Algemeen
Tooske Ragas deelt triest bericht over haar dochter
Tooske Ragas heeft haar volgers op Instagram ontroerd met een liefdevolle boodschap ter ere van de 18e verjaardag van haar dochter. Naast haar hartverwarmende woorden deelde ze een reeks prachtige foto’s van haar dochter, waarmee ze hun bijzondere band in de schijnwerpers zette. Haar bericht straalt trots, liefde en dankbaarheid uit, en werd warm ontvangen door haar volgers.

Een mijlpaal om te koesteren
In haar bericht blikt Tooske terug op de dierbare momenten die ze samen met haar dochter heeft beleefd. “Mijn meisje is 18. Just like that. En wat is ze prachtig,” schreef ze op Instagram. Ze benadrukte wat een enorm voorrecht het is om haar dochter te mogen begeleiden tijdens deze belangrijke overgang naar volwassenheid.
“Toekijken, begeleiden, knuffelen, aanmoedigen, bijsturen, luisteren en troosten,” vervolgt Tooske. “Dat is de mooiste taak van mijn leven.” Haar woorden weerspiegelen de diepe liefde en waardering die ze voelt voor haar dochter en de bijzondere rol die ze als moeder mag vervullen.

De onbreekbare moeder-dochterband
De boodschap van Tooske laat niet alleen zien hoe trots ze is, maar ook hoe sterk de band is die zij en haar dochter delen. Haar woorden raken de harten van haar volgers, die zich herkennen in de oprechtheid en emotie van haar bericht.
Tooske benadrukt hoe belangrijk het is om aanwezig te zijn in de verschillende fases van het leven van je kind. De liefde en begeleiding die zij haar dochter heeft gegeven, zijn volgens haar onmisbaar in de weg naar volwassenheid. Ze voelt zich dankbaar voor elk moment dat ze samen heeft mogen beleven en kijkt vol vertrouwen naar de toekomst van haar dochter.

De familie Ragas: liefde en openheid
Tooske en haar man Bastiaan Ragas zijn sinds 2005 gelukkig getrouwd en hebben samen drie dochters: Leentje, Fien en Catoo. Bastiaan heeft uit zijn eerdere huwelijk met Laura Vlasblom een zoon, Sem.
Tooske gaf onlangs toe dat ze de rol van stiefmoeder in het begin onderschatte. Nu Sem 23 jaar oud is, hebben zij samen meer openheid kunnen creëren in hun relatie. In een interview met Margriet vertelde ze: “We hebben intense en liefdevolle gesprekken gevoerd.” De band met Sem is in de loop der jaren veranderd en verdiept. “Sem heeft naar mij toe geen verantwoordelijkheden zoals naar zijn ouders, en dat maakt onze relatie ontspannen,” legde Tooske uit. Door deze openheid is hun band alleen maar sterker geworden.

Nieuwe uitdagingen: Tooske in Shaolin Heroes
Naast haar rol als moeder en echtgenote is Tooske ook op professioneel vlak actief. Binnenkort is ze te zien in het nieuwe realityprogramma Shaolin Heroes, dat te volgen is op Videoland. In dit avontuurlijke programma reizen bekende Nederlanders af naar Azië om zich negen dagen lang onder te dompelen in de wereld van de Shaolin-monniken.
De deelnemers ondergaan een intensieve training waarin niet alleen fysieke kracht, maar ook mentale discipline en innerlijke rust centraal staan. Het programma belooft een unieke en uitdagende ervaring te worden waarin de deelnemers uit hun comfortzone worden gehaald en zich volledig moeten overgeven aan de eeuwenoude tradities van de Shaolin-leer.

Een grensverleggend avontuur
Voor Tooske wordt Shaolin Heroes een spannende uitdaging. Het programma stelt haar in staat om haar fysieke en mentale grenzen te verkennen en te verleggen. “Ik kijk er enorm naar uit om deze reis te maken en te ontdekken wat ik van de Shaolin-monniken kan leren,” aldus Tooske.
In het programma wordt ze vergezeld door andere bekende Nederlanders, waaronder Jaap Jongbloed, Pieter Valley, Kim-Lian van der Meij, Sanne Wevers, Fenna Ramos, Waldemar Torenstra, Egbert-Jan Weeber en Juvat Westendorp. Samen zullen zij de discipline en levensfilosofie van de Shaolin-monniken ervaren en toepassen in hun eigen leven.

De zoektocht naar balans en discipline
Tijdens het avontuur zullen de deelnemers niet alleen fysiek uitgedaagd worden, maar ook mentaal op de proef worden gesteld. De training bij de Shaolin-monniken vereist volledige focus, doorzettingsvermogen en zelfreflectie. Voor Tooske is dit een kans om zich op een nieuwe manier te ontwikkelen en te groeien als persoon.
De deelnemers zullen in Azië gezamenlijk de wijsheid en kracht van de monniken ervaren, wat hen zal helpen in hun zoektocht naar innerlijke balans. Het belooft een avontuur te worden dat niet alleen fysiek, maar ook geestelijk verrijkend zal zijn.

Een jaar vol mijlpalen
Met de 18e verjaardag van haar dochter en haar deelname aan Shaolin Heroes beleeft Tooske een bijzonder jaar vol mijlpalen. Haar Instagrambericht over haar dochter toont de liefde en trots die ze voelt, terwijl haar nieuwe televisieproject haar uitdaagt om nieuwe grenzen te verkennen.
Haar volgers kunnen zich zowel laten inspireren door haar warme moederrol als door haar avontuurlijke geest. Of het nu gaat om haar liefde voor haar gezin of haar zoektocht naar nieuwe ervaringen, Tooske laat zien dat ze vol passie en toewijding in het leven staat.

Algemeen
Jean-Marie Pfaff kan het amper aan: ‘Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij’

Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.

“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.
Een huis vol geschiedenis en emoties
Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”
Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.

Waarom nu, na al die jaren?
Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.
Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.

Een laatste rondgang vol herinneringen
Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.
Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.

De familie achter de beslissing
Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”
Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.

Vlaanderen leeft massaal mee
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.
Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.
Wat betekent dit voor Jean-Marie?
Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.
Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.
Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt
Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.
Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”
Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.