-

Algemeen

Estelle van ‘t Schip deelt emotioneel bericht over vader: ‘Ik ga je ontzettend missen’ 😞❤

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Voor John van ‘t Schip breekt een bijzonder en spannend hoofdstuk aan in zijn carrière. De voormalig Ajax-trainer heeft officieel de overstap gemaakt naar een nieuwe uitdaging: hij wordt bondscoach van het nationale elftal van Armenië. Dit betekent niet alleen een frisse start op professioneel vlak, maar ook een grote verandering voor zijn familie. Zijn dochter Estelle van ‘t Schip heeft haar trots én emoties rondom het vertrek van haar vader gedeeld op sociale media.

Met deze stap sluit Van ‘t Schip een intensieve periode bij Ajax af en opent hij een nieuw boek, waarin hij de taak krijgt om het Armeense voetbal naar een hoger niveau te tillen. Maar hoe kijkt zijn familie naar deze beslissing? En welke verwachtingen zijn er rondom zijn nieuwe rol?


Van Ajax naar een internationaal avontuur

John van ‘t Schip is een naam die in de voetbalwereld niet onbekend is. De in Canada geboren Nederlander heeft als speler en trainer een indrukwekkende loopbaan opgebouwd. Zijn carrière bracht hem al op veel verschillende plekken: van zijn gloriejaren bij AFC Ajax tot zijn trainersperiodes in onder meer Australië, Griekenland en Mexico. Zijn meest recente uitdaging was als interim-trainer bij Ajax, waar hij in een turbulente periode de ploeg tijdelijk onder zijn hoede nam.

Nu kiest hij opnieuw voor een buitenlandse missie. Het bondscoachschap van Armenië biedt hem de kans om een nationale ploeg op te bouwen en zijn visie en tactische inzichten toe te passen in een nieuwe voetbalcultuur. De uitdaging is niet gering, want Armenië staat voor de taak om zich verder te ontwikkelen en een serieuze concurrent te worden in het internationale voetbal.

Hoewel deze stap voor John een belangrijke nieuwe fase betekent, heeft dit ook een grote impact op zijn gezin. Zijn dochter Estelle van ‘t Schip deelde openlijk haar gevoelens over het vertrek van haar vader.


Een emotioneel, maar trots afscheid

Op Instagram plaatste Estelle een ontroerende boodschap, waarin ze haar gevoelens rondom het vertrek van haar vader beschrijft. Ze deelde een foto van John en schreef:

“Op naar Armenië – Ik ga je ontzettend missen. Maar zoals mama altijd zei: tijd en afstand bestaan niet. Een nieuw land om te ontdekken, een nieuw team, nieuwe mensen om te ontmoeten. Dit is weer een nieuw hoofdstuk, en wat voor één.”

Met haar woorden verwijst Estelle ook naar de wijze lessen van haar moeder, die in 2022 overleed na een ziekbed. De familie heeft sindsdien moeilijke tijden doorgemaakt, en de herinneringen aan haar moeder spelen nog altijd een grote rol in hun leven. Haar uitspraak dat tijd en afstand niet bestaan, symboliseert de band die ze als gezin blijven koesteren – ongeacht waar ter wereld ze zich bevinden.

Ze sluit haar bericht af met bemoedigende woorden:

“Het maakt niet uit wat de resultaten zullen zijn: iedereen is trots op jou.”

Het laat zien dat John niet alleen een gewaardeerde coach is, maar vooral een vader die geliefd is binnen zijn familie. Zijn nieuwe avontuur wordt door hen gesteund, ondanks dat het betekent dat ze hem minder vaak zullen zien.


De uitdaging in Armenië: een nieuw hoofdstuk voor Van ‘t Schip

De beslissing om bondscoach van Armenië te worden, is niet zomaar een stap. Het nationale elftal van Armenië bevindt zich in een opbouwfase en heeft een coach nodig die zowel ervaring als visie meebrengt.

Armenië wist zich in het verleden nog nooit te kwalificeren voor een groot toernooi zoals het EK of het WK. Toch heeft het team potentie, met talentvolle spelers die in buitenlandse competities actief zijn. John van ‘t Schip krijgt nu de taak om een hecht elftal te smeden en de ploeg competitief te maken in de strijd om kwalificaties.

Zijn ervaring als speler en coach maakt hem een waardevolle aanwinst voor het Armeense voetbal. In zijn eerdere trainersjaren stond hij bekend om zijn tactische flexibiliteit, het ontwikkelen van jonge spelers en zijn offensieve speelstijl. Dit kan een frisse wind betekenen voor het team en wellicht leiden tot betere prestaties in de komende kwalificatiereeksen.

De verwachtingen in Armenië zijn hoog. De fans hopen op een coach die stabiliteit en groei kan brengen, en Van ‘t Schip lijkt de juiste persoon voor deze missie.


