Algemeen
Rachel in alle staten: Vlaamse zoon André Hazes kan erfenis krijgen
Binnen de familie Hazes is het nooit saai, en dat blijkt maar weer eens. Gisteren dook er plotseling een nieuwe naam op in het familiedossier: een 43-jarige man genaamd Kevin, die beweert een verborgen zoon van de overleden volkszanger André Hazes te zijn. Dit nieuws sloeg in als een bom en bracht meteen allerlei speculaties en juridische vragen met zich mee. Oud-advocaat Bram Moszkowicz stelt dat Kevin mogelijk aanspraak kan maken op een deel van de erfenis van de zanger, mits hij zijn claim weet te onderbouwen. Maar hoe reëel is die kans?
De opkomst van Kevin: een verborgen familiegeheim?
Nederland stond gisteren op zijn achterste benen toen het Vlaamse weekblad Dag Allemaal een artikel publiceerde over een man genaamd Kevin. De Vlaming beweert dat hij de biologische zoon is van wijlen André Hazes. Kevin, inmiddels 43 jaar oud, ontdekte naar eigen zeggen pas drie jaar geleden dat hij mogelijk een zoon is van de legendarische zanger. Zijn moeder, die hem jarenlang had verteld dat zijn vader een verongelukte motorrijder was, zou op latere leeftijd haar geheim hebben opgebiecht.
Volgens Kevin beleefde zijn moeder in de jaren ’80 een korte affaire met André Hazes, op het moment dat de volkszanger nog getrouwd was met Ellen Wolf. Toen zij zwanger bleek te zijn, zou Hazes senior haar een bedrag van 50.000 Belgische frank (omgerekend zo’n 1.250 euro) hebben betaald als zwijggeld. Dit bedrag was vermoedelijk bedoeld om te voorkomen dat het nieuws destijds naar buiten zou komen.
Reacties van Roxeanne Hazes en André Hazes Jr.
De onthulling heeft meteen voor beroering gezorgd binnen de familie Hazes. Roxeanne Hazes werd kort na het nieuws geconfronteerd met vragen over haar vermeende halfbroer tijdens de 3FM Awards. De zangeres reageerde echter afhoudend en gaf aan dat ze het artikel nog niet had gelezen en er daarom niets zinnigs over kon zeggen.
Het management van André Hazes Jr. gaf een soortgelijke reactie. “De feiten zijn nog niet helemaal duidelijk,” luidde de verklaring. De zoon van André Hazes senior zou naar verluidt niet meteen geneigd zijn om contact te leggen met Kevin, zolang er geen concrete bewijzen zijn.
Juridische implicaties: kan Kevin aanspraak maken op de erfenis?
Het Vlaamse weekblad Dag Allemaal suggereerde in eerste instantie dat Kevin geen enkele kans meer zou maken op de erfenis van André Hazes senior, omdat de wettelijke termijn daarvoor zou zijn verstreken. Echter, Bram Moszkowicz, voormalig topadvocaat, betwist dit. Volgens hem zou Kevin juridisch gezien nog steeds recht kunnen hebben op een deel van de nalatenschap van zijn vermeende vader.
“Erfenissen verjaren normaal gesproken na twintig jaar,” legt Moszkowicz uit. “Maar als Kevin pas drie jaar geleden te horen heeft gekregen dat André Hazes senior zijn vader is, dan begint die termijn pas op dat moment te lopen. Dit betekent dat hij juridisch gezien nog steeds een procedure kan starten om aanspraak te maken op zijn erfdeel.”
De bewijslast: kan Kevin zijn claim onderbouwen?
Hoewel Moszkowicz stelt dat Kevin juridisch gezien recht heeft om een claim in te dienen, blijft de vraag of hij daadwerkelijk kan bewijzen dat hij de zoon van André Hazes senior is. Om aanspraak te maken op de erfenis, zal Kevin waarschijnlijk een juridische procedure moeten starten. Daarbij zal hij aannemelijk moeten maken dat:
- Hij daadwerkelijk het biologische kind is van André Hazes senior. Dit kan alleen bewezen worden door middel van een DNA-test. Tot nu toe heeft Kevin echter aangegeven dat hij geen behoefte heeft aan een DNA-test, omdat hij zijn hele leven zonder vaderfiguur heeft geleefd en dat niet wil veranderen.
- Hij pas drie jaar geleden op de hoogte is gesteld van zijn mogelijke afstamming. Dit is cruciaal, omdat dit bepaalt of de termijn voor een erfrechtelijke claim nog loopt.
- Er een wettelijke basis is om alsnog aanspraak te maken op de erfenis. Dit hangt af van de exacte details van de nalatenschap van André Hazes senior en of Kevin juridisch als erfgenaam wordt erkend.
Wat als Kevin daadwerkelijk een Hazes blijkt te zijn?
Als Kevin uiteindelijk besluit een DNA-test te ondergaan en blijkt dat hij inderdaad een biologische zoon van André Hazes senior is, dan kan dat grote gevolgen hebben. Niet alleen kan hij juridisch gezien aanspraak maken op een deel van de nalatenschap, maar het zou ook een schokgolf door de familie Hazes kunnen sturen.
Tot nu toe zijn er vier officieel erkende kinderen van André Hazes senior: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André Jr. De toevoeging van een vijfde kind zou kunnen leiden tot nieuwe juridische en emotionele complicaties binnen de familie.
Wat betekent dit voor de familie Hazes?
De Hazes-familie is geen onbekende als het gaat om familieruzies en juridische geschillen. De verhoudingen tussen de verschillende familieleden zijn door de jaren heen vaak gespannen geweest, en de mogelijke toevoeging van een nieuwe erfgenaam kan dit nog ingewikkelder maken.
Als Kevin inderdaad de zoon is van André Hazes, dan zou dat betekenen dat hij recht heeft op een evenredig deel van de nalatenschap. Dit zou potentieel kunnen leiden tot een herverdeling van de erfenis en mogelijk juridische conflicten tussen de bestaande erfgenamen.
Moszkowicz biedt hulp aan
Bram Moszkowicz benadrukt dat Kevin, mocht hij besluiten juridische stappen te ondernemen, zijn hulp altijd kan inschakelen. “Als Kevin niet weet waar hij moet beginnen, mag hij mij bellen. Ik ben bereid hem te helpen bij het opstarten van een juridische procedure.”
Conclusie: een nieuw hoofdstuk in de Hazes-saga?
Het nieuws over Kevin voegt een nieuw, onverwacht hoofdstuk toe aan de toch al roerige geschiedenis van de familie Hazes. Of hij daadwerkelijk een biologische zoon van André Hazes senior is, blijft vooralsnog onduidelijk, en zijn eigen terughoudendheid om een DNA-test te ondergaan maakt de situatie alleen maar complexer.
Met juridische experts die zich al over de zaak buigen en de media die het op de voet volgen, lijkt dit een verhaal dat nog lang niet ten einde is. De komende weken zullen waarschijnlijk meer duidelijkheid brengen over of Kevin werkelijk een Hazes is en of hij de juridische strijd aangaat om zijn plaats binnen de familie – en mogelijk binnen de erfenis – op te eisen.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.