Algemeen
Xess Xava zegt haar opa Barry Sneijder vaarwel: ´Emotionele beelden´
Het was een emotioneel moment voor Xess Xava en zijn familie. Yolanthe Cabau deelde op Instagram ontroerende beelden waarop haar zoon afscheid neemt van zijn opa Barry Sneijder. De foto, die in haar Stories verscheen, laat zien hoe de jonge Xess zijn hand op de kist van zijn opa legt, omringd door roze, rode en witte rozen.
Een aangrijpend afscheid
Het verlies van Barry Sneijder heeft een diepe indruk achtergelaten op de familie. Voor Xess, de zoon van Wesley Sneijder en Yolanthe Cabau, is het een hartverscheurend moment. Het jongetje, dat opgroeit in een bekende voetbal- en showbizzfamilie, moest op jonge leeftijd al afscheid nemen van een geliefde opa. Yolanthe’s boodschap bij de foto was kort maar krachtig: “Dag lieve opa.”
Overlijden na een lange strijd
Barry Sneijder overleed aan de gevolgen van k@nker. Hij had te maken met uitgezaaide l0ng0ntsteking en eerder werd al bekend dat hij niet meer zou genezen. Zijn overlijden kwam niet onverwacht, maar dat maakt het verdriet er niet minder om. Wesley Sneijder deelde eerder al een emotioneel bericht op Instagram: “Bedankt voor alles pa. Rust in vrede en vergeet mama niet de groeten te doen. Grote kus voor haar.”
Familie deelt liefdevolle berichten
Niet alleen Wesley, maar ook zijn broer Rodney stond stil bij het overlijden van hun vader. Op Instagram deelde hij een ontroerende boodschap waarin hij sprak over de oneerlijke strijd die Barry moest voeren. “Mijn ouwe, mijn vriend. Je hebt gevochten als een leeuw, maar helaas was dit een oneerlijke strijd,” schreef hij. “Bedankt voor alles, geef mama een dikke kus daar boven. Rust zacht en tot ooit ouwe.”
Een groot gemis voor de familie
Het overlijden van Barry laat een grote leegte achter in de familie Sneijder. Hij was niet alleen vader van Wesley en Rodney, maar ook een geliefde opa voor Xess Xava. De sterke band tussen Barry en zijn familie was duidelijk zichtbaar in de berichten die zij na zijn overlijden deelden. Het verdriet is groot, maar de herinneringen aan hem blijven voortleven.
Steun voor Wesley en Yolanthe
Op sociale media kregen Wesley en Yolanthe veel steunbetuigingen. Fans en vrienden reageerden massaal op hun berichten en wensten hen sterkte in deze moeilijke tijd. Vooral de foto van Xess die afscheid neemt van zijn opa raakte velen. Het beeld symboliseert het diepe gemis, maar ook de liefde die de familie voor Barry voelde.
Een eerbetoon aan Barry
Voor Wesley en Rodney is het belangrijk dat hun vader herinnerd wordt als een sterke en liefdevolle man. In hun berichten benadrukken ze zijn vechtersmentaliteit en de liefde die hij gaf. “Rust zacht en tot ooit,” schreef Rodney, waarmee hij uitdrukte dat Barry voor altijd in hun harten zal blijven.
Herinneringen blijven voortleven
Hoewel Barry niet meer fysiek aanwezig is, leeft hij voort in de herinneringen van zijn familie. Voor Xess Xava zal hij altijd de lieve opa blijven die hem met open armen ontving. En voor Wesley en Rodney blijft hij hun vader, hun steun en toeverlaat. Zijn overlijden is een groot verlies, maar zijn nalatenschap zal altijd voortleven in de harten van zijn dierbaren.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.