Algemeen
Henny Huisman geweigerd bij uitvaart: Niet welkom
Henny Huisman (73) heeft in de nieuwste editie van Story gereageerd op het feit dat hij geen uitnodiging kreeg voor de uitvaart van Ron Brandsteder. Net als velen moest hij vanaf de zijlijn toekijken hoe de familie Brandsteder in besloten kring afscheid nam van de legendarische tv-persoonlijkheid. Hoewel Henny en Ron geen hechte vrienden waren, voelde hij zich geraakt door het 0verlijden van zijn generatiegenoot.
Het verschil tussen twee tv-iconen
Henny Huisman en Ron Brandsteder behoorden tot dezelfde generatie en hebben beiden een indrukwekkende carrière in de televisiewereld achter de rug. Terwijl Henny nog altijd de hoop koestert om op televisie terug te keren, had Ron zich al jaren geleden volledig teruggetrokken uit de schijnwerpers. Brandsteder leidde een teruggetrokken leven, waardoor er na zijn 0verlijden veel onduidelijkheid bleef bestaan over de exacte omstandigheden rondom zijn d00d.
In tegenstelling tot André van Duin, die vlak voor Brandsteders 0verlijden nog een laatste telefoongesprek met hem had, hoorde Henny helemaal niets. De twee hadden nauwelijks samengewerkt en onderhielden geen nauwe band. Toch raakte het nieuws van Ron’s 0verlijden hem diep. “Het voelt alsof een deel van mij geamputeerd is,” liet Henny in een emotionele reactie weten.
Speculaties over de d00dsoorzaak
Hoewel er geen officiële mededeling is gedaan over de d00dsoorzaak van Ron Brandsteder, besloot Henny Huisman in de media te speculeren over waaraan zijn collega zou kunnen zijn 0verleden. Dit werd hem niet in dank afgenomen en zorgde mogelijk voor ongemak bij de nabestaanden.
Het is opvallend dat Henny zich zo nadrukkelijk uitlaat over iemands 0verlijden, zeker gezien het feit dat de familie bewust heeft gekozen om geen details te delen. Dit heeft geleid tot gemengde reacties. Sommigen begrijpen dat Henny uit emotie spreekt, terwijl anderen vinden dat hij zich niet met dergelijke speculaties had moeten bezighouden.
Een besloten afscheid zonder media-aandacht
Vanaf het moment dat het 0verlijden van Ron Brandsteder bekend werd, was duidelijk dat de familie geen media-aandacht wenste. Dit kwam mede door eerdere ervaringen, zoals de uitvaart van Manuela Kemp, waar cameraploegen van RTL Boulevard zich hadden opgesteld om aanwezigen te filmen. De familie Brandsteder wilde koste wat het kost voorkomen dat iets dergelijks bij Ron’s afscheid zou gebeuren.
Daarom werd besloten de uitvaart in besloten kring te houden, zonder prominente mediafiguren of ongewenste aandacht. Henny Huisman ontving dan ook geen uitnodiging. Hoewel hij aangeeft hier ‘vrede mee’ te hebben, blijkt uit zijn uitspraken dat het hem toch raakt. “Kennelijk doet het me meer dan ik dacht,” gaf hij toe.
Herinneringen aan ‘De Grote Drie’
Ondanks het feit dat Henny en Ron niet veel samenwerkten, koestert Henny warme herinneringen aan de tijd waarin zij samen met André van Duin bekendstonden als ‘De Grote Drie’ van de Nederlandse televisie.
“Bij André vierden we altijd kerstavond, dan deden we spelletjes. Met een grote glimlach denk ik nu aan die momenten terug.” Dit soort anekdotes laten zien dat, hoewel hun paden zich uiteindelijk scheidden, er nog altijd een gedeeld verleden is dat telt.
Een tijdperk afgesloten
Met het 0verlijden van Ron Brandsteder verdwijnt opnieuw een groot tv-icoon uit het publieke leven. Henny Huisman blijft een van de weinige actieve presentatoren uit die gouden generatie. Zijn terugblik op Ron’s 0verlijden en het besef dat hij een van de laatste overgebleven tv-grootheden is, maken het verlies extra voelbaar.
Hoewel de twee nooit echt vrienden waren, staat Henny stil bij de impact van Brandsteders carrière en zijn nalatenschap. Het einde van een tijdperk, waarin De Grote Drie nog gezamenlijk de Nederlandse televisie domineerden, is hiermee definitief geworden.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.