Het stille afscheid van Emiel den Hollander (24), tweelingbroer van zangeres S10

Een gebeurtenis die door merg en been gaat. Emiel den Hollander, de 24-jarige tweelingbroer van zangeres S10 (Stien den Hollander), is op donderdagmiddag in het z!ekenhuis 0verleden. Hij raakte medio april ernstig gew0nd bij een val van vier hoog in Amsterdam Nieuw-West en lag sindsdien in coma. Zijn moeder, Desiree den Hollander, bevestigde het nieuws aan De Telegraaf. Wat volgde, was een emotionele verklaring over verlies, machteloosheid en de hoop dat anderen gewaarschuwd zijn.

De familie leeft sinds april tussen hoop en vrees. Emiel viel op 15 april van een flatgebouw aan de Osdorper Ban en werd zwaargewond aangetroffen op het dak van een garage. Hij werd met spoed overgebracht naar het Amsterdam UMC, waar artsen hem in een kunstmatige coma brachten. Negen weken lang bleef hij in die toestand. Iedere dag aan zijn bed, iedere dag vol spanning en angst. Nu is het moment van loslaten daar, hoe onmenselijk dat ook voelt.

Verdriet dat verder gaat dan familie

Emiel was niet zomaar een familielid. Hij was de helft van een tweeling, de broer van S10 — een zangeres die bekendstaat om haar persoonlijke teksten en gevoeligheid. Voor Stien is dit dan ook niet alleen een verlies, maar een verscheuring van een van de diepste menselijke verbindingen: die tussen tweelingbroers of -zussen. Ze vormden ooit één geheel. Nu is die eenheid ruw doorbroken.

De familie vraagt om rust. In een korte verklaring laten Desiree en Stien weten dat ze de komende tijd in stilte afscheid willen nemen van Emiel. “We hebben negen slopende weken aan zijn bed gezeten, dag en nacht. Nu is het tijd om hem te laten gaan,” zegt zijn moeder. “We zijn intens verdrietig. We vragen iedereen onze privacy te respecteren.”

Een lange strijd en een beladen verleden

Wat deze zaak extra aangrijpend maakt, is de achtergrond die moeder Desiree deelt. Volgens haar was Emiel al vanaf jonge leeftijd verwikkeld in een wereld waar geweld, druk en dreiging normaal waren geworden. “Wat ik al jaren vreesde, is uitgekomen,” zegt ze emotioneel. “De onderwereld is hem fataal geworden. Emiel is vermoord.”

Harde woorden, maar ze lijken voort te komen uit een lang bestaand gevoel van onmacht. “Hij raakte op jonge leeftijd betrokken bij verkeerde mensen,” vertelt Desiree. “Sinds zijn twaalfde zat hij al in de problemen. Ik heb alles geprobeerd om hem eruit te halen, maar niets hielp.”

Het beeld dat zij schetst, is er één van een jongen die gevangen raakte in een wereld die hem steeds verder meesleepte. “Hij heeft dingen gedaan die niet mochten, maar hij is ook slacht0ffer geworden. Een wereld waarin je steeds dieper in het moeras zakt, tot je er niet meer uitkomt.”

Een waarschuwing voor anderen

Hoewel het verdriet rauw is, wil Desiree ook dat Emiels overlijden een signaal is voor de samenleving. “Ik hoop dat anderen hiervan leren,” zegt ze. “We zijn als samenleving te laat. Jongeren die afglijden, hebben hulp nodig, en die moet vroeg komen. Nu zie je wat er gebeurt als je te lang wacht.”

Ze pleit voor begeleiding, desnoods met ingrijpende maatregelen, als het maar in dienst staat van herstel. “Sluit ze op als het moet, maar bied ook uitzicht. Geef jongeren die verdwalen een weg terug, voordat het te laat is.”

Dat Emiel nooit de kans kreeg op die weg terug, doet zichtbaar pijn. “Hij leefde in angst,” zegt zijn moeder. “Hij is ooit bewerkt met een stalen buis. Dat laat sporen na. Lichamelijk, maar ook mentaal. De druk, het gevaar — het vrat hem op.”

Justitieel onderzoek nog volop gaande

Het overlijden van Emiel brengt ook het onderzoek naar zijn val opnieuw in het publieke oog. Kort na het incident werd al bekend dat de politie rekening houdt met een misdrijf. Inmiddels is een 23-jarige man uit Hoorn aangehouden. Hij zit vast op verdenking van wederrechtelijke vrijheidsbeneming en poging tot d00dslag.

Of die aanklacht wordt uitgebreid naar d00dslag, is nog niet duidelijk. Op 30 juli zal een raadkamerzitting plaatsvinden waarin de rechter zich buigt over de verlenging van de voorlopige hechtenis van de verdachte. De uitkomst van de autopsie en verdere forensische bevindingen kunnen daarbij van doorslaggevend belang zijn.

Wat het extra beladen maakt, is dat justitie tot nu toe weinig prijsgeeft over de precieze omstandigheden van de val. Was het een val door toedoen van een ander? Een ongeluk? Een uit de hand gelopen situatie? Tot op heden blijft dat onduidelijk. De pijn voor de familie is er echter niet minder om.

S10: Zangeres en zus

Stien den Hollander, beter bekend als S10, heeft zich tot nu toe nog niet publiekelijk uitgelaten over de situatie. De zangeres heeft eerder in haar carrière openhartig gesproken over mentale gezondheid, verlies en haar band met haar familie. Voor haar zal dit verlies zonder twijfel doorwerken in haar leven en misschien ook in haar muziek.

Fans van S10 weten hoe sterk zij emoties in woorden weet te vatten. Dat maakt haar werk zo raak. Wie haar volgt, verwacht dat ze – op haar eigen moment – een manier zal vinden om Emiel te eren. Misschien in een lied, misschien in stilte.

Maar boven alles is ze nu: een r0uwende zus. Een jonge vrouw die afscheid heeft moeten nemen van de persoon met wie ze samen de wereld in kwam.

De pijn van een moeder

Desiree den Hollander, de moeder van Emiel en Stien, is in haar woorden rauw en eerlijk. Ze spreekt niet om te choqueren, maar om een waarheid te delen die ze al jaren vreest. Haar uitspraken over ‘de onderwereld’ zijn niet juridisch onderbouwd, maar getuigen van wanhoop en verdriet. Voor haar is het duidelijk: haar zoon was verstrikt in een wereld die hem uiteindelijk fataal is geworden.

“Hij was geen monster,” zegt ze in eerdere gesprekken. “Hij was ook gewoon een jongen. Mijn jongen.” De liefde voor haar zoon klinkt door in alles wat ze zegt. Haar hoop? Dat zijn d00d niet voor niets is geweest.

Tot slot: een leven in stilte geëindigd

Emiel den Hollander werd slechts 24 jaar. Hij had nog een leven voor zich, maar het liep anders. De jongen die ooit samen met zijn zus de wereld ontdekte, is er niet meer. Wat blijft, zijn herinneringen – en een groot gemis.

Voor de familie, vrienden en fans van S10 is het een tijd van r0uw. Een tijd van bezinning. En misschien, als de stilte later weer ruimte maakt voor geluid, ook een tijd van woorden. Van muziek. Van betekenis.

Maar voor nu is het stil.

Rust zacht, Emiel.