Familie en vrienden steunen zijn keuze

Hoewel de stap naar Armenië een mooie kans is, betekent het ook dat John zijn vertrouwde omgeving moet achterlaten. Zijn familie en vrienden steunen hem volledig, maar het afscheid is toch emotioneel.

Estelle’s openhartige bericht is daar een voorbeeld van, maar ook binnen zijn vriendenkring in Nederland zijn er veel mensen die hem het beste wensen. Collega’s uit de voetbalwereld spreken lovend over hem en noemen hem een coach met passie en geduld.

Ajax-supporters, die hem het afgelopen seizoen aan het werk zagen, reageren gemengd. Sommigen vinden het jammer dat hij niet langer bij de club blijft, terwijl anderen hem veel succes wensen in zijn nieuwe avontuur.


Kan Van ‘t Schip geschiedenis schrijven met Armenië?

De vraag is nu: kan John van ‘t Schip met Armenië een historische prestatie neerzetten? De uitdagingen zijn groot, maar zijn ervaring en tactisch inzicht kunnen een verschil maken.

Als hij erin slaagt om het nationale team een duidelijke speelstijl te geven en de spelers optimaal te benutten, kan Armenië een gevaarlijke outsider worden in de komende kwalificatietoernooien.

Veel voetbalfans in Nederland zullen zijn prestaties blijven volgen, en er is ongetwijfeld nieuwsgierigheid naar hoe hij het er in Armenië vanaf zal brengen.


Conclusie: een spannend nieuw avontuur voor Van ‘t Schip

De keuze van John van ‘t Schip om bondscoach van Armenië te worden, markeert een nieuw hoofdstuk in zijn lange voetbalcarrière. Hij verlaat Ajax en Nederland om zich te storten op een nieuwe uitdaging in een land waar veel voetballiefhebbers hopen op vooruitgang.

Zijn familie steunt hem, al betekent het dat ze hem minder zullen zien. Zijn dochter Estelle sprak haar trots uit in een emotioneel bericht, waarin ze hem aanmoedigt en herinneringen ophaalt aan wijze woorden van haar moeder.

Of Van ‘t Schip het Armeense team naar een hoger niveau kan tillen, zal de tijd leren. Maar één ding is zeker: hij begint aan dit avontuur met de steun van zijn geliefden en een schat aan ervaring.

Wij wensen hem veel succes en hopen op een mooie toekomst voor hem en het Armeense voetbal! ⚽🚀

Algemeen

Doodsoorzaak tweelingbroer van zangeres S10: ’Hij is vermoord, onderwereld bedankt’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het stille afscheid van Emiel den Hollander (24), tweelingbroer van zangeres S10


Een gebeurtenis die door merg en been gaat. Emiel den Hollander, de 24-jarige tweelingbroer van zangeres S10 (Stien den Hollander), is op donderdagmiddag in het z!ekenhuis 0verleden. Hij raakte medio april ernstig gew0nd bij een val van vier hoog in Amsterdam Nieuw-West en lag sindsdien in coma. Zijn moeder, Desiree den Hollander, bevestigde het nieuws aan De Telegraaf. Wat volgde, was een emotionele verklaring over verlies, machteloosheid en de hoop dat anderen gewaarschuwd zijn.

De familie leeft sinds april tussen hoop en vrees. Emiel viel op 15 april van een flatgebouw aan de Osdorper Ban en werd zwaargewond aangetroffen op het dak van een garage. Hij werd met spoed overgebracht naar het Amsterdam UMC, waar artsen hem in een kunstmatige coma brachten. Negen weken lang bleef hij in die toestand. Iedere dag aan zijn bed, iedere dag vol spanning en angst. Nu is het moment van loslaten daar, hoe onmenselijk dat ook voelt.


Verdriet dat verder gaat dan familie

Emiel was niet zomaar een familielid. Hij was de helft van een tweeling, de broer van S10 — een zangeres die bekendstaat om haar persoonlijke teksten en gevoeligheid. Voor Stien is dit dan ook niet alleen een verlies, maar een verscheuring van een van de diepste menselijke verbindingen: die tussen tweelingbroers of -zussen. Ze vormden ooit één geheel. Nu is die eenheid ruw doorbroken.

De familie vraagt om rust. In een korte verklaring laten Desiree en Stien weten dat ze de komende tijd in stilte afscheid willen nemen van Emiel. “We hebben negen slopende weken aan zijn bed gezeten, dag en nacht. Nu is het tijd om hem te laten gaan,” zegt zijn moeder. “We zijn intens verdrietig. We vragen iedereen onze privacy te respecteren.”


Een lange strijd en een beladen verleden

Wat deze zaak extra aangrijpend maakt, is de achtergrond die moeder Desiree deelt. Volgens haar was Emiel al vanaf jonge leeftijd verwikkeld in een wereld waar geweld, druk en dreiging normaal waren geworden. “Wat ik al jaren vreesde, is uitgekomen,” zegt ze emotioneel. “De onderwereld is hem fataal geworden. Emiel is vermoord.”

