuvel intensief betrokken is geweest als vertrouwenspersoon, werd hem ook gevraagd hoe hij zelf tegen de uitspraak aankijkt. Hij is daar helder over:
“Ik heb nooit gezegd dat ik ervan overtuigd was dat de rechter Marco zou veroordelen of vrijspreken,” vertelde hij. “Dat is aan de rechtbank. Zo hoort het ook te gaan.”
Wel gaf hij aan dat hij achter Asmara staat: “Ik heb altijd gezegd dat ik geloof wat zij verklaart. Maar de juridische beoordeling moet uiteindelijk bij de rechter liggen.”
Met die woorden scheidt John twee belangrijke elementen van elkaar: persoonlijke overtuiging versus juridische bewijsvoering — een nuance die in het debat rondom deze zaak vaak verloren gaat.
Waarom de rechtbank tot vrijspraak kwam
De rechter oordeelde dat de verklaringen van Asmara onvoldoende ondersteund werden door onafhankelijk bewijs.
Belangrijke punten uit de uitspraak waren:
-
Er was geen getuige die aanwees dat bepaalde handelingen hadden plaatsgevonden.
-
Dagboekaantekeningen konden niet als bewijs dienen omdat onduidelijk bleef wanneer die precies waren geschreven.
-
Er was geen opname of ander materiaal dat een directe link vormde naar strafbare handelingen.
-
De verklaringen van moeder en dochter waren niet voldoende als zelfstandig bewijs, hoe zwaar ze emotioneel ook wogen.
De rechtbank benadrukte dat voorzichtigheid geboden is bij het beoordelen van verklaringen zonder ondersteunende feiten. Uiteindelijk leidde dat tot vrijspraak, ondanks de enorme aandacht voor de zaak.
De impact op alle betrokkenen
Hoewel Marco Borsato zelf opgelucht reageerde, benadrukte hij ook dat de afgelopen zes jaar zeer zwaar voor hem waren. Zijn carrière kwam stil te liggen, hij verloor veel van zijn publieke waardering en werd geconfronteerd met hevige oordelen op sociale media.
Aan de andere kant staat Asmara, die haar verhaal vertelde in een complexe, emotioneel beladen context — en die na de uitspraak nu met teleurstelling en onzekerheid achterblijft.
Dat spanningsveld markeert precies wat John van den Heuvel bedoelde met: “In deze zaak zijn geen winnaars of verliezers.”
Wat gebeurt er nu?
De komende weken is het vooral afwachten of het 0penbaar Ministerie inderdaad hoger beroep instelt. Dat besluit wordt doorgaans zorgvuldig afgewogen, zeker in zulke gevoelige zaken. Totdat daar duidelijkheid over is, verkeren beide partijen opnieuw in onzekerheid.
Voor Marco betekent het dat hij nog niet volledig kan herstellen van de reputatieschade, zolang er een kans is op een vervolgprocedure. Voor Asmara betekent het dat de vraag of zij erkenning krijgt in juridische zin, opnieuw open blijft.
Een zaak die Nederland blijft verdelen
De vrijspraak van Marco Borsato heeft diepe discussies losgemaakt over geloofwaardigheid, bewijs, media-aandacht, machtsverhoudingen en maatschappelijke verwachtingen. De emotionele reacties van zowel voor- als tegenstanders laten zien dat deze zaak meer heeft blootgelegd dan alleen een juridisch vraagstuk.
Het is een verhaal over vertrouwen, kwetsbaarheid, onzekerheid en hoe moeilijk het is om in het publieke oog steun te vinden — of het nu gaat om een bekende artiest of een jonge vrouw die haar verhaal doet.
Conclusie: geen einde, maar een tussenfase
Met de vrijspraak is een hoofdstuk afgesloten, maar het verhaal is nog niet voorbij. Asmara is teleurgesteld maar strijdvaardig, haar advocaat ziet kansen voor hoger beroep en Marco probeert voorzichtig de draad van het leven weer op te pakken.
Wat de volgende stap ook wordt: deze zaak heeft diepe sporen nagelaten, en de discussie erover zal nog lang doorgaan.