-

Algemeen

Slecht nieuws voor Rico Verhoeven: ‘Breekt arm’ 😨

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Na tweeënhalf jaar afwezigheid keerde Jamal Ben Saddik terug in de Glory-ring, een moment waar veel kickboksfans reikhalzend naar uitkeken. Zijn terugkeer beloofde spektakel en actie, maar het gevecht tegen Uku Jürjendal bleek in eerste instantie een strategisch steekspel. Pas in de allerlaatste seconde van de wedstrijd wist Ben Saddik met een vernietigende knock-out toe te slaan.

Strategie boven snelheid: een gecontroleerde strijd

Drie ronden lang oogde de wedstrijd meer als een tactische schermutseling dan een explosief gevecht. Ben Saddik koos ervoor om geduldig te wachten op het juiste moment. Hoewel het publiek in Ahoy ongeduldig werd en zelfs een toeschouwer riep om zijn geld terug, bleef de Belgische kickbokser kalm. Zijn moment kwam uiteindelijk in de laatste seconden, toen hij Jürjendal met een snoeiharde trap uitschakelde.

“Ik had het beloofd,” zei Ben Saddik na afloop met een grijns. “Dat het even duurde? Maar een wedstrijd duurt ook drie ronden. Ik hoef niet als een gek erin te gaan in de eerste paar seconden. Ik weet dat het moment zal komen.”

Zijn plan was duidelijk: Jürjendal’s arm systematisch verzwakken. “Als ik op een arm trap, is het niet om hem te aaien, maar om die arm kapot te maken,” verklaarde hij. Hij zag al in de tweede ronde dat de impact zichtbaar werd. “Zijn arm zag eruit als een spuitzak met slagroom,” grapte hij. Toch koos hij ervoor om zijn aanval niet direct door te zetten. “Een gewond dier is gevaarlijk. Vroeger zou ik dat risico misschien hebben genomen.”

Genieten van de ring, ondanks gemengde gevoelens

Hoewel de wedstrijd niet spectaculair verliep tot de knock-out, genoot Ben Saddik zichtbaar van zijn terugkeer in de ring. “Ik miste het gevoel van naar de ring lopen, het gevecht zelf,” zei hij. Zijn terugkeer was niet alleen belangrijk voor hem persoonlijk, maar ook als voorbereiding op het Last Heavyweight Standing-toernooi op 5 april, waar hij het opneemt tegen Christian Ristea.

Ben Saddik maakte het publiek duidelijk wat ze kunnen verwachten: “Dan mag je hetzelfde verwachten.” Hij benadrukte dat zijn stijl draait om winnen, niet om show. “Ik heb niet op punten gewonnen, ik heb het niet aan de jury overgelaten. Ik heb gedaan wat ik heb beloofd.”

Een boodschap aan zijn rivalen

Naast zijn overwinning leek Ben Saddik ook een signaal af te willen geven richting zijn concurrenten, waaronder Rico Verhoeven. “Ja, vandaag was een duidelijk signaal,” zei hij zelfverzekerd. “Als je de video terugkijkt en ziet hoe hard die trap was, dan is dat meer dan voldoende als boodschap.”

Zijn overwinning zet de toon voor de toekomst. Met een geplande deelname aan het toernooi in april zal hij opnieuw moeten bewijzen dat hij nog altijd een van de topvechters is in de zwaargewichtklasse.

Andere hoogtepunten van de avond

Naast de comeback van Ben Saddik waren er meerdere indrukwekkende gevechten te zien in de RTM-Stage van Ahoy.

Rico Verhoeven

Chico Kwasi domineert

Weltergewichtkampioen Chico Kwasi verdedigde zijn titel overtuigend tegen de Bulgaar Teodor Hristov. Ondanks de taaiheid van zijn tegenstander bleek Hristov geen serieuze bedreiging. Kwasi won unaniem op punten en blikte alvast vooruit op een mogelijke rematch tegen Tyjani Beztati.

Michael Boapeah imponeert in lichtzwaargewicht

Michael Boapeah maakte de overstap naar de lichtzwaargewichtklasse en bewees direct zijn waarde. Hij versloeg Ibrahim El Bouni met een technische knock-out en positioneerde zich als een gevaarlijke uitdager binnen de divisie.

