Algemeen
Heftige doodsoorzaak Ron Brandsteder bekendgemaakt
Het 0verlijden van Ron Brandsteder kwam voor velen als een verrassing, maar voor zijn intimi was al langer duidelijk dat de geliefde presentator met gezondheidsproblemen kampte. Maandagochtend 0verleed hij in alle vroegte, zoals zijn familie in besloten kring liet weten. Wat hem precies mankeerde, hield hij echter altijd voor zich.
Een groot gemis in de televisiewereld
Joop van den Ende, die vrijwel al Brandsteders programma’s produceerde, reageerde geschokt: “Ron was een van de fijnste mensen met wie ik ooit heb gewerkt. Zo’n professional, zo’n fijne man.”
Ook oud-collega’s zoals Patty Brard en Linda de Mol deelden hun verdriet. “Wat een ontzettend triest bericht,” aldus De Mol. “Ik ben helemaal aan het begin van mijn carrière Ron’s assistente geweest en heb veel van hem geleerd. Hij was een geweldige showman met een enorm gevoel voor humor.”
Martijn Krabbé, die recent bekendmaakte ongeneeslijk z!ek te zijn, eerde Brandsteder op Instagram: “Mijn allereerste stappen in de omroepwereld waren onder jouw vleugels. Voor eeuwig dankbaar. Rust zacht, Maestro.”
Een onuitwisbare indruk op radio en televisie
RTL bracht een officiële verklaring uit waarin zij Brandsteder roemen als een van hun iconische presentatoren. “Ron was een van de meest geliefde gezichten van RTL en presenteerde vele succesvolle programma’s zoals Wie Ben Ik?, Ron’s Honeymoonquiz en Dancing with the Stars. Hij heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten.”
Ook AvroTros eerde Brandsteder, die zijn carrière begon bij de Tros op radiozender Hilversum 3. “Hij wist met zijn schaterlach en ontspannen stijl een breed publiek te boeien. Wij zijn hem veel dank verschuldigd en wensen zijn familie veel sterkte.”
Brandsteder presenteerde diverse radioprogramma’s, zoals Tros Nachtwacht en Pep op Drie, en werd bekend met televisieshows als De Showbizzquiz en Moordspel. Zijn kenmerkende, donkere stem en charmante persoonlijkheid maakten hem geliefd bij generaties televisiekijkers.
Een indrukwekkende carrière en persoonlijk leven
Ron Brandsteder werd geboren als zoon van Ton Brandsteder, een succesvolle zakenman die het Japanse elektronicamerk Sony naar Nederland haalde. Hij werd ontdekt door Ivo Niehe terwijl hij Sony-producten presenteerde op een beurs. Vervolgens werkte hij als radio-dj, plugger en zelfs als zanger – hij was de stem van Dokter Bernhard in de hit van Bonnie St. Claire.
Zijn televisiesucces begon eind jaren ’70 en groeide in de decennia daarna. Zijn programma’s trokken miljoenen kijkers en hij werd een van de meest herkenbare presentatoren van Nederland. Zijn samenwerking met collega’s zoals André van Duin, Wendy van Dijk en Caroline Tensen werd door kijkers enorm gewaardeerd.
Sinds 1983 was Brandsteder getrouwd met Yvonne Brandsteder-Baggen, met wie hij twee zonen kreeg: Rick en Robert. Rick trad in de voetsporen van zijn vader en werkte ook als tv-presentator.
Een teruggetrokken leven en zijn laatste jaren
Hoewel Ron Brandsteder de laatste jaren steeds minder in de media verscheen, bleef hij geliefd onder het publiek. In 2021 deed hij nog mee aan The Masked Singer en presenteerde hij voor Omroep MAX nog enkele radioprogramma’s. In 2023 trok hij zich definitief terug.
Zijn naasten wisten dat hij leed aan een ernstige z!ekte, maar Ron sprak daar zelf nooit over. “Het ging om iets ongeneeslijks,” verklaarde een ingewijde. Hij hield zijn strijd privé, zoals hij zijn hele leven bescheiden was over zijn persoonlijke situatie.
Zijn 0verlijden laat een groot gat achter in de Nederlandse mediawereld. Collega’s, fans en televisiekijkers zullen hem herinneren als een charismatische, warme en getalenteerde presentator met een unieke stem en een ongeëvenaarde uitstraling. Zijn nalatenschap leeft voort in de vele iconische programma’s die hij presenteerde en de generaties kijkers die hij heeft vermaakt.
Rust zacht, Ron Brandsteder.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.