Algemeen
Nicol Kremers geeft update over haar gezondheid na heftig incident in na Echte Meisjes in de Jungle
Nicol Kremers, die recentelijk meedeed aan het huidige seizoen van Echte Meisjes in de Jungle, heeft door gezondheidsredenen het programma op doktersadvies vroegtijdig moeten verlaten. In een recente update vertelt de realityster over haar herstel en deelt ze of zij in de toekomst nog eens open zou staan voor een jungle-avontuur. Tijdens de sponsenloop, een evenement waar Nicol altijd haar competitieve kant laat zien, kreeg zij een flinke tegenvaller. Terwijl ze vastbesloten was te winnen, gebeurde er iets onverwachts waardoor haar date-avond drastisch verliep.
Onverwachte Val en Blessure
Tijdens de sponsenloop bleek Nicol haar grenzen te hebben overschreden. “Ik was heel competitief en wilde winnen, maar toen gleed ik opeens uit,” vertelt ze openhartig aan Grazia. Het incident staat haar nog duidelijk op het netvlies gegrift. Ze probeerde zichzelf op te vangen met haar been, maar dat ging helemaal mis.
Bij de val raakte een spier in haar been gedeeltelijk gescheurd, wat leidde tot ernstige pijn en een aanzienlijke tegenslag. Deze blessure bleek zodanig ingrijpend dat het haar dwong om haar deelname aan Echte Meisjes in de Jungle abrupt stop te zetten.
Herstel en Langdurige Pijn
Op doktersadvies besloot Nicol toch maar naar huis te gaan, ondanks haar tegenzin om de wedstrijd af te breken. Zelfs maanden na de opnames is ze nog steeds niet volledig hersteld. “Het is bij mij nog steeds niet helemaal geheeld,” zegt ze in een update aan het blad. Nicol heeft dan ook veelvuldig de fysiotherapeut bezocht en voert thuis dagelijks oefeningen uit om haar spierkracht en mobiliteit te herstellen. Hoewel ze aangeeft dat ze er niet al te veel last van heeft, voelt ze bij lange wandelingen nog steeds pijn. Deze aanhoudende ongemakken maken duidelijk dat de blessure niet zomaar overgaat en dat haar herstelproces een uitdaging blijft.
Terugvlucht in Stijl
Ondanks de pijn en de tegenslag tijdens de sponsenloop wist Nicol haar terugvlucht toch in stijl te maken. Ze reisde in de eerste klas en had zelfs een wijntje in de hand tijdens haar reis terug.
Deze ontspannen en luxe terugreis contrasteert scherp met de zware en pijnlijke ervaring die ze tijdens de sponsenloop had. Het toont aan dat, ondanks haar blessure, Nicol niet bereid is om haar levensstijl en positieve instelling los te laten. Haar terugvlucht symboliseert een moment van rust en luxe, midden in een periode van herstel en pijn.
Bereidheid voor een Nieuwe Jungle-Avontuur
Ondanks de nare ervaring en de pijn die nog aanhoudt, geeft Nicol aan dat ze in de toekomst wellicht weer openstaat voor een jungle-avontuur. In haar gesprek met Grazia zegt ze: “Jawel, maar het hangt er wel vanaf of ik tegen die tijd helemaal ben hersteld.” Deze uitspraak laat zien dat Nicol ondanks haar tegenslag niet bij de pakken neerzakt. Ze blijft hoopvol en optimistisch over de mogelijkheid om ooit terug te keren naar een programma als Echte Meisjes in de Jungle, mits haar gezondheid dat toelaat.
Reflecties op de Ervaring
Nicol’s verhaal is er één van doorzettingsvermogen en veerkracht. Ondanks dat ze door een flinke tegenvaller werd getroffen, weet ze haar ervaringen om te zetten in een leermoment. Ze deelt openhartig haar frustraties, maar ook haar vastberadenheid om te herstellen en verder te gaan. Haar ervaring tijdens de sponsenloop heeft haar laten inzien dat zelfs de meest fanatieke sporters soms tegen hun grenzen aanlopen en dat herstel tijd kost. Dit soort openheid wordt door haar fans gewaardeerd en inspireert velen die vergelijkbare obstakels in hun leven ervaren.
De Toekomst van Nicol Kremers
Hoewel Nicol momenteel nog te maken heeft met pijn en een vertraagd herstel, blijft ze vastberaden om weer de energie en levenslust te vinden die haar typeert.
