-

Algemeen

Jan Smit heeft ook ruzie met zijn vader: ´Geen felicitatie´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De afgelopen jaren heeft Jan Smit zijn vader altijd in het zonnetje gezet op zijn verjaardag, maar dit jaar is daar duidelijk niets van te zien. Waar we gewend zijn geraakt aan hartverwarmende berichten, foto’s en video’s waarin hij zijn vader vol trots feliciteert, ontbreekt dit jaar elke publieke erkenning van de zanger. Wat is er aan de hand?

Ruzie of een andere reden?

Op 25 februari 2025 vierde Ruud Smit, de vader van Jan en Monique, zijn 68e verjaardag. Terwijl Monique in de familie, en zeker bij haar volgers op Instagram, een uitgebreide ode bracht aan haar vader – compleet met een vrolijke foto op een terrasje, een welgemeend “Hieperdepiep hoera” en een toost op een toekomst vol gezamenlijke drankjes – bleef Jan Smit dit jaar opvallend stil.

Het feit dat hij niet zijn gebruikelijke felicitatie plaatste, doet al snel vragen rijzen. Is er iets gebeurd in de relatie tussen Jan en zijn vader? Of gaat het om een bewuste keuze om een andere toon aan te slaan?

Familiedynamiek en communicatie

Volgens berichten en recente interviews met Monique Smit is het niet zo dat er een flinke ruzie is uitgebroken tussen Jan en zijn vader. Monique geeft aan dat er wel eens misverstanden of verschillen in manier van communiceren zijn, maar dat dit nooit heeft geleid tot een open conflict.

“Wij zijn er te nuchter voor om dit op een mooie manier tegen elkaar te vertellen,” zegt ze in weekblad Privé. Zij legt uit dat Jan vaak op zijn eigen, ietwat subtiele wijze laat merken dat hij trots op haar is – bijvoorbeeld door te zeggen: “Mo, je bent lekker bezig.” Dit soort kleine complimenten zijn typisch voor hen; een warme omhelzing of een uitbundige felicitatie past niet in hun systeem.

Voor Jan Smit kan het zijn dat hij dit jaar op een andere manier wil omgaan met familiezaken. Misschien wil hij zijn vader niet teveel in de publieke schijnwerpers zetten, of speelt er iets persoonlijks dat hij liever privé houdt. Er kan sprake zijn van een periode waarin hij afstand wil nemen van de gebruikelijke familierituelen, zonder dat daar per se sprake is van een conflict.

De publieke reactie op het ontbreken van een felicitatie is dan ook gemengd. Fans en volgers vragen zich af wat er precies speelt en speculeren over mogelijke meningsverschillen. Anderen geven aan dat Jan Smit altijd al een andere manier van liefde tonen had, en dat een oprechte band niet altijd zichtbaar hoeft te zijn op social media.

Het blijft voor iedereen een raadsel waarom de zanger dit jaar zijn vader niet in de spotlight zet. Het contrast met de uitbundige en liefdevolle post van Monique zorgt voor extra vragen. Zou er iets zijn veranderd in de relatie tussen Jan en Ruud Smit, of kiest hij bewust voor discretie?

Wat wel duidelijk is, is dat familiebanden complex en veelzijdig zijn. Wat we als buitenstaander zien, is slechts een klein deel van het geheel. Jan Smit heeft in het verleden keer op keer laten zien dat hij zijn vader respecteert en waardeert, en het is goed mogelijk dat hij dit op een andere, meer persoonlijke manier doet.

Of er binnenkort meer duidelijkheid komt over deze situatie, is nog maar de vraag. Voor nu blijft het een mysterie dat fans en volgers in spanning houdt, terwijl de familie Smit – op hun eigen manier – blijft vieren en koesteren wat hen bindt.

Algemeen

Jade Kops (18) deelt intens verdrietig nieuws

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Jade Kops deelt aangrijpend bericht over haar gezondheid: “Het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijk”

De jonge influencer Jade Kops (18) heeft via Instagram opnieuw openhartig gedeeld over haar strijd met een ernstige z!ekte. In een emotionele post vertelt ze dat er voor het eerst een uitvaartverzorger bij haar thuis is geweest om haar wensen en ideeën te bespreken. Het gesprek markeert een moeilijk, maar belangrijk moment in haar leven — en ze kiest ervoor om die kwetsbare realiteit met haar volgers te delen.


