Algemeen
Johan Derksen slaat weer ongenadig hard toe: ´Trijntje Oosterhuis is een slap wijf!´
Johan Derksen, bekend om zijn uitgesproken meningen en niet-om-de-hete-brij-draaien stijl, heeft zich deze keer gemengd in de controverse rond de Ladies of Soul: Berget Lewis, Edsilia Rombley en Trijntje Oosterhuis. De reden? De drie zangeressen hebben zich opnieuw gedistantieerd van hun voormalige collega Glennis Grace, na haar gewelddadige uitbarsting in een Jumbo-filiaal. Dit schoot bij Derksen in het verkeerde keelgat. Volgens hem zijn de dames niets meer dan ‘slappe wijven’ die hun vriendin in de steek laten wanneer het moeilijk wordt.
Johan’s steun voor Glennis
Het is een opmerkelijke keuze van Derksen, die normaliter niet aarzelt om zijn mening te geven over grensoverschrijdend gedrag. Desondanks kiest hij zonder enige twijfel de kant van Glennis, die na haar incident volledig in de ban werd gedaan door het publiek en haar carrière daar ernstig onder leidde. Derksen lijkt niet onder de indruk van de beslissing van de Ladies of Soul om Glennis te laten vallen, ondanks de ernstige gevolgen voor hun eigen imago. “Je laat je vriendin niet vallen als het even tegenzit,” zegt hij fel in de talkshow Vandaag Inside.
Solidariteit ontbreekt volgens Johan
Volgens Johan hadden de drie zangeressen zich solidair moeten opstellen en voor hun vriendin moeten blijven staan, zelfs als dit henzelf in gevaar had gebracht. “Als je samen een groep vormt, blijf je bij elkaar. Ook als er eentje in de problemen zit,” briest hij, duidelijk geërgerd. Derksen vindt dat de Ladies of Soul hun vriendin hadden moeten steunen, in plaats van hun eigen hachje te redden door zich van haar te distantiëren.
Zakelijke redenen voor beslissing
Wilfred Genee probeert het gesprek wat te nuanceren door te wijzen op de zakelijke overwegingen van de dames. De beslissing om Glennis uit de groep te zetten kwam volgens Genee niet uit de lucht vallen, maar was een gevolg van de dalende kaartverkoop, die volgens de Ladies of Soul aan het incident met Glennis te wijten was.
Maar Derksen blijft bij zijn standpunt: “Dat zeggen ze. Maar ik geloof daar niks van. Ze wilden er gewoon van af.” Johan beschouwt de situatie als een uitdrukking van lafheid en vindt het hypocriet dat de zangeressen zich hebben laten meeslepen door de publieke opinie.
De lastige situatie van Glennis
Wat Johan blijkbaar negeert, is dat de problemen binnen de groep pas begonnen ná het incident met Glennis. Terwijl de andere dames probeerden de schade te beperken en de boel te redden, bleef Glennis vasthouden aan haar plek binnen de groep, wat uiteindelijk de situatie onhoudbaar maakte. De drie zangeressen voelden zich gedwongen om in te grijpen, wat resulteerde in hun besluit om haar te laten vallen. Toch vindt Johan dat ze haar hadden moeten steunen, in plaats van haar ‘een trap na te geven’.
Verdeeldheid in de studio
Het gesprek in de studio van Vandaag Inside liep hoog op. Genee benadrukte opnieuw dat de beslissing zakelijk was, maar Derksen bleef vasthouden aan zijn overtuiging dat de Ladies of Soul Glennis hadden laten stikken. “Dat doe je niet,” herhaalt hij met verontwaardiging. De vraag blijft of Derksen dit echt meent, of dat hij simpelweg geniet van de ophef die hij veroorzaakt. Wat er ook van zij, één ding is zeker: Glennis Grace heeft onverwacht een bondgenoot in Johan Derksen gevonden.
Deze rel voegt wederom een nieuw hoofdstuk toe aan de al jaren durende saga rondom de Ladies of Soul en de persoonlijke en zakelijke strijd die hen heeft verdeeld. De vraag of de Ladies of Soul ooit nog samen zullen optreden, lijkt met de dag onwaarschijnlijker te worden, maar één ding blijft: de dynamiek binnen de groep zal altijd onderwerp van gesprek blijven.
Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde
De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.
Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.
Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.
Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.
Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.