Algemeen
Roxeanne Hazes reageert voor het eerst op ‘geheime broer’ Kevin 👀
De familie Hazes werd gisteren opgeschrikt door opvallend nieuws: wijlen André Hazes senior zou nog een zoon hebben, genaamd Kevin (43). Deze onthulling kwam naar buiten via het Vlaamse weekblad Dag Allemaal, waarin Kevin zichzelf voorstelde als de vermeende zoon van de Nederlandse volkszanger. Hoewel hij geen DNA-test wil laten doen om zijn bewering te onderbouwen, claimt hij onomstotelijk dat hij een buitenechtelijk kind van Hazes is. Wat betekent dit voor de familie Hazes, en hoe reageren Roxeanne en André junior op dit nieuws?
Een plotselinge onthulling
Het nieuws over de mogelijke zoon van André Hazes senior sloeg in als een bom. Volgens het artikel in Dag Allemaal werd Kevin geboren tijdens het huwelijk van Hazes met Ellen Wolf, de moeder van Melvin Hazes. Hazes zou, na te hebben vernomen dat de moeder van Kevin zwanger was, een bedrag van 50.000 Belgische frank hebben betaald als zwijggeld. Dit bedrag, omgerekend zo’n 1.250 euro, moest voorkomen dat zijn buitenechtelijke escapade openbaar zou worden. Toch besloot de moeder van Kevin drie jaar geleden haar zoon in te lichten over de ware identiteit van zijn vader.
“Mij is altijd verteld dat mijn biologische vader een motorrijder was die verongelukt is nog voordat ik geboren werd,” aldus Kevin. “Ik heb veertig jaar in de veronderstelling geleefd dat ik geen vader had, tot mijn moeder mij de waarheid vertelde.”
De onthulling kwam voor Kevin als een schok, maar hij heeft niet de intentie om zijn claim via een DNA-test te bewijzen. “Ik wil geen beroemdheid worden en ook geen gedoe. Het is zoals het is, en daar laat ik het bij.”
Geen DNA-test, maar duidelijke gelijkenis
Hoewel Kevin geen juridische of wetenschappelijke stappen onderneemt om zijn bewering te staven, is hij ervan overtuigd dat hij een zoon van André Hazes senior is. “De gelijkenis is onmiskenbaar. Iedereen die het ziet, zegt het ook. Mijn familie vond het hele verhaal over die verongelukte motorrijder sowieso al vreemd. Ze vermoedden dat ik in Nederland verwekt moest zijn, maar niemand wist door wie. Nu is dat mysterie opgelost.”
Kevin heeft geen intentie om deel uit te maken van de Hazes-dynastie of om zich in de schijnwerpers te begeven. “Ik ben gewend aan het idee dat ik zonder vader ben opgegroeid. Dat blijft zo. Het blijft een spannend verhaal, maar meer ook niet.”
Hoe reageert de familie Hazes?
De onthulling van Kevin kwam voor de familie Hazes als een verrassing. Zowel Roxeanne Hazes als André Hazes junior hebben nog niet publiekelijk uitgebreid gereageerd, maar Shownieuws besloot Roxeanne te confronteren met het nieuws tijdens de 3FM Awards.
Roxeanne reageerde nuchter, maar liet doorschemeren dat de familieverhoudingen al gecompliceerd genoeg zijn. “Ik heb er eigenlijk nog niks van meegekregen,” gaf ze toe. “Maar goed, de familiebanden zijn al ingewikkeld genoeg, dus dit kan er ook nog wel bij.”
Of André Hazes junior op de hoogte was van het nieuws, is onduidelijk. Hij heeft zich nog niet uitgesproken over de kwestie. Gezien de gespannen verhoudingen binnen de familie Hazes – vooral tussen Rachel en haar kinderen Roxeanne en André junior – is het de vraag of dit nieuws een verdere impact zal hebben op de dynamiek binnen de familie.
Een nieuw hoofdstuk in de familiegeschiedenis
Het is niet de eerste keer dat de familie Hazes te maken krijgt met onthullingen over het verleden van André Hazes senior. In de loop der jaren zijn er meerdere geruchten geweest over mogelijke buitenechtelijke kinderen en affaires van de volkszanger. Hoewel niets ooit is bewezen, blijft de naam Hazes een magneet voor sensationele verhalen en roddels.
Deze onthulling voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de al beladen geschiedenis van de familie. Kevin heeft aangegeven geen behoefte te hebben aan contact met de familie Hazes, maar het is niet ondenkbaar dat media en publiek hem blijven benaderen voor interviews of reacties.
Reacties uit de media en bij het publiek
Het nieuws over Kevin zorgt voor gemengde reacties bij het publiek. Sommigen geloven onvoorwaardelijk dat hij de zoon van Hazes is, anderen betwijfelen zijn verhaal. Op sociale media gaan discussies los over de ethiek van het onthullen van zulke informatie zonder DNA-bewijs.
“Waarom nu pas met dit verhaal komen?” vraagt een sceptische volger zich af. “Als je echt een Hazes bent, bewijs het dan.” Anderen wijzen op de gelijkenis en noemen het aannemelijk dat Hazes senior inderdaad meer kinderen heeft verwekt dan officieel bekend is. “Hazes stond bekend als een echte levensgenieter. Zou mij niks verbazen als er meer kinderen van hem rondlopen.”
Wat betekent dit voor de Hazes-erfenis?
De Hazes-familie staat bekend om hun juridische en financiële conflicten, vooral rondom de erfenis van André Hazes senior. Als Kevin daadwerkelijk een zoon van de zanger zou zijn, zou dat in theorie juridische gevolgen kunnen hebben. Echter, zonder DNA-test is er weinig kans dat hij aanspraak kan maken op de nalatenschap van de volkszanger.
Historisch gezien zijn de juridische geschillen binnen de familie Hazes al berucht. De aanhoudende conflicten tussen Rachel Hazes en haar kinderen over de rechten op het werk van hun vader hebben regelmatig de media gehaald. Kevin lijkt echter geen interesse te hebben in het opeisen van een deel van de erfenis.
West-Vlaming Kevin kreeg op z’n 40ste te horen dat hij de zoon van wijlen André Hazes is: “Hij betaalde m’n mama zwijggeld”
Wanneer je te horen krijgt mogelijks in een andere boom te hangen.
— Donorkinderen (@donorkinderen) February 25, 2025
“Ik wil niks van hen, ik hoef geen geld, ik hoef geen status. Ik wil alleen weten waar ik vandaan kom en nu weet ik dat,” aldus Kevin.
Conclusie: een nieuw familiehoofdstuk?
Of Kevin daadwerkelijk een Hazes is, zal zonder DNA-test waarschijnlijk nooit bewezen worden. Zijn verhaal heeft in elk geval voor de nodige ophef gezorgd en het gesprek over het verleden van André Hazes senior opnieuw doen oplaaien.
Voor Roxeanne en André junior lijkt het nieuws weinig impact te hebben. Beiden hebben al genoeg te verwerken binnen de ingewikkelde familieverhoudingen. Voor Kevin zelf lijkt de ontdekking meer een persoonlijke zoektocht dan een poging om zich bij de familie Hazes aan te sluiten.
Eén ding is zeker: de naam Hazes blijft ook na al die jaren nog steeds voer voor speculatie, mysterie en intrigerende verhalen.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.