Algemeen
Jan Smit heeft ook ruzie met zijn vader: ´Geen felicitatie´
De afgelopen jaren heeft Jan Smit zijn vader altijd in het zonnetje gezet op zijn verjaardag, maar dit jaar is daar duidelijk niets van te zien. Waar we gewend zijn geraakt aan hartverwarmende berichten, foto’s en video’s waarin hij zijn vader vol trots feliciteert, ontbreekt dit jaar elke publieke erkenning van de zanger. Wat is er aan de hand?
Ruzie of een andere reden?
Op 25 februari 2025 vierde Ruud Smit, de vader van Jan en Monique, zijn 68e verjaardag. Terwijl Monique in de familie, en zeker bij haar volgers op Instagram, een uitgebreide ode bracht aan haar vader – compleet met een vrolijke foto op een terrasje, een welgemeend “Hieperdepiep hoera” en een toost op een toekomst vol gezamenlijke drankjes – bleef Jan Smit dit jaar opvallend stil.
Het feit dat hij niet zijn gebruikelijke felicitatie plaatste, doet al snel vragen rijzen. Is er iets gebeurd in de relatie tussen Jan en zijn vader? Of gaat het om een bewuste keuze om een andere toon aan te slaan?
Familiedynamiek en communicatie
Volgens berichten en recente interviews met Monique Smit is het niet zo dat er een flinke ruzie is uitgebroken tussen Jan en zijn vader. Monique geeft aan dat er wel eens misverstanden of verschillen in manier van communiceren zijn, maar dat dit nooit heeft geleid tot een open conflict.
“Wij zijn er te nuchter voor om dit op een mooie manier tegen elkaar te vertellen,” zegt ze in weekblad Privé. Zij legt uit dat Jan vaak op zijn eigen, ietwat subtiele wijze laat merken dat hij trots op haar is – bijvoorbeeld door te zeggen: “Mo, je bent lekker bezig.” Dit soort kleine complimenten zijn typisch voor hen; een warme omhelzing of een uitbundige felicitatie past niet in hun systeem.
Voor Jan Smit kan het zijn dat hij dit jaar op een andere manier wil omgaan met familiezaken. Misschien wil hij zijn vader niet teveel in de publieke schijnwerpers zetten, of speelt er iets persoonlijks dat hij liever privé houdt. Er kan sprake zijn van een periode waarin hij afstand wil nemen van de gebruikelijke familierituelen, zonder dat daar per se sprake is van een conflict.
De publieke reactie op het ontbreken van een felicitatie is dan ook gemengd. Fans en volgers vragen zich af wat er precies speelt en speculeren over mogelijke meningsverschillen. Anderen geven aan dat Jan Smit altijd al een andere manier van liefde tonen had, en dat een oprechte band niet altijd zichtbaar hoeft te zijn op social media.
Het blijft voor iedereen een raadsel waarom de zanger dit jaar zijn vader niet in de spotlight zet. Het contrast met de uitbundige en liefdevolle post van Monique zorgt voor extra vragen. Zou er iets zijn veranderd in de relatie tussen Jan en Ruud Smit, of kiest hij bewust voor discretie?
Wat wel duidelijk is, is dat familiebanden complex en veelzijdig zijn. Wat we als buitenstaander zien, is slechts een klein deel van het geheel. Jan Smit heeft in het verleden keer op keer laten zien dat hij zijn vader respecteert en waardeert, en het is goed mogelijk dat hij dit op een andere, meer persoonlijke manier doet.
Of er binnenkort meer duidelijkheid komt over deze situatie, is nog maar de vraag. Voor nu blijft het een mysterie dat fans en volgers in spanning houdt, terwijl de familie Smit – op hun eigen manier – blijft vieren en koesteren wat hen bindt.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.