“Een ochtend met een zwarte én een fijne rand”

Jade begint haar bericht met een eerlijke beschrijving van hoe intens de dag was.

“Vanochtend was een ochtend met een zwarte rand, maar tegelijkertijd ook met een fijne rand,” schrijft ze. “Er kwam namelijk voor de eerste keer een uitvaartverzorger bij ons thuis om kennis te maken en mijn wensen en ideeën te bespreken.”

Het zijn woorden die bij veel van haar volgers binnenkomen. Jade vertelt dat ze erg tegen het gesprek had opgezien, maar dat het achteraf gezien ook een vorm van rust bracht.

“Ik zag hier ontzettend tegenop, maar achteraf gezien was het ergens ook fijn,” vervolgt ze. “Van de week plaats ik een post met meer uitleg en gevoelens, maar even kort gezegd: het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijkertijd.”

De jonge vrouw probeert, ondanks haar omstandigheden, op een eerlijke en waardige manier te praten over alles wat bij haar z!ekte komt kijken. Dat maakt haar Instagram-account inmiddels voor duizenden volgers een plek van inspiratie en herkenning.


Een brief aan haar “lieve, vervelende tumor”

Slechts een week eerder deelde Jade een andere ontroerende boodschap: een open brief aan haar z!ekte, die ze liefdevol maar scherp richtte aan haar “lieve, vervelende tumor”.

Daarin blikte ze terug op de afgelopen jaren — op haar behandelingen, op haar hoop, en op de bijzondere momenten die ondanks alles waardevol zijn gebleven.

“Het is alweer vierenhalf jaar geleden dat jij onverwacht mijn keel binnenkwam,” schreef ze. “Sinds dat moment is negentig procent van mijn leven heftig, verdrietig, onwerkelijk en angstig. Alle normale dingen zijn veranderd in een grote droom.”

In haar bericht vertelt Jade dat haar leven sinds de diagnose vol uitdagingen is, maar ook vol betekenis. Ze benadrukt dat ze nog altijd intens gelukkig is, ondanks de beperkingen die haar z!ekte met zich meebrengt.


De realiteit van uitbehandeld zijn

In haar brief schreef Jade openlijk dat ze inmiddels uitbehandeld is. De medische mogelijkheden zijn uitgeput, maar ze richt haar blik niet op wat ze verliest — ze kiest bewust om te leven dag voor dag.

“Je (de tumor) bent en blijft mijn grootste vijand,” schreef ze, “maar tegelijkertijd leven we nog met een redelijk goede kwaliteit. Samen. Dag voor dag en stap voor stap. Mijn kloppende hart is een onbetaalbaar cadeau.”

Die laatste zin raakte veel mensen diep. Ze benadrukt de kracht van aanvaarding zonder op te geven — een evenwicht dat ze met veel moed weet te vinden.

Hoewel haar gezondheid kwetsbaar is, straalt haar toon iets krachtigs uit: een bewuste keuze voor leven, liefde en aanwezigheid.


Vriendschap en steun

Jade is niet alleen bekend van haar open berichten, maar ook van haar vriendschap met zangeres Emma Kok. De twee jonge vrouwen delen een hechte band en begrijpen elkaars realiteit op een dieper niveau.

Emma, die zelf een langdurige medische geschiedenis heeft, sprak eerder al met bewondering over Jades kracht en optimisme. Hun vriendschap laat zien hoe belangrijk verbinding en begrip zijn in moeilijke tijden.

In de reacties onder haar berichten stromen dagelijks steunbetuigingen binnen. Mensen schrijven dat ze geraakt zijn door haar woorden, haar nuchtere blik en haar vermogen om zelfs in de donkerste momenten licht te vinden.


