Algemeen
Tamara Elbaz woedend na aanval in de media: ´Dit pik ik niet langer!´
Tamara Elbaz, bekend van The Real Housewives of Amsterdam, heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met haar uitspraken op Instagram. In recente posts deelde ze haar mening over gezondheid, waarbij ze haar volgers adviseerde om tandpasta zonder fluoride te gebruiken. Daarnaast riep ze dat mannen geen zwemles zouden moeten geven, wat wederom leidde tot heftige reacties van haar volgers. Vooral haar opmerkingen over fluoride hebben haar op gespannen voet gezet met wetenschapsjournalist Adriaan ter Braack, die haar uitspraken genadeloos afkeurde.
Fluoride controversie
Tamara’s kritiek op fluoride begon met een advies aan haar volgers om tandpasta zonder deze stof te gebruiken. Fluoride, dat vaak wordt toegevoegd aan tandpasta vanwege de bewezen bescherming tegen gaatjes, werd door Tamara in twijfel getrokken. Ze beweerde dat mensen zich bewust moeten zijn van de gevaren van het gebruik van fluoride. Dit leidde tot heftige reacties van volgers en experts, die haar claims als misleidend en onwetenschappelijk beschouwden.
Adriaan ter Braack, wetenschapsjournalist voor Trouw, schroomde niet om Tamara te bekritiseren in zijn column. Hij noemde haar advies over fluoride “grote onzin” en benadrukte dat fluoride in tandpasta wetenschappelijk bewezen helpt bij het versterken van tanden en het voorkomen van gaatjes. Ter Braack haalde ook uit naar Tamara’s uitspraken over light-frisdranken, waarbij zij stelde dat aspartaam in die dranken mogelijk kankerverwekkend zou zijn. Dit, aldus Ter Braack, was weer een voorbeeld van het verspreiden van ongegronde angsten zonder wetenschappelijke basis.
Tamara’s woede
Tamara was allesbehalve blij met de kritiek van Adriaan ter Braack. Ze reageerde op haar Instagram met een emotionele boodschap waarin ze haar frustratie deelde. “Onder het mom van: we hadden nog niet genoeg ruzie, zou ik het vandaag graag eens een keer willen hebben over Sjamadriaan,” begon Tamara haar post. Ze noemde hem een “smoezelige gast” die zichzelf “wetenschapsjournalist” noemt en die volgens haar boos is op mensen die niet blind volgen wat de mainstream media beweren.
Vervolgens plaatste Tamara een foto van haarzelf naast een foto van Adriaan en voegde een sneer toe: “Ik ben vijf jaar ouder dan Sjamadriaan. Maar wie is er fitter, denk je?” Deze opmerking lijkt te wijzen op een persoonlijke aanval op de wetenschapsjournalist, waarbij Tamara haar eigen gezondheid in de verf zet tegenover de criticus. Het lijkt erop dat Tamara niet alleen haar medische mening verdedigde, maar ook probeerde te benadrukken dat zij een gezonder en fitter leven leidt dan Adriaan.
Verwachtingen en kritiek
De uitspraak van Tamara roept vragen op over de rol van influencers in het delen van gezondheidstips en de verantwoordelijkheden die zij met zich meebrengen. Terwijl Tamara een aanzienlijk aantal volgers heeft en haar posts een grote impact kunnen hebben, zijn er ook steeds meer stemmen die oproepen tot een kritische blik op het advies dat door influencers wordt gegeven. Er wordt vaak gesteld dat advies over gezondheid gebaseerd moet zijn op wetenschappelijk onderbouwde feiten, iets waar Tamara’s claims, zoals het afwijzen van fluoride en het waarschuwen tegen light-dranken, op botsten met gevestigde wetenschappelijke inzichten.
Ter Braack’s column benadrukt de risico’s van het volgen van influencers die gezondheidsadvies geven zonder de nodige wetenschappelijke onderbouwing. Het lijkt er dus op dat deze laatste controverse rond Tamara Elbaz een groter debat aanwakkert over de rol van sociale media in de verspreiding van informatie en desinformatie.
Tamara’s reactie wijst op een dieper gevoel van ongenoegen over de kritiek die zij ontvangt. Dit is niet de eerste keer dat ze in conflict komt met de media of andere publieke figuren, maar het benadrukt wel de gevoeligheid rond de invloed van sociale media op publieke opinies, vooral als het gaat om gezondheid en welzijn. Haar uitspraak over de strijd tussen haar en Ter Braack geeft aan dat ze zich niet zomaar laat afvallen door negatieve reacties, maar ook duidelijk niet bang is om terug te slaan als ze zich aangevallen voelt.
De kwestie blijft voorlopig onopgelost, maar het is duidelijk dat de discussie over de rol van influencers en wetenschappelijke onderbouwing van gezondheidstips nog niet voorbij is.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.