Algemeen
Puck Moonen laat haar blauwe plekken zien, mannelijke oplettende fans zien iets héél anders op deze beelden!🫣
De 27-jarige Puck Moonen begon haar carrière als wielrenster bij Lotto Soudal Ladies en later bij Bingoal Casino-Chevalmeire. Ondanks haar ambities en talent kende Moonen veel tegenslagen tijdens haar wielercarrière. In september 2019 tekende ze een tweejarig contract bij het Belgische wielerteam Chevalmeire, maar haar tijd daar werd gekenmerkt door blessures en andere tegenslagen.
In 2020 startte Moonen in vier wedstrijden, waaronder de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik, maar wist ze geen enkele race uit te rijden. In april 2021 begon ze aan de Ronde de Mouscron, maar ook deze wedstrijd haalde ze niet. Een fout bij een PCR-test zorgde ervoor dat ze de Waalse Pijl moest missen, en vervolgens trok ze zich terug uit Luik-Bastenaken-Luik vanwege paniekaanvallen.
Haar wielerseizoen bleef moeizaam verlopen. In juni 2021 nam ze nog deel aan het Nederlands kampioenschap, maar ook hier wist ze niet te finishen. Uiteindelijk besloot haar ploeg in juli 2021 om haar contract per direct te beëindigen. Hoewel haar wielerloopbaan niet het succes bracht waarop ze had gehoopt, wist Puck Moonen een succesvolle carrière als influencer op te bouwen.
Een nieuwe weg als influencer
Naast haar wielercarrière kreeg Puck Moonen al snel bekendheid op sociale media. In mei 2017 werd ze door FHM uitgeroepen tot Mooiste Sportvrouw van Nederland, wat haar populariteit een enorme boost gaf. Toen had ze al een groot aantal volgers op Instagram, en sindsdien is dat alleen maar gegroeid.
Tegenwoordig heeft Puck bijna 800.000 volgers die haar avonturen op de fiets op de voet volgen. Haar content bestaat uit een mix van wielersport, persoonlijke momenten en lifestyle, waarmee ze een breed publiek aanspreekt. Natuurlijk heeft ze ook een grote schare mannelijke fans, die haar voornamelijk kennen door haar FHM-titel en de vele media-aandacht die daarop volgde.
Puck Moonen toont de realiteit van een wielrenner
Het leven van een wielrenner gaat niet altijd over rozen. Puck laat haar volgers dan ook regelmatig de minder glamoureuze kant van de sport zien. Zo deelt ze video’s en foto’s van de blauwe plekken en schaafwonden die ze oploopt na valpartijen op de fiets. Haar openheid over de fysieke impact van de sport wordt gewaardeerd door haar volgers, al zijn er ook genoeg fans die vooral oog hebben voor Puck zelf en minder voor de blauwe plekken.
In een recente video deelde Moonen beelden van een valpartij, waarbij ze haar beurse plekken en verwondingen liet zien. De reacties stroomden binnen, maar het viel op dat veel volgers vooral gefocust waren op haar uitstraling en minder op haar blessures. De combinatie van sportieve prestaties en haar visuele aantrekkingskracht maakt haar een van de meest invloedrijke vrouwelijke wielrenners op social media.
Toekomstplannen en ambities
Hoewel haar professionele wielercarrière op een lager pitje staat, blijft Puck Moonen actief in de sport. Ze gebruikt haar platform om de wielersport toegankelijker en aantrekkelijker te maken voor een breder publiek. Daarnaast werkt ze samen met verschillende merken en blijft ze betrokken bij de wielerscène door evenementen en sponsoractiviteiten.
Met haar enorme bereik en engagement blijft Moonen een prominente naam in zowel de sport- als influencerwereld. Haar transitie van wielrenster naar social media-icoon toont aan dat succes op meerdere manieren te behalen is. Fans blijven haar volgen, of het nu gaat om haar sportieve prestaties, persoonlijke updates of een kijkje achter de schermen van het leven als influencer.
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.