Algemeen
Moeder Monique gilt het uit: ”Dit pik ik absoluut niet van haar”
Hoewel Winter Vol Liefde inmiddels al twee weken ten einde is, blijven sommige deelnemers volop in de schijnwerpers staan. Met name moeder Monique, de moeder van Mike, heeft het hoofdstuk nog niet afgesloten. De relatie tussen Mike en Denise lijkt stabiel, maar achter de schermen is er nog steeds sprake van spanning. Vooral met Antine, die zich niet onbetuigd laat, lijkt Monique nog een appeltje te schillen te hebben. “Dit pik ik niet van haar!” aldus een woedende Monique.
Mike en Denise: een nieuwe start?
Tijdens een interview bij RTL Boulevard kwamen Mike en Denise aan het woord over hun prille relatie. Voor de buitenwereld leek het een gezellig gesprek, maar achter de schermen gebeurde er veel meer. Volgens insiders was moeder Monique druk bezig met het geven van instructies over wat Mike en Denise moesten zeggen. Op een bepaald moment kwam Monique zelfs in beeld, wat tot ongemakkelijke televisie leidde.
Zo was er een moment waarop Mike en Denise innig zoenden, terwijl Monique er letterlijk naast stond toe te kijken. De reacties op sociale media waren niet mals. Veel kijkers vonden het ongepast dat Monique zo nadrukkelijk aanwezig was in de relatie van haar zoon. “Dit is echt next level bemoeizucht,” schreef een kijker op X. “Alsof je een ouder hebt die bij je eerste date op je schoot komt zitten.”
De aanvaring met Antine
Hoewel de relatie tussen Mike en Denise zich goed lijkt te ontwikkelen, blijkt Monique nog steeds woedend te zijn op Antine. Gisteravond werd duidelijk dat de voormalig geliefde van Mike bij Monique nog steeds kwaad bloed zet.
Antine had eerder aangegeven dat haar spullen nog steeds in Seefeld liggen en dat ze die niet terugkrijgt. Dit heeft geleid tot nieuwe spanningen tussen haar en Monique. Volgens Antine zou het gaan om spullen ter waarde van maar liefst 1.000 euro. Maar Mike is daar niet van gediend en noemt het “nare roddels”.
“Ik vind het echt jammer dat ze deze verhalen de wereld in brengt. Ze beweert nu dat wij haar spullen hebben gestolen, maar dat is gewoon totale onzin. Wij zijn geen dieven,” reageerde hij fel.
Dit was het moment waarop Monique haar geduld verloor. Terwijl Mike nog aan het praten was, begon ze door haar zoon heen te gillen: “Ik wil eerst excuses voor alle leugens die ze heeft verteld en alle rottigheid die ze over ons heeft verspreid!”
Volgens Monique kan Antine haar spullen pas terugkrijgen als ze haar excuses aanbiedt. “Ze mag ze terug, maar eerst excuses. Want ik pik het gewoon niet!” riep ze. Het moment was zo intens dat Monique zelfs in bedwang gehouden moest worden.
Vandaag Inside: harde kritiek op Monique
Niet alleen op sociale media, maar ook in het programma Vandaag Inside werd er flink uitgehaald naar Monique. Johan Derksen liet er geen twijfel over bestaan hoe hij over haar denkt: “Wat een verschrikkelijke vrouw. Die zoon van haar krijgt nooit een normale relatie, want hij zit nog steeds in de navelstreng van z’n moeder.”
Ook René van der Gijp deed een duit in het zakje. “Je hebt moeders die een beetje beschermend zijn, en je hebt Monique. Dit is echt ongezond. Hoe kun je nou een relatie beginnen als je moeder steeds op de achtergrond de lakens uitdeelt?”
Hoe verder?
Voorlopig lijkt het er niet op dat de rust snel zal terugkeren in de Winter Vol Liefde-wereld. Terwijl Mike en Denise proberen te genieten van hun nieuwe relatie, blijft Monique zich ermee bemoeien en wil ze Antine koste wat kost terechtwijzen.
Antine zelf heeft nog niet gereageerd op de nieuwe uitbarsting van Monique, maar ze liet eerder al weten dat ze niets meer met de familie te maken wil hebben. “Ik ga door met mijn leven. Sommige dingen moet je achter je laten,” zei ze onlangs in een interview met Shownieuws.
Toch blijft de vraag hangen: kan Mike ooit een gezonde relatie opbouwen zonder de bemoeienis van zijn moeder? Of blijft Monique altijd een factor in zijn liefdesleven? Eén ding is zeker: de kijkers blijven smullen van alle drama.
Wat denk jij? Is Monique gewoon een betrokken moeder of gaat ze echt te ver? Laat het weten in de reacties!
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.