Algemeen
Unieke blik op baby Marley – lijkt ze op Rowan of is ze een kopie van Astleigh 🥰😍
Rowan en Astleigh, bekend van het televisieprogramma Married at First Sight, zijn inmiddels een maand trotse ouders van hun dochter Marley Jane. Terwijl veel kersverse ouders enthousiast foto’s van hun pasgeboren kindje delen op sociale media, hebben Rowan en Astleigh een andere benadering gekozen. Ze willen Marley’s privacy beschermen en hebben besloten haar slechts eenmalig aan de buitenwereld te tonen.
Een bijzonder moment
Op Instagram deelt Rowan een emotioneel bericht over hun dochter. “Ons kleine meisje Marley,” schrijft ze. “Eenmalig willen we het mooie gezichtje van Marley met jullie delen, omdat we ontzettend trots op haar zijn! De komende tijd en de jaren die daarop volgen zal ze natuurlijk nog heel veel groeien en veranderen.”
Het stel benadrukt dat dit een speciaal moment is en dat ze hierna bewust geen verdere foto’s van Marley’s gezicht zullen delen. Dit besluit onderstreept hun wens om haar een veilige en privé-opvoeding te geven.
De keuze voor privacy
Het koppel, dat elkaar leerde kennen via Married at First Sight, heeft deze beslissing niet lichtvaardig genomen. Rowan legt uit: “Wij kiezen er dan ook voor om haar gezichtje hierna niet meer op social media te tonen, zodat zij er later zelf voor kan kiezen of ze herkenbaar te zien wil zijn.”
Deze bewuste keuze roept bij veel volgers respect op, maar zorgt ook voor een bredere discussie over de vraag hoe bekendheden en influencers omgaan met de online zichtbaarheid van hun kinderen. Terwijl sommigen het belangrijk vinden om hun volgers te betrekken bij hun gezinsleven, kiezen anderen, zoals Rowan en Astleigh, voor een terughoudendere benadering.
Een bewuste opvoeding in een digitale wereld
Het beschermen van de privacy van kinderen is een steeds relevanter thema in een wereld waar sociale media een centrale rol speelt. Niet alleen beroemdheden, maar ook veel gewone ouders vragen zich af in hoeverre zij hun kinderen online zichtbaar willen maken. De impact van online aanwezigheid op jonge kinderen en de langetermijngevolgen van het delen van foto’s worden steeds vaker besproken.
Rowan en Astleigh willen Marley de ruimte geven om later zelf te bepalen hoe en in welke mate ze online aanwezig wil zijn. Ze vinden het belangrijk dat haar privacy wordt gerespecteerd en laten met hun beslissing zien dat zij bewust omgaan met deze moderne uitdagingen van ouderschap.
Een eenmalige blik op Marley
Hoewel het stel hun dochter voorlopig buiten de schijnwerpers wil houden, hebben fans nog één kans om een glimp van haar op te vangen. De gedeelde foto van Marley wordt met veel enthousiasme ontvangen. Onder hun Instagram-post stromen de hartverwarmende felicitaties binnen.
Volgers reageren begripvol en prijzen het stel om hun bewuste keuze. “Wat een prachtige beslissing om haar privacy te beschermen!”, schrijft een volger. Een ander voegt toe: “Zo mooi dat jullie haar laten kiezen als ze ouder is.”
Discussie over online zichtbaarheid van kinderen
Het debat over het delen van kinderkiekjes online is de laatste jaren in volle gang. Steeds meer ouders maken zich zorgen over de mogelijke gevolgen van het ongevraagd publiceren van foto’s van hun kinderen. Cyberveiligheid, identiteitsdiefstal en de invloed op de mentale gezondheid van opgroeiende kinderen zijn enkele van de belangrijkste aandachtspunten.
Bekende personen staan vaak voor een extra uitdaging: enerzijds willen ze hun volgers meenemen in hun leven, anderzijds moeten ze keuzes maken over hoeveel ze van hun privéleven prijsgeven. Het besluit van Rowan en Astleigh om Marley’s privacy te waarborgen, sluit aan bij een groeiende trend waarin ouders kritischer kijken naar de online zichtbaarheid van hun kinderen.
De impact van deze beslissing op hun volgers
Rowan en Astleigh hebben door hun deelname aan Married at First Sight een trouwe fanbase opgebouwd. Hun volgers hebben hun liefdesverhaal van dichtbij gevolgd en tonen grote betrokkenheid bij hun leven. De beslissing om Marley’s privacy te beschermen, maakt duidelijk dat het stel niet alleen hun rol als ouders serieus neemt, maar ook nadenkt over de invloed van sociale media op hun dochter.
Veel ouders herkennen zich in hun keuze en laten weten dat ze geïnspireerd zijn om bewuster om te gaan met de online zichtbaarheid van hun eigen kinderen. Anderen geven aan het jammer te vinden dat ze Marley niet vaker zullen zien, maar respecteren tegelijkertijd de wens van haar ouders.
Toekomstige updates zonder foto’s?
Het is nog de vraag of Rowan en Astleigh in de toekomst updates zullen delen over Marley’s ontwikkeling. Mogelijk kiezen ze ervoor om over haar te vertellen zonder beeldmateriaal, zoals sommige andere bekende ouders ook doen. Op deze manier kunnen ze hun volgers toch op de hoogte houden, zonder de privacy van hun dochter in gevaar te brengen.
Wat hun uiteindelijke aanpak ook wordt, één ding is zeker: Rowan en Astleigh stellen het welzijn van hun dochter voorop en maken hierin weloverwogen keuzes.
Een inspirerend voorbeeld voor andere ouders
Rowan en Astleigh’s beslissing om Marley’s privacy te beschermen is een krachtig signaal naar andere ouders en bekende personen. In een tijd waarin sociale media een grote invloed hebben op het dagelijks leven, is het essentieel om stil te staan bij de vraag hoe we omgaan met de online aanwezigheid van kinderen.
Hun keuze laat zien dat het mogelijk is om een balans te vinden tussen het delen van bijzondere momenten en het beschermen van de privacy van een kind. Daarmee inspireren ze niet alleen hun volgers, maar ook andere ouders die worstelen met dezelfde dilemma’s.
Conclusie
Rowan en Astleigh bewijzen dat ouderschap in het digitale tijdperk gepaard gaat met lastige keuzes, en laten zien dat privacy en bewust ouderschap hand in hand kunnen gaan. Door Marley slechts eenmalig te laten zien en daarna haar privacy te beschermen, nemen ze een standpunt in dat door velen wordt gewaardeerd.
Het is een moderne benadering van ouderschap, waarin respect voor de toekomstige keuzes van het kind voorop staat. Wat de toekomst ook brengt, één ding is zeker: Marley groeit op met ouders die haar belangen en welzijn vooropstellen.
Wat vind jij van de keuze van Rowan en Astleigh? Laat het ons weten in de reacties!
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.