-

Algemeen

Ellemieke Vermolen deelt hartverscheurend bericht over overleden zoon

Avatar foto

Gepubliceerd

op

R0uw kent geen eindpunt. Dit blijkt uit de hartverscheurende woorden die Ellemieke Vermolen (48) deelde op Instagram ter ere van de geboortedag van haar stilgeboren zoon Josha. Haar bericht, gevuld met liefde en gemis, raakt velen en benadrukt de blijvende impact van het verlies van een kind.

Een intense herinnering aan Josha

In maart 2017 werd Josha, de zoon van Ellemieke en haar toenmalige partner Sergio Herman, stilgeboren. De oorzaak was een tragisch ongeluk met de navelstreng. Hoewel de jaren verstrijken, blijft de pijn aanwezig. “Vandaag vieren we jouw geboortedag”, schrijft Ellemieke onder een ontroerende post waarin ze haar zoon eert. “Je hoort er altijd bij en blijft voor altijd in ons hart.”

Naast de emotionele tekst deelt ze een aangrijpende foto waarop ze haar 0verleden baby in haar armen houdt. De woorden en het beeld samen laten op indringende wijze zien hoe groot het gemis is.

R0uw in golven

R0uw is geen lineair proces, maar komt en gaat in golven. Soms intens en overweldigend, soms zacht en stil. Ellemieke beschrijft dit treffend in haar post: “Acht jaar geleden kwam je ter wereld, helemaal compleet, maar stil. We missen je, lieve kleine Josha, onze beschermengel.”

De reacties op haar bericht zijn hartverwarmend. Volgers, vrienden en lotgenoten betuigen hun steun en delen hun eigen ervaringen met verlies en r0uw. Dit onderstreept hoe waardevol het is om openlijk over verdriet te spreken.

Een onuitwisbare plek in haar hart

Josha mag dan fysiek niet bij haar zijn, maar hij heeft een onuitwisbare plek in het leven en het hart van Ellemieke. Naast Josha kreeg ze samen met Sergio twee zonen: Noah en Zenna. Ondanks de scheiding in 2021 blijven zij voor altijd met elkaar verbonden door de liefde voor hun kinderen en de herinnering aan Josha.

Het verlies heeft een diepe impact gehad op Ellemieke’s levenspad. Ze heeft eerder openhartig gesproken over hoe ze omgaat met r0uw en hoe het haar leven heeft veranderd. Haar woorden bieden herkenning en steun aan anderen die soortgelijke ervaringen hebben doorgemaakt.

De kracht van delen

Ellemieke heeft in meerdere interviews gesproken over het verlies van Josha en hoe het haar kijk op het leven heeft beïnvloed. In een gesprek met RTL Boulevard zei ze: “Je leert ermee leven, maar het gaat nooit weg. Het wordt een deel van wie je bent.”

Deze woorden raken veel mensen die zelf een dierbare hebben verloren. Door haar openheid helpt ze om r0uw bespreekbaar te maken en taboes te doorbreken. Dit is een belangrijk aspect van het verwerken van verlies: erkenning en begrip vanuit de omgeving kunnen troost bieden.

R0uw en de kracht van herinneringen

Het verlies van een kind is iets wat nooit volledig geheeld kan worden. Toch probeert Ellemieke op een positieve manier met haar verdriet om te gaan. Ze vindt steun in haar familie, haar werk en de herinneringen aan Josha. Zijn geboortedag herdenken is een manier om hem te blijven eren en zijn aanwezigheid voelbaar te houden.

Naast het delen van haar eigen verhaal moedigt Ellemieke anderen aan om over hun r0uw te praten. “Het is belangrijk om je gevoelens niet weg te stoppen, maar ze toe te laten,” zegt ze in een interview. “Dat is de enige manier om verder te kunnen.”

Steun van volgers en bekenden

Het bericht van Ellemieke op Instagram heeft veel losgemaakt. Honderden volgers, vrienden en bekende Nederlanders reageerden met steunbetuigingen. “Wat een liefdevolle woorden, je bent een sterke vrouw,” schrijft een volger. Anderen delen hun eigen ervaringen met verlies, wat laat zien hoe universeel r0uw is.

Bekende Nederlanders zoals Nicolette Kluijver en Anouk Smulders laten ook van zich horen en steken Ellemieke een hart onder de riem. Dit onderstreept hoe belangrijk het is om verdriet niet alleen te hoeven dragen en steun te vinden bij anderen.

Hoe r0uw verandert, maar nooit verdwijnt

Acht jaar na het verlies van Josha is het verdriet nog steeds aanwezig. Toch heeft Ellemieke manieren gevonden om ermee om te gaan. Ze blijft zich inzetten voor openheid over r0uw en probeert anderen te helpen door haar eigen ervaringen te delen.

