Algemeen
Deze zes bekende winkelketens nemen geen contant geld meer aan
De opkomst van een cashloze samenleving: voordelen en uitdagingen
In steeds meer landen en sectoren verdwijnen contante betalingen. Wat ooit de standaard was, wordt nu snel vervangen door digitale betaalmethoden zoals pinpassen, Apple Pay en Google Pay. Winkels, restaurants en zelfs supermarkten maken de keuze om geen contant geld meer te accepteren, wat leidt tot een discussie over de voor- en nadelen van een cashloze samenleving.
Steeds meer bedrijven zonder contant geld
In het Verenigd Koninkrijk groeit het aantal winkels en restaurants dat geen contante betalingen meer accepteert. De krant Daily Express meldt dat bekende ketens overstappen op volledig digitale betalingen.
Een voorbeeld hiervan is de restaurantketen Zizzi, die cashloos werken promoot omdat het volgens hen het betaalproces versnelt en de veiligheid voor zowel klanten als personeel vergroot. Ook Gail’s Bakery stelt dat het afschaffen van contant geld helpt bij het verlagen van de CO2-uitstoot, doordat er geen fysiek geld meer vervoerd hoeft te worden.
Niet alleen horecabedrijven kiezen voor digitale betalingen. De supermarktketen Asda heeft in bijna 270 tankstations geen contante betalingen meer. Dit besluit is ingegeven door het feit dat meer dan 90% van de klanten al met pinpas of contactloos betaalde. Ook Tesco heeft contante betalingen in 40 van haar cafés stopgezet, waardoor klanten uitsluitend digitaal kunnen afrekenen.
Sainsbury’s is nog niet volledig overgestapt op een cashloos systeem, maar steeds meer van hun winkels accepteren geen contant geld meer. Het lijkt erop dat grote ketens steeds vaker kiezen voor een cashloze toekomst, waarbij efficiëntie en veiligheid de voornaamste redenen zijn.
De keerzijde van een cashloze samenleving
Hoewel bedrijven de overstap naar digitale betalingen als een positieve ontwikkeling zien, zijn er ook veel mensen die hier bezorgd over zijn. Vooral kwetsbare groepen worden benadeeld door het verdwijnen van contante betalingen.
Problemen voor ouderen en mensen met een laag inkomen
Veel ouderen en mensen met een laag inkomen vertrouwen nog op contant geld. Voor hen is digitale betaling geen vanzelfsprekendheid. Ze beschikken soms niet over een smartphone of hebben moeite met het gebruik van digitale betaalmethoden. Dit betekent dat ze mogelijk uitgesloten worden van bepaalde winkels en diensten die alleen nog digitale betalingen accepteren.
Daarnaast zijn er mensen die contant geld gebruiken om hun uitgaven beter te beheren. Fysiek geld maakt het gemakkelijker om overzicht te houden over je budget, terwijl digitale betalingen kunnen leiden tot onbewuste uitgaven. Zonder cash kunnen mensen sneller hun financiën uit het oog verliezen, wat kan resulteren in schulden of onverwachte kosten.
Misverstanden over de wetgeving
Veel mensen gaan ervan uit dat winkels wettelijk verplicht zijn om contant geld te accepteren. Ze redeneren dat munten en biljetten officieel als wettig betaalmiddel gelden en daarom overal gebruikt moeten kunnen worden. In werkelijkheid ligt dit anders.
De Bank of England legt uit dat de term ‘wettig betaalmiddel’ betekent dat een schuld ermee kan worden afbetaald, maar dat winkels zelf mogen bepalen welke betaalmethoden ze accepteren. Dit betekent dat een winkel of restaurant legaal kan weigeren om contant geld aan te nemen en volledig cashloos kan werken.
Risico’s van een volledig digitale betaalwereld
Hoewel contactloos betalen voor veel mensen handig is, brengt een wereld zonder contant geld ook risico’s met zich mee.
Kwetsbaarheid voor cybercriminaliteit en storingen
Digitale betalingen zijn afhankelijk van technologie, en technologie kan falen. Cyberaanvallen, technische storingen of netwerkproblemen kunnen ertoe leiden dat mensen plotseling geen toegang meer hebben tot hun geld. Een recente storing bij een grote bank in het Verenigd Koninkrijk zorgde ervoor dat klanten tijdelijk geen betalingen konden doen, wat grote problemen veroorzaakte voor mensen die geen contant geld bij zich hadden.
Daarnaast brengt een volledig digitaal betaalsysteem het risico van cybercriminaliteit met zich mee. Hackers kunnen systemen aanvallen en gevoelige informatie stelen, wat kan leiden tot financiële schade voor consumenten en bedrijven.
Privacy en controle over geld
Een ander punt van zorg is de privacy. Contant geld biedt anonimiteit, terwijl digitale betalingen geregistreerd worden en gevolgd kunnen worden. Dit roept vragen op over de controle die banken, overheden en bedrijven hebben over het geld van burgers.
