Algemeen
Patty Brard lanceert unieke datingshow: ´Niet gebaseerd op uiterlijk´
Valentijnsdag is voor velen het moment om liefde te vieren, maar voor degenen die nog geen Valentijn hebben, biedt Patty Brard een verrassende oplossing. De showbizzdiva gaat in haar nieuwe podcast, Datecast, singles met elkaar koppelen. En dat doet ze op een manier die niemand had verwacht.
Patty’s ervaring in de liefde
Patty Brard, die bekend staat om haar kleurrijke carrière en persoonlijke leven, heeft flink wat ervaring op het gebied van liefde. Ze was vier keer getrouwd, met haar eerste huwelijk met de onlangs overleden presentator Ron Brandsteder. Daarna volgden huwelijken met de Italiaanse zakenman Carlo Nassi, muzikant René Muthert en uiteindelijk architect Antoine van de Vijver. Deze ervaringen geven Patty volgens haarzelf genoeg bagage om anderen te helpen bij het vinden van de liefde.
De Datecast: geen focus op uiterlijk
Wat het idee van deze datingpodcast zo bijzonder maakt, is het format dat Patty heeft bedacht. In Datecast draait het niet om uiterlijk, maar om het innerlijk. “Je wordt uitgekozen op je stem en over wat je te vertellen hebt.
Niet meer op uiterlijk, filters of wat dan ook”, laat Patty weten op haar Instagram. Het idee om liefde op deze manier te benaderen is vernieuwend en volgens Patty zal dit format de deelnemers in een ander licht zetten.
Aanmelden voor de Datecast
Singles die geïnteresseerd zijn in deelname aan de podcast kunnen zich aanmelden via podcastproducent Corti Media. Datecast zal vanaf april wekelijks te beluisteren zijn, en Patty heeft grote verwachtingen van het project. Dit is dan ook haar manier om liefde op een originele manier te bevorderen, zonder de gebruikelijke oppervlakkigheid van datingshows.
Patty en haar Valentijnsdag-initiatieven
Patty Brard is echter niet alleen bezig met het koppelen van singles. Op Valentijnsdag zelf heeft ze haar samenwerking met Easytoys en Kruidvat gelanceerd, waarmee ze een exclusieve collectie sensuele producten op de markt bracht. Deze producten, die geheel in haar favoriete kleur panterprint zijn uitgevoerd, vormen haar Patty’s Pret Pakket. Dit pakket is bedoeld om de romantische sfeer van Valentijnsdag verder te versterken, mocht er tussen de deelnemers van de podcast echte liefde ontstaan.
Een veelzijdige Valentijnsdag
Naast haar Datecast en Patty’s Pret Pakket blijft Patty Brard dus een invloedrijke figuur in zowel de liefde als de sensuele wereld. Met haar jarenlange ervaring in het vak en haar speelse benadering van relaties weet ze op Valentijnsdag nogmaals te bewijzen dat ze de kunst van het verleiden verstaat. Mocht je nog geen Valentijn hebben gevonden, dan zou Datecast weleens de manier kunnen zijn om die speciale persoon te ontmoeten.
Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.
Een huis vol geschiedenis en emoties
Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”
Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.
Waarom nu, na al die jaren?
Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.
Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.
Een laatste rondgang vol herinneringen
Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.
Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.
De familie achter de beslissing
Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”
Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.
Vlaanderen leeft massaal mee
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.
Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.
Wat betekent dit voor Jean-Marie?
Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.
Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.
Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt
Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.
Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”
Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.