In een recente podcastaflevering sprak ze over hoe r0uw haar perspectief op het leven heeft veranderd. “Het heeft me geleerd om meer in het moment te leven en de mensen om me heen extra te waarderen.” Ze benadrukt dat iedereen op zijn eigen manier r0uwt en dat er geen ‘juiste’ manier is om met verlies om te gaan.

De impact van verlies op het dagelijks leven

Voor ouders die een kind verliezen, blijft de pijn vaak voor altijd voelbaar. Speciale dagen zoals geboortedagen, feestdagen en Moederdag kunnen extra zwaar zijn. Toch probeert Ellemieke deze momenten niet te vermijden, maar er juist een positieve draai aan te geven. “Op Josha’s geboortedag branden we kaarsjes en praten we over hem. Zo blijft hij altijd een deel van ons gezin.”

Haar openhartigheid inspireert anderen om hun eigen r0uwproces te omarmen en er niet voor weg te lopen. “Het is oké om te huilen, maar ook om te lachen om de mooie herinneringen,” zegt ze in een interview. “R0uw betekent niet alleen verdriet, maar ook liefde die blijft voortbestaan.”

Conclusie

Het verlies van Josha heeft een blijvende impact op Ellemieke Vermolen, maar ze heeft een manier gevonden om zijn herinnering levend te houden. Door openlijk over haar verdriet te spreken, helpt ze niet alleen zichzelf, maar ook anderen die een soortgelijk verlies hebben meegemaakt.

Haar boodschap is duidelijk: r0uw is geen eindpunt, maar een proces dat met je meegroeit. Door te delen, te herinneren en lief te hebben, blijft Josha voor altijd een deel van haar leven.

Wat vind jij van Ellemieke’s openheid over r0uw? Laat het weten in de reacties en deel dit artikel met anderen die steun kunnen vinden in haar verhaal.

Algemeen

Ook lichaam van vermiste Paul gevonden in Frankrijk: Dit is er gebeurd, vreselijk

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Verdrietig nieuws: Paul Klapper (83) gevonden na dagenlange vermissing – familie spreekt van noodlottige samenloop

De zoektocht naar Paul Klapper (83), die ruim een week vermist was na zijn vertrek uit Nederland richting Frankrijk, is tot een verdrietige conclusie gekomen. Op woensdag is zijn lichaam aangetroffen, kort nadat ook zijn echtgenote Gerda werd gevonden. Beiden waren sinds vorige week spoorl00s na hun vertrek uit Alphen aan den Rijn richting hun vakantiehuisje in het Franse Planchez.

De familie van het echtpaar spreekt in een verklaring van een “noodlottige samenloop van omstandigheden”. De autoriteiten laten weten dat een misdrijf is uitgesloten.


Zware dagen voor familieleden

De afgelopen dagen waren bijzonder zwaar voor de kinderen en kleinkinderen van Paul en Gerda Klapper. Nadat er geen contact meer met hen mogelijk was, sloeg de onrust toe. Hun drie dochters en twee schoonzonen besloten daarop onmiddellijk af te reizen naar Frankrijk om zelf te helpen zoeken.

Via de instantie ‘Namens de Familie’, die hen begeleidt in deze moeilijke periode, werd woensdag bekendgemaakt dat Paul inmiddels ook is gevonden. De familie is diep aangeslagen door het verlies, maar voelt zich gesterkt door de vele steunbetuigingen.

“Ze zijn verdrietig, maar vinden ook troost in de steun van elkaar en de warme reacties uit de omgeving,” aldus de verklaring.


Wat er precies gebeurde, blijft vooralsnog onduidelijk

De omstandigheden rond het 0verlijden van het echtpaar worden voorlopig niet openbaar gemaakt. De p0litie doet nog onderzoek. Ook de locatie waar Paul en Gerda zijn aangetroffen, is niet gedeeld door de autoriteiten.

Volgens de Franse krant Le Progrès zouden de lichamen van Paul en Gerda zijn gevonden in de omgeving van hun witte Peugeot, op enkele honderden meters afstand van elkaar. Deze informatie is echter niet officieel bevestigd.

In het belang van het onderzoek zijn de verklaringen van p0litie en justitie tot nu toe beperkt gebleven. De familie vraagt nadrukkelijk om rust en privacy, zodat ze op hun eigen manier afscheid kunnen nemen.


Een geliefd echtpaar uit Alphen aan den Rijn

Paul en Gerda Klapper waren bekende gezichten in hun woonplaats Alphen aan den Rijn. Gerda was jarenlang actief binnen GroenLinks en stond meermaals op de kieslijst van de partij bij gemeenteraadsverkiezingen. Haar overlijden komt bij de partij hard aan.

