Algemeen
Televisiekijkers schrikken zich wezenloos van uiterlijk Gaby Blaaser: “Wat is er met jou gebeurd” 😮
Gaby Blaaser is een bekende Nederlandse televisiepersoonlijkheid, actrice en model. Haar carrière begon met een rol in de inmiddels gestopte soap Onderweg naar Morgen. Later maakte ze naam door deel te nemen aan verschillende realityshows. De afgelopen tijd is ze echter minder vaak in de media te zien. Dit heeft grotendeels te maken met haar veranderde privéleven en de keuzes die ze daarin heeft gemaakt.
Moederschap en financiële uitspraken
Sinds anderhalf jaar is Gaby moeder van een dochter, wat een grote verandering in haar leven betekende. Haar relatie met de vader van het meisje, Robin, hield niet lang stand. Slechts vijf maanden na de geboorte besloten Gaby en Robin hun eigen weg te gaan. Dit was ongetwijfeld een moeilijke periode voor haar, maar ze leek zich snel te herpakken.
Hoewel ze door haar nieuwe rol als moeder minder in de media verschijnt, dook ze begin januari nog op in een podcast. Daarin deed ze enkele opmerkelijke uitspraken over financiën, die niet bij iedereen in goede aarde vielen. Gaby gaf aan zelf nooit geldproblemen te hebben en had weinig begrip voor mensen die moeite hebben met hun financiën. Volgens haar ligt financiële krapte vooral aan de persoon zelf.
Ze verklaarde: “Je kunt tegenwoordig toch ook leningen voor alles afsluiten, zelfs voor een bed nog. Doe even normaal zeg.” Deze uitspraak zorgde voor veel kritiek, omdat ze daarmee impliceerde dat financiële moeilijkheden eenvoudig te voorkomen zijn. Veel luisteraars vonden haar opmerkingen wereldvreemd en onsympathiek, vooral gezien de stijgende kosten van levensonderhoud en inflatie waar veel mensen mee te maken hebben.
Gaby’s transformatie en publieke reacties
Naast haar carrière en financiële meningen, heeft Gaby de afgelopen jaren ook flink gewerkt aan haar uiterlijk. Ze staat bekend om haar transformaties en lijkt niet bang te zijn voor cosmetische ingrepen. Vooral haar lippen zijn de afgelopen jaren aanzienlijk veranderd, iets wat door haar volgers op sociale media niet onopgemerkt is gebleven.
Hoewel ze zelf trots lijkt te zijn op haar uiterlijk en de veranderingen die ze heeft ondergaan, krijgt ze regelmatig kritiek. Op sociale media reageren mensen wisselend op haar uiterlijk; sommigen bewonderen haar look, terwijl anderen vinden dat ze te ver is gegaan met cosmetische aanpassingen.
Een moeilijke periode en een nieuwe start
Ondanks de kritiek heeft Gaby laten weten dat ze na een moeilijk jaar bezig is met een nieuwe start. Dit maakte ze onlangs bekend in een interview bij RTL Boulevard. Ze vertelde openhartig over haar uitdagingen als alleenstaande moeder en de mentale groei die ze heeft doorgemaakt na haar breuk met Robin.
Het gesprek bij RTL Boulevard leidde opnieuw tot een golf van reacties. Veel kijkers waren verrast door haar uiterlijk, wat direct voor discussie zorgde op internet. Reacties varieerden van bewondering voor haar doorzettingsvermogen tot schrik over haar uiterlijke transformatie.
De balans tussen roem en moederschap
Het is duidelijk dat Gaby Blaaser zich momenteel in een overgangsfase bevindt. Waar ze vroeger vooral bekendstond om haar televisieoptredens en modellenwerk, lijkt ze nu meer gefocust op haar persoonlijke leven en haar rol als moeder. Dit betekent echter niet dat ze uit de schijnwerpers verdwijnt. Met haar actieve aanwezigheid op sociale media en optredens in talkshows en podcasts blijft ze in de belangstelling staan.
De toekomst zal uitwijzen of Gaby weer volledig terugkeert in de entertainmentwereld of dat ze een andere richting inslaat. Voorlopig blijft ze een onderwerp van gesprek, zowel vanwege haar uiterlijk als haar uitgesproken meningen. Eén ding is zeker: Gaby Blaaser blijft een vrouw die de aandacht trekt, of dat nu positief of negatief is.
Dit bericht op Instagram bekijken
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.