De kracht van delen

Dat Jade haar reis publiek deelt, is volgens haarzelf geen zoektocht naar medelijden, maar naar echte verbinding. Door open te spreken over onderwerpen die vaak worden weggestopt, hoopt ze het taboe te doorbreken rond z!ekte, angst en afscheid.

“Ik weet dat het voor anderen misschien moeilijk is om te lezen,” schreef ze eerder, “maar voor mij voelt het goed om eerlijk te zijn. Dit is mijn leven, en ik wil het delen zoals het is — niet mooier of makkelijker dan de werkelijkheid.”

Die openheid maakt haar account tot een bijzondere plek op sociale media. Tussen de luchtige posts en dagelijkse updates van leeftijdsgenoten, vormt Jades stem een menselijk en eerlijk tegengeluid — eentje dat hoop geeft, juist omdat het zo echt is.


Een blik op de toekomst

Ondanks het zware onderwerp blijft Jade niet hangen in somberheid. Ze vertelt dat ze nog mooie plannen heeft voor de komende tijd, zolang haar gezondheid dat toelaat.

Haar motto blijft duidelijk: leven zolang het kan, en genieten van wat er is. In een van haar eerdere berichten schreef ze:

“Ik leef omdat ik wil leven. Het liefst nog dagen, maanden en jarenlang.”

Die zin is voor veel van haar volgers uitgegroeid tot een soort mantra. Het benadrukt de kracht van de menselijke wil om te blijven hopen, ook als de toekomst onzeker is.


De reacties: “Wat een bijzondere jonge vrouw”

Onder haar meest recente post regent het reacties van vrienden, volgers en onbekenden die geraakt zijn door haar eerlijkheid.

“Wat een dappere en mooie ziel ben jij,” schrijft iemand. “Je woorden zetten alles in perspectief.”

Een ander reageert:

“Dankjewel dat je dit deelt. Het herinnert ons eraan hoe kostbaar het leven is.”

Ook andere jongeren laten weten dat Jades openheid hen helpt om met meer dankbaarheid naar hun eigen leven te kijken.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jade Kops (@mijnlevenmetkanker_)


Een dag vol emoties, maar ook rust

Het bezoek van de uitvaartverzorger was voor Jade ongetwijfeld zwaar. Toch beschrijft ze de ervaring niet als louter verdrietig, maar ook als verhelderend. Het gesprek gaf haar ruimte om zelf keuzes te maken over zaken waar ze eerder niet aan durfde te denken.

“Het voelde onwerkelijk,” schrijft ze, “maar ook goed. Alsof ik een stukje regie terugkreeg.”

Die balans tussen verdriet en kracht typeert haar houding sinds het begin van haar z!ekte. Ze weigert om haar leven enkel door angst te laten bepalen. In plaats daarvan zoekt ze telkens opnieuw naar rust in het onzekere.


Hoop als leidraad

Wie door Jades posts scrolt, ziet niet alleen verdriet, maar vooral leven. Ze deelt foto’s van momenten met vrienden, van kleine uitstapjes, van bloemen, zonlicht en koffie. Alles wat het leven kleur geeft, blijft belangrijk voor haar.

Die aandacht voor het gewone maakt haar verhaal herkenbaar voor iedereen — z!ek of gezond. Want haar woorden raken aan iets universeels: het besef dat elke dag waarde heeft, hoe moeilijk die soms ook is.

“Het voelt alsof elke ochtend zowel een dreiging als een wonder is,” schreef ze in haar brief. “Maar één ding blijft zeker: ik geef niet op.”


Een boodschap die blijft hangen

Met haar openheid, kracht en woorden vol gevoel heeft Jade Kops in korte tijd een grote indruk gemaakt. Haar posts worden gedeeld, besproken en geprezen — niet om het verdriet dat ze beschrijft, maar om de hoop en menselijkheid die eruit spreken.

Ze laat zien dat praten over moeilijke onderwerpen niet per se zwaar hoeft te zijn, zolang het met eerlijkheid en liefde gebeurt. En dat zelfs in de donkerste dagen, iets moois kan schuilen: verbinding, begrip en de moed om te blijven ademen, dag na dag.

Lees verder