Algemeen
Rachel in alle staten: Vlaamse zoon André Hazes kan erfenis krijgen
Binnen de familie Hazes is het nooit saai, en dat blijkt maar weer eens. Gisteren dook er plotseling een nieuwe naam op in het familiedossier: een 43-jarige man genaamd Kevin, die beweert een verborgen zoon van de overleden volkszanger André Hazes te zijn. Dit nieuws sloeg in als een bom en bracht meteen allerlei speculaties en juridische vragen met zich mee. Oud-advocaat Bram Moszkowicz stelt dat Kevin mogelijk aanspraak kan maken op een deel van de erfenis van de zanger, mits hij zijn claim weet te onderbouwen. Maar hoe reëel is die kans?
De opkomst van Kevin: een verborgen familiegeheim?
Nederland stond gisteren op zijn achterste benen toen het Vlaamse weekblad Dag Allemaal een artikel publiceerde over een man genaamd Kevin. De Vlaming beweert dat hij de biologische zoon is van wijlen André Hazes. Kevin, inmiddels 43 jaar oud, ontdekte naar eigen zeggen pas drie jaar geleden dat hij mogelijk een zoon is van de legendarische zanger. Zijn moeder, die hem jarenlang had verteld dat zijn vader een verongelukte motorrijder was, zou op latere leeftijd haar geheim hebben opgebiecht.
Volgens Kevin beleefde zijn moeder in de jaren ’80 een korte affaire met André Hazes, op het moment dat de volkszanger nog getrouwd was met Ellen Wolf. Toen zij zwanger bleek te zijn, zou Hazes senior haar een bedrag van 50.000 Belgische frank (omgerekend zo’n 1.250 euro) hebben betaald als zwijggeld. Dit bedrag was vermoedelijk bedoeld om te voorkomen dat het nieuws destijds naar buiten zou komen.
Reacties van Roxeanne Hazes en André Hazes Jr.
De onthulling heeft meteen voor beroering gezorgd binnen de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd kort na het nieuws geconfronteerd met vragen over haar vermeende halfbroer tijdens de 3FM Awards. De zangeres reageerde echter afhoudend en gaf aan dat ze het artikel nog niet had gelezen en er daarom niets zinnigs over kon zeggen.
Het management van André Hazes Jr. gaf een soortgelijke reactie. “De feiten zijn nog niet helemaal duidelijk,” luidde de verklaring. De zoon van André Hazes senior zou naar verluidt niet meteen geneigd zijn om contact te leggen met Kevin, zolang er geen concrete bewijzen zijn.
Juridische implicaties: kan Kevin aanspraak maken op de erfenis?
Het Vlaamse weekblad Dag Allemaal suggereerde in eerste instantie dat Kevin geen enkele kans meer zou maken op de erfenis van André Hazes senior, omdat de wettelijke termijn daarvoor zou zijn verstreken. Echter, Bram Moszkowicz, voormalig topadvocaat, betwist dit. Volgens hem zou Kevin juridisch gezien nog steeds recht kunnen hebben op een deel van de nalatenschap van zijn vermeende vader.
“Erfenissen verjaren normaal gesproken na twintig jaar,” legt Moszkowicz uit. “Maar als Kevin pas drie jaar geleden te horen heeft gekregen dat André Hazes senior zijn vader is, dan begint die termijn pas op dat moment te lopen. Dit betekent dat hij juridisch gezien nog steeds een procedure kan starten om aanspraak te maken op zijn erfdeel.”
De bewijslast: kan Kevin zijn claim onderbouwen?
Hoewel Moszkowicz stelt dat Kevin juridisch gezien recht heeft om een claim in te dienen, blijft de vraag of hij daadwerkelijk kan bewijzen dat hij de zoon van André Hazes senior is. Om aanspraak te maken op de erfenis, zal Kevin waarschijnlijk een juridische procedure moeten starten. Daarbij zal hij aannemelijk moeten maken dat:
- Hij daadwerkelijk het biologische kind is van André Hazes senior. Dit kan alleen bewezen worden door middel van een DNA-test. Tot nu toe heeft Kevin echter aangegeven dat hij geen behoefte heeft aan een DNA-test, omdat hij zijn hele leven zonder vaderfiguur heeft geleefd en dat niet wil veranderen.
- Hij pas drie jaar geleden op de hoogte is gesteld van zijn mogelijke afstamming. Dit is cruciaal, omdat dit bepaalt of de termijn voor een erfrechtelijke claim nog loopt.
- Er een wettelijke basis is om alsnog aanspraak te maken op de erfenis. Dit hangt af van de exacte details van de nalatenschap van André Hazes senior en of Kevin juridisch als erfgenaam wordt erkend.
Wat als Kevin daadwerkelijk een Hazes blijkt te zijn?
Als Kevin uiteindelijk besluit een DNA-test te ondergaan en blijkt dat hij inderdaad een biologische zoon van André Hazes senior is, dan kan dat grote gevolgen hebben. Niet alleen kan hij juridisch gezien aanspraak maken op een deel van de nalatenschap, maar het zou ook een schokgolf door de familie Hazes kunnen sturen.
Tot nu toe zijn er vier officieel erkende kinderen van André Hazes senior: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André Jr. De toevoeging van een vijfde kind zou kunnen leiden tot nieuwe juridische en emotionele complicaties binnen de familie.
Wat betekent dit voor de familie Hazes?
De Hazes-familie is geen onbekende als het gaat om familieruzies en juridische geschillen. De verhoudingen tussen de verschillende familieleden zijn door de jaren heen vaak gespannen geweest, en de mogelijke toevoeging van een nieuwe erfgenaam kan dit nog ingewikkelder maken.
Als Kevin inderdaad de zoon is van André Hazes, dan zou dat betekenen dat hij recht heeft op een evenredig deel van de nalatenschap. Dit zou potentieel kunnen leiden tot een herverdeling van de erfenis en mogelijk juridische conflicten tussen de bestaande erfgenamen.
Moszkowicz biedt hulp aan
Bram Moszkowicz benadrukt dat Kevin, mocht hij besluiten juridische stappen te ondernemen, zijn hulp altijd kan inschakelen. “Als Kevin niet weet waar hij moet beginnen, mag hij mij bellen. Ik ben bereid hem te helpen bij het opstarten van een juridische procedure.”
Conclusie: een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
Het nieuws over Kevin voegt een nieuw, onverwacht hoofdstuk toe aan de toch al roerige geschiedenis van de familie Hazes. Of hij daadwerkelijk een biologische zoon van André Hazes senior is, blijft vooralsnog onduidelijk, en zijn eigen terughoudendheid om een DNA-test te ondergaan maakt de situatie alleen maar complexer.
Met juridische experts die zich al over de zaak buigen en de media die het op de voet volgen, lijkt dit een verhaal dat nog lang niet ten einde is. De komende weken zullen waarschijnlijk meer duidelijkheid brengen over of Kevin werkelijk een Hazes is en of hij de juridische strijd aangaat om zijn plaats binnen de familie – en mogelijk binnen de erfenis – op te eisen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.