Haar positieve instelling en bereidheid om door te zetten, zelfs na zo’n heftige blessure, maken haar tot een inspirerend voorbeeld voor vele kijkers en volgers. Haar oprechte wens om, zodra ze volledig hersteld is, opnieuw een jungle-avontuur aan te gaan, getuigt van haar veerkracht en liefde voor het leven.
Slotbeschouwing
De ervaring van Nicol Kremers is een harde herinnering aan hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn, zelfs voor degenen die bekend staan om hun energie en doorzettingsvermogen. Haar verhaal illustreert dat herstel soms een lang en pijnlijk proces kan zijn, maar dat de wil om door te gaan en weer te genieten van het leven nooit verloren gaat. Haar fans blijven hopen op een spoedig en volledig herstel, zodat ze in de toekomst weer vol vertrouwen nieuwe avonturen kan beleven – in de jungle of daarbuiten.
Roy Oude Rikerink opnieuw zwaar getroffen door zorgwekkende gezondheidsupdate: “We hebben de juiste woorden nog niet”
Het blijft een zware periode voor Roy Oude Rikerink en zijn vrouw Annick Velthuis, bekend van het programma Over Mijn Lijk. Via Instagram deelt Annick een boodschap die velen diep raakt: de tum0r in Roys hoofd is opnieuw gegroeid. Het stel probeert hun leven vast te houden zoals het is, maar de nieuwe medische ontwikkelingen brengen grote onzekerheid met zich mee. “We hebben de juiste woorden nog niet,” schrijft Annick openhartig.
De update komt hard binnen bij iedereen die Roy de afgelopen jaren heeft gevolgd. Het stel is inmiddels een vertrouwd gezicht geworden: altijd eerlijk, altijd liefdevol, altijd vechtend voor lichtpuntjes, hoe klein die soms ook zijn.
Een gesprek zonder woorden: het nieuws komt binnen
Op haar Instagramkanaal deelt Annick een lang bericht waarin ze de nieuwe situatie probeert te beschrijven. In de kern geeft ze aan dat er opnieuw groei is vastgesteld in Roys hoofd. De artsen zien duidelijke veranderingen, maar nog niet genoeg om alle details te duiden. Dat volgt later.
“We hebben de juiste woorden nog niet. Er is wederom groei geconstateerd in het hoofd bij Roy. Maar ergens is er nog niet genoeg duidelijkheid voor ons, maar dat komt nog.”
De boodschap is zacht uitgesproken, maar de lading is enorm. Voor Roy en Annick komt het nieuws extra hard aan omdat zij al jarenlang leren omgaan met het constante op- en neergaan van hoop en realiteit.
Hoe ga je verder als alles even stilvalt?
Ondanks het zware nieuws proberen Roy en Annick hun leven zo gewoon mogelijk door te laten gaan. Ze zoeken steun bij elkaar, bij hun omgeving, bij hun dagelijkse routines. Samen praten ze veel, soms tot diep in de avond. Soms zijn ze boos, soms verdrietig, soms lachend om de kleine dingen. Het leven loopt door — zelfs op momenten dat het eigenlijk even stil zou moeten staan.
Annick verwoordt dat als geen ander:
“We zijn sterk, we praten, we zijn onder de mensen, ik ben aan het werk, Roy is fijn bij de mensen waar hij wil zijn. Daarna knuffelen we, praten we weer en zijn we boos, verdrietig, en dan gaat het leven gewoon weer door en maken we ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis.”
Het is een herkenbaar beeld voor veel gezinnen die leven met z!ekte: verdriet en liefde bestaan naast elkaar, soms binnen dezelfde minuut.
“Ik denk dat Roy echt nog wel eventjes bij ons blijft”
Ondanks de groei van de tum0r ziet Annick perspectief. Ze schrijft hoopvol dat Roy volgens haar nog “eventjes” bij hen blijft. Daarmee doelt ze op het feit dat de artsen hebben aangegeven dat er de komende maanden ruimte is om te blijven genieten — om bewust tijd met elkaar door te brengen, zonder meteen te hoeven vrezen voor nieuwe klappen.
“Wat we nu wel weten is dat we ongeveer een half jaar de tijd hebben om alles uit het leven te halen, en er daarna opnieuw duidelijkheid komt.”
Die woorden benadrukken hoe het gezin leeft in fases. Niet in jaren, maar in maanden. Elke keer volgt een nieuwe evaluatie. En elke keer weer die spanning: wat gaat de nieuwe scan laten zien?
