Algemeen
Zien: Dit is de hele knappe moeder van Winter Vol Liefde-Denise
Tijdens het programma Winter Vol Liefde hebben kijkers uitgebreid kunnen zien hoe hecht de band is tussen Mike en zijn moeder Monique. De relatie tussen moeder en zoon zorgde voor de nodige ophef, met name toen bleek dat Monique een grote invloed had op Mike’s liefdesleven. Maar terwijl de aandacht voornamelijk uitging naar hun dynamiek, rijst de vraag: hoe zit het eigenlijk met de familie van Denise? Zij is degene die dolgraag opnieuw een kans wil met Mike. En opmerkelijk genoeg is haar moeder al in Seefeld geweest…
Het einde van Mike en Antine
De romance tussen Mike en Antine leek in eerste instantie veelbelovend, maar uiteindelijk hield hun relatie geen stand. In eerste instantie wees Antine met de vinger naar Monique, die volgens haar te bemoeizuchtig was. De sterke band tussen moeder en zoon zou een belemmering vormen voor de groei van hun relatie.
Later gaf Antine een andere reden op voor de breuk. Tijdens een gezamenlijke vakantie in Altea ontdekte ze dat Mike en Monique contact hadden onderhouden met Denise, een andere kandidate uit het programma. In eerste instantie ontkenden moeder en zoon dit, maar uiteindelijk bevestigde Denise dat ze samen met haar moeder naar Seefeld was afgereisd. Dit zorgde voor de nodige opschudding en zette vraagtekens bij Mike’s ware bedoelingen.
Monique en Denise: een speciale band
Vanaf het moment dat Denise bij Mike arriveerde in Seefeld, was Monique overtuigd van haar geschiktheid als partner voor haar zoon. Haar enthousiasme was niet te missen en ze sprak openlijk haar voorkeur uit voor Denise. Dit kwam tot een climax toen Mike uiteindelijk besloot Denise naar huis te sturen. Monique was hier absoluut niet blij mee en haar afgrijzen was duidelijk zichtbaar.
Toch is de liefde van Monique voor Denise niet bekoeld. Denise zelf heeft laten weten dat ze dolgraag naar Seefeld zou terugkeren. Haar gevoelens voor Mike zijn niet verdwenen en ze hoopt nog steeds op een sprookjesachtige romance. Bovendien kan ze het uitstekend vinden met Monique, wat betekent dat er weinig obstakels lijken te zijn voor een mogelijke hereniging. Het enige wat nog nodig is, is een telefoontje van Mike waarin hij duidelijk maakt dat hij daadwerkelijk een toekomst met Denise ziet.
Hoe staat Denise’ familie hierin?
Terwijl Monique haar voorkeur voor Denise niet onder stoelen of banken steekt, blijft de vraag hoe Denise’ eigen familie tegenover deze mogelijke romance staat. Zou haar familie net zo enthousiast zijn om Mike als schoonzoon te verwelkomen als Monique is over Denise?
Uit Facebookposts en andere online bronnen blijkt dat Denise een hechte band heeft met haar moeder, Jeanet. Op verschillende foto’s is te zien hoe moeder en dochter samen tijd doorbrengen, wat suggereert dat ze veel steun aan elkaar hebben. De vraag is echter: wat vindt Jeanet van Mike? Zou zij achter een relatie tussen haar dochter en de charmante skileraar uit Seefeld staan?
Naast haar moeder heeft Denise ook een broer, Michael. In tegenstelling tot de talrijke foto’s met haar moeder, zijn er nauwelijks beelden van Denise samen met haar broer te vinden. Toch is Michael wel te traceren. Een foto van ongeveer tien jaar geleden laat zien dat hij een grote passie heeft voor vissen. Of hij enthousiast zou zijn over Mike als zwager, blijft voorlopig gissen.
Wat brengt de toekomst?
Terwijl Denise openstaat voor een tweede kans met Mike, blijft het onduidelijk of hij hetzelfde voelt. De sterke invloed van Monique op zijn beslissingen heeft eerder al voor conflicten gezorgd, en het is de vraag of Mike nu eindelijk voor zichzelf kan kiezen. Denise lijkt alle juiste ingrediënten te hebben: ze heeft een goede band met zijn moeder, toont oprechte gevoelens en is bereid opnieuw naar Seefeld te komen.
Maar uiteindelijk ligt de keuze bij Mike. Zal hij de stap zetten en zijn hart volgen, of blijft hij vastzitten in de schaduw van zijn moeders invloed? En als hij kiest voor Denise, hoe zal haar familie daar op reageren? Zal Jeanet haar dochter steunen in deze liefdesbeslissing, of zal zij zorgen hebben over de relatie?
Eén ding is zeker: de komende tijd zal uitwijzen of dit winterse liefdesverhaal een tweede kans krijgt, of dat het definitief verleden tijd is. Fans van Winter Vol Liefde zullen ongetwijfeld met spanning blijven volgen hoe dit zich ontwikkelt.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”