Algemeen
Yolanthe Cabau zwaar onder vuur vanwege bizarre reclame: ´Dit is zo suf!´
De Netflix-documentaire van Yolanthe Cabau wordt momenteel gepromoot via een reclamecampagne die niet bij iedereen in de smaak valt. De boodschap op de reclameborden is kort en krachtig, maar heeft bij sommige mensen tot verwarring en kritiek geleid. Tina Nijkamp, bijvoorbeeld, uitte haar verbazing op Instagram over de tekst op de buitenreclames: “Maak je klaar voor Yolanthe.” Volgens haar is dit een “rare tekst” en heeft de boodschap een suggestieve ondertoon.
“Wat is Dit voor Rare Tekst?”
Tina Nijkamp deelde haar mening over de reclame op Instagram, waarin ze haar verwarring uitte over de gebruikte tekst. Ze vroeg zich af waarom er gesproken werd over “klaar maken,” en noemde het een van de “slechtste reclameteksten van het jaar.”
Tina merkte ook op dat de tekst suggestief overkomt, wat voor haar een negatieve connotatie heeft. Ze vond de reclamecampagne daarom “echt suf” en vroeg zich af wat Netflix precies wilde overbrengen met deze boodschap.
Doel van de Campagne: Onduidelijkheid
Hoewel Netflix natuurlijk haar best doet om de documentaire van Yolanthe in de schijnwerpers te zetten, lijkt de boodschap van de campagne niet helemaal te landen bij het publiek. De vraag blijft of de slogan “Maak je klaar voor Yolanthe” de juiste toon zet voor de beoogde doelgroep. Of Netflix hier een doordachte strategie mee volgt of dat het juist averechts werkt, is nog maar de vraag. Voorlopig blijft het onduidelijk of de campagne haar gewenste effect zal hebben.
Yolanthe’s Aangebroken Jaar: Het Ongeval
Naast de opmerkelijke reclamecampagne is er ook het persoonlijke verhaal van Yolanthe Cabau, die tijdens de opnames van haar documentaire een ernstig ongeluk zou hebben gehad. Bronnen meldden aan het AD dat Yolanthe van een paard was gevallen en op de intensive care belandde met verlammingsverschijnselen. De berichten over haar ongeluk hebben veel vragen doen rijzen, maar Yolanthe zelf heeft tot nu toe weinig details verstrekt over het incident.
Pittig Jaar voor Yolanthe
Yolanthe zelf wilde weinig kwijt over haar ongeluk, maar deelde wel dat 2024 voor haar een “heel pittig jaar” was. Ze gaf aan veel te hebben meegemaakt, maar voegde eraan toe dat ze niet specifiek wilde ingaan op wat er allemaal wel en niet had plaatsgevonden.
Yolanthe bevestigde echter dat de ervaringen die ze dit jaar had doorgemaakt, in de documentaire zichtbaar zullen zijn. Over vier maanden, wanneer de documentaire verschijnt, zullen kijkers zien wat Yolanthe precies heeft meegemaakt.
Wat Zal de Documentaire Onthullen?
De documentaire van Yolanthe belooft een openhartige blik te geven op de gebeurtenissen die haar dit jaar hebben gevormd. De zangeres en actrice heeft aangegeven dat haar verhaal veel dieper gaat dan wat het publiek wellicht verwacht. De documentaire zal, naar verwachting, niet alleen haar persoonlijke leven belichten, maar ook de uitdagingen waarmee ze te maken kreeg, waaronder het ongeluk en de moeilijkheden in haar carrière. Fans kunnen dus binnenkort veel te weten komen over de vrouw achter de beroemde naam.
Yolanthe’s Toekomst: Wat Komt Er Nog Meer?
Het blijft nog even afwachten hoe Yolanthe haar toekomst gaat vormgeven na de documentaire. Haar carrière kent veel hoogte- en dieptepunten, maar haar vastberadenheid en openhartigheid zullen ongetwijfeld voor veel aandacht blijven zorgen. De documentaire biedt een unieke gelegenheid om meer te weten te komen over haar leven en de obstakels die ze heeft moeten overwinnen. Of de kritieken op de reclamecampagne invloed zullen hebben op het succes van de documentaire, blijft voorlopig een kwestie van afwachten.
Hoe Zal de Documentaire Gezien Worden?
De reacties op de documentaire zelf zullen waarschijnlijk gemengd zijn, net zoals de reacties op de reclamecampagne. De komende maanden zullen laten zien of Yolanthe’s verhaal het publiek weet te raken en of de boodschap van de reclamecampagne haar doel heeft bereikt.
De interesse in haar documentaire is in ieder geval groot, en het lijkt er op dat de nieuwsgierigheid naar haar persoonlijke leven alleen maar toeneemt. Het is duidelijk dat Yolanthe met haar documentaire niet alleen haar verhaal wil delen, maar ook een breed publiek wil bereiken.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.