Annick legt uit dat ze eigenlijk al maanden bewust aan het leven zijn, stap voor stap, maar dat er nu opnieuw een concreet tijdsvenster op tafel ligt. Een klokje dat zachtjes meeloopt.
“Alleen staat er nu weer een klokje ingesteld op mei 2026. Tenzij het toch slechter gaat.”
Het is eerlijk, rauw, maar ook ontzettend moedig verwoord.
Zeven jaar leven met een hersentum0r
Roy kreeg zeven jaar geleden de diagnose die zijn leven voorgoed veranderde. Sindsdien volgt hij behandelingen, scans, trajecten en gesprekken. In een interview met Shownieuws vertelde hij twee jaar geleden al dat veel dingen steeds moeilijker werden.
“Praten is moeilijker en ik herken cijfers en letters soms niet meer, vooral als ik onder druk presteren moet. Daar ga ik binnenkort een heel zwaar traject voor in.”
Het is een proces dat langzaam doorwerkt in zijn dagelijks leven. Niet altijd zichtbaar voor anderen, maar altijd aanwezig voor hemzelf en zijn gezin.
Dit bericht op Instagram bekijken
Ruimte voor liefde, ruimte voor leven
Wat aan alles te zien is: Roy en Annick proberen op alle mogelijke manieren te blijven leven zoals zij dat willen. Ze maken plannen, ze trekken eropuit, ze zoeken rust bij familie en vrienden, en ze durven zelfs nog vooruit te kijken — hoe onzeker dat vooruitkijken ook is.
Het is juist die levenshouding die hen geliefd maakt bij kijkers van Over Mijn Lijk. Hun openheid, hun eerlijkheid, hun warmte. Ze laten zien dat je zelfs in de moeilijkste omstandigheden kunt blijven zoeken naar licht.
Dit bericht op Instagram bekijken
Ook bij Alex slaat het noodlot opnieuw toe
Opvallend genoeg staat Roy niet alleen in deze ingewikkelde periode. Eerder deze week deelde Linda, de vrouw van mede-Over Mijn Lijk-deelnemer Alex, eveneens ingrijpend nieuws.
Bij Alex is een nieuwe bult ontdekt — en die blijkt kwaadaardig.
Linda schrijft:
“Eigenlijk heb ik geen idee hoe ik dit op moet schrijven. Het komt niet als een plotselinge verrassing, maar het is wel plotseling heel snel gegaan allemaal.”
Slechts veertien weken na zijn laatste operatie, waarbij een tum0r uit zijn schedel werd verwijderd, groeide er opnieuw een zwelling. De scan bevestigde daarna het ergste: op meerdere plekken breidt de tum0r zich uit, ook onder de kunstmatige schedel en langs de randen van het hersenvlies.
“Ongelooflijk hard gegaan en dit tempo hadden we niet verwacht.”
De wanhoop die uit haar woorden spreekt, is hartverscheurend. Linda en Alex weten niet hoe ze hun zoontje Aaron moeten vertellen wat er speelt. Ze willen hem beschermen, maar ook eerlijk zijn. Een bijna onmogelijke balans.
“We willen eindelijk doen alsof het er niet is, maar dat kan niet, want de tranen weten zich een weg naar buiten te duwen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Een gemeenschap die meeleeft
Wat deze verhalen zo indrukwekkend maakt, is de ongelooflijke kracht van de mensen die ze dragen. Roy, Annick, Alex en Linda laten keer op keer zien hoe liefde, veerkracht en humor zelfs in de donkerste momenten kunnen bestaan.
Op sociale media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen reageren massaal met hartjes, kaarsjes, lieve woorden en herkenning. De gemeenschap rondom Over Mijn Lijk heeft een unieke band: kijkers voelen zich verbonden met de levensverhalen die op televisie worden gedeeld.
Blijven leven, ook als de toekomst onzeker is
De updates van Roy en Alex maken opnieuw duidelijk hoe kwetsbaar, maar ook hoe kostbaar het leven is. Hoe mensen zichzelf steeds opnieuw bijeenrapen, zelfs wanneer het nieuws steeds zwaarder wordt.
Roy en Annick richten zich de komende maanden op samen zijn, genieten, praten, lachen, huilen en elke dag nemen zoals hij komt. Ze weten dat het klokje tikt, maar laten zich er niet volledig door leiden.
Zoals Annick zo mooi zei:
“We maken ons druk over wat we gaan eten, want we hebben niks in huis. En zo gaat het leven gewoon door.”