Algemeen
Daphne Dekkers doet pikante onthulling: ´Mijn billen zweten niet!´
Daphne Deckers heeft onlangs de gemoederen beziggehouden met haar openhartige uitspraak over haar slaapgewoonten. De 56-jarige schrijfster en tv-presentatrice heeft namelijk al decennia geen pyjama of ondergoed aan tijdens het slapen.
In een column voor Vrouw legt ze uit waarom ze haar nachten altijd in ‘evakostuum’ doorbrengt en geen plannen heeft om daar verandering in te brengen.
Geen pyjama voor Daphne
Daphne Deckers vertelt dat ze zich altijd graag vrij voelt in bed, wat voor haar de reden is om geen slaapkleding te dragen. “Ik wil me gewoon lekker kunnen bewegen, het maakt niet uit of het zomer of winter is,” zegt ze.
Ondanks dat ze hiermee tot een kleine minderheid behoort, heeft ze geen problemen met haar keuze. Slechts 15 procent van de Nederlanders zou volgens haar ook zonder pyjama slapen, maar Daphne vindt het niet nodig om haar gewoonten aan te passen.
Beha? Dat kan echt niet
Een opvallend aspect van Daphne’s nachtroutine is dat ze ook geen beha draagt in bed. Ze vindt het vreemd om een beha te dragen tijdens het slapen.
In haar column haalt ze een vriendin aan die wel een beha draagt omdat haar borsten anders te zwaar zouden zijn in zijligging. Daphne reageert: “Wie slaapt er nou in een beha? Ik kan niet wáchten om dat ding ’s avonds uit te doen.” Dit benadrukt haar liefde voor comfort en vrijheid in bed.
Geen onderbroek, geen probleem
Maar de verrassingen stoppen daar niet. Daphne draagt ook geen onderbroek in bed, wat ze voor zichzelf als vanzelfsprekend beschouwt.
Ze vindt het heerlijk om “de boel te kunnen laten ademen,” en vergelijkt het met een poes die even uit haar mand mag. Daphne geeft toe dat een vriendin van haar wel ondergoed draagt omdat haar billen anders zouden zweten, maar Daphne zegt daar geen last van te hebben. “Ik heb geen zweetreet,” zegt ze lachend, en daarmee lijkt ze haar eigen comfort als het hoogste goed te beschouwen.
Vrijheid boven alles
Daphne Deckers blijft vasthouden aan haar persoonlijke keuze om zonder pyjama en ondergoed te slapen. Ze benadrukt het belang van vrijheid en hoe heerlijk het is om je ’s avonds zonder ongemakken in bed te kunnen nestelen. Voor haar is slaapkleding een onnodige belasting die niet past bij haar verlangen naar comfort en vrijheid.
Slaapcomfort in de spotlight
Met haar openhartige uitspraken brengt Daphne Deckers slaapcomfort en persoonlijke voorkeuren weer in de schijnwerpers. Of het nu gaat om pyjama’s, ondergoed of beha’s, haar boodschap is duidelijk: draag wat voor jou goed voelt en geniet van de vrijheid in je eigen bed.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.