Algemeen
Rachel in alle staten: Vlaamse zoon André Hazes kan erfenis krijgen
Binnen de familie Hazes is het nooit saai, en dat blijkt maar weer eens. Gisteren dook er plotseling een nieuwe naam op in het familiedossier: een 43-jarige man genaamd Kevin, die beweert een verborgen zoon van de overleden volkszanger André Hazes te zijn. Dit nieuws sloeg in als een bom en bracht meteen allerlei speculaties en juridische vragen met zich mee. Oud-advocaat Bram Moszkowicz stelt dat Kevin mogelijk aanspraak kan maken op een deel van de erfenis van de zanger, mits hij zijn claim weet te onderbouwen. Maar hoe reëel is die kans?
De opkomst van Kevin: een verborgen familiegeheim?
Nederland stond gisteren op zijn achterste benen toen het Vlaamse weekblad Dag Allemaal een artikel publiceerde over een man genaamd Kevin. De Vlaming beweert dat hij de biologische zoon is van wijlen André Hazes. Kevin, inmiddels 43 jaar oud, ontdekte naar eigen zeggen pas drie jaar geleden dat hij mogelijk een zoon is van de legendarische zanger. Zijn moeder, die hem jarenlang had verteld dat zijn vader een verongelukte motorrijder was, zou op latere leeftijd haar geheim hebben opgebiecht.
Volgens Kevin beleefde zijn moeder in de jaren ’80 een korte affaire met André Hazes, op het moment dat de volkszanger nog getrouwd was met Ellen Wolf. Toen zij zwanger bleek te zijn, zou Hazes senior haar een bedrag van 50.000 Belgische frank (omgerekend zo’n 1.250 euro) hebben betaald als zwijggeld. Dit bedrag was vermoedelijk bedoeld om te voorkomen dat het nieuws destijds naar buiten zou komen.
Reacties van Roxeanne Hazes en André Hazes Jr.
De onthulling heeft meteen voor beroering gezorgd binnen de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd kort na het nieuws geconfronteerd met vragen over haar vermeende halfbroer tijdens de 3FM Awards. De zangeres reageerde echter afhoudend en gaf aan dat ze het artikel nog niet had gelezen en er daarom niets zinnigs over kon zeggen.
Het management van André Hazes Jr. gaf een soortgelijke reactie. “De feiten zijn nog niet helemaal duidelijk,” luidde de verklaring. De zoon van André Hazes senior zou naar verluidt niet meteen geneigd zijn om contact te leggen met Kevin, zolang er geen concrete bewijzen zijn.
Juridische implicaties: kan Kevin aanspraak maken op de erfenis?
Het Vlaamse weekblad Dag Allemaal suggereerde in eerste instantie dat Kevin geen enkele kans meer zou maken op de erfenis van André Hazes senior, omdat de wettelijke termijn daarvoor zou zijn verstreken. Echter, Bram Moszkowicz, voormalig topadvocaat, betwist dit. Volgens hem zou Kevin juridisch gezien nog steeds recht kunnen hebben op een deel van de nalatenschap van zijn vermeende vader.
“Erfenissen verjaren normaal gesproken na twintig jaar,” legt Moszkowicz uit. “Maar als Kevin pas drie jaar geleden te horen heeft gekregen dat André Hazes senior zijn vader is, dan begint die termijn pas op dat moment te lopen. Dit betekent dat hij juridisch gezien nog steeds een procedure kan starten om aanspraak te maken op zijn erfdeel.”
De bewijslast: kan Kevin zijn claim onderbouwen?
Hoewel Moszkowicz stelt dat Kevin juridisch gezien recht heeft om een claim in te dienen, blijft de vraag of hij daadwerkelijk kan bewijzen dat hij de zoon van André Hazes senior is. Om aanspraak te maken op de erfenis, zal Kevin waarschijnlijk een juridische procedure moeten starten. Daarbij zal hij aannemelijk moeten maken dat:
- Hij daadwerkelijk het biologische kind is van André Hazes senior. Dit kan alleen bewezen worden door middel van een DNA-test. Tot nu toe heeft Kevin echter aangegeven dat hij geen behoefte heeft aan een DNA-test, omdat hij zijn hele leven zonder vaderfiguur heeft geleefd en dat niet wil veranderen.
- Hij pas drie jaar geleden op de hoogte is gesteld van zijn mogelijke afstamming. Dit is cruciaal, omdat dit bepaalt of de termijn voor een erfrechtelijke claim nog loopt.
- Er een wettelijke basis is om alsnog aanspraak te maken op de erfenis. Dit hangt af van de exacte details van de nalatenschap van André Hazes senior en of Kevin juridisch als erfgenaam wordt erkend.
Wat als Kevin daadwerkelijk een Hazes blijkt te zijn?
Als Kevin uiteindelijk besluit een DNA-test te ondergaan en blijkt dat hij inderdaad een biologische zoon van André Hazes senior is, dan kan dat grote gevolgen hebben. Niet alleen kan hij juridisch gezien aanspraak maken op een deel van de nalatenschap, maar het zou ook een schokgolf door de familie Hazes kunnen sturen.
Tot nu toe zijn er vier officieel erkende kinderen van André Hazes senior: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André Jr. De toevoeging van een vijfde kind zou kunnen leiden tot nieuwe juridische en emotionele complicaties binnen de familie.
Wat betekent dit voor de familie Hazes?
De Hazes-familie is geen onbekende als het gaat om familieruzies en juridische geschillen. De verhoudingen tussen de verschillende familieleden zijn door de jaren heen vaak gespannen geweest, en de mogelijke toevoeging van een nieuwe erfgenaam kan dit nog ingewikkelder maken.
Als Kevin inderdaad de zoon is van André Hazes, dan zou dat betekenen dat hij recht heeft op een evenredig deel van de nalatenschap. Dit zou potentieel kunnen leiden tot een herverdeling van de erfenis en mogelijk juridische conflicten tussen de bestaande erfgenamen.
Moszkowicz biedt hulp aan
Bram Moszkowicz benadrukt dat Kevin, mocht hij besluiten juridische stappen te ondernemen, zijn hulp altijd kan inschakelen. “Als Kevin niet weet waar hij moet beginnen, mag hij mij bellen. Ik ben bereid hem te helpen bij het opstarten van een juridische procedure.”
Conclusie: een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
Het nieuws over Kevin voegt een nieuw, onverwacht hoofdstuk toe aan de toch al roerige geschiedenis van de familie Hazes. Of hij daadwerkelijk een biologische zoon van André Hazes senior is, blijft vooralsnog onduidelijk, en zijn eigen terughoudendheid om een DNA-test te ondergaan maakt de situatie alleen maar complexer.
Met juridische experts die zich al over de zaak buigen en de media die het op de voet volgen, lijkt dit een verhaal dat nog lang niet ten einde is. De komende weken zullen waarschijnlijk meer duidelijkheid brengen over of Kevin werkelijk een Hazes is en of hij de juridische strijd aangaat om zijn plaats binnen de familie – en mogelijk binnen de erfenis – op te eisen.
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.