Harde woorden, maar ze lijken voort te komen uit een lang bestaand gevoel van onmacht. “Hij raakte op jonge leeftijd betrokken bij verkeerde mensen,” vertelt Desiree. “Sinds zijn twaalfde zat hij al in de problemen. Ik heb alles geprobeerd om hem eruit te halen, maar niets hielp.”

Het beeld dat zij schetst, is er één van een jongen die gevangen raakte in een wereld die hem steeds verder meesleepte. “Hij heeft dingen gedaan die niet mochten, maar hij is ook slacht0ffer geworden. Een wereld waarin je steeds dieper in het moeras zakt, tot je er niet meer uitkomt.”


Een waarschuwing voor anderen

Hoewel het verdriet rauw is, wil Desiree ook dat Emiels overlijden een signaal is voor de samenleving. “Ik hoop dat anderen hiervan leren,” zegt ze. “We zijn als samenleving te laat. Jongeren die afglijden, hebben hulp nodig, en die moet vroeg komen. Nu zie je wat er gebeurt als je te lang wacht.”

Ze pleit voor begeleiding, desnoods met ingrijpende maatregelen, als het maar in dienst staat van herstel. “Sluit ze op als het moet, maar bied ook uitzicht. Geef jongeren die verdwalen een weg terug, voordat het te laat is.”

Dat Emiel nooit de kans kreeg op die weg terug, doet zichtbaar pijn. “Hij leefde in angst,” zegt zijn moeder. “Hij is ooit bewerkt met een stalen buis. Dat laat sporen na. Lichamelijk, maar ook mentaal. De druk, het gevaar — het vrat hem op.”

S10


Justitieel onderzoek nog volop gaande

Het overlijden van Emiel brengt ook het onderzoek naar zijn val opnieuw in het publieke oog. Kort na het incident werd al bekend dat de politie rekening houdt met een misdrijf. Inmiddels is een 23-jarige man uit Hoorn aangehouden. Hij zit vast op verdenking van wederrechtelijke vrijheidsbeneming en poging tot d00dslag.

Of die aanklacht wordt uitgebreid naar d00dslag, is nog niet duidelijk. Op 30 juli zal een raadkamerzitting plaatsvinden waarin de rechter zich buigt over de verlenging van de voorlopige hechtenis van de verdachte. De uitkomst van de autopsie en verdere forensische bevindingen kunnen daarbij van doorslaggevend belang zijn.

Wat het extra beladen maakt, is dat justitie tot nu toe weinig prijsgeeft over de precieze omstandigheden van de val. Was het een val door toedoen van een ander? Een ongeluk? Een uit de hand gelopen situatie? Tot op heden blijft dat onduidelijk. De pijn voor de familie is er echter niet minder om.


S10: Zangeres en zus

Stien den Hollander, beter bekend als S10, heeft zich tot nu toe nog niet publiekelijk uitgelaten over de situatie. De zangeres heeft eerder in haar carrière openhartig gesproken over mentale gezondheid, verlies en haar band met haar familie. Voor haar zal dit verlies zonder twijfel doorwerken in haar leven en misschien ook in haar muziek.

Fans van S10 weten hoe sterk zij emoties in woorden weet te vatten. Dat maakt haar werk zo raak. Wie haar volgt, verwacht dat ze – op haar eigen moment – een manier zal vinden om Emiel te eren. Misschien in een lied, misschien in stilte.

Maar boven alles is ze nu: een r0uwende zus. Een jonge vrouw die afscheid heeft moeten nemen van de persoon met wie ze samen de wereld in kwam.


De pijn van een moeder

Desiree den Hollander, de moeder van Emiel en Stien, is in haar woorden rauw en eerlijk. Ze spreekt niet om te choqueren, maar om een waarheid te delen die ze al jaren vreest. Haar uitspraken over ‘de onderwereld’ zijn niet juridisch onderbouwd, maar getuigen van wanhoop en verdriet. Voor haar is het duidelijk: haar zoon was verstrikt in een wereld die hem uiteindelijk fataal is geworden.

“Hij was geen monster,” zegt ze in eerdere gesprekken. “Hij was ook gewoon een jongen. Mijn jongen.” De liefde voor haar zoon klinkt door in alles wat ze zegt. Haar hoop? Dat zijn d00d niet voor niets is geweest.


Tot slot: een leven in stilte geëindigd

Emiel den Hollander werd slechts 24 jaar. Hij had nog een leven voor zich, maar het liep anders. De jongen die ooit samen met zijn zus de wereld ontdekte, is er niet meer. Wat blijft, zijn herinneringen – en een groot gemis.

Voor de familie, vrienden en fans van S10 is het een tijd van r0uw. Een tijd van bezinning. En misschien, als de stilte later weer ruimte maakt voor geluid, ook een tijd van woorden. Van muziek. Van betekenis.

Maar voor nu is het stil.

Rust zacht, Emiel.

Lees verder