Rico Verhoeven

Cem Caceres vs. Mory Kromah: Split decision thriller

In de lichtzwaargewichtklasse leverden Cem Caceres en Mory Kromah een spectaculaire strijd. Beide vechters gaven alles en het gevecht werd beslist met een nipte split decision in het voordeel van Caceres.

Explosief middengewichtgevecht tussen Hammouche en Selimovic

Een van de meest spectaculaire gevechten van de avond was de clash tussen Iliass Hammouche en Mesud Selimovic. Wat begon als een rustige partij, transformeerde al snel in een knallend gevecht. Hammouche sloeg Selimovic in no-time knock-out en vierde zijn overwinning met een uitzinnig sprongetje, waarna hij zijn bitje in het publiek gooide.

Conclusie: Ben Saddik is terug, maar is hij klaar voor de top?

Jamal Ben Saddik heeft met zijn terugkeer in Glory laten zien dat hij nog steeds een geduchte tegenstander is. Hoewel zijn wedstrijd tegen Jürjendal niet de explosieve show opleverde die velen hadden verwacht, bewees hij met zijn knock-out dat zijn strategie effectief was.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door LOESOE (@loesoetv)

De vraag blijft of hij in april dezelfde tactiek kan hanteren tegen Christian Ristea of dat hij een agressievere aanpak moet kiezen. Zijn comeback heeft in ieder geval één ding duidelijk gemaakt: Ben Saddik is nog lang niet klaar en is vastberaden om zijn stempel op de zwaargewichtdivisie te blijven drukken.

Algemeen

Grote zorgen om André Hazes na optreden: ‘Mijn god, wat slecht!’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De feestdagen zijn voor veel Nederlanders onlosmakelijk verbonden met muziek, televisie en nostalgie. Op Tweede Kerstdag stemden dan ook veel kijkers af op Sterren in concert: André Hazes, een uitzending waarin André Hazes centraal stond. De zanger trok de afgelopen maanden met succes langs theaters met een show rond het repertoire van zijn vader, waarbij hij klassiekers nieuw leven inblies en persoonlijke verhalen deelde. In de zalen werd dat initiatief warm onthaald. Op televisie bleek de ontvangst echter een stuk minder eenduidig.

Verwachtingen lagen hoog

Dat de lat hoog lag, was geen verrassing. Kerstuitzendingen worden vaak gezien als hét moment voor muzikale hoogtepunten: zorgvuldig geregisseerd, technisch perfect en emotioneel raak. Veel kijkers gingen er daarom vanuit dat de televisieregistratie dezelfde intensiteit en samenhang zou hebben als de theatervoorstellingen. Bovendien speelt de naam Hazes, zeker tijdens de feestdagen, sterk in op gevoelens van herkenning en nostalgie. Dat alles zorgde voor hoge verwachtingen.

Online kritiek na de uitzending

Vrijwel direct na afloop van de uitzending barstte de discussie los op sociale media. Op X en andere platforms verschenen honderden reacties van kijkers die teleurgesteld waren. Een veelgehoorde klacht was dat het optreden “rommelig” overkwam. Sommige kijkers vonden dat de nummers niet vloeiend in elkaar overliepen, anderen misten de emotionele opbouw die ze in het theater wél hadden ervaren. “Het voelde alsof ik halverwege een repetitie zat,” schreef iemand. Een ander merkte op: “In de zaal was het prachtig, maar op tv komt het niet tot zijn recht.”

Geluid en zang onder de loep

Het meest besproken onderwerp was het stemgeluid van Hazes. Kijkers vroegen zich af of er iets mis was met de geluidsmix of de microfooninstellingen. Enkelen suggereerden dat het geluid “vlak” of “doffer” klonk dan verwacht. Anderen dachten juist dat de zanger zijn stem bewust aanpaste om dichter bij het timbre van zijn vader te blijven. Die interpretaties liepen sterk uiteen en bleven vooral speculatief.

Wat opviel: veel reacties begonnen met waardering voor Hazes’ intentie en inzet, maar eindigden met teleurstelling over de uitvoering op televisie. “Het idee is mooi, maar het geluid werkte niet mee,” vatte een kijker samen. Daarmee werd duidelijk dat de kritiek zich niet zozeer richtte op het repertoire, maar op hoe dat via het scherm werd overgebracht.

