Algemeen
Tim den Besten is kankervrij maar geeft wangedrag toe: ´Ik schaam me!´
Na een afwezigheid van ruim een jaar heeft Tim den Besten zich voor het eerst weer laten horen. In een officieel persbericht, dat in samenspraak met het Openbaar Ministerie en de slachtoffers is opgesteld, bekent de VPRO-presentator schuld aan identiteitsfraude. Daarnaast deelt hij het nieuws dat hij kankervrij is na een intensieve behandeling.
Schandaal en terugtrekking uit de media
In november 2023 verdween Tim den Besten plotseling uit de media. Aanvankelijk gaf de VPRO daar geen duidelijke uitleg over, maar al snel werd bekend dat hij leed aan een zeldzame vorm van k@nker. Kort daarna kwam een schandaal aan het licht: Tim had zich op Grindr schuldig gemaakt aan identiteitsfraude en schadelijk gedrag, waardoor het leven van meerdere mannen ernstig werd beïnvloed.
Bekentenis in persverklaring
In het persbericht geeft Tim nu openlijk toe dat hij fout zat. “Tim den Besten heeft zich schuldig gemaakt aan het plegen van identiteitsfraude. Hij heeft zonder toestemming persoonlijke foto’s van drie mannen gebruikt om nepprofielen op Grindr en Instagram aan te maken.” Met deze profielen voerde hij seksueel getinte gesprekken en deed hij zich voor als de betrokken mannen. Dit gebeurde in 2022 en 2023. “Tim neemt hiervoor de volledige verantwoordelijkheid,” aldus het bericht.
Geen vervolging na mediation
Ondanks de ernst van de zaak zal Tim niet strafrechtelijk worden vervolgd. “Er heeft een mediationgesprek plaatsgevonden tussen de slachtoffers en Tim, waardoor hij de impact van zijn daden beter is gaan begrijpen,” laat zijn advocaat weten. Mede door de wens van de slachtoffers en de beperkte zittingscapaciteit van de rechtbank heeft het Openbaar Ministerie besloten de zaak onder voorwaarden te seponeren.
Spijt en schaamte
Tim laat weten diepe spijt te hebben. “Ik heb heel veel spijt dat ik foto’s en gegevens heb gebruikt die niet aan mij toebehoren. Daarmee deed ik mensen pijn en verdriet. Ik schaam mij diep.” Hij is dankbaar dat hij in het mediationgesprek zijn excuses heeft kunnen aanbieden. “Maar dat neemt niet weg dat wat ik heb gedaan beschadigend is. Op verzoek van de betrokkenen zal ik hier verder niet publiekelijk op reageren.”
Gezondheid: Tim is kankervrij
Naast de juridische kwestie kampte Tim ook met ernstige gezondheidsproblemen. In dezelfde periode moest hij zijn werkzaamheden staken wegens een k@nkerdiagnose. In het persbericht deelt hij nu goed nieuws: “Ik ben heel blij dat ik na een reeks chem0kuren en bestralingen vooralsnog kankervrij ben verklaard.” Hij bedankt het Erasmus MC en het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis voor hun zorg.
Psychische hulp na behandeling
Tim heeft na zijn ziektebehandeling ook hulp gezocht voor zijn psychische problemen. “Om te werken aan mijn mentale gezondheid heb ik mij laten opnemen in een psychotherapeutische kliniek. Dat is heel goed voor mij geweest,” zegt hij in het bericht.
Terugkeer op televisie onzeker
Hoewel Tim zich nu beter voelt, blijft een terugkeer op televisie onzeker. “De komende tijd neem ik de ruimte om verder aan mezelf te werken en om fysiek en mentaal te herstellen. Ik ben al een eind op weg, maar ben er nog niet helemaal.”
Of de VPRO hem weer als presentator zal inzetten, is nog niet bekend. In het verleden zijn er meer mediapersoonlijkheden geweest die in opspraak raakten en niet meer volledig terugkeerden. Zo wordt de situatie vergeleken met zanger Dotan, die na een groot online schandaal nooit meer echt zijn oude carrière kon oppakken. Wat de toekomst voor Tim brengt, blijft dus onzeker.
Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie
De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.
Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.
Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf
Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.
Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.
Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?
Online ontstond direct een storm van verontwaardiging
Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.
Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?
Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.
Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.
Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken
De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.
Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.
Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.
Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers
Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.
Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.
In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.
Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen
De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.
Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.
Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.
Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op
De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.
Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.
Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.
Praat mee over deze politieke ontwikkeling
Hoe kijk jij naar deze gang
van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen –
als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?
Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.