-

Algemeen

Patty Brard lanceert unieke datingshow: ´Niet gebaseerd op uiterlijk´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Valentijnsdag is voor velen het moment om liefde te vieren, maar voor degenen die nog geen Valentijn hebben, biedt Patty Brard een verrassende oplossing. De showbizzdiva gaat in haar nieuwe podcast, Datecast, singles met elkaar koppelen. En dat doet ze op een manier die niemand had verwacht.

Patty’s ervaring in de liefde

Patty Brard, die bekend staat om haar kleurrijke carrière en persoonlijke leven, heeft flink wat ervaring op het gebied van liefde. Ze was vier keer getrouwd, met haar eerste huwelijk met de onlangs overleden presentator Ron Brandsteder. Daarna volgden huwelijken met de Italiaanse zakenman Carlo Nassi, muzikant René Muthert en uiteindelijk architect Antoine van de Vijver. Deze ervaringen geven Patty volgens haarzelf genoeg bagage om anderen te helpen bij het vinden van de liefde.

De Datecast: geen focus op uiterlijk

Wat het idee van deze datingpodcast zo bijzonder maakt, is het format dat Patty heeft bedacht. In Datecast draait het niet om uiterlijk, maar om het innerlijk. “Je wordt uitgekozen op je stem en over wat je te vertellen hebt.

Niet meer op uiterlijk, filters of wat dan ook”, laat Patty weten op haar Instagram. Het idee om liefde op deze manier te benaderen is vernieuwend en volgens Patty zal dit format de deelnemers in een ander licht zetten.

Aanmelden voor de Datecast

Singles die geïnteresseerd zijn in deelname aan de podcast kunnen zich aanmelden via podcastproducent Corti Media. Datecast zal vanaf april wekelijks te beluisteren zijn, en Patty heeft grote verwachtingen van het project. Dit is dan ook haar manier om liefde op een originele manier te bevorderen, zonder de gebruikelijke oppervlakkigheid van datingshows.

Patty en haar Valentijnsdag-initiatieven

Patty Brard is echter niet alleen bezig met het koppelen van singles. Op Valentijnsdag zelf heeft ze haar samenwerking met Easytoys en Kruidvat gelanceerd, waarmee ze een exclusieve collectie sensuele producten op de markt bracht. Deze producten, die geheel in haar favoriete kleur panterprint zijn uitgevoerd, vormen haar Patty’s Pret Pakket. Dit pakket is bedoeld om de romantische sfeer van Valentijnsdag verder te versterken, mocht er tussen de deelnemers van de podcast echte liefde ontstaan.

Een veelzijdige Valentijnsdag

Naast haar Datecast en Patty’s Pret Pakket blijft Patty Brard dus een invloedrijke figuur in zowel de liefde als de sensuele wereld. Met haar jarenlange ervaring in het vak en haar speelse benadering van relaties weet ze op Valentijnsdag nogmaals te bewijzen dat ze de kunst van het verleiden verstaat. Mocht je nog geen Valentijn hebben gevonden, dan zou Datecast weleens de manier kunnen zijn om die speciale persoon te ontmoeten.

Algemeen

Kabinet zet concrete stap richting volledig boerkaverbod

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Na bijna twintig jaar debat, politieke omwegen en halfslachtige compromissen lijkt Nederland opnieuw op een kruispunt te staan in een van de meest gevoelige maatschappelijke dossiers van de afgelopen decennia. Het demissionaire kabinet zet stappen richting een uitbreiding van het huidige boerkaverbod, waarmee gezichtsbedekkende kleding niet langer alleen in specifieke gebouwen verboden zou zijn, maar ook in alle openbare ruimtes.

Dat betekent: niet alleen in het openbaar vervoer, zorginstellingen, scholen en overheidsgebouwen, maar ook op straat, in winkels, op markten en andere publiek toegankelijke plekken. De aankondiging zorgt direct voor felle discussies, maar tegelijkertijd klinkt bij veel mensen ook opluchting. Het gevoel overheerst dat de politiek eindelijk een knoop wil doorhakken die al veel te lang vooruit is geschoven.


Van gedeeltelijk verbod naar één duidelijke regel

Sinds 2019 geldt in Nederland een gedeeltelijk boerkaverbod. Gezichtsbedekkende kleding is sindsdien verboden in een beperkt aantal publieke instellingen, maar in de openbare ruimte bleef het toegestaan. Die constructie was destijds bedoeld als compromis, maar heeft in de praktijk juist geleid tot onduidelijkheid.

Voor burgers is het vaak onbegrijpelijk waarom iets in een tram verboden is, maar een paar meter verderop op het perron weer wel mag. Voor handhavers is het minstens zo ingewikkeld. Zij moeten ter plekke inschatten of een locatie onder de wet valt, wat regelmatig leidt tot discussies, spanningen en terughoudend optreden.

Wat bedoeld was als nuance, werd zo door velen ervaren als een halfslachtige oplossing die niemand echt tevreden stelt.


Kabinet wil helderheid en uniformiteit

Het kabinet onderzoekt nu hoe het verbod kan worden uitgebreid naar alle openbare ruimtes, met als doel één uniforme regel te creëren. Daarbij wordt benadrukt dat dit moet gebeuren binnen de kaders van de Grondwet en internationale verdragen.

Hoewel de toon voorzichtig is, is de politieke boodschap duidelijk: het huidige systeem werkt niet. Meerdere partijen pleiten al jaren voor een heldere norm zonder uitzonderingen. Niet om te provoceren, maar om duidelijkheid te scheppen.

Het uitgangspunt dat nu centraal staat is eenvoudig: wie zich in de openbare ruimte begeeft, moet herkenbaar zijn. Ongeacht overtuiging, afkomst of reden.


Waarom zichtbaarheid zo’n kernpunt is

Zichtbaarheid speelt een fundamentele rol in het dagelijks samenleven. In een open samenleving is het normaal dat mensen elkaar kunnen zien, aanspreken en herkennen. Dat vormt de basis voor vertrouwen, veiligheid en sociale interactie.

Wanneer iemand volledig onherkenbaar is, verandert die dynamiek. Cameratoezicht verliest effect, communicatie wordt lastiger en het gevoel van veiligheid kan afnemen. Dit speelt niet alleen bij toezicht, maar ook bij hulpverlening en noodsituaties.

In een tijd waarin maatschappelijke spanningen en polarisatie toenemen, zien veel mensen zichtbaarheid als een minimale voorwaarde voor wederzijds respect.


Vrijheid versus sociale druk

Tegenstanders van een volledig verbod wijzen op individuele vrijheid en religieuze expressie. Dat argument is belangrijk en raakt aan fundamentele rechten. Tegelijkertijd roept het ook vragen op.

Hoe vrij is een keuze wanneer die onder sociale, culturele of religieuze druk wordt gemaakt? Uit verhalen van vrouwen die afstand namen van gezichtsbedekkende kleding blijkt regelmatig dat zij zich beperkt of gecontroleerd voelden.

Voorstanders van een verbod stellen daarom dat vrijheid niet alleen gaat over mogen, maar ook over bescherming tegen dwang. In die redenering is het stellen van grenzen juist een manier om autonomie te versterken.


Internationale voorbeelden als referentie

Nederland staat niet alleen in deze discussie. Verschillende Europese landen, waaronder Frankrijk, België, Denemarken, Oostenrijk en Zwitserland, voerden al eerder een algemeen verbod op gezichtsbedekkende kleding in de openbare ruimte in.

In al deze landen werd dezelfde afweging gemaakt tussen individuele rechten en maatschappelijke belangen zoals veiligheid, gelijkwaardigheid en openheid. De wetten hielden stand bij juridische toetsing, wat ook in Nederland meeweegt bij de huidige overwegingen.


Veiligheid en gelijkheid voor de wet

Een belangrijk punt in het debat is dat een uitgebreid verbod niet exclusief religieus is. Het zou ook gelden voor andere vormen van gezichtsbedekking, zoals maskers en bivakmutsen.

Het uitgangspunt is gelijkheid voor de wet: geen uitzonderingen op basis van overtuiging. Dat maakt beleid eenvoudiger, eerlijker en beter handhaafbaar. Voor toezichthouders en hulpdiensten betekent het duidelijkheid, voor burgers voorspelbaarheid.


Vrijheid heeft grenzen in de publieke ruimte

Vrijheid is een kernwaarde in Nederland, maar geen absolute. In de publieke ruimte gelden regels die het samenleven mogelijk maken. Geluidsnormen, verkeersregels en identificatieplicht zijn daar voorbeelden van.

Volledige anonimiteit past voor veel mensen niet binnen dat kader. Elkaar kunnen zien en herkennen wordt gezien als een minimale voorwaarde voor wederzijds vertrouwen.

Het debat over gezichtsbedekkende kleding gaat daarmee niet alleen over religie of kleding, maar over de vraag hoe een open samenleving eruitziet.


Eindelijk een besluit na jaren debat

Het boerkadebat loopt al sinds het midden van de jaren 2000. In die tijd passeerden talloze commissies, wetsvoorstellen en compromissen de revue. Toch bleef de maatschappelijke spanning bestaan.

De huidige stap van het kabinet wordt door voorstanders gezien als een poging om eindelijk duidelijkheid te scheppen. Niet langer eindeloos uitstellen, maar een norm formuleren die voor iedereen geldt.

Dat zal ongetwijfeld leiden tot stevige reacties, maar juist dat hoort bij een democratie die moeilijke keuzes niet blijft vermijden.


Een signaal over Nederlandse kernwaarden

Voorstanders zien de uitbreiding van het verbod als een bevestiging van kernwaarden als openheid, gelijkwaardigheid en veiligheid. Niet als een aanval op geloof, maar als een afbakening van wat thuishoort in de publieke ruimte.

Door duidelijke grenzen te stellen, blijft samenleven mogelijk. Een samenleving zonder regels is immers geen vrije samenleving, maar een onduidelijke.


Conclusie: duidelijkheid boven onzekerheid

Met deze stap lijkt Nederland afscheid te nemen van halfslachtig beleid. Of het volledige boerkaverbod er daadwerkelijk komt, hangt af van juridische toetsing en politieke steun, maar één ding is duidelijk: de tijd van wegkijken en uitstellen lijkt voorbij.

Voor veel mensen voelt deze ontwikkeling niet als een beperking van vrijheid, maar juist als bescherming ervan. De komende periode zal uitwijzen of Nederland kiest voor één heldere regel in de openbare ruimte – en daarmee voor duidelijkheid boven voortdurende onzekerheid.

Lees verder