De kloof tussen zaal en huiskamer

Een belangrijk verschil tussen theater en televisie is de beleving. In een zaal spelen akoestiek, sfeer en directe interactie met het publiek een grote rol. Kleine imperfecties verdwijnen in de energie van het moment. Op televisie ligt dat anders: elk detail wordt uitvergroot en elke onvolkomenheid valt sneller op. Muziekredacteuren wijzen er vaker op dat een registratie niet automatisch dezelfde impact heeft als een live-ervaring.

In het geval van Sterren in concert lijkt die kloof extra zichtbaar. Waar bezoekers van de tour spreken over kippenvelmomenten, misten televisiekijkers diezelfde intensiteit. Dat betekent niet dat de show inhoudelijk zwak was, maar wel dat de vertaalslag naar televisie niet iedereen overtuigde.

Discussie over uitstraling

Naast het geluid en de opbouw werd ook Hazes’ uitstraling besproken. Sommige kijkers vonden hem minder ontspannen ogen dan ze gewend zijn. Daarbij werd door een klein deel van het publiek gespeculeerd over mogelijke oorzaken. Het is belangrijk om te benadrukken dat dit interpretaties van kijkers waren en geen vastgestelde feiten. Zulke aannames zeggen vaak meer over de verwachtingen van het publiek dan over de artiest zelf.

In veel reacties klonk juist begrip door voor de druk waaronder artiesten staan tijdens zulke uitzendingen. Kersttelevisie bereikt een enorm publiek en elk optreden wordt nauwlettend gevolgd. Dat kan spanning met zich meebrengen, zeker wanneer het repertoire emotioneel beladen is.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Sterren NL (@sterrennl)

Loyaliteit van fans

Tegelijkertijd stonden veel fans pal achter Hazes. Zij wezen erop dat hij met zijn theatertour juist had laten zien hoe zorgvuldig en respectvol hij met het muzikale erfgoed omgaat. “Eén tv-avond doet niets af aan wat hij in de zalen neerzet,” schreef een supporter. Anderen benadrukten dat live muziek per definitie kwetsbaar is en dat niet elke registratie perfect hoeft te zijn.

Die loyaliteit laat zien dat Hazes over een sterke achterban beschikt, die bereid is nuance aan te brengen in de discussie. Voor hen weegt het totaalbeeld zwaarder dan één kritische uitzending.

Televisie als vergrootglas

Het voorval onderstreept hoe televisie fungeert als vergrootglas. Een optreden dat in de ene context uitstekend werkt, kan in een andere setting anders worden ontvangen. Dat geldt zeker voor artiesten die werken met herkenbare klassiekers: het publiek kent de nummers door en door en hoort elk verschil.

Voor omroepen en producers ligt daar een uitdaging. Hoe zorg je ervoor dat de magie van het theater behouden blijft op het scherm? Techniek, montage en geluidsregie spelen daarbij een cruciale rol. Als één van die schakels hapert, kan dat het totaalbeeld beïnvloeden.

Wat blijft hangen

Na twee kerstdagen was één ding duidelijk: het optreden van André Hazes liet niemand onverschillig. De reacties waren fel, maar ook betrokken. Dat op zich is een teken van relevantie. Muziek die niets oproept, verdwijnt geruisloos. Dit optreden zorgde juist voor gesprek, discussie en reflectie.

Of de kritiek Hazes zal aanzetten tot aanpassingen in toekomstige registraties, valt af te wachten. Zijn theatertour bewees al dat hij in staat is om publiek te raken. De televisieversie liet zien hoe complex het is om die ervaring één-op-één over te brengen naar de huiskamer.

Conclusie

Sterren in concert: André Hazes werd voor veel kijkers niet de muzikale kerstbeleving waarop ze hadden gehoopt. Techniek, verwachtingen en de vergelijking met live-ervaringen speelden daarbij een grote rol. Tegelijk blijft de waardering voor Hazes’ inzet en zijn eerbetoon aan het repertoire overeind. Het debat laat vooral zien hoe groot de betrokkenheid is – en hoe hoog de lat ligt wanneer muziek en kerst samenkomen op televisie.

Lees verder