In sommige landen wordt gevreesd dat de overstap naar een cashloze samenleving de deur opent naar financiële surveillance en dat mensen steeds minder controle hebben over hoe en wanneer ze hun geld kunnen gebruiken. Ook wordt er gediscussieerd over de invloed van banken en betalingsverwerkers die transacties kunnen blokkeren of gebruikers kunnen uitsluiten van financiële diensten.
Een gebalanceerde toekomst: ruimte voor contant geld en digitale betalingen
Hoewel de trend richting digitale betalingen onmiskenbaar is, zijn er nog steeds argumenten om contant geld te behouden als een optie. Overheden en bedrijven moeten overwegen hoe ze de overgang naar een cashloze samenleving zo inclusief mogelijk kunnen maken, zodat niemand wordt uitgesloten van essentiële diensten.
Mogelijke oplossingen kunnen zijn:
- Het wettelijk verplichten van winkels om contant geld als een betaalmiddel te blijven accepteren.
- Het aanbieden van educatieprogramma’s om mensen te helpen bij de overstap naar digitale betalingen.
- Het ontwikkelen van alternatieve digitale betaalopties voor mensen die geen bankrekening hebben.
Daarnaast kunnen hybride betaalmodellen worden onderzocht, waarbij klanten de keuze hebben tussen contante en digitale betalingen, zonder dat er een groep wordt benadeeld.
Conclusie
De overstap naar een cashloze samenleving heeft zowel voordelen als nadelen. Aan de ene kant leidt het tot snellere en veiligere transacties en kan het zelfs milieuvriendelijker zijn. Aan de andere kant brengt het risico’s met zich mee voor kwetsbare groepen en maakt het de samenleving afhankelijker van technologie.
De toekomst lijkt duidelijk: digitale betalingen zullen blijven groeien en steeds meer bedrijven zullen contant geld afschaffen. Toch is het belangrijk dat er oplossingen worden gevonden voor mensen die nog steeds afhankelijk zijn van cash. Alleen op die manier kan een cashloze samenleving echt inclusief en toegankelijk zijn voor iedereen.
Viktor Brand in diepe crisis: mediaoffensief treft populaire presentator hard
De ooit zo geliefde televisiepersoonlijkheid Viktor Brand maakt momenteel een uiterst moeilijke periode door. De presentator, die jarenlang samen met Mr. Frank Visser het programma Mr. Frank Visser Doet Uitspraak vormgaf, ligt zwaar onder vuur sinds een reeks onthullingen van het Algemeen Dagblad. Het lijkt alsof de bodem onder zijn bestaan is weggevallen, en uit steeds meer hoeken klinkt harde kritiek. Tot overmaat van ramp voegde ook cabaretier Youp van ’t Hek zich deze week bij het koor van critici. In een pittige column noemt hij Brand een “pokende gluiperd”.
Wat is er precies aan de hand, en waarom lijkt Viktor Brand zich volledig terug te trekken uit het publieke leven?
Jarenlange successen en een plotselinge val
Viktor Brand was jarenlang een van de meest vertrouwde gezichten op de Nederlandse televisie. Met zijn kenmerkende charme, toegankelijke uitstraling en menselijke benadering wist hij kijkers voor zich te winnen in programma’s als Shownieuws, Hart van Nederland en natuurlijk Mr. Frank Visser Doet Uitspraak. Vooral zijn samenwerking met de voormalige rijdende rechter Mr. Frank Visser werd goed ontvangen. Het programma behandelde juridische burenruzies en familiekwesties op laagdrempelige wijze en trok wekelijks honderdduizenden kijkers.
Maar achter de schermen bleek er meer te spelen. Volgens een uitgebreid onderzoeksartikel in het Algemeen Dagblad zou het programma structureel gebruikmaken van scripting en manipulatie. Verhalen zouden worden aangedikt, deelnemers zouden onvolledig geïnformeerd worden, en vooral: de opzet zou meer draaien om sensatie dan om een echte oplossing van conflicten.
Hoewel de kritiek aanvankelijk vooral op Frank Visser gericht was, verschoof de aandacht al snel naar Brand. Als sidekick, die regelmatig in beeld verschijnt bij de ‘huisbezoeken’ en interviews, zou hij een actieve rol spelen in het aanwakkeren van emoties. Die beschuldiging trof hem diep.
Thuisblijven uit angst
Volgens bronnen rondom Viktor Brand is de impact van de AD-onthullingen groot. In de talkshow Vandaag Inside liet Wilfred Genee onlangs weten dat Brand zich inmiddels vrijwel volledig uit het openbare leven heeft teruggetrokken. “Hij komt zijn huis niet meer uit. Zelfs boodschappen doen durft hij niet meer. Hij is bang dat mensen hem op straat aanspreken of veroordelen.”
Dat beeld wordt bevestigd door mensen uit zijn directe omgeving. De presentator zou zich opgesloten voelen in zijn eigen huis, worstelend met gevoelens van schaamte, verdriet en machteloosheid. Ook bij RTL, waar het programma jarenlang werd uitgezonden, is de situatie onderwerp van gesprek. Officieel heeft de zender nog geen besluit genomen over de toekomst van het programma of de betrokken presentatoren.
