Algemeen
Collega´s Kopen Zonder Kijken blikken emotioneel vooruit: ´Martijn Krabbé wordt gemist´
Het nieuwe seizoen van Kopen Zonder Kijken krijgt een onverwacht emotioneel tintje. Dit keer is presentator Martijn Krabbé niet in alle afleveringen te zien, en er wordt zelfs gespeculeerd dat dit zijn laatste seizoen zou kunnen zijn. Halverwege de opnames moest hij zich noodgedwongen terugtrekken vanwege gezondheidsproblemen.
Impact van Martijns afwezigheid
Bij Beau spraken makelaar Alex van Keulen, bouwdeskundige Bob Sikkes en interieurstyliste Roos Reedijk over de impact van Martijns afwezigheid op het programma. Volgens Bob was het een flinke uitdaging: “We zijn als team begonnen en maken het ook samen af, maar anders dan gepland.” Hoewel Martijn nog wel bij alle intakes aanwezig was voordat hij ziek werd, moesten zijn collega’s het later in het seizoen deels zonder hem doen.
Voor zowel het team als de deelnemers is dat een groot gemis. “Martijn weet altijd perfect de juiste snaar te raken met een grap en een warme benadering. Dat is onvervangbaar,” aldus Roos.
Martijn blijft op de achtergrond betrokken
Hoewel Martijn fysiek niet bij de latere afleveringen aanwezig kon zijn, is hij nog steeds op een andere manier betrokken bij het programma. “Hij doet nog wel de voice-overs, dus hij is er in zekere zin toch bij,” vertelt Roos. Dit zorgt ervoor dat zijn stem nog steeds een herkenbare en vertrouwde factor blijft binnen het programma.
Toch is het duidelijk dat zijn afwezigheid voelbaar is. Vooral bij de emotionele onthullingen van de verbouwde huizen mist het programma zijn karakteristieke inbreng. Hij wist met zijn humor en empathische houding altijd de juiste snaar te raken bij de deelnemers, iets wat lastig te vervangen is.
Gezondheidsupdate van Martijn Krabbé
Bob Sikkes gaf tijdens Beau ook een korte update over de gezondheid van Martijn. “Naar omstandigheden gaat het goed. Er zijn ups en downs,” vertelde hij. Hoewel er nog geen details bekend zijn over de exacte aard van zijn gezondheidsproblemen, lijkt Martijn in ieder geval voldoende hersteld om deze week weer voice-overs in te spreken.
Fans hopen natuurlijk dat hij snel weer volledig de oude is, maar of hij in de toekomst zal terugkeren als presentator van Kopen Zonder Kijken blijft nog onduidelijk.
Extra uitdagend seizoen
Naast Martijns afwezigheid heeft dit seizoen nog een extra uitdaging: de extreem krappe woningmarkt. “Het gaat niet meer over een tweede badkamer of andere details,” zegt Bob. “De vraag is: lukt het überhaupt om een huis te kopen?”
Daardoor wordt dit seizoen niet alleen emotioneel, maar ook bijzonder spannend. De zoektocht naar een geschikte woning is moeilijker dan ooit, en dat zorgt ongetwijfeld voor veel onverwachte wendingen.
Of dit het laatste seizoen van Martijn Krabbé bij Kopen Zonder Kijken zal zijn, is nog onduidelijk. Maar één ding is zeker: zijn afwezigheid laat een grote leegte achter.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.