Algemeen
RTL-baas gooit realityshow Gerard Joling in de prullenbak: ´Om te huilen!´
Tweeënhalf jaar geleden nam Peter van der Vorst, de programmadirecteur van RTL, een opvallend besluit: de show Joling en de Buitenlanders werd definitief geschrapt. Hoewel de opnames al waren afgerond, voelde het programma volgens Peter niet meer passend in de veranderende tijdsgeest.
Gerard Joling en het Racismedebat
Gerard Joling heeft in het verleden regelmatig scherpe columns geschreven over de ‘islamisering van Nederland’. Peter, destijds nog presentator, was hier kritisch over: “Ik vind dat je als artiest ook een soort verantwoordelijkheid hebt.”
In 2019, het jaar waarin Peter programmadirecteur van RTL werd, begon de productie van Joling en de Buitenlanders. Het idee was dat Gerard zijn vooroordelen over bepaalde bevolkingsgroepen zou onderzoeken door met een bekende Nederlander naar landen als Marokko en Suriname te reizen.
Maar terwijl de afleveringen werden voorbereid, ontstond er steeds meer maatschappelijke weerstand tegen het programma. Na aanvankelijk uitstel besloot RTL het stilletjes te schrappen.
Peter: “Het Voelde Gek”
In een interview met de Volkskrant blikt Peter terug op deze beslissing: “Gerard was uitgesproken over sommige bevolkingsgroepen, en we dachten: hoe kunnen we dat inzetten voor een programma? Het idee was om zijn vooroordelen te ontkrachten.”
Toch sloeg de twijfel toe toen de eerste afleveringen klaar waren. “Corona kwam ertussen, en Black Lives Matter. Toen ik de montages zag, voelde het ineens gek. Het programma was bedacht en gemaakt door een niet-diverse club mensen. De opzet was dat een BN’er moest bewijzen dat Gerard ongelijk had. Dat was een totaal verkeerde invalshoek.”
Uiteindelijk besloot RTL er niet mee door te gaan. “Het lag overigens niet aan Gerard, die zijn nek heeft uitgestoken voor dit project.”
Joling en de Politiek
Gerard, een openlijke PVV-stemmer, heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij kritisch is op het immigratiebeleid. Peter, die vroeger SP stemde, zegt nu naar het politieke midden te zijn opgeschoven en stemde bij de laatste verkiezingen strategisch op GroenLinks-PvdA.
Met dit besluit bevestigt RTL nogmaals dat maatschappelijke gevoeligheden en veranderende normen een grote rol spelen bij de programmering.
Algemeen
Deze vier grote en bekende Nederlandse namen komen ook voor in de beruchte Epstein-Files die onlangs zijn vrijgegeven
De gedeeltelijke openbaarmaking van de zogenoemde Epstein-files heeft in de Verenigde Staten direct geleid tot onrust, speculatie en stevige politieke discussie. Het gaat om honderdduizenden pagina’s aan documenten, foto’s, e-mails en interne rapporten die jarenlang achter slot en grendel lagen. Justitie benadrukt dat dit slechts de eerste fase van openbaarmaking is, maar juist dat zorgt voor extra spanning. Want wat er nu ligt, roept meer vragen op dan het beantwoordt.
Een gecontroleerde vrijgave
De documenten zijn deels openbaar gemaakt, maar grote delen zijn nog altijd zwartgelakt. Namen, locaties en passages zijn onleesbaar gemaakt, officieel om privacy en lopende onderzoeken te beschermen. Critici noemen het echter “half werk” en spreken van een gecontroleerde vrijgave, waarbij gevoelige informatie zorgvuldig wordt gedoseerd. In Washington klinkt steeds luider de roep om volledige transparantie. Politici, journalisten en nabestaanden vragen zich af: wat wordt er nog achtergehouden, en waarom?
Volgens Amerikaanse media is het opvallend dat justitie nu kiest voor een gefaseerde aanpak. “Dit voelt als een voorproefje,” aldus een commentator op CNN. “Genoeg om de gemoederen bezig te houden, maar te weinig om echte conclusies te trekken.” De druk op het Amerikaanse ministerie van Justitie neemt ondertussen toe, zeker nu duidelijk is dat er nog veel meer materiaal bestaat.
Oude namen, nieuwe discussies
Zoals verwacht duiken in de vrijgegeven stukken bekende namen op. De naam van Bill Clinton komt opvallend vaak voorbij. In de documenten en bijbehorende beeldmaterialen circuleren meerdere foto’s waarop Clinton te zien is met Jeffrey Epstein en Ghislaine Maxwell. Sommige van die beelden zijn al jaren bekend, maar door de nieuwe context krijgen ze opnieuw aandacht.