“Sensatieparasiet” en “gluiperd”: de media duiken erbovenop
Alsof de kritiek uit de journalistieke hoek nog niet genoeg was, mengen inmiddels ook columnisten en opiniemakers zich in de kwestie. Mediacourant noemde Brand eerder al een “sensatieparasiet” — een term die stevig inhakt op zijn reputatie als betrouwbare tv-persoonlijkheid. En deze week was het dus Youp van ’t Hek die er in zijn column in NRC Handelsblad nog een schepje bovenop deed.
In zijn vlijmscherpe stijl schreef Youp over het vermeende morele verval van televisieprogramma’s die draaien om menselijke ellende. De aanleiding was de reeks overlijdens van bekende Nederlanders, maar al snel maakte hij een opvallende zijstap naar Brand en Visser: “Onze rijdende rechter blijkt een zakkenvullende manipulator, en zijn rechterhand een pokende gluiperd die constant fikkies stookt voor de kijkcijfers.”
Volgens Youp doet Viktor zijn achternaam “alle eer aan”, verwijzend naar de controverse die hij aanwakkert. De column is niet alleen scherp, maar ook emotioneel beladen. Voor Brand, die al in een kwetsbare positie verkeert, lijkt het als een mokerslag aan te komen.
Van geliefde presentator naar mikpunt van kritiek
Wat deze situatie extra schrijnend maakt, is de scherpe tegenstelling tussen hoe Viktor Brand jarenlang werd gezien en hoe hij nu wordt behandeld. Brand gold als een van de meest aimabele presentatoren van Nederland. Hij wist in zijn rol empathie te tonen, zonder sentimenteel te worden. Zijn stijl was menselijk, rustig en benaderbaar — precies wat het programma nodig had om het publiek te blijven boeien.
Juist daarom is het contrast zo pijnlijk. Het beeld dat nu geschetst wordt — van een man die met opzet ruzies aanwakkert om de kijkcijfers te stuwen — staat haaks op de reputatie die hij zorgvuldig heeft opgebouwd. De vraag is dan ook: is de kritiek terecht? Of wordt Viktor Brand het gezicht van bredere frustratie over sensatiebeluste televisie?
Het publieke oordeel is hard
Op sociale media is de verdeeldheid groot. Sommige kijkers spreken hun steun uit voor Brand en hopen dat hij snel weer opkrabbelt. Anderen menen dat hij “de consequenties moet dragen” van zijn rol in het programma. “Je kiest ervoor om mee te werken aan dit soort formats,” schrijft een gebruiker op X. “Dan moet je ook niet janken als het uitkomt dat het nep is.”
Tegelijkertijd zijn er ook kritische geluiden richting de media. “Moet je iemand die al op de grond ligt, blijven schoppen?” vraagt een ander zich af. Vooral de timing van Youp van ’t Heks column wordt als wrang ervaren. “Die man is kapot, en dan nog even natrappen voor de grap. Klasse hoor.”
Toekomst van het programma onzeker
De toekomst van Mr. Frank Visser Doet Uitspraak hangt inmiddels aan een zijden draadje. Hoewel de kijkcijfers nog altijd solide zijn, is het vertrouwen geschaad. RTL wil naar verluidt eerst de interne evaluatie afwachten voordat er een besluit valt over het vervolg. Ook de rol van Viktor Brand binnen het programma wordt opnieuw bekeken.
Wat Viktor zelf wil, is op dit moment onduidelijk. Hij heeft nog geen officiële verklaring afgelegd en lijkt voorlopig de media te mijden. Insiders zeggen dat hij zich “zeer gekwetst” voelt en zich afvraagt of hij ooit nog terug kan keren naar het scherm. “Hij is zijn kompas kwijt,” aldus een vriend van de presentator. “Hij weet niet meer wie hij kan vertrouwen.”
Conclusie: een man op een kruispunt
Het drama rondom Viktor Brand laat zien hoe snel het tij kan keren in de televisiewereld. Van publiekslieveling naar mikpunt van kritiek — het is een val die hard aankomt. Of hij zich hiervan weet te herstellen, is onzeker. Wat wel vaststaat: de gebeurtenissen van de afgelopen weken hebben diepe sporen nagelaten, zowel professioneel als persoonlijk.
In een tijd waarin transparantie en integriteit steeds belangrijker worden, liggen mediafiguren onder een vergrootglas. Voor Viktor Brand is dit een pijnlijke les gebleken. Toch is het ook een moment van reflectie. Misschien, als het stof is neergedaald, komt er ruimte voor herstel, nuance en een herwaardering van een man die jarenlang het vertrouwen van de kijker genoot.
Voor nu rest er vooral medeleven. Want achter de headlines en columns schuilt een mens — iemand die, net als ieder ander, recht heeft op compassie.