“Het nieuws moet echt nog even indalen,” zegt gemeenteraadslid René Driesen, die al sinds de jaren negentig met Gerda samenwerkte. “Ze was enorm betrokken, een vrouw met een groot hart voor de medemens.”

Ook bij buren en bekenden uit de omgeving heerst verslagenheid. Een buurman die tijdens hun afwezigheid op hun huis paste, laat weten dat hij het nieuws online las. “Verdrietig, maar ook een vorm van opluchting dat er duidelijkheid is. Je hoopt op een goede afloop, maar ergens hield ik hier al rekening mee.”


Plannen voor een laatste reis liepen anders dan gehoopt

Het echtpaar Klapper had begin vorige week nog een helder plan: samen een laatste keer afreizen naar hun geliefde tweede huis in Planchez, Frankrijk. Ze waren van plan te genieten van de omgeving, herinneringen op te halen, en daarna het vakantiehuisje te verkopen. Een symbolisch afscheid van een belangrijke plek in hun leven.

Donderdag vertrokken ze met hun auto richting Frankrijk. Onderweg leek er niets aan de hand. Ze werden gezien in een pizzeria in het Belgische Charleroi en pintransacties werden geregistreerd in het Franse Rethel en Saint-Dizier. Echter, later bleek er ook een betaling te zijn verricht in Orange — een stad ruim 400 kilometer ten zuiden van hun beoogde eindbestemming. Dat leidde tot zorgen bij de familie: hadden Paul en Gerda die betaling zelf gedaan? Of was er iets anders aan de hand?


Mogelijke verwarring en kwetsbaarheid

Kleindochter Lynn meldde eerder bij Omroep West dat de familie vermoedde dat Paul en Gerda in verwarde toestand op reis waren gegaan. Paul zou zijn medicatie niet hebben meegenomen, en ook het gebruikelijke ritueel om de buren te vragen op de planten te letten, was ditmaal achterwege gebleven. Kleine signalen die in de context van hun verdwijning ineens zwaar wogen.

De p0litie in Frankrijk liet eerder weten dat het stel sinds hun vertrek slechts één keer werd gesignaleerd, op een regionale weg in het departement Haute-Marne. Dat ligt op zo’n 200 kilometer van Planchez, de plaats waar hun vakantiehuis zich bevindt. Vanaf dat moment ontbrak elk spoor.


Geen misdrijf, wel veel vragen

Nu Paul en Gerda zijn gevonden, heeft de p0litie bevestigd dat er geen sprake is van een misdrijf. Wat er dan precies is gebeurd, blijft vooralsnog onduidelijk. Mogelijk hebben lichamelijke ongemakken of desoriëntatie een rol gespeeld. Pas na afronding van het onderzoek kan hierover met zekerheid iets worden gezegd.

De familie, die zich de afgelopen week heeft vastgehouden aan hoop, vraagt nu vooral om rust. Ze willen de ruimte krijgen om dit verlies in alle stilte te verwerken. “Ze begrijpen dat er veel vragen zijn, maar willen op dit moment geen aanvullende details geven,” aldus ‘Namens de Familie’.


Burgemeester reageert op verlies

Peter Rehwinkel, burgemeester van Alphen aan den Rijn, heeft in een verklaring zijn medeleven betuigd. “Het is afschuwelijk om als familie in zo’n lange periode van onzekerheid te verkeren. Mijn gedachten gaan uit naar alle nabestaanden en vrienden van Paul en Gerda. Ik wens hen veel sterkte toe.”


Een leven van betrokkenheid en verbondenheid

Paul en Gerda Klapper worden herinnerd als een betrokken echtpaar. Niet alleen binnen hun buurt, maar ook daarbuiten waren ze actief. Gerda werd gezien als iemand die zich met hart en ziel inzette voor sociale kwesties, met name voor mensen die het minder goed hadden. Paul, die een rustige en bedachtzame indruk maakte, stond bekend als een loyale echtgenoot en familieman.

Hun 0verlijden komt als een schok, maar brengt ook een stroom van herinneringen op gang. Herinneringen aan wie zij waren, aan wat ze hebben betekend en aan de warmte die ze om zich heen verspreidden.


Tot slot: ruimte voor rouw

De komende periode staat voor de familie in het teken van afscheid. Met het terugvinden van beide ouders is er duidelijkheid gekomen — maar ook verdriet. Er is dankbaarheid voor de hulp van de Franse en Nederlandse p0litie, maar bovenal heerst er nu de wens om in alle rust het verlies te verwerken.

De zoektocht is voorbij. De vragen zijn nog niet allemaal beantwoord. Maar wat blijft, is de liefde voor Paul en Gerda — en de wens dat ze hun laatste reis in vrede hebben mogen maken.

Lees verder