Een woordvoerder uit de kring van Clinton liet weten dat “vermelding in documenten niets zegt over betrokkenheid bij strafbare feiten” en benadrukte dat de vrijgave niet bedoeld is om specifieke personen te beschermen of te beschadigen. Toch laait de discussie opnieuw op, vooral op sociale media, waar oude foto’s massaal worden gedeeld en becommentarieerd.
Opvallend is juist wie nauwelijks voorkomt in de stukken. De naam van Donald Trump wordt slechts zijdelings genoemd. Er circuleert één foto waarop Trump en Melania te zien zijn in Epsteins woning, maar verder blijft het opvallend stil. Analisten noemen dit verschil “intrigerend” en wijzen erop dat Trump zich in het verleden fel verzette tegen volledige openbaarmaking van de Epstein-dossiers. Dat contrast voedt nieuwe theorieën, zonder dat daar op dit moment harde bewijzen voor zijn.
Nederland duikt op in de dossiers
Niet alleen Amerikaanse namen trekken de aandacht. Ook Nederland blijkt in de Epstein-files voor te komen. In het telefoonboek van Ghislaine Maxwell worden vier Nederlandse namen genoemd: Fredie Heineken, Charlene de Carvalho, haar partner Michel en Bernard Dreesmann. Deze namen zijn deels weggelakt, wat betekent dat context ontbreekt.
Media benadrukken nadrukkelijk dat vermelding geen bewijs is van betrokkenheid. Het gaat om contactgegevens die in Maxwells administratie voorkwamen, zonder verdere toelichting. Toch zorgt het voor opschudding, vooral omdat het om internationaal bekende Nederlandse families gaat. In talkshows en kranten wordt vooral gesproken over de impact van reputatieschade, zelfs wanneer er juridisch niets te verwijten valt.
De d00d van Epstein opnieuw onder het vergrootglas
Naast namen en contacten werpen de vrijgegeven dossiers ook nieuw licht op de omstandigheden rond de d00d van Jeffrey Epstein. FBI-rapporten schetsen opnieuw een beeld van chaos binnen de gevangenis waar Epstein werd vastgehouden. Camera’s die niet werkten, bewakers die controles oversloegen en administratieve fouten stapelen zich op in de documenten.
Hoewel officiële instanties eerder concludeerden dat er geen sprake was van externe betrokkenheid, zorgen deze details opnieuw voor wantrouwen bij het publiek. Veel Amerikanen geloven nog steeds dat niet alle feiten op tafel liggen. De hernieuwde aandacht voor deze omstandigheden draagt bij aan het gevoel dat de waarheid nog steeds onvolledig is.
Politieke en maatschappelijke druk
De timing van de openbaarmaking is politiek gevoelig. In een verkiezingsjaar ligt elk detail onder een vergrootglas. Tegenstanders van de huidige aanpak verwijten justitie dat de vrijgave te voorzichtig is en dat machtige personen mogelijk worden ontzien. Voorstanders stellen juist dat zorgvuldigheid noodzakelijk is om rechtszaken niet te schaden.
Journalisten spreken van “een dossier dat groter is dan Epstein zelf”. Het gaat inmiddels niet alleen meer om de misdrijven van één man, maar om de vraag hoe macht, invloed en justitie zich tot elkaar verhouden. Wie wist wat, en wanneer? En waarom duurde het zo lang voordat deze documenten openbaar werden?
Meer onthullingen verwacht
Wat vrijwel iedereen eensgezind erkent: dit is nog lang niet het einde. Justitie heeft bevestigd dat er meer fases van openbaarmaking zullen volgen. Wanneer dat precies gebeurt, is onduidelijk. Maar de belangstelling zal voorlopig niet afnemen. Elk nieuw document, elke naam en elke zwartgelakte passage wordt minutieus geanalyseerd.
Voor nu blijft het gevoel overheersen dat de Epstein-files vooral laten zien hoeveel er nog onbekend is. De eerste vrijgave heeft het debat aangewakkerd, oude wonden opengereten en nieuwe vragen opgeworpen. Of de volledige waarheid ooit boven tafel komt, durft niemand met zekerheid te zeggen. Maar duidelijk is wel dat Washington voorlopig nog niet verlost is van de schaduw die dit dossier werpt.