Algemeen
Oma’s laatste foto van kleindochter minuten voor haar dood
Een hartverscheurend afscheid: Grootmoeder deelt laatste foto van haar kleindochter
Een vrouw heeft een aangrijpende foto gedeeld van haar driejarige kleindochter, Scarlett Jensen, genomen kort voor haar tragische 0verlijden. De foto, die een onschuldig en vredig moment vastlegt, werd pas later ontdekt en geeft de familie een tastbare herinnering aan de laatste momenten van Scarletts korte leven.
Een n00dlottig 0ngeval
Op 7 oktober 2022 werd het leven van Scarlett abrupt beëindigd door een dramatisch 0ngeval. Terwijl haar ouders, Samantha Jensen en haar vader, buiten de stad waren voor een bruiloft, paste haar oma op Scarlett en haar tweejarige broertje Henry. Wat een gewone dag had moeten zijn, veranderde in een nachtmerrie toen een grote pickup-truck de privéoprit van de familie in Oldtown, Idaho, opreed en de drie omver maaide.
Volgens ooggetuigen probeerde Scarletts oma haar kleinkinderen te beschermen. “Mijn moeder zwaaide met haar handen en schreeuwde dat hij moest stoppen. Ze probeerde mijn kinderen weg te trekken, maar hij reed te snel,” herinnert Samantha zich. De impact was desastreus: Scarlett 0verleed vrijwel op slag, terwijl haar oma en broertje zwaargew0nd raakten.
De dader en de nasleep
De bestuurder van de truck koos ervoor om te vluchten, maar werd uiteindelijk kilometers verderop aangehouden. Hij werd later veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar. Hoewel gerechtigheid werd gediend, kon niets het verlies van Scarlett goedmaken of de pijn van haar familie wegnemen.
Henry werd per helikopter naar een kinderz!ekenhuis gebracht, waar artsen een reeks ernstige verw0ndingen vaststelden: een gebroken ruggengraat, zes gebroken ribben, een gebroken kaak en sleutelbeen, een gescheurde lever en talrijke andere verw0ndingen. “Mijn moeder had verschillende botbreuken, maar kon gelukkig uit het z!ekenhuis worden ontslagen,” vertelt Samantha.
Het herstel van Henry was langdurig en pijnlijk. “Hij lag een week op de intensive care voordat hij stabiel genoeg was om naar huis te komen. Daarna moest hij tien weken lang een brace dragen,” voegt ze toe.
Een onverwachte ontdekking
Te midden van het immense verdriet vond Samantha een onverwacht geschenk. De telefoon van haar moeder, die tijdens het 0ngeval verloren was gegaan, werd pas later teruggevonden. Toen Samantha door de foto’s bladerde, ontdekte ze een afbeelding van Scarlett, gemaakt slechts vijf minuten voordat haar officiële tijdstip van 0verlijden werd vastgesteld.
“Toen ik de foto zag, besefte ik dat dit het laatste moment was voordat alles veranderde,” zegt Samantha. De foto toont Scarlett met haar oma en broertje, in een zorgeloos moment van vreugde.
Volgens PEOPLE was de foto genomen nadat Scarletts oma haar kleinkinderen had meegenomen om een ijsje te halen. “Toen ze thuiskwamen op onze oprit, wilde Scarlett uit de kinderwagen om bloemen te plukken,” legt Samantha uit. “Mijn moeder nam toen de laatste foto die ik van haar heb.”
Verdriet en verwerking
Het verlies van een kind is ondraaglijk en het verwerken van zo’n tragedie is een lang en moeilijk proces. Samantha en haar familie proberen hun verdriet een plaats te geven. “Sommige dagen voelt het alsof ik verdrink, en op andere dagen kan ik watertrappelen,” deelt ze. Therapie helpt de familie om door deze moeilijke tijd te komen, en hun geloof geeft hen kracht.
“Mijn geloof in de Heer heeft mijn leven gered en heeft me enorm geholpen in mijn genezingsproces,” zegt Samantha. Ze erkent dat het moeilijk was om in eerste instantie naar de foto te kijken, maar na twee jaar ziet ze het als een dierbare herinnering aan de schoonheid en vreugde van Scarletts leven.
Een eeuwige herinnering
“Ik ben zo ongelooflijk dankbaar dat ik die foto heb,” vertelt Samantha. “Het legt de rust en vreugde van haar laatste momenten vast. De schoonheid van de omgeving, de liefde van haar oma, de onschuld van het moment… Ik zal me haar voor altijd gelukkig en zorgeloos voorstellen, bloemen plukkend met haar beste vriend en oma.”
Ondanks het hartverscheurende verlies put Samantha troost uit de wetenschap dat Scarlett omringd was door liefde in haar laatste momenten.
Rust in vrede, Scarlett. Je wordt nooit vergeten.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.