Algemeen
Erfenis André Hazes sr.: Vlaamse Kevin pakt miljoenen!
De Vlaamse Kevin heeft een storm van reacties veroorzaakt door te beweren dat hij de biologische zoon is van André Hazes sr., de legendarische volkszanger. Als zijn beweringen kloppen, zou hij volgens jurist Bram Moszkowicz mogelijk aanspraak kunnen maken op de erfenis van de 0verleden artiest.
Het nieuws kwam naar buiten via het Vlaamse weekblad Dag Allemaal, dat Kevin’s verhaal als eerste publiceerde. Hij stelt dat hij pas drie jaar geleden te horen kreeg wie zijn echte vader zou zijn en dat hij sindsdien worstelt met deze ontdekking. Terwijl sommigen zijn beweringen in twijfel trekken, roept de situatie vooral veel juridische en emotionele vragen op.
De onverwachte onthulling
Volgens Kevin leefde hij zijn hele leven in de veronderstelling dat zijn vader een verongelukte motorrijder was. Dit was althans het verhaal dat zijn moeder hem altijd had verteld. Drie jaar geleden besloot ze hem echter in te lichten over een compleet ander verleden. Ze zou in de jaren tachtig een korte affaire hebben gehad met André Hazes sr., wat resulteerde in de geboorte van Kevin.
Zijn moeder werkte destijds in een café in Nederland en beweert dat ze Hazes daar ontmoette. Volgens haar gaf de zanger haar destijds 50.000 Belgische frank, omgerekend zo’n 1.250 euro, als een soort zwijggeld om het geheim te bewaren.
De onthulling kwam voor Kevin als een schok, maar tegelijkertijd vielen er volgens hem veel puzzelstukjes op hun plaats. Zijn familie had altijd hun twijfels bij het eerdere verhaal over de motorrijder en vermoedde al dat zijn vader uit Nederland moest komen. Nu zijn moeder met dit nieuwe verhaal kwam, zag Kevin opeens opmerkelijke gelijkenissen tussen hemzelf en André Hazes sr.
Reacties van de familie Hazes
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en bereikte al snel de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd tijdens een interview gevraagd naar de onthulling, maar bleef terughoudend in haar reactie. “Ik heb het artikel nog niet gelezen en kan er dus niets zinnigs over zeggen,” reageerde ze kort.
Ook het management van André Hazes jr. gaf een officiële verklaring af. “Dit zijn complexe zaken. We hebben geen idee hoe deze situatie juridisch in elkaar zit. Het gaat tenslotte om gebeurtenissen van lang geleden, voordat André jr. werd geboren.”
Ondanks deze terughoudende reacties, groeide de publieke belangstelling voor het verhaal. Zijn er nog andere onbekende kinderen van de volkszanger? En als Kevin inderdaad een biologische zoon van André Hazes sr. is, zou hij dan recht hebben op een deel van de erfenis?
Kans op een juridische strijd
Volgens het weekblad Dag Allemaal zou Kevin geen enkele aanspraak kunnen maken op de erfenis, omdat erfenissen in Nederland na twintig jaar verjaren. Toch is deze bewering niet helemaal correct, stelt jurist Bram Moszkowicz.
De oud-advocaat legde in Shownieuws uit dat de wetgeving weliswaar een verjaringstermijn van twintig jaar hanteert, maar dat er uitzonderingen mogelijk zijn. “Omdat Kevin pas drie jaar geleden de waarheid te horen heeft gekregen, begint de verjaringstermijn pas vanaf dat moment te lopen,” zegt Moszkowicz.
Dat betekent dat Kevin, als hij kan bewijzen dat hij echt een zoon van Hazes is, mogelijk nog steeds een deel van de erfenis kan opeisen.
Moszkowicz voegde daaraan toe dat DNA-onderzoek de enige manier is om zijn claim hard te maken. “Als hij daadwerkelijk de biologische zoon van André Hazes sr. is, dan heeft hij een juridisch sterke zaak.”
Opvallend is dat Moszkowicz Kevin zelfs heeft aangeboden om hem juridisch te helpen, mocht hij verdere stappen willen ondernemen. “Als hij denkt dat het kansloos is, dan zit hij daar mis,” aldus de jurist.
Geen interesse in een DNA-test?
Hoewel het juridisch mogelijk is om een procedure te starten, lijkt Kevin weinig trek te hebben in een DNA-test. “Ik heb mijn hele leven zonder vaderfiguur geleefd, dus waarom zou ik dat nu opeens nodig hebben?” zegt hij.
Voor hem gaat het niet zozeer om de erfenis, maar om de erkenning van zijn verhaal. Toch blijft de vraag of hij daadwerkelijk afstamt van de volkszanger onbeantwoord, zolang er geen DNA-onderzoek wordt uitgevoerd.
Toch roept zijn houding vragen op. Als hij niets om geld of erkenning geeft, waarom treedt hij dan naar buiten met zijn verhaal? En waarom nu pas?
Wat als Kevin gelijk heeft?
Als Kevin écht de zoon is van André Hazes sr., zou dat betekenen dat de legendarische volkszanger nog een onbekende erfgenaam heeft. De impact hiervan zou groot zijn, niet alleen op de familie Hazes, maar ook op de juridische en financiële afwikkelingen rondom de nalatenschap van de zanger.
In Nederland hebben biologische kinderen recht op een wettelijk erfdeel, zelfs als ze nooit erkend zijn door hun vader. Dit zou kunnen betekenen dat de eerder verdeelde erfenis opnieuw bekeken moet worden.
De vraag is alleen: kan Kevin dit bewijzen? Zonder DNA-test blijft het een kwestie van speculatie en geruchten.
Is dit een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
De familie Hazes is geen onbekende van drama en Kevin’s onthulling voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de toch al turbulente geschiedenis van de beroemde zangersfamilie.
De afgelopen jaren waren er al vele conflicten binnen de familie, met rechtszaken, ruzies en financiële onenigheden. De relatie tussen André Hazes jr. en zijn moeder Rachel was lange tijd gespannen, en de rechtszaak over de erfenis van Hazes sr. zorgde al voor genoeg kopzorgen.
Nu komt er mogelijk een nieuwe speler bij in dit verhaal, iemand die aanspraak kan maken op een deel van de nalatenschap. Maar zonder harde bewijzen en een DNA-test blijft alles voorlopig slechts een speculatief verhaal.
Hoe gaat dit verder?
Voor nu lijkt Kevin niet van plan om juridische stappen te ondernemen, tenzij hij op andere gedachten komt. Of de familie Hazes ooit een DNA-test zal eisen of aanbieden, is nog maar de vraag.
Wat wel duidelijk is, is dat dit verhaal nog lang niet voorbij is. De media zullen de ontwikkelingen nauwlettend blijven volgen, en zolang er geen concrete uitslag is, blijft de vraag hangen: is Kevin écht de verloren zoon van André Hazes sr.?
📢 Wat denk jij? Moet Kevin een DNA-test doen om de waarheid boven tafel te krijgen? Laat het weten in de